نبرد اینیوس گرنادیر با دیفندر و فورد رنجر رپتور، تازه‌وارد در برابر کهنه‌کاران

راه‌اندازی یک شرکت خودروسازی از صفر کار آسانی نیست اما زمانی که رئیس شرکت پتروشیمی اینیوس متوجه شد لندروور دیفندر جدید خودرویی نیست که او می‌خواهد، دقیقاً همین کار را انجام داد. نتیجه، خلق شاسی‌بلندی آفرودی بنام گرنادیر با ویژگی‌های سنتی بود که وعدهٔ توانایی‌های آفرود پیشرو در این کلاس را داده است. برای اینکه ببینیم گرنادیر چند مرده حلاج است، آن را در برابر خودرویی قرار داده‌ایم که قرار است جایگزینی برای نسل اول آن باشد.

همچنین بخوانید: مقایسه نسل جدید تویوتا پرادو با لندروور دیفندر، جیپ رانگلر و فورد برانکو

لندروور دیفندر در سه اندازهٔ مختلف بدنه و طیف گسترده‌ای از پیشرانه‌ها عرضه می‌شود که برای رقابت با گرنادیر مدل چهاردر 110 در نسخهٔ دیزلی D250 را انتخاب کرده‌ایم اما در تصاویر نسخهٔ دودر 90 را می‌بینید. عضو سوم این جمع شاید انتخابی غیرمعمول به نظر برسد اما مثل اینیوس، فورد رنجر رپتور هم برای خریدارانی که خواهان آفرودر متفاوتی هستند جذاب خواهد بود. این ماشین به لطف پیشرانهٔ V6 توئین توربو و تعلیق اختصاصی، بیشتر یک آفرودر پرفورمنس است تا پیکاپ. ما با هر سه خودرو راهی آفرود می‌شویم تا ببینیم عملکردشان چگونه خواهد بود.

اینیوس، گرنادیر را به‌عنوان یک 4x4 سرسخت و همه‌جارو معرفی کرده است که توانایی‌های آفرود عالی دارد. این اما خودروی ارزانی نیست و قیمت آن در تیپ تریل‌مستر از 76 هزار پوند آغاز می‌شود.

ویژگی‌های فنی

اینیوس برای تولید گرنادیر کارخانهٔ سابق اسمارت در فرانسه را خرید که تحت نظارت شرکت مگنا خواهد بود. همچنین بسیاری از قطعات این خودرو هم از شرکت‌های معتبر گرفته شده است. اینیوس نه‌تنها پیشرانه‌های شش سیلندر بنزینی و دیزلی بلکه سیستم اطلاعاتی-سرگرمی را هم از ب‌ام‌و گرفته، گیربکس و کمک‌فنرها ساخت ZF هستند، ترمزها از برمبو گرفته شده و برای لاستیک‌های از نمونه‌های آل‌ترین گودریچ BF استفاده شده است. این ماشین از شاسی مستقل نردبانی بهره می‌برد و در تمام مدل‌ها به قفل دیفرانسیل مرکزی مجهز است.

روی جاده

هرچند تمرکز اصلی گرنادیر روی آفرود است اما روی جاده‌های آسفالت هم رفتار بدی ندارد. سیستم فرمان ساچمه چرخان این خودرو هرچند به‌اندازهٔ سیستم رک‌ اند پینیون دقیق نیست اما وقتی به آن عادت کنید استفاده از آن آسان خواهد بود. مشکل بزرگ‌تر اما دایرهٔ چرخش بزرگ 13.5 متری گرنادیر است که حتی از رنجر هم بیشتر بوده و بنابراین مانورهای سرعت پایین نیاز به دقت خواهد داشت. با توجه به تمرکز خودرو روی آفرود، سواری آن روی آسفالت به‌طور شگفت‌انگیزی خوب است و دست‌اندازهای بزرگ هرچند می‌تواند باعث لرزش شود اما هرگز ناراحت‌کننده نخواهد بود. لاستیک‌های آل‌ترین معمولاً سروصدای زیادی تولید می‌کنند اما در گرنادیر این صدا حتی در سرعت‌های بزرگراهی هم به‌خوبی سرکوب می‌شود. سروصدای باد هم با توجه به شکل جعبه‌ای خودرو بسیار کم است. موتور 3 لیتری ب‌ام‌و قدرت زیادی دارد و گیربکس هشت سرعته با واکنش‌های فوری شتاب نرمی را فراهم می‌کند.

آفرود

جایی که گرنادیر واقعاً می‌درخشد، خارج از آسفالت است و با ترکیبی از سه قفل دیفرانسیل، لاستیک‌های آل‌ترین و فاصلهٔ عالی از زمین، عملاً غیرقابل توقف خواهد بود. سیستم کنترل پایین رفتن از سرازیری حتی در شیب‌های بسیار تند هم به نرمی خودرو را پایین می‌برد و در جایی که رقبا به خاطر دخالت سیستم ABS شروع به تکان خوردن می‌کنند، اینیوس به‌آرامی به حرکت خود ادامه می‌دهد.

کارایی

در داخل خودرو فضای بار و سرنشین قابل‌قبول است اما برای سهولت ورود به داخل خودرو پله رکاب‌ها ضروری خواهند بود زیرا ارتفاع کف کابین بالا است. درِ صندوق با نسبت 25 به 75 باز می‌شود اما برای بارگیری اشیاء کمی بزرگ‌تر باید هردو در را باز کرد.

دلیل اصلی ساخت گرنادیر، مسیر متفاوتی بود که لندروور با نسل جدید دیفندر در پیش گرفت هرچند که آمار فروش نشان می‌دهد این تغییر موردتوجه خریداران قرار گرفته است. قیمت دیفندر 110 ما در مدل D250 HSE از گرنادیر 6,500 پوند ارزان‌تر است اما سفارش آپشن‌ها می‌تواند به‌سرعت قیمت را افزایش دهد.

ویژگی‌های فنی

برخلاف گرنادیر، پیشرانهٔ 3 لیتری توربودیزل دیفندر ساخت خود جگوار-لندروور است و با وجود قدرت برابر، 20 نیوتن متر گشتاور بیشتری دارد. دیفندر هم مثل رقیب از گیربکس هشت سرعتهٔ ZF استفاده می‌کند و به‌صورت استاندارد به قفل‌های دیفرانسیل مرکزی و عقب مجهز است که به‌طور خودکار از طریق سیستم Terrain Response فعال می‌شوند. جایی که راه دو خودرو از هم جدا می‌شود سیستم تعلیق است زیرا درحالی‌که اینیوس از کمک‌فنرهای سنتی استفاده می‌کند، دیفندر 110 با تعلیق بادی عرضه می‌شود.

روی جاده

دیفندر در آفرود نمی‌تواند کاملاً در حد گرنادیر باشد اما روی آسفالت جبران می‌کند. با عرض بیش از دو متر، بزرگ‌ترین مشکل دیفندر تردد در شهرها و خیابان‌های باریک است. به دلیل گلگیرهای مربعی بیرون زده، تشخیص عرض خودرو بدون استفاده از دوربین 360 درجه دشوار خواهد بود. تعلیق بادی اما روی آسفالت در هر سرعتی سواری بسیار نرمی را فراهم می‌کند و فقط بزرگ‌ترین ضربه‌ها در کابین احساس می‌شوند و انتخاب رینگ‌های بزرگ‌تر هم تأثیر منفی روی کیفیت سواری ندارند. دیفندر نزدیک به 2.4 تن وزن دارد اما هنوز هم سبک‌ترین خودروی این جمع محسوب می‌شود وزن خود را هم در پیچ‌ها و هم در خط مستقیم به‌خوبی پنهان می‌کند.

آفرود

سیستم Terrain Response رانندگی در خارج از آسفالت را آسان می‌کند. فقط کافی است یک حالت را انتخاب کنید، سیستم‌های الکترونیکی لندروور بقیهٔ کارها را انجام خواهند داد. یکی از مزیت‌های سیستم تعلیق بادی هم امکان افزایش ارتفاع دیفندر برای مسیرهای آفرودی سخت‌تر است. حداکثر فاصلهٔ دیفندر از زمین به 290 میلی‌متر می‌رسد که 26 میلی‌متر از گرنادیر بیشتر است. لندروور همچنین می‌تواند تا عمق 90 سانتی‌متری در آب حرکت کند که از دو خودروی دیگر بیشتر است.

کارایی

دیفندر 110 با صندلی‌های ردیف سوم سفارشی، می‌تواند تا 7 نفر را در خود جای دهد. به لطف تعلیق بادی، می‌توان ارتفاع خودرو را تا 4 سانتی‌متر کاهش داد تا ورود و خروج به کابین آسان‌تر شود. دیفندر 90 در عقب تنگ است اما 110 فضای زیاد و دید خوبی رو به بیرون دارد. درِ صندوق دیفندر اما یک‌تکه بوده و برای باز کردن نسبت به گرنادیر به فضای بیشتری نیاز دارد.

همان‌طور که در ابتدا اشاره شد، رنجر رپتور بیشتر یک آفرودر است تا پیکاپ. این خودرو با قیمتی بیش از 60 هزار پوند، اصلاً ارزان نیست ولی بااین‌حال از هردو رقیب خود در اینجا قیمت کمتری دارد.

ویژگی‌های فنی

رنجر رپتور توسط فورد استرالیا توسعه داده شده و از یک پیشرانهٔ 3 لیتری V6 بنزینی توئین توربو با 292 اسب بخار قدرت استفاده می‌کند. فاصلهٔ عرضی چرخ‌های رپتور از رنجر معمولی بیشتر است و در عقب بجای فنرهای شمش از تعلیق چند اتصالی استفاده می‌کند. به همین دلیل اما ظرفیت بار این نسخه نسبت به رنجر معمولی کاهش پیدا کرده است. مثل دیفندر، رپتور هم حالت‌های رانندگی مختلفی دارد که خودرو را برای مسیرهای گوناگون تنظیم می‌کند.

روی جاده

رنجر راحت‌ترین پیکاپ حال حاضر بازار بریتانیا محسوب می‌شود و سیستم تعلیق اختصاصی رپتور، این راحتی را به سطح بالاتری ارتقاء می‌دهد. بااین‌حال، طول 5.4 متری و دایرهٔ چرخش 13 متری نشان می‌دهد که این پیکاپ برای رانندگی‌های شهری مناسب نیست. کمک‌فنرهای اختصاصی رپتور با اینکه سواری نرمی را ارائه می‌کنند، بادی‌رول و حرکات بدنه را در سرعت‌های بالا محدود می‌کنند درحالی‌که موتور V6 بنزینی پاسخگویی خوبی دارد. گیربکس 10 سرعته هم به نرمی دنده‌ها را تعویض می‌کند. در سرعت‌های بالا، صدای باد در رنجر بیشتر از رقبا است ولی بااین‌حال، رپتور هنوز هم یک کروزر راحت خواهد بود.

آفرود

رنجر هم مثل دیفندر از کروز کنترل آفرود بهره می‌برد که سرعت را روی 30 کیلومتر بر ساعت نگه می‌دارد. در حالت باها می‌توان رنجر را خارج از آسفالت به سرعت‌های بالایی رساند. سواری روی مسیرهای خشن کمی ناراحت است اما بااین‌حال می‌توانید خیلی سریع رانندگی کنید و همچنان کنترل کامل خودرو را در اختیار داشته باشید. سیستم تعلیق ضربه‌ها را به خوبی جذب می‌کند و پیکاپ پس از پرش، به‌آرامی فرود می‌آید.

کارایی

در کابین رنجر رپتور شاهد تودوزی چرمی و فضای مناسبی هستیم اما فرم عمودی کابین باعث می‌شود صندلی‌های عقب صاف‌تر از دو رقیب شاسی‌بلند باشد. در اینجا همچنین بجای صندوق‌عقب، یک اتاق بار بزرگ وجود دارد که با نصب کاور روی آن می‌تواند امنیت بیشتری پیدا کند.

مقام اول: لندروور دیفندر

نقاط قوت: عالی در آنرود و آفرود، راحت در هر سرعتی

نقاط ضعف: توانایی‌های آفرود ضعیف‌تر از اینیوس، آپشن‌های گران‌قیمت

وقتی دیفندر جدید معرفی شد، خیلی‌ها لب به انتقاد گشودند اما بدون شک بازطراحی این ماشین برای قرن بیست و یکم جان تازه‌ای به آن بخشیده است. دیفندر کیفیت رنجروور را با سرسختی بیشتری ارائه می‌کند که باعث جذابیت آن برای طیف بیشتری از خریداران می‌شود. توانایی‌های مناسب و کیفیت داخلی بالاتر باعث پیروزی دیفندر در این رقابت شد.

مقام دوم: اینیوس گرنادیر

نقاط قوت: آفرود توقف‌ناپذیر، توانایی‌های شگفت‌انگیز روی آسفالت

نقاط ضعف: برخی دکمه‌های داخلی کم‌کیفیت، نامناسب برای رانندگی‌های شهری

اگر فقط برای رانندگی‌های آفرود به خودرو نیاز دارید، گرنادیر بهترین است. علاوه بر این، شاسی‌بلند اینیوس توانایی‌های آفرود عالی را با رفتار مناسب روی آسفالت ترکیب کرده که به‌جز در شهر، در اکثر جاها قابل‌قبول خواهد بود؛ بنابراین، اینیوس را باید تحسین کرد که از صفر خودرویی ساخته که به یکی از بهترین‌ها در کلاس خود تبدیل شده است.

مقام سوم: فورد رنجر رپتور

نقاط قوت: جذابیت بالا در آفرود و آنرود، قیمت مناسب

نقاط ضعف: اندازهٔ بزرگ برای مانور دادن، ظاهری که مناسب همهٔ سلیقه‌ها نیست

رنجر رپتور در بازار رقیب مستقیمی ندارد. این پیکاپ چابکی پایین خود را با ارائهٔ تجربهٔ رانندگی منحصربه‌فردی جبران می‌کند. رانندگی با رپتور در محیط مناسب بسیار جذاب است و درعین‌حال کارایی و راحتی مناسبی هم دارد که آن را به رقیب قابل‌توجهی برای شاسی‌بلندها تبدیل می‌کند.