نبرد گریت وال تانک 500 و فورد اورست، تازه‌وارد چینی یا کهنه‌کار آمریکایی؟

در بازارهایی مثل استرالیا، بخش خودروهای آفرودی تحت سلطهٔ تویوتا، فورد، نیسان، ایسوزو و میتسوبیشی است. این برندها در طول دهه‌ها تجربیات زیادی در زمینهٔ ساخت خودروهای آفرودی کسب کرده و هم‌اکنون خودروهای فوق‌العاده‌ای را برای استفاده روی جاده و خارج از جاده تولید می‌کنند. بااین‌حال، این باعث نشده که خودروسازان جدید شانس خود را در بخش پرطرفدار شاسی‌بلندهای آفرودی هفت‌نفره امتحان نکنند. یکی از این تازه‌واردها، تانک 500 از گریت وال است. این خودرو هنگام عرضه در استرالیا ما را تحت تأثیر قرار داد اما در برابر یکی از بهترین خودروهای این بخش یعنی فورد اورست چطور عمل خواهد کرد؟ برای پاسخ دادن به این سؤال، دو خودرو را روی جاده و خارج از جاده در برابر هم قرار داده‌ایم. هردو ماشین با بالاترین نسخهٔ خود به این رقابت آمده‌اند ولی اختلاف قیمت قابل‌توجه بیش از 10 هزار دلاری بین آن‌ها وجود دارد.

همچنین بخوانید:

• رانندگی با تانک 500، رقیبی قابل‌توجه برای شاسی‌بلندهای مشهور جهان
• فورد اورست اسپرت 2023 معرفی شد؛ شاسی‌بلند راحت و جذاب برای آفرود

تانک 500 در استرالیا فقط با یک قوای محرکهٔ هیبریدی عرضه می‌شود که از یک پیشرانهٔ 2 لیتری بنزینی توربو به همراه یک موتور الکتریکی تشکیل شده و مجموعاً 342 اسب بخار قدرت و 650 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این نیرو از طریق یک گیربکس 9 سرعته اتوماتیک به سامانهٔ چهارچرخ محرک تحویل داده می‌شود. ظرفیت یدک کشی 3 تنی تانک 500، از رقیب آمریکایی 500 کیلوگرم کمتر است ولی از تجهیزات آفرود زیادی مثل قفل دیفرانسیل جلو و عقب، گیربکس کمکی ضریب سنگین و 11 حالت رانندگی مختلف بهره می‌برد. این شاسی‌بلند چینی در قبال قیمت 48,800 دلاری تیپ اولترای خود امکانات زیادی مثل تودوزی چرمی ناپا، سیستم صوتی پریمیوم اینفینیتی، پله‌های جانبی تاشو، گرم‌کن و تهویه صندلی‌های ردیف اول و دوم و... ارائه می‌کند.

برخلاف رقیب چینی، فورد اورست در تیپ پلاتینوم با یک پیشرانهٔ 3 لیتری V6 توربودیزل عرضه می‌شود که 247 اسب بخار قدرت و 600 نیوتن متر گشتاور دارد و به یک گیربکس 10 سرعته اتوماتیک متصل است. چندین حالت رانندگی، قفل دیفرانسیل عقب، محافظ زیر بدنه، دوربین نماهای آفرود و گیربکس کمکی ضریب سنگین ازجمله تجهیزات آفرودی این شاسی‌بلند آمریکایی هستند درحالی‌که در تیپ پرچم‌دار پلاتینوم امکاناتی مثل سانروف پانوراما، سیستم صوتی با 12 بلندگو، صندلی‌های چرمی، نورپردازی داخلی، درر صندوق برقی و... ارائه می‌شود. این ویژگی‌ها اما هزینه دارد و قیمت اورست پلاتینوم از 53,500 دلار آغاز می‌شود که با مالیات و برخی آپشن‌ها، نهایتاً به 60,200 دلار می‌رسد.

تانک 500 هرچند حدود 11 هزار دلار از اورست ارزان‌تر است اما هنوز هم کابین زیبایی دارد و حتی چشمگیرتر از رقیب آمریکایی به نظر می‌رسد. داشبورد این شاسی‌بلند چینی تحت سلطهٔ یک نمایشگر لمسی بزرگ است و همه‌چیز از بالای داشبورد گرفته تا کنسول مرکزی و رو دری‌ها بسیار زیبا هستند. کیفیت ساخت هم خوب است و تنها مشکل، تریم طرح چوب است که کمی ارزان‌قیمت به نظر می‌رسد. صندلی‌های چرمی تانک 500 اولترا با قابلیت تنظیم عالی و ماساژور، فوق‌العاده هستند و در ردیف دوم هم برای افرادی با قد بیش از 190 سانتی‌متر همچنان فضای پا و سر کافی وجود دارد. خوشبختانه این صندلی‌ها به جلو هم کشیده می‌شوند تا فضای بیشتری برای ردیف سوم فراهم شود. این صندلی‌ها حتی برای بزرگ‌سالان هم نسبتاً راحت هستند ولی متأسفانه دسترسی آسان به ردیف سوم فقط از سمت راننده صورت می‌گیرد که برای خیابان‌های استرالیا مشکل‌ساز است. با باز کردن در صندوق افقی سنگین تانک 500، پشت صندلی‌های ردیف سوم فقط 100 لیتر فضای بار وجود خواهد داشت ولی با خواباندن این صندلی‌ها، این عدد به 795 لیتر می‌رسد.

فضای کابین فورد اورست هم در هر سه ردیف صندلی‌ها برای بزرگ‌سالان مناسب است و عنصر اصلی داشبورد این خودرو نیز یک نمایشگر بزرگ 12 اینچی است. بااین‌حال، درحالی‌که تانک به دلیل فقدان کنترل‌های فیزیکی برای تنظیمات پرکاربرد، امتیاز از دست می‌دهد، در فورد دسترسی به تنظیمات سیستم تهویه از طریق کنترل‌های فیزیکی سنتی به‌آسانی صورت می‌گیرد. در کابین اورست متریال نرم فراوانی دیده می‌شود و صندلی‌ها هرچند فاقد ماساژور هستند اما پشتیبانی بهتری از بدن نسبت به تانک دارند. صندلی‌های ردیف دوم فورد به‌اندازهٔ رقیب چینی جادار است اما ورود به صندلی‌های ردیف سوم بسیار آسان‌تر از تانک 500 صورت می‌گیرد. همچنین برخلاف شاسی‌بلند گریت وال، در صندوق برقی اورست به‌راحتی باز می‌شود و فضای بار 260 لیتری را پشت ردیف سوم ارائه می‌کند که این عدد در پشت ردیف دوم به 900 لیتر می‌رسد؛ بنابراین، اورست با چرخ زاپاسی که زیر خودرو نصب شد، از لحاظ فضای داخلی برتری واضحی نسبت به تانک 500 دارد.

سازندگان برای هردوی این خودروها مصرف سوخت ترکیبی 8.5 لیتر را اعلام کرده‌اند اما نه موتور دیزلی فورد و نه هیبریدی گریت وال در آزمایش واقعی نتوانستند به این عدد نزدیک شوند. بااین‌حال، در رانندگی ترکیبی ما شامل پیمایش‌های بزرگراهی و ترددهای شهری، پس از یک هفته، فورد به مصرف 9.9 لیتر در هر صد کیلومتر رسید اما قوای محرکهٔ هیبریدی تانک آن‌طور که انتظار می‌رفت کارآمد نبود و در هر صد کیلومتر 11.7 لیتر بنزین سوزاند.

کابین تانک 500 بسیار ساکت است و کمترین سروصدای باد و جاده به داخل وارد می‌شود. تجربهٔ رانندگی این خودرو چنان ساکت و آرام است که از یک شاسی‌بلند آفرودی با این توانایی‌ها انتظار نمی‌رود. تانک 500 در خارج از جاده هم فراتر از انتظارات عمل کرد و با وجود استفاده از لاستیک‌های جاده‌ای، به‌راحتی از سربالایی‌های سخت بالا می‌رفت. پیشرانهٔ 2 لیتری چهار سیلندر هیبریدی هم در این شرایط عملکرد خوبی دارد هرچند که مدت زیادی روی حالت تمام الکتریکی دوام نمی‌آورد. جابجایی بین نیروی برق و بنزین هم به نرمی صورت نمی‌گیرد و آرامش قابل‌توجه خودرو را از بین می‌برد. هرچند تانک 500 شتاب خوبی دارد اما وزن 2605 کیلوگرمی آن کاملاً احساس می‌شود زیرا پیشرانهٔ بنزینی به‌تنهایی فقط 241 اسب بخار قدرت دارد هرچند که سیستم هیبریدی آن‌قدر هوشمند هست که باطری را همیشه در حالت شارژ و قابل‌استفاده نگه دارد. هنگام ترمز گیری‌های شدید یا پیچیدن، حرکات بدنه زیاد است که در چنین خودروی بزرگ و سنگینی احساس ناراحتی را به دنبال خواهد داشت درحالی‌که اورست کنترل بدنهٔ بسیار بهتری دارد و کنترل آن در پیچ‌ها بسیار آسان‌تر است.

پیشرانهٔ دیزلی فورد هرچند قدرت کمتری دارد اما کشش بسیار خوبی را فراهم می‌کند و دسترسی به نیروی آن آسان‌تر است که برای سبقت‌گیری‌های سریع بسیار مفید خواهد بود. هرچند اورست مثل رقیب چینی به سیستم کمکی پایین رفته از شیب‌ها مجهز است اما فقط یک قفل دیفرانسیل در عقب دارد درحالی‌که تانک 500 به قفل دیفرانسیل جلو هم مجهز است. بااین‌حال، در خارج از جاده، اورست با فاصلهٔ زیاد از زمین و کشش کافی، عملکردی اثبات‌شده دارد. خودروی آزمایشی ما اما از رینگ‌های بزرگ 21 اینچی با لاستیک‌های جاده‌ای استفاده می‌کرد که سواری بسیار سفتی را به همراه داشت و خودرو چه در سرعت‌های پایین و چه بالا، روی دست‌اندازها عملکردی ناراحت را به نمایش می‌گذاشت. البته رینگ‌های کوچک‌تر 18 اینچی با لاستیک‌های آل‌ترین بدون هزینهٔ اضافی برای اورست ارائه می‌شوند. به‌طورکلی، روی جاده هرچند اورست خودروی ساکتی است اما تانک ساکت‌تر احساس می‌شود.

این مقایسه نشان داد که تانک 500 چقدر به خودروی معتبر و باسابقه‌ای مثل فورد اورست نزدیک شده است. این شاسی‌بلند چینی روی جاده بسیار راحت است و در آفرود هم توانایی‌های بالایی دارد ولی مشکلاتی شامل سیستم آزاردهندهٔ پایش توجه راننده، قوای محرکهٔ مردد و کنترل ضعیف بدنه هم در آن دیده می‌شود که ممکن است برای خریداران ناراحت‌کننده باشد. به همین دلیل، خیلی‌ها می‌خواهند خودرویی اثبات‌شده مثل فورد اورست را بخرند و از دید ما هم این شاسی‌بلند آمریکایی همچنان برتر است. بااین‌حال، تانک 500 واقعاً ما را تحت تأثیر قرار داد. ممکن است این ماشین به مذاق همهٔ خریداران خوش نباید اما مطمئناً توانایی‌های زیادی دارد که خصوصاً با توجه به قیمت، بسیار چشمگیر خواهد بود.