یاماها و ساخت موتوری قدرتمند برای فورد در دهه 80 میلادی

در سال 1980، موتورسیکلت‌سازی یاماها موتوری را برای خودروسازی فورد ساخت. این موتور V6 در فورد تاروس SHO استفاده شد. این موتور 3 لیتری 6 سیلندر DOHC ناگهان از ناکجا سردرآورد و جای خود را در میان محصولات فورد پیدا کرد. متاسفانه اینقدر مشکلات تاروس به‌چشم خریداران این مدل آمد که بسیاری از موتور بی‌نظیر آن غافل شدند؛ برای نمونه خط قرمز دورسنج این موتور روی 7300rpm تنظیم شده بود. حتی می‌توانستید آن را تا دور 8500rpm هم پیش ببرید.

قدرت خروجی این موتور تنفس طبیعی برابر 220 اسب بخار بود. موتور 5 لیتری V8 فورد موستانگ آن زمان تنها 5 اسب بخار قدرتمندتر از تاروس SHO بود. این حجم از قدرت در سال 1989، تاروس را به یک خودرو با نسبت قدرت به حجم موتور بسیار بالا تبدیل کرده بود.

منیفولدهای ورودی دو مرحله‌ای به‌قدری جذاب طراحی شده بود که محصولات فضایی ناسا را تداعی می‌کرد. این مجراها به‌گونه طراحی و ساخته شده بودند که میزان هوا و سوخت را به بهترین نحو ممکن به موتور وارد کنند. هدف این سیستم گشتاور بهتر در سرعت‌های پایین بود. فناوری این موتور باعث شده بود تا روی نمودار گشتاور آن شاهد دو نقطه اوج باشید! قدرت نیز در دور 3200rpm به‌طور کامل دردسترس راننده قرار می‌گرفت و خودرو را در عرض 6.5 ثانیه به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رساند.

نبوغ یاماها تنها در این موارد خلاصه نمی‌شد؛ این موتور قادر بود تا بدون استفاده از پمپ هوا، انتشار گازهای خروجی‌اش کنترل کند. مصرف سوخت این موتور هم برابر 7.84 لیتر بر 100 کیلومتر بود.

نکته اصلی اینجاست که این موتور آنطور که باید و شاید، مورد تقدیر و احترام قرار نگرفت. این موتور که به‌کلی در ژاپن توسعه یافته بود، میزان قابل‌توجهی از شتاب را در اختیار راننده قرار می‌داد؛ البته ناگفته نماند که هزینه این شتاب، اکسید نیتروژن بود. پایداری قطعات هم در موتور تاروس SHO مناسب بودند؛ تعویض و سرویس قطعات این موتور خیلی دیرتر از زمان معمول انجام می‌شد.

در آن زمان برخی از افراد تصور می‌کردند فورد با این موتور، قصد معرفی یک خودروی اسپرت با نام GN34 را دارد تا رقیبی برای پونتیاک فیه‌رو (Fiero) بسازد. پونتیاک یادشده که در سال 1984 وارد بازار شد تنها به یک موتور 4 سیلندر 92 اسب بخاری مجهز بود. نسخه‌های به‌روزتر آن 140 اسب بخار قدرت تولید می‌کردند اما همچنان رقیبی جدی برای تاروس SHO به شمار نمی‌آمد.

اما فورد هدفی برای ساخت رقیبی برای پونتیاک نداشت. با این وجود، 220 اسب بخار قدرت موجود در GN34 با قدرت فراری 308 برابری می‌کرد. گویا هدف اصلی فورد از GN34، ساخت یک رقیب جدی برای فراری بود تا همانند داستان پیروزی GT40، بار دیگر قدرت خود را به رخ جهان بکشد. همه این‌ها به معنی این است که این موتور، به اندازه رقابت با فراری توانمند بود!

یاماها در آن دوران، موفق به ساختن موتوری شده بود که هم از لحاظ راندمان و هم از نظر قدرت، از زمانه خود جلوتر بود. درست است که درنهایت سر از یک خودروی فورد سدان درآورد اما کاربری آن فوق‌العاده‌ای داشت. در سال 1989، فورد تاروس SHO دومین سدان سریع جهان به شمار می‌رفت. هرچند این موتور نخستین تلاش یاماها در صنعت خودروسازی نبود اما موتور V6 SHO قطعا یکی از بهترین موتورهای زمان خود به حساب می‌آمد.