بررسی آلپین A110S، سوپرخودرویی کوچک

آلپین A110 به حتم یکی از مهم‌ترین خودروهای اسپرت دهه اخیر به شمار می‌رود که نشان داد برای دستیابی به عملکرد بالا نیازی به ارقام فضایی قدرت و گشتاور، رکوردهای پیست و راندمان خشک و سخت نیست. البته همان‌قدر که عملکرد این خودرو موردتوجه بود، مسائلی داشت که باید رفع می‌شدند؛ مسائلی چون پاسخ فرمان و پایداری خودرو در برخی از شرایط.

A110S درحقیقت پاسخی از سوی آلپین برای رفع این مشکلات بود. موتور 1.8 لیتری توربوشارژ، سیستم فنربندی سفت‌تر و ماهیتی پیست‌محورتر از ویژگی‌های اصلی این خودرو به شمار می‌روند. درست است که این ویژگی‌ها می‌توانند به‌خوبی مشکلات A110 را برطرف کنند اما ممکن است کاراکتر اصلی و دوست‌داشتنی آن را هم به خطر بیاندازد.

تغییرات کوچک موتوری این خودرو باعث افزایش 47 اسب بخاری قدرت شده تا این رقم برای A110S نهایتا به 296 اسب بخار برسد. این قدرت با 336 نیوتن متر گشتاور همراه شده است؛ به سبب همین تغیرات کوچک است که A110S تمایل بیشتری برای دوربرداشتن دارد و برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت به 42 ثانیه زمان نیاز دارد. حداکثر سرعتش هم با کیت آیرودینامیکش به 273 کیومتر بر ساعت رسیده است. وزن خالص این کوپه مصمم حال به 1114 کیلوگرم رسیده است که به لطف آپشن‌های فیبرکربنی و رینگ‌های آلیاژی می‌تواند تا 1107 کیلوگرم نیز کاهش پیدا کند.

فضای کابین مانند قبل دلپذیر است و بخش‌های سه‌رنگ ستون C و استفاده از رنگ نارنجی حسی دست‌سازتر را به سرنشینان القا می‌کند. آیتم‌هایی نظیر کیت ترمزهای بزرگ و سیستم اگزوز اسپرت هم‌اکنون در A110S به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند. مهم‌ترین تغییر در این میان شاید شاسی آن باشد؛ میل‌های ضدلغزش و فنرها به‌ترتیب 100 و 50 درصد سفت‌تر شده‌اند. میراگرها (دمپرها) نیز برای هماهنگی با این اجزا از تنظیمات جدید استفاده می‌کنند. A110S نسبت‌به نسخه عادی 4 میلی‌کمتر اتفاع کمتری دارد و از تایرهای میشلین پایلوت اسپرت 4 215 در جلو و 245 در عقب سود می‌برد که مخصوصا برای این خودرو توسعه داده شده‌اند.

ظاهر A110S نیز دگرگونی‌های جزئی دیده است که به‌خاطر کیت آیرودینامیک شامل لبه اسپلیتر و بالچه کوچک ظاهری نسبتا متمایز از خودروی استاندارد به بیننده می‌دهد. سازنده تاکید دارد که این خودرو همان A110 دوست‌داشتنی است که تنها برای راننده‌های نیازمند به دقت رانندگی بالاتر توسعه داده شده است.

A110S در همان دقایق ابتدایی رانندگی، راننده‌اش را درگیر می‌کند و از او می‌خواهد کمی تندتر برود تا تعادلش را در سر پیچ‌ها نشان دهد. خوشبختانه بلافاصه مشخص شد که آلپین برای ایجاد این تغییرات کیفیت سواری را فدا نکرده است. A110S نیز به‌شکلی معجره‌آسا روی پست‌وبلندی‌ها شناور می‌شود و درعین حال حدی اندازه از درگیری راننده را به آن اضافه می‌کند.

تغییر اصلی در نحوه ارتباط راننده با جاده است چراکه فرمان در مسیرهای مستقیم وزن و دقت بیشتری دارد. با شروع پیچ نیز کاهش پیچش خودرو به راننده اطمینان می‌دهد که خودرو دقیقا در مسیر تعیین‌شده حرکت خواهد کرد. تغییر جهت در سرعت بالا بهتر انجام می‌شود و چسبندگی مثل قبل مناسب است. درحقیقت هرچه راننده سفت‌وسخت‌تر با A110S رانندگی کند، خودرو هم بیشتر خودش را نشان می‌دهد و موتور به‌خوبی نقشش را در این میان بازی می‌کند. درست است که جعبه‌دنده PDK پورشه جهش و قوت بیشتری در عملکرد خود دارد اما عملکرد مجموعه آلپین نیز همچنان سریع‌تر از حد اندازه محسوب می‌شود و کاملا راضی‌کننده است.

استفاده از تایرهای آپشنال میشلین کاپ 2 چسبندگی را به‌شکل محسوسی افزایش می‌دهد و A110S خود را به جاده می‌چسباند. همین مورد به شاسی کمک می‌کند تا از محدودیت‌هایش فراتر برود. افزایش سرعت هم از حس اطمینان راننده نمی‌کاهد. عملکرد A110S باعث می‌شود A110 کمی کند جلوه کند. این خودرو که با قیمت حدودی 62 هزار پوند بالغ‌بر 10 هزار پوند از نسخه عادی گران‌تر است، کمی کار را برای مالک چالش‌ برانگیز می‌کند.

نزدیک‌ترین رقیب این خودرو پورشه 718 کیمن به شمار می‌رود که در نسخه S حدود 345 اسب بخار قدرت، جعبه‌دنده PDK و پکیج اسپرت کرونو را ارائه می‌دهد و مانند آلپین در 4.2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد اما 61.2 هزار پوند قیمت دارد. پورشه 1385 کیلوگرمی چندان برتری موتوری خاصی ندارد اما تجربه رانندگی آشنا و پخته‌تری را ارائه می‌دهد. اگر کسی بخواهد A110S را با پکیج‌های نارنجی و کربنی‌اش تهیه کند باید به کیمن GTS 4.0 به‌عنوان رقیبش نگاه کند.

در این میان نباید از تویوتا سوپرا 2.0 پرو غافل شد که قیمتی 50 هزار پوندی دارد. شاید سوپرا نسبت‌به این دو کوپه اروپایی تمرکز کمتری روی تعادل شاسی و فرمان‌پذیری داشته باشد اما درطول زمان به گرن‌تورر بهتری تبدیل می‌شود. سوپرا 3.0 نیز با جعبه‌دنده دستی 6 سرعتی با قیمت 54 هزار پوندی به فروش می‌رسد اما در بخش شاسی مشکلات کوچکی دارد؛ البته با درنظر گرفتن قیمتش می‌توان از آن عیب چشم‌پوشی کرد.

از طرف دیگر تویوتا GR86 نشسته که پاسخگویی و راندمانی بهتر دارد و تنها 30 هزار پوند قیمت دارد اما در هر بازاری به فروش نمی‌‌رسد. همه این خودروها فوق‌العاده هستند و مشکلات خاص خود را نیز دارند اما درکل هیچ‌کدامشان قادر به ارائه تجربه رانندگی A110S نیستند. تنها مشکل این خودرو احتمالا نسخه A110 GT محسوب می‌شود که محبوبیت زیادی کسب کرده است. نظر شما درباره این کوپه دوست‌داشتنی چیست؟ آیا آلپین می‌تواند طرفداران کوپه‌های ارزان‌تر ژاپنی را متقاعد به پرداخت مبلغ بیشتری کند؟!