مصرف سوخت بوئینگ ۷۴۷ در هر صد کیلومتر چند لیتر است؟

آیا تاکنون فکر کرده‌اید که یک هواپیمای مسافربری بزرگ مثل بوئینگ ۷۴۷ در هر صد کیلومتر چقدر سوخت مصرف می‌کند؟ در ادامه به این سؤال پاسخ می‌دهیم.

بوئینگ ۷۴۷ با چهار موتور خود مقادیر عظیمی سوخت مصرف می‌کند. این هواپیمای پهن پیکر، در هر ثانیه ۴ لیتر سوخت مصرف می‌کند که معادل ۱۳,۲۵۰ لیتر در هر ساعت است. بنابراین، اگر ۷۴۷ با سرعت کروز خود که ۹۳۰ کیلومتر بر ساعت است در حال حرکت باشد، هر ۳.۸ ثانیه یک کیلومتر را طی میکند. طی کردن یک کیلومتر به ۱۴ لیتر بنزین نیاز دارد و درنتیجه، یک ۷۴۷ در هر صد کیلومتر بین ۱,۳۰۰ تا ۱,۴۰۰ لیتر سوخت مصرف می‌کند. اگر یک بوئینگ ۷۴۷-۴۰۰ را در نظر بگیریم که ۳۶۴ مسافر را در کلاس‌های بیزنس و اکونومی حمل می‌کند و این تعداد صندلی را در محاسبه مصرف سوخت به ازای هر مسافر در نظر بگیریم، هر مسافر حدود ۳.۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر سوخت مصرف می‌کند. در مقابل، اگر میانگین مصرف سوخت یک خودرو را ۶ لیتر در هر صد کیلومتر در نظر بگیریم، اگر یک خودرو دو سرنشین داشته باشد، به ازای هر نفر ۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌شود. این نشان می‌دهد که سفر با ۷۴۷ در مقایسه با خودرویی که دو یا چند سرنشین دارد سوخت بیشتری مصرف می‌کند اما از خودروی تک سرنشین کم‌مصرف‌تر است.

البته در این مقایسه یک تفاوت بزرگ وجود دارد زیرا ۷۴۷ باید از زمین بلند شود درحالی‌که این موضوع برای خودرو یا قطار مطرح نیست. بلند شدن سوخت‌برترین بخش هر پرواز است زیرا هواپیما باید در سنگین‌ترین حالت خود به سرعت لازم برسد و سپس به ارتفاع کروز صعود کند. میزان دقیق مصرف سوخت در هنگام بلند شدن به‌شدت به وزن هواپیما در حداکثر وزن برخاست بستگی دارد؛ اما به‌طورکلی، حدود ۱۹ هزار لیتر سوخت برای این مرحله نیاز است. برای تأمین نیاز این مصرف بالا، بوئینگ ۷۴۷ می‌تواند مقدار زیادی سوخت حمل کند. مدل اولیه ۷۴۷ قادر به حمل ۱۸۳ هزار لیتر سوخت بود اما مدل‌های بعدی مثل ۷۴۷-۸ این رقم به ۲۳۹ هزار لیتر افزایش یافت.

این حجم عظیم سوخت در بال‌های هواپیما ذخیره می‌شود. بوئینگ ۷۴۷ در هر بال دو مخزن سوخت اصلی دارد که با مخازن ذخیره اضافی در بخش‌های بیرونی بال‌ها و مخازن مرکزی بال همراه است. سوخت هواپیماها در بال‌ها ذخیره می‌شود تا فضای بدنه برای بار آزاد شود. مخازن اصلی سوخت معمولاً ابتدا پر می‌شوند و سوخت اضافی موردنیاز برای پرواز به مخزن مرکزی بال منتقل می‌شود. در نگاه اول، مصرف سوخت بالای هواپیمایی مثل ۷۴۷ ممکن است نشان‌دهنده آسیب زیست‌محیطی زیادی باشد اما اداره اطلاعات انرژی آمریکا ادعا می‌کند که سوخت جت به ازای هر لیتر ۲.۵ کیلوگرم دی‌اکسید کربن تولید می‌کند که نزدیک به ۲.۳ کیلوگرم گاز گلخانه‌ای تولیدشده از سوزاندن یک لیتر بنزین در خودرو است.

یکی از دلایل مصرف بالای سوخت بوئینگ ۷۴۷ که آسیب زیست‌محیطی بیشتری ایجاد می‌کند، قدیمی بودن بدنه آن است. این هواپیما اولین بار در سال ۱۹۷۰ معرفی شد و طی این ۵۰ سال فناوری جت‌های مسافربری بسیار پیشرفت کرده است. علاوه بر این، هواپیماهای مدرن بسیار سبک‌تر از ۷۴۷ هستند و برای بلند شدن به سوخت کمتری نیاز دارند. هواپیماهای پهن‌پیکر قرن بیست‌ویکم، به‌ویژه هواپیماهای دوموتوره، به دلیل فناوری مدرن بسیار کارآمدتر هستند و سوخت کمتری مصرف می‌کنند. بااین‌حال، چون تعداد مسافران کمتری نسبت به ۷۴۷ غول‌پیکر حمل می‌کنند، لزوماً مصرف سوخت به ازای هر مسافر بهتری ندارند.

ایرباس A350 که در سال ۲۰۱۵ معرفی شد و اولین هواپیمای ایرباس بود که عمدتاً با پلیمرهای تقویت‌شده با فیبر کربن ساخته شد، ساعتی ۱۰,۲۲۰ لیتر سوخت یا ۲.۸ لیتر در ثانیه مصرف می‌کند. با سرعت کروز ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت، این هواپیما هر ۴ ثانیه یک کیلومتر را طی می‌کند و مصرف سوخت کروز آن ۱,۱۳۰ لیتر در هر صد کیلومتر است. ایرباس A350-1000 با ۲۳۸ صندلی در چهار کلاس، مصرف سوخت به ازای هر مسافر ۴.۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر را ارائه می‌دهد که از ۷۴۷ قدیمی بیشتر است. بوئینگ ۷۸۷ نیز که در سال ۲۰۱۱ معرفی شد، ساعتی ۱۰,۹۸۰ لیتر سوخت مصرف می‌کند و سرعت کروز آن ۹۰۰ کیلومتر در ساعت است. درنتیجه، این هواپیما به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر ۱,۲۲۰ لیتر سوخت می‌سوزاند. بوئینگ ۷۸۷-۹ هم با ۲۳۶ صندلی در سه کلاس، مثل A350 برای هر مسافر ۵.۲ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند.