بررسی ریمک نورا، قدرتمندترین خودروی جاده‌ای جهان

نمی‌توان به ریمک نورا تنها لقب یک ابرخودروی سریع را داد؛ سرعت این خودرو، راننده‌اش را به جهانی دیگر می‌فرستد. این خودروی ۱۹۱۴ اسب بخاری در تلاش است تا معنای واژه «ابرخودرو» را بازنویسی کند. در این مطلب، بررسی ریمک نورا ۲۰۲۳ را از ویراستار نشریه «Motor1» می‌خوانیم که در جریان «هفته خودرویی مونتری» فرصت بررسی آن را داشته است.

بازنویسی کتاب سرعت

حتما تاکنون ویدئوهای شتاب‌گیری و پرتاب‌شدن ریمک را دیده یا حداقل داستان‌هایی را درباره سرعت سرسام‌آور شنیده‌اید. شتاب‌گیری نورا به‌طور همزمان من را سنگ‌کوب کرد و به لرزه انداخت. با این وجود، یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های جذاب ریمک نورا، قابلیت رانندگی روزمره آن است. این خودرو با وجود بهره‌وری از باتری ۱۲۰ کیلووات ساعتی و چهار موتور برقی که آن را به قدرتمندترین خودروی جاده‌ای جهان تبدیل کرده است، با هدف ثبت بهترین زمان در پیست ساخته نشده است.

طراحی نورا چشم‌گیر و زیبا به محسوب می‌شود اما هیچگاه خبر از ۱۹۱۴ اسب بخار قدرت و ۲۳۶۰ نیوتن متر گشتاور نهفته در موتورهایش نمی‌زند. روی‌هم‌رفته، نورا را می‌توان یک فیس‌لیفت جذاب و درخور از نسل گذشته آن، ریمک کانسپت وان، دانست. کابین این خودرو نیز مانند سایر خودروهای امروزی میزبان یک نمایشگر بزرگ برای راننده و یک نمایشگر برای کنترل تنظیمات گوناگون است. صندلی‌ها نیز با آلکانتارا پوشیده‌اند و خبری از ویژگی‌های حیرت‌آور نیست.

در این بررسی «میزو زرنسویک»، راننده اصلی توسعه خودروهای ریمک، نیز درکنار من حضور داشت که از روز نخست با این ابرخودرو سروکار داشته است. نخستین نصیحت او برای بهتر راندن نورا این بود:

گاز را تا ته فشار بده

من اما برخلاف درخواست او پدال را تا کمی کمتر فشار دادم و بالافاصله توسط ذهن خودم متوقف شدم. نورا با وجود اینکه هنوز به حداکثر قدرتش نرسیده بود، حسی را به من داد که هیچ خودروی دیگری تاکنون قادر به ارائه آن نبوده است. پس پس از شتاب‌گیری بلافاصله از دیسک‌های ترمز ۱۵.۴ اینچی آن استفاده کردم.

شتاب خیره‌کننده

با وجود اینکه نورا برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها به ۱.۸۵ ثانیه زمان دارد، سازنده آن معتقد به بهبودپذیری این رقم است. گمان می‌کنم این ادعا صحیح باشد چون این خودرو برخلاف عضو جدید خانواده خود، بوگاتی شیرون سوپراسپرت، نیازی به ۰.۵ ثانیه زمان برای راه‌اندازی چهار توربوشارژر خود ندارد.

دو میله CNC کاری شده در کنسول مرکزی وظیفه کنترل خروجی موتور را باتوجه‌به حالت‌های رانندگی کروز، رنج، اسپرت، پیست و دریفت دارند. من بیشتر از حالت کروز استفاده می‌کردم که تنها یک‌چهارم قدرت نورا را دردسترس قرار می‌داد؛ البته استفاده از حالت پیست سریع‌ترین شتاب‌گیری ممکن را به من نشان داد.

سیستم هدایت‌گر گشتاور بی‌نظیر

هر چهارچرخ مهارت خوبی در استفاده از گشتاور تولیدشده دارند اما در حالت دریفت این داستان کمی متفاوت است؛ چون ذر این حالت موتورهای جلو کاملا خاموش شده و ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت باقی موتورهای الکتریکی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. از آن جایی که جرئت استفاده از این حالت را نداشتم همچنان سیستم‌های چهاچرخ محرک و هدایت‌گر گشتاور (Torque Vectoring) را روشن باقی گذاشتم.

پس از کمی رانندگی و کسب اعتمادبه‌نفس لازم، زرنسویک به من پیشنهاد داد تا با رسیدن به پیچ‌ها، دوباره پدال گاز را تا انتها بفشارم؛ کاری که هیچ عقل سالمی با ابرخودروهای امروزی انجام نمی‌دهد. اینجا بود که متوجه شدم سیستم هدایت‌گر گشتاور این خودرو یک دستاورد عالی محسوب می‌شود. نورا به‌طرز عجیبی کنترل خود را از دست نداد و به‌خوبی سرعت را مدیریت کرد.

سیستم هدایت گشتاور تمام تلاش خود را برای حفظ ثبات این ابرخودرو انجام می‌دهد. این سیستم میزان چرخش در هر چرخ را ۱۰۰ بار در ثانیه تنظیم می‌کند پس با فشردن پدال گاز تا انتها نیز این خودرو می‌داند که برای حفظ تعادلش، چقدر قدرت را باید به هر چرخ منتقل کند.

نورا با وجود وزن زیاد ۲۱۳۳ کیلوگرمی‌اش بسیار چابک است. کنترل بدنه خودرو به روانی صورت می‌گیرد، تعادل در سر پیچ‌ها فوق‌العاده و چسبندگی تایرهای میشلین پایلوت اسپرت ۴S آن باورنکردنی است. عملکرد فرمان چندان تیز و غیرقابل‌کنترل نیست اما به‌خوبی به دستورات راننده پاسخ می‌دهد و هیچگاه حس نافرمانی را در مواجهه پیچ‌ها به راننده منتقل نمی‌کند. از آنجا که ریمک در تلاش بوده تا خودروی خود را برای استفاده روزانه بهینه کند، آن را به‌گونه‌ای ساخته که درصورت لزوم، به مشتریانش حس کنترل و راحتی بدهد.

ریمک نورا خودرویی محسوب می‌شود که می‌تواند یک مخالف خودروهای برقی را به طرفدار سرسخت آن‌ها تبدیل کند. هیچ‌یک از خودروهایی که تاکنون پشت فرمانشان نشسته‌ام توان برابری با آن را در خط مستقیم ندارند. به نظر من، ریمک با ساخت این ابرخودرو حاصل ۱۰ سال توسعه آن را به‌خوبی به نمایش گذاشته است.

همان‌گونه که از یک ابرخودرو انتظار می‌رود، قیمت نورا نیز با عملکرد آن برابری می‌کند. تولید این ریمک ۲ میلیون دلاری به ۱۵۰ دستگاه  محدود خواهد بود. ظاهرا تمام تولیدات سال آینده میلادی نیز تاکنون به فروش رسیده‌اند. از آنجایی که ریمک برای تولید خودروهای آینده خود با شرکت بوگاتی همکاری می‌کند، احتمالا باید شاهد معرفی یکی از تاریخ‌سازترین ‌خودروهای جهان توسط بوگاتی-ریمک در دهه آینده باشیم؛ خودرویی که فرزندی خلف برای بوگاتی شیرون سوپراسپرت و ریمک نورا خواهد بود.