نمایش نسخه نهایی زنوو آرورا در گودوود، هایپرکار V12 با 1850 اسب بخار
تقریباً دو سال از رونمایی هایپرکار جدید زنوو آرورا می‌گذرد. این خودروساز دانمارکی هایپرکار V12 هیبریدی خود را در دو نسخه تور (خیابانی) و آگیل (متمرکز بر پیست) معرفی کرد و از آن زمان تاکنون مشغول توسعهٔ آن بوده است. حال در فستیوال سرعت گودوود 2025، زنوو نسخهٔ نهایی آرورا را به نمایش درآورده است. این خودرو با نسخهٔ تور در گودوود حاضر شده و هرچند در مسیر 1900 متری گودوود با تمام توان حرکت نکرد اما تماشاگران طعم کوچکی از توانایی‌های این هیولای چهار توربوی هیبریدی را چشیدند.
پیش از آنکه آرورا مسیر افسانه‌ای گودوود را بپیماید، چارلز گوردون، بنیان‌گذار جشنواره سرعت گودوود، موتور قدرتمند و خوش‌صدای V12 آرورا که میولنر نام دارد را برای اولین بار درملأعام روشن کرد. وی دکمه استارت موتور 6.6 لیتری چهار توربوی ساخت ماهله پاورترین را فشار داد و با گاز دادن، صدایی گوش‌نواز به تماشاگران هدیه کرد. پس‌ازاین نمایش صوتی، زنوو این خودرو را به ابتدای مسیر 1900 متری برد و برای اولین نمایش در حرکت آماده کرد. اگرچه سرعت در این حرکت نمایشی آرام بود، اما صدای سوت چهار توربو و غرش V12 به‌خوبی شنیده می‌شد و آرورا با عبور از پیچ‌ها، ظاهر فریبندهٔ خود را به نمایش گذاشت.
آرورا تفاوت بزرگی با ساخته‌های قبلی زنوو دارد زیرا بجای استفاده از پیشرانه‌های V8 جنرال موتورز، به موتور V12 اختصاصی ساخت ماهله مجهز شده است. این موتور به‌تنهایی 1250 اسب بخار قدرت تولید می‌کند که این رقم در نسخهٔ آگیل با یک موتور الکتریکی در گیربکس به 1450 اسب بخار قدرت می‌رسد. نسخهٔ تور اما دو موتور الکتریکی دیگر هم روی محور جلو دارد که مجموع قدرت را به 1850 اسب بخار می‌رساند و سامانهٔ چهارچرخ محرک را فراهم می‌کند. هر دو مدل تور و آگیل از یک گیربکس هفت سرعته با پدال‌های تعویض دنده، ساخت شرکت بریتانیایی ریکاردو، استفاده می‌کنند که ضرایب و تنظیمات آن برای رانندگی جاده‌ای و پیست متفاوت است.
آرورا در نسخۀ تور که در گودوود نمایش داده شد، نسبت به نسخه آگیل طراحی نرم‌تری دارد. نسخهٔ تور برای خیابان مناسب‌تر است اما آگیل با بال عقب تهاجمی‌تر، پکیج آیرودینامیک، سیستم تعلیق سفت‌تر و امکانات رفاهی کمتر، برای عملکرد حداکثری در پیست طراحی شده است. به گفته زنوو، آگیل در سرعت 250 کیلومتر بر ساعت 880 کیلوگرم نیروی رو به پایین تولید می‌کند و 150 کیلوگرم از وزن خشک 1450 کیلوگرمی تور سبک‌تر است. هردو نسخه اما با شاسی مونوکوک فیبر کربنی و بدنه‌ای از این ماده سبک و مقاوم ساخته می‌شود. زنوو برای آگیل شتاب صفرتاصد 2.5 ثانیه‌ای و برای تور 2.3 ثانیه‌ای را هدف قرار داده است. تور با قدرت بیشتر و فرم آیرودینامیک‌تر می‌تواند به سرعت نهایی 450 کیلومتر بر ساعت برسد درحالی‌که سرعت نهایی آگیل 365 کیلومتر بر ساعت است.
زنوو به تغییرات ظاهری آرورا تور نسبت به پروتوتایپ‌های قبلی اشاره‌ای نکرده و با نگاهی گذرا، طراحی تقریباً مشابه نسخه اولیه به نظر می‌رسد اما بررسی دقیق‌تر چند تغییر را نشان می‌دهد. بخش عقب با دیفیوزر تهاجمی‌تر و جایگاه جدید پلاک بازطراحی شده و بخش انتهایی خودرو کشیده‌تر به نظر می‌رسد که خروجی اگزوز جدید و چراغ‌های عقب پهن‌تر را در خود جای داده است. در بخش جلو، تغییرات ظریف‌تر هستند. ورودی‌های جلو حالا با کاور مشبک همراه شده‌اند، زیر دی‌لایت‌ها مقدار بیشتری فلز دیده می‌شود و کاپوت بازطراحی شده است.
زنوو قبلاً اعلام کرده بود که تولید آرورا در سال 2026 آغاز می‌شود و حالا با نمایش نسخهٔ نهایی در گودوود، به نظر می‌رسد شرکت طبق برنامه پیش می‌رود. تنها 100 دستگاه آرورا در مقر زنوو در دانمارک ساخته خواهد شد و تولید بین دو نسخه به‌صورت مساوی تقسیم می‌شود.