فراری 400، اولین خودروی اتوماتیک مارانلو با گیربکس جنرال موتورز!
این روزها تمام محصولات فراری از گیربکس‌های اتوماتیک استفاده می‌کنند و این شرکت بیش از یک دهه است که گیربکس‌های دستی را به‌طور کامل کنار گذاشته است. بااین‌حال، اولین خودروی اتوماتیک فراری داستان جالبی دارد. در سال 1976، فراری گرند تورر جدیدی بنام 400 را در نمایشگاه خودروی پاریس رونمایی کرد. این خودرو که با گیربکس‌های پنج سرعته دستی یا سه سرعتهٔ اتوماتیک عرضه می‌شد، اولین خودروی اتوماتیک فراری بود.
400 جایگزین مدل 365 GT4 شد که در سال 1972 معرفی شده بود ولی در این مدل جدید همان بدنه و شاسی قبلی که توسط پینین‌فارینا طراحی شده بود حفظ شد. درواقع پیشینهٔ شاسی فراری 400 به مدل 365 GTC/4 سال 1971 بازمی‌گشت و همان ساختار فولادی لوله‌ای را داشت ولی از فاصلهٔ محوری کشیده‌تری برابر با 2,700 میلی‌متر بهره می‌برد. پانل‌های بدنهٔ فولادی خودرو نیز در تورین توسط پینین‌فارینا تولید و به کارخانهٔ فراری در مودنا ارسال می‌شد.
در آن سال‌ها، محبوبیت گیربکس اتوماتیک بین خریداران خودروهای سطح بالا رو به افزایش بود و فراری قصد داشت از این فرصت برای عرضهٔ اولین خودروی اتوماتیک خود استفاده کند. شرکت ایتالیایی اما بجای توسعهٔ گیربکس اتوماتیک که زمان و هزینهٔ زیادی را می‌طلبید، تصمیم گرفت بازار و میزان تقاضا برای یک گرند تورر اتوماتیک را با گیربکسی قرضی آزمایش کند. فراری برای این کار گیربکس سه سرعتهٔ THM400 افسانه‌ای جنرال موتورز را انتخاب کرد. این گیربکس برای اولین بار در سال 1964 با نام توربو هیدروماتیک در خودروهای کادیلاک و بیوک معرفی شده بود.
هرچند این گیربکس به خاطر ساختار آلومینیومی و چدنی نسبتاً سنگین بود ولی یکی از بادوام‌ترین و قابل‌اعتمادترین گیربکس‌های اتوماتیک جهان به‌حساب می‌آمد. این تصمیم فراری نتیجه داد و 400 اتوماتیک از نسخهٔ دستی فروش بیشتری را تجربه کرد خصوصاً در بریتانیا که اکثر خریداران نسخهٔ اتوماتیک را انتخاب کردند. بااین‌حال، هرچند با توجه به محبوبیت خودروهای اتوماتیک در آمریکا به نظر می‌رسید فراری این خودرو را برای بازار ایالات‌متحده در نظر گرفته است ولی 400 به دلیل قوانین آلایندگی و ایمنی هیچ‌گاه در این کشور عرضه نشد. البته آمریکایی‌هایی که خواهان یک فراری اتوماتیک بودند نمونه‌های زیادی از این ماشین را به‌صورت شخصی وارد کردند.
فراری 400 به یک پیشرانهٔ 4.8 لیتری V12 مجهز بود که 340 اسب بخار قدرت تولید میکرد. این موتور که با نام F101C شناخته می‌شد، نسخهٔ ارتقاءیافتهٔ موتور 365 بود که قطر سیلندر یکسانی با نسخهٔ قبلی داشت ولی کورس پیستون آن به 78 میلی‌متر افزایش یافت که این کار حجم موتور را از 4.4 به 4.8 لیتر رساند. این موتور همچنین به شش کاربراتور جدید وبر هم مجهز شده بود. نیروی این موتور از طریق گیربکس اتوماتیک جنرال موتورز و میل گاردان به دیفرانسیل لغزش محدود عقب و سپس به چرخ‌ها منتقل می‌شد. فراری 400 همچنین از سیستم تعلیق پیشرفته‌ای از نوع دو جناقی با آنتی‌رول بار روی هردو محور و سیستم تنظیم ارتفاع خودکار هیدرولیکی هم بهره می‌برد.
این خودرو از سال 1976 تا 1979 تولید شد و سپس جای خود را به مدل 400i و بعدازآن 412 داد که همگی از گیربکس سه سرعتهٔ اتوماتیک جنرال موتورز استفاده می‌کردند. تولید این خانواده سرانجام در سال 1989 پس از ساخت 2,383 دستگاه خاتمه یافت. در حال حاضر، یک فراری 400 تمیز را می‌توان با قیمتی در حدود 40 هزار دلار خرید که آن را به ارزان‌ترین فراری V12 بازار تبدیل می‌کند. البته قیمت مدل‌های جدیدتر مثل 412 می‌تواند به 60 هزار دلار هم برسد.