پلیموث باراکودا روی شاسی وایپر با موتور V10، جذاب‌ترین بازتولید سال 2025
شاید فکر کنید این یک پلیموث باراکودای معمولی است که معمولاً در حراجی‌های خودروهای کلاسیک می‌بینیم اما وقتی دقیق‌تر شوید، متوجه سقف پارچه‌ای کانورتیبل می‌شوید که جای سقف فلزی را گرفته است. این کمی عجیب است، چون تنها حدود هزار دستگاه باراکودای نسل سوم با سقف کانورتیبل ساخته شد که فقط چند ده دستگاه آن از نوع کودا بود. ناگهان اسپویلر جلوی غیرمعمولی را می‌بینید که نباید آنجا باشد، دیسک‌های ترمز عظیم که حتی برای یک رستوماد پرزرق‌وبرق هم اغراق‌آمیز به نظر می‌رسند و گرافیک سیاه‌رنگ چوب هاکی روی بدنه که به‌جای عبارت همیشگی HEMI، باافتخار V10 را نمایش می‌دهد.
بله درست حدس زدید؛ یک وایپر در زیر پوست این خودرو پنهان شده است. دقیق‌تر بگویم، یک وایپر GTS مدل 1998 با پیشرانه V10 قدرتمند 450 اسب بخاری از نسخه SR II. این باراکودای جذاب محصول کارگاهی گمنام اما معتبر در شمال فلوریدا به نام TMI است. این کارگاه شاید چندان مشهور نباشد اما ساخت رستومادهای موپار را به یک هنر تبدیل کرده است. TMI در سال 2008 جایزه بهترین خودروی موپار را در نمایشگاه سما برای بازسازی دقیق یک دوج دارت 440 دریافت کرد.
حالا سؤال اینجاست که چرا باید بدنه یک ماسل کار قدیمی را جدا کرده و روی یک سوپراسپرت آمریکایی اواخر دهه 90 سوار کنید؟ مایک استاوسکی، مدیر TMI گفته که ایده این پروژه پس از پیشنهاد دوستش برای سواری با وایپر نسل اول شکل گرفت. او با قد 2 متری در وایپر جا نمی‌شد اما عاشق تجربهٔ رانندگی با این خودرو بود. درنتیجه، جرقهٔ ساخت این رستوماد منحصربه‌فرد زده شد. اولین قدم خرید یک وایپر GTS و یک باراکودا بود. پس از جداسازی بدنه هر دو خودرو، مهم‌ترین چالش ادغام قطعات شاسی آن‌ها بود. ریل‌های شاسی وایپر به بدنه خالی باراکودا متصل شد و با بخش‌های سفارشی جوشکاری شده و ورق‌های فلزی جدید به هم پیوند خورد. کل مجموعه به رنگ زرد درآمد و یک سقف پارچه‌ای برقی سفارشی نصب شد.
قوای محرکه اما این خودرو دقیقاً با وایپر یکسان نیست زیرا گیربکس شش سرعته دستی وایپر با یک گیربکس چهار سرعته اتوماتیک با اووردرایو جایگزین شده که برای رانندگی آرام‌تر مناسب‌تر است. این تغییرات گسترده باعث شده رانندگی این ماسل کار قدیمی مانند یک خودروی GT اسپرت مدرن باشد. برای تأمین سوخت، یک باک سوخت سفارشی برای سیستم سوخت‌رسانی وایپر طراحی شد که به دو پمپ سوخت مجزا و اگزوز سفارشی با دو منبع و دو خروجی متصل است. حتی زیر کاپوت دو باتری وجود دارد؛ انگار همه‌چیز در این خودرو جفت‌جفت است.
دستگیره‌ها و قفل‌های درها برای ظاهری صیقلی‌تر حذف شده‌اند. سیستم تعلیق وایپر نیز برای بدنه و شاسی سنگین‌تر باراکودا تطبیق داده شده است. دیسک‌های ترمز عظیم 330 میلی‌متری از برند Baer با کالیپرهای چهار پیستونه در عقب و شش پیستونه در جلو هستند. با اضافه شدن اسپویلر جلو و رینگ‌های 18 اینچی با لاستیک‌های میشلن پایلوت اسپرت، این رستوماد از هر دو خودروی اولیه توانمندتر است و به‌طور خلاصه، ظاهری کلاسیک با عملکرد و لذت رانندگی بی‌نظیر ارائه می‌دهد.
علاوه بر این، باراکودای رستوماد موردبحث در داخل نیز از کابین چشمگیری برخوردار است. درواقع این همان کابین وایپر SR II است که برای فضای جدید قالب‌گیری شده است. یک سیستم صوتی سفارشی با بلندگوهای Momo هم وجود دارد که کمی مدرنیته به طراحی قدیمی وایپر اضافه کرده است. باقی فضای داخلی پر از پلاستیک خاکستری ساده است و خبری از مواد نرم یا لوکس نیست ولی هدف از قرار دادن شاسی یک ماسل کار روی فریم وایپر ارائهٔ همین تجربه است؟ نتیجه نهایی دقیقاً همان چیزی است که مدنظر بوده یعنی ترکیبی از حال‌وهوای دهه 70 و 90 که هر دو گروه طرفداران را راضی می‌کند.