نگاهی به هواپیمای مسافربری پیاجیو P180 آوانتی؛ کم‌هزینه و متمایز

طراحی متفاوت و حیرت‌انگیز ایتالیایی با پیشرانه‌های ملخی ساخت پرت‌اند‌ویتنی کانادا،  یکی از محصولات شاخص و متفاوت در صنعت هوایی به نام پیاجیو P180 آوانتی ایوو را خلق کرده است.

پیاجیو آوانتی ایوو به عنوان یک هواپیمای مسافربری جدید از ظرافت خاصی در طراحی سود می‌برد و استانداردهای جدیدی را در این زمینه وضع کرده است. این هواپیمای ساخت ایتالیا به منظور کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل طراحی شده و از دو پیشرانه توربینی با پره‌های نصب شده روی بال‌ها و پیکربندی موسوم به پوشر استفاده می‌کند.

این هواپیما امکان پرواز با یک یا دو خلبان را دارد و حداکثر نه نفر را می‌تواند حمل کند. جدای از طراحی پوشر ملخ‌ها، پیاجیو آوانتی ایوو دارای بال دوم کوچک و رو به‌ جلو، بخش پشتی سنتی و بالی مرکزی است. بنا به گفته فدراسیون بین‌المللی هوانوردی FAI، پیاجیو P180 آوانتی یکی از سریع‌ترین هواپیمای ملخی دنیا با حداکثر سرعت 927 کیلومتر در ساعت است. در مقایسه با جت‌های تجاری هم سایز همچون سسنا سیتیشن لتیتود، هواپیمای موردبحث می‌تواند 74 کیلومتر در ساعت سریع‌تر پرواز کند و هزینه‌های عملیاتی کمتری داشته باشد. به همین خاطر آوانتی ایوو یک انتخاب هوشمندانه در بازار هواپیماهای اجرایی خواهد بود.

اما قبل از پرداختن به این محصول جدید بهتر است نگاهی به تاریخچه پیاجیو داشته باشیم. پیاجیو که این روزها به خاطر اسکوترهای شیک وسپا شناخته می‌شود اولین بار با تولید لوکوموتیوها و واگن‌های حمل بار ریلی کار خود را شروع کرد. تا دهه 30 میلادی این شرکت روی تولیدی هواپیماهای نظامی تمرکز نمود و یکی از آن‌ها نیز بمب‌افکن پیاجیو P108 با چهار پیشرانه بود. پس از جنگ جهانی دوم پیاجیو به دنبال تولید حمل‌ونقل مدرن و ارزان‌قیمت برای عموم مردم رفت. در آن زمان شاخصه یک وسیله نقلیه خوب این بود که قیمت پایین و فضای کابین و بار بیشتری داشته باشد و مردان و زنان به راحتی بتوانند از آن استفاده کنند. در بهار سال 1946 پیاجیو اسکوتر نمادین وسپا را معرفی کرد و در عرض 10 سال توانست بیش از 1 میلیون دستگاه از آن را به فروش برساند.

با موفقیت اسکوتر وسپا، پیاجیو یک‌بار دیگر به سراغ گسترش کسب‌وکار خود رفت و با توجه به تاریخچه خود در صنعت هوانوردی، تولید هواپیمای انتخابی منطقی به شمار می‌رفت. در اواخر دهه 70 میلادی این شرکت کار روی یک هواپیمای دو موتوره توربینی با پره را که بتواند خریداران فورچون 500 را جذب کند شروع کرد. در سال 1983 پیاجیو با شرکت گیتز لیرجت برای تولید محصولی با طراحی متمایز همکاری کرد اما متأسفانه گیتز لیرجت به خاطر مشکلات مالی کنار کشید و پیاجیو مجبور شد به تنهایی این پروژه را پیش ببرد.

اولین پروتوتایپ P180 آوانتی در مارس 1990 پرواز تست خود را انجام داد و در دوم اکتبر همان سال توانست تأییدیه فدراسیون بین‌المللی هوانوردی را کسب کند. در اولین سال‌های قرن 21 بود که شرکت موردبحث از نسخه جدید و بهینه P180 آوانتی مجهز به دو پیشرانه PT6A-66 پرت‌ اند وینتی کانادا رونمایی نمود. یکی از نقاط قوت این هواپیما را می‌توان صدای تولیدی کم به علت پیشرانه‌های نصب شده در پشت بال‌ها دانست. این هواپیما در عین اینکه سرعتی مشابه جت‌های میان سایز دارد اما هزینه عملیاتی آن 40 درصد کمتر است.

پیاجیو در سال‌های بعد به توسعه طراحی آوانتی ادامه داده و آن را پیاجیو آوانتی ایوو نامیده است. در نوامبر 2018 بود که پیاجیو مشکلات مالی عمیقی را تجربه کرد و دولت ایتالیا مجبور شد مداخله کرده و آن را با پرداخت 716 میلیون یورو نجات دهد. دولت این کشور امیدوار است با استقبال مشتریان از محصولات پیاجیو مشکلات مالی را پشت سر بگذارد و باید گفت تا پایان سال 2020 تعداد 246 فروند پیاجیو آوانتی تولید شده و نسخه جدید آن نیز با قیمت 7.7 میلیون دلار به فروش می‌رسد.