معرفی نسل جدید دوج چارجر در نسخههای کوپه و سدان با پیشرانههای برقی و بنزینی
سرانجام انتظارها به پایان رسید و نسل جدید دوج چارجر رسماً رونمایی شده است. شایعات قبلی درست بودند و این خودرو در نسخههای الکتریکی و بنزینی تولیدی میشود. نسخههای الکتریکی این ماشین چارجر دیتونا نام خواهند داشت درحالیکه دوج برای نسخههای بنزینی نام چارجر سیکسپک را انتخاب کرده است. علاوه بر این، چارجر در نسخهٔ سدان چهاردر هم ارائه خواهد شد و بنابراین، این خودرو جایگزین هردو مدل قدیمی چارجر و چلنجر میشود.
هردو نسخهٔ الکتریکی و بنزینی چارجر جدید روی پلتفرم STLA ساخته شدهاند و هردو نسخهٔ کوپه و سدان فاصلهٔ محوری یکسانی برابر با 3,074 میلیمتر دارند. طول کلی خودرو هم با 203 میلیمتر افزایش نسبت به نسل قبلی به 5,248 میلیمتر رسیده است. چارجر الکتریکی یا دیتونا فعلاً در دو نسخه بنامهای R/T و اسکات پک عرضه میشود که هردو از معماری 400 ولتی، قوای محرکهٔ دو موتوره چهارچرخ محرک، گیربکس تک سرعته و پکیج باطری 100.5 کیلووات ساعتی استفاده میکنند اما قدرت و گشتاور متفاوتی دارند.
در نسخهٔ R/T، دو موتور الکتریکی مجموعاً 496 اسب بخار قدرت و 550 نیوتن متر گشتاور تولید میکنند درحالیکه این اعداد در نسخهٔ اسکات پک به 670 اسب بخار قدرت و 850 نیوتن متر گشتاور افزایش پیدا میکنند. این اعداد اما صرفاً هنگام فشار دادن دکمهٔ پاورشافت روی فرمان درحالیکه پدال گاز تخته است ارائه میشوند. این کار به مدت 15 ثانیه قدرت موتورهای الکتریکی را 40 اسب بخار افزایش میدهد و عملکردی شبیه به سیستم اکسید نیتروژن در خودروهای بنزینی دارد. پس از هر بار فشردن این دکمه، باید 30 ثانیه صبر کرد تا بتوان دوباره از این ویژگی استفاده کرد.
بنابراین، در حالت عادی، چارجر دیتونا R/T و اسکات پک به ترتیب 456 و 630 اسب بخار قدرت خواهد داشت. البته هردو نسخه در مدل 2024 بهصورت استاندارد به پکیج ارتقاء eStage مجهز هستند که قدرت را افزایش میدهد اما در مدلهای آینده این پکیج بهصورت سفارشی ارائه خواهد شد. چارجر دیتونا R/T ظرف 4.7 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت میرسد و 400 متر را در 13.1 ثانیه طی میکند درحالیکه اسکات پک برای رسیدن به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت به 3.3 ثانیه زمان و برای پیمودن 400 متر به 11.5 ثانیه زمان نیاز دارد. حداکثر سرعت R/T به 216 کیلومتر بر ساعت میرسد و اسکات پک توان رسیدن به سرعت 221 کیلومتر بر ساعت را دارد.
R/T میتواند با هر بار شارژ کامل باطری تا 510 کیلومتر را طی کند اما این رقم در اسکات پک 418 کیلومتر خواهد بود. زمان شارژ در هردو نسخه یکسان است و با شارژر سطح دو نزدیک به 7 ساعت طول میکشد تا باطریها از 5 تا 80 درصد شارژ شوند درحالیکه با استفاده از شارژر سریع 350 کیلوواتی این زمان به 32 دقیقه کاهش پیدا میکند. علاوه بر این دو نسخه، دوج سال آیندهٔ نسخهٔ پرچمدار بنشی را هم ارائه خواهد کرد که با معماری 800 ولتی و گیربکس دو سرعته به دنبال شکار تسلا پلد است.
نسل جدید چارجر در نسخهٔ الکتریکی وزن وحشتناک 2650 کیلوگرمی دارد و به همین دلیل، دوج بزرگترین لاستیکهای کارخانهای تاریخ خود را برای آن در نظر گرفته است. R/T از رینگهای 18 اینچی استفاده میکند درحالیکه اسکات پک به نمونههای 20 اینچی مجهز است. برای نسخهٔ اسکات پک همچنین پکیج پیست هم قابل سفارش خواهد بود که لاستیکهای 305 در جلو و 325 در عقب و ترمزهای 16 اینچی برمبو با کالیپرهای شش پیستونه در جلو و چهار پیستونه در عقب را به همراه دارد. این پکیج همچنین سیستم تعلیق نیمه فعال با کمکفنرهای تطبیقی را هم به خودرو اضافه میکند. چارجر دیتونا توزیع وزنی نزدیک به 50-50 دارد و در هردو نسخه از دیفرانسیل لغزش محدود مکانیکی بهره میبرد.
چارجر جدید برخلاف نسل قبلی فقط برای درگ خط مستقیم نیست و دوج سیستمی را برای آن طراحی کرده است که باطریها را در ابتدا خنکتر میکنند تا امکان زدن دورهای بیشتری در پیست فراهم شود بدون آنکه باطریها داغ کنند. علاوه بر این، برای اسکات پک حالتی بنام دونات در نظر گرفته شده است که با استفاده از دیفرانسیل لغزش محدود عقب، فقط چرخهای عقب را میچرخاند. علاوه بر این، بازهم فقط در نسخهٔ اسکات پک حالت دریفت وجود دارد که امکان دریفت کشیدن را با سه زاویهٔ مختلف لغزش جانبی فراهم میکند. برای درگ نیز امکان گرم کردن لاستیکها پیش از آغاز حرکت وجود خواهد داشت.
هردو نسخهٔ چارجر دیتونا از سیستم صدای اگزوز Fratzonic Chambered دوج بهره میبرند که به ادعای این شرکت، صدایی مشابه هلکت قدیمی تولید خواهد کرد. این صدا بسته به حالت رانندگی و شدت فشردن پدال گاز تغییر میکنند و با انتخاب حالت استیلث میتوان آن را غیرفعال کرد. چارجر جدید در طراحی بیرونی کاملاً به نسخهٔ کانسپت خود وفادار مانده است و بهجز استفاده از آینههای جانبی سنتی، تفاوت خاصی با کانسپت چارجر دیتونا دیده نمیشود. همچنین نسخههای دیتونا و اسکات پک و همینطور بنزینی و الکتریکی در ظاهر تفاوت بزرگی باهم ندارند.
در داخل خودرو هم همان طراحی نسخهٔ کانسپت را میبینیم که دو نمایشگر، شارژر بیسیم گوشی و نورپردازی سفارشی از ویژگیهای آن است و خطوط داشبورد چارجر 1968 را به یاد میآورد. در هردو نسخه نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی 12.3 اینچی با سیستم Uconnect 5 ارائه میشود اما صفحه آمپر دیجیتالی در R/T از نوع 10.25 اینچی و در اسکات پک 16 اینچی خواهد بود.
صندلیها بهصورت استاندارد پارچهای و وینیلی هستند درحالیکه امکان سفارش نمونههای ناپا و همینطور صندلیهای اسپرت با پشتسریهای یکپارچه هم وجود دارد. درِ صندوق چارجر از نوع لیفتبک است و 642 لیتر فضای بار را در اختیار راننده قرار میدهد. با خواباندن صندلیهای عقب، این رقم به 1050 لیتر افزایش پیدا میکند درحالیکه در جلو هم یک صندوق 42 لیتری وجود دارد. به گفتهٔ دوج، نسخهٔ چهاردر چارجر بهجز برخورداری از دو در اضافی، هیچ تفاوت دیگری با همتای کوپه ندارد.
نسخهٔ بنزینی یا سیکسپک چارجر جدید از همان پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر خطی توئین توربوی هوریکین استفاده میکند که قبلاً آن را در مدلهای جیپ و رم دیده بودیم. نسخهٔ بنزینی پایه که با نام سیکسپک S.O شناخته میشود، 420 اسب بخار قدرت دارد و جایگزین موتور 5.7 لیتری V8 قبلی میشود درحالیکه نسخهٔ قویتر با نام سیکسپک H.O، با 550 اسب بخار قدرت جایگزین موتور 6.4 لیتری V8 خواهد شد. هرچند متاسفانه در چارجر جدید خبری از پیشرانههای V8 همی نخواهد بود اما همینکه دوج بهطور کامل نسخههای بنزینی را حذف نکرده خبر خوبی است. همچنین گفته شده این نسخهها که هردو چهارچرخ محرک هستند، پرفورمنسی بهتر از نمونههای V8 خواهند داشت. البته سازندهٔ آمریکایی فعلاً اعداد پرفورمنس و وزن چارجر بنزینی را اعلام نکرده است.
نسل جدید چارجر ابتدا فقط در نسخهٔ الکتریکی کوپه از تابستان آینده برای فروش عرضه میشود و نسخههای بنزینی و سدان در سهماههٔ اول سال 2025 به بازار خواهند آمد. فعلاً قیمت این خودرو مشخص نیست اما انتظار میرود دیتونا R/T حداقل 50 هزار دلار و اسکات پک نزدیک به 60 هزار دلار قیمت داشته باشند. نسخههای بنزینی اما ارزانتر خواهند بود.