ساخت کپی دقیق پاگانی هوایرا در ویتنام با استفاده از قطعات دوو اسپرو!
به ندرت پیش می‌آید که کپی سوپر اسپرت‌های معروف دنیا شباهت بسیار زیادی به نسخه اصلی داشته باشند. در واقع کپی کردن خودرو مشابه ساعت‌های لوکس نیست چراکه باید تخصص زیادی در این زمینه داشته باشید. خودروها در مقیاس بسیار بزرگ‌تری نسبت به ساعت‌ها ساخته می‌شوند و قطعات زیادی دارند. به این مورد باید پیشرانه را نیز اضافه کرد که کپی کردن آن تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد مگر اینکه پیشرانه و گیربکس واقعی را جداگانه خریداری کرده و روی خودروی کپی شده نصب کنید.
این راه‌حل می‌تواند جواب دهد اما هنوز هم مشکلاتی در زمینه ایمنی فعال، هندلینگ و... وجود خواهد داشت. البته ما نمی‌خواهیم بیشتر وارد جزئیات شویم اما باید گفت ساخت کپی دقیق از یک خودروی دیگر تقریباً غیرممکن است و درصورتی‌که خودروی مدنظر جزو بهترین محصولات کشور ایتالیا باشد این موضوع بیشتر به چشم خواهد آمد. اولین اشتباهی که سازندگان کپی‌های خودرویی مرتکب می‌شوند ابعاد خودروست. بدون انجام اسکن دقیق یا حداقل اندازه‌گیری‌های دستی شما نخواهید توانست ایده‌ای از ابعاد محصول اصلی را به دست آورید و بنابراین خودروی کپی شده تناسبی در زمینه طول، عرض، ارتفاع و فاصله بین محوری نخواهد داشت.
البته این به معنی تحسین تلاش‌های برخی افراد نیست و در این مطلب می‌خواهیم دقیقاً به چند جوان اهل ویتنام اشاره کنیم که از صفر کپی جذاب پاگانی هوایرا را تولید کرده‌اند. آن‌ها برای معرفی خودروی خود یک و نیم سال زمان صرف کرده‌اند. جوان‌های یاد شده کار خود را با ماکتی از هوایرا انجام داده‌اند و به نظر می‌رسد در زمان ساخت کپی خود هر از گاهی مدل مینیاتوری یاد شده را آنالیز کرده‌اند. این چند جوان برای شروع پروژه خود یک دستگاه دوو اسپرو قدیمی را با قیمت 500 دلار خریده‌اند. در قدم بعدی پیشرانه از خودرو باز شده و کار طراحی شاسی هوایرا کپی شده از صفر شروع می‌شود. آن‌ها حتی سیستم تعلیق و جعبه‌فرمان خودروی موردبحث را خودشان طراحی کرده و ساخته‌اند. متأسفانه مطمئن نیستیم که در قلب کپی هوایرا همان پیشرانه اسپرو قرار دارد یا خیر زیرا این خودرو با پیشرانه‌های مختلف 1.5، 1.8 و 2 لیتری تولید شده است. از آنجایی که تمامی پیشرانه‌های یاد شده توسط جنرال موتورز ساخته شده‌اند بنابراین می‌توان گفت این پاگانی کپی شده از قوای محرکه جنرال موتورز استفاده می‌کند.
اما آیا این یک کپی عالی است؟ البته که نه! با اینکه طراحی کلی خودرو نسبتاً دقیق است و حتی شاید برخی افراد ناآگاه آن را با نمونه اصلی هوایرا اشتباه بگیرند اما هنوز هم برخی جزئیات وجود دارد که نمونه اصلی و کپی را از یکدیگر متمایز می‌کنند. برای مثال ابعاد رینگ و لاستیک‌ها با نمونه اصلی فرق دارد و آینه‌های جانبی نیز بیش از حد بزرگ هستند. به این موارد باید طراحی پانل‌های بدنه و فاصله بین آن‌ها را نیز اضافه کرد. نمای عقب نیز تفاوت‌هایی را به نمایش می‌گذارد. کابین نیز اگرچه طراحی مشابهی با هوایرا واقعی دارد اما متریال بکار رفته فرسنگ‌ها با نمونه اصلی متفاوت هستند و کیفیت ساخت نیز قابل‌قبول نیست.
در نهایت باید گفت پاگانی هوایرا به منظور جایگزینی با زوندا ساخته شد. این خودرو در سال 2011 توانست جایزه هایپرکار سال مجله تاپ گیر را به دست آورد. ایتالیایی‌ها تنها 100 دستگاه از این سوپرکار جذاب را تولید کردند. در دل هوایرا پیشرانه 12 سیلندر 6 لیتری توئین توربوی مرسدس AMG با 730 اسب بخار قدرت قرار دارد. البته خروجی مدل‌های جدیدتر همچون هوایرا ایمولا به 838 اسب بخار می‌رسد. این خودرو می‌تواند در 2.8 ثانیه از سکون به سرعت 96 کیلومتر در ساعت برسد. در نهایت باید گفت مدل مخصوص پیست هوایرا R برخلاف مدل‌های عادی یا ایمولا فاقد توربوست و بنابراین هیولایی کاملاً متفاوت جلوه می‌کند.
جدیدترین نسخه از هوایرا با نام ایمولا رودستر شناخته می‌شود که از مدل R الهام گرفته اما به پیشرانه 12 سیلندر توئین توربو مجهز است. این خودرو فقط به تعداد 8 دستگاه تولید می‌شود و قیمتش به فراتر از 6 میلیون دلار می‌رسد. باید دانست پاگانی با معرفی هوایرا به دنبال رقابت با بوگاتی ویرون و کونیگ زگ آگرا R بود و اگرچه از نظر قیمتی می‌توانست به آن‌ها برسد اما از نظر پرفورمنس یک پله پایین‌تر قرار می‌گرفت. هوایرا اندکی پس از معرفی با سه هایپرکار خاطره‌انگیز یعنی فراری لافراری، پورشه 918 اسپایدر و مک لارن P1 مواجه شد.