گیا L6.4، کوپه ایتالیایی کمیاب و خیره‌کننده با پیشرانه آمریکایی

در طول دهه‌های 50 و 60 میلادی، همکاری‌هایی بین خودروسازان ایتالیایی و آمریکایی باعث خلق خودروهای نمادینی شد. ازجملهٔ این خودروها می‌توان به دتوماسو پانترا و ایزو گریفو یا جواهرات فراموش‌شده‌ای مثل گیا L6.4 اشاره کرد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. این ماشین یک اثر هنری خالص بود که با وجود گذشت بیش از شش دهه هنوز هم جذاب به نظر می‌رسد.

داستان این کوپهٔ زیبای ایتالیایی به کانسپت دوج فایر آرو IV بازمی‌گردد که در سال 1954 معرفی شد. این یک کانورتیبل زیبا بود که قصد رقابت با بهترین مدل‌های اروپایی را داشت ولی علیرغم استقبال بسیار مثبت مردم و رسانه‌ها، کرایسلر به دلیل مسائل مالی اجازهٔ تولید آن را ندارد. یک تاجر ثروتمند بنام «یوجین کاسرول» که مالک تیم مسابقه‌ای ایندی 500 بود اما از تصمیم کرایسلر اصلاً خوشحال نشد و از طریق ارتباطات متعددی که در صنعت خودروسازی داشت، موفق شد حقوق این کانسپت را از کرایسلر بخرد تا خودش آن را تولید کند. بدین منظور، وی شرکتی بنام دوال موتورز را در دیترویت تأسیس کرد و با همکاری شرکت ایتالیایی گیا، نسخهٔ کمی بازطراحی شدهٔ فایر آرو IV را به تولید رساند و با نام دوال گیا به بازار عرضه کرد.

هرچند دوال گیا خودروی بسیار گران‌قیمتی بود ولی فروش خوبی را تجربه کرد و 117 دستگاه از آن بین سال‌های 1956 تا 1958 تولید شد. بااین‌حال، زمانی که تولید این خودرو به پایان رسید، کاسرول درگیر بیماری شده بود و به همین دلیل، مسئولیت توسعهٔ مدل بعدی را به معاون ارشد دوال موتورز «پل فاراگو» واگذار کرد. این مدل جدید با نام دوال گیا L6.4 در نمایشگاه خودروی پاریس 1960 معرفی شد ولی دوال موتورز به دلیل مشکلات مالی، مجبور به توقف فعالیت خود شد و درنتیجه، گیا به‌طور مستقل به تولید L6.4 پرداخت تا این کوپه جذاب به اولین خودروی تولیدی گیا تبدیل شود.

برخلاف دوال گیا که فقط به‌صورت کانورتیبل تولید می‌شد، L6.4 یک کوپه بود. این خودرو که توسط «ویرجیل اکسنر» افسانه‌ای طراحی شده بود، بدنه‌ای زیبا با جلوپنجرهٔ بزرگ، شیشهٔ عقب سه‌تکهٔ بزرگ و چراغ‌های عقب زیبایی داشت که در گلگیرهای بدون بالهٔ عقب ادغام شده بودند. این بدنه که توسط گیا در ایتالیا ساخته می‌شد، فقط شیشهٔ جلو را از کرایسلر قرض گرفته بود و تمام پانل‌ها و قسمت‌های دیگر آن از ابتدا ساخته شده بودند. L6.4 در داخل هم نهایت تجمل و راحتی را به نمایش می‌گذاشت. بیشتر قسمت‌های داخلی خودرو با چرم باکیفیت پوشیده شده و کابین با کروم و آلومینیوم فراوان تزئین شده بود. L6.4 یک گرند تورر 2+2 بود ولی با دو چمدان روی صندلی‌های عقب به خریداران تحویل داده می‌شد.

اولین محصول دوال موتورز یعنی دوال گیا روی شاسی دوج D500 ساخته شده بود که در آمریکا مونتاژ می‌شد و برای نصب بدنهٔ ساخت گیا به ایتالیا فرستاده می‌شد ولی L6.4 بر پایهٔ یک شاسی اختصاصی شکل گرفت که توسط خود گیا ساخته شد. بااین‌حال، قطعات تعلیق از کرایسلر گرفته شده بود و مثل مدل قبلی، زیر کاپوت L6.4 هم موتور ساخت کرایسلر قرار گرفت. این یک پیشرانهٔ 6.4 لیتری V8 بود و نام L6.4 هم به همین جهت انتخاب شد. این پیشرانهٔ قابل‌احترام که از سال 1959 تا 1971 تولید شد، به دلیل استفاده در ماسل کارهایی مثل پلیموث باراکودا، پلیموث رودرانر، دوج چارجر و دوج چلنجر، شهرت پیدا کرد. انتقال نیروی این موتور در گیا L6.4 توسط یک گیربکس سه سرعته اتوماتیک صورت می‌گرفت. این پیشرانه با 330 اسب بخار قدرت و 625 نیوتن متر گشتاور، نه‌تنها قدرت کافی برای ارائهٔ یک تجربهٔ رانندگی راحت را در کوپهٔ لوکس گیا ارائه می‌کرد بلکه رانندگی هیجان‌انگیز قابل‌مقایسه با خودروهای پرفورمنس را هم به ارمغان می‌آورد.

گیا L6.4 از سال 1960 تا 1963 تولید شد ولی طی این مدت تنها 26 دستگاه از آن ساخته شد که بسته به سال تولید، قیمت پایه‌ای بین 12,000 تا 13,500 دلار معادل 128 تا 138 هزار دلار امروز داشتند؛ بنابراین، L6.4 یکی از گران‌ترین خودروهای زمان خود محسوب می‌شد. امروز نیز از 26 دستگاه این خودرو، تنها 17 نمونه باقی مانده است که L6.4 را به یکی از کمیاب‌ترین خودروهای دههٔ 60 تبدیل می‌کند. نمونه‌های باقیماندهٔ این کوپهٔ ایتالیایی به‌ندرت در حراجی‌ها دیده می‌شوند ولی در این صورت، قیمت بیش از 200 هزار دلار دارند. خودرویی که تصاویر آن را می‌بینید، فابریک‌ترین نمونه از 17 دستگاه باقیماندهٔ L6.4 محسوب می‌شود و سال گذشته در حراجی بونامز با قیمت 577 هزار دلار فروخته شد.