فورد SVE تاندربرد، کوپه اسپرت محرمانه دهه 90 که هیچ‌گاه تولید نشد

خودروسازان در طول دوران فعالیت خود کانسپت‌های زیادی تولید می‌کنند که اکثر آن‌ها هیچ‌گاه به تولید انبوه نمی‌رسند. دلیل اصلی ساخت این کانسپت‌ها، آزمایش مفاهیم جدید است. به‌عنوان‌مثال، در دنیای کانسپت‌ها، طراحان می‌توانند از محدودیت‌های خودروهای تولیدی رها شده و به رؤیاهای خود رنگ واقعیت ببخشند. البته گاهی عناصری از یک کانسپت در خودرویی تولیدی استفاده می‌شود اما کانسپت‌ها عمدتاً در حد نمایش خلاقیت و نوآوری باقی می‌مانند. علاوه بر این، نوع دیگری از کانسپت‌ها هم هستند که بر اساس خودروهای تولیدی ساخته می‌شوند اما بنا به دلایلی، روی خط تولید نمی‌روند.

کانسپت فورد SVE تاندربرد دههٔ 90 از همین دسته است. این کوپه‌ای بود که می‌خواست حال و هوای لوکس و راحت تاندربرد را با شخصیت اسپرت موستانگ کبرا ترکیب کند. بااین‌حال، به خاطر سیاست‌های فورد، SVE تاندربرد هیچ‌گاه تولید نشد. این در حالی است که این نسخه می‌توانست محصول نمادین فورد را نجات دهد. پس از تولید بی‌وقفه از سال 1955، کاهش فروش فورد را مجبور کرد که در سال 1997 به تولید تاندربرد خاتمه دهد اما شاید ارائهٔ یک نسخهٔ پرفورمنس قدرتمند می‌توانست شرایط را بهبود دهد.

در دههٔ 90، فورد غیر از موستانگ، سه کوپهٔ دیگر تولید می‌کرد که تاندربرد، مرکوری کوگار و لینکلن کانتیننتال مارک VIII بودند. کوگار و تاندربرد در اصل یک خودرو با برندهای متفاوت بودند و مارک VIII هم روی همین پلت‌فرم ساخته شده بود؛ بنابراین، فورد اساساً یک کوپهٔ یکسان را با سه برند مختلف عرضه می‌کرد. این کوپه‌ها همچنین چیزی نبودند که بتوانند نظر عموم مردم را به خود جلب کنند. بزرگ‌ترین پیشرانهٔ تاندربرد و کوگار یک نمونهٔ 4.6 لیتری V8 با 205 اسب بخار قدرت بود که مصرف سوخت بسیار بالایی داشت. مارک VIII هم به نسخهٔ 32 سوپاپی DOHC همان موتور مجهز بود که قدرت قابل‌احترام 280 اسب بخار را تولید می‌کرد. در دنیای موستانگ هم این پیشرانه با سوپرشارژر، تا 305 اسب بخار قدرت تحویل می‌داد.

در همان سال‌ها، بخش SVE (مهندسی خودروهای ویژه) فورد به این فکر افتاد که اگر بتوان آن نسخهٔ قدرتمند موتور موستانگ را در سینهٔ تاندربرد قرار داد خیلی خوب می‌شود. بدین ترتیب، کانسپت SVE تاندربرد در سال 1995 متولد شد. تاندربردها در اکثر تاریخ طولانی این نام، کوپه‌هایی با ظاهر جالب بودند که همیشه بدون دلیل موجهی پیشرانه‌های ضعیفی داشتند و به همین دلیل، به تاندربرد (به معنای پرندهٔ رعدآسا) لقب تحقیرآمیز تاندرچیکن (جوجهٔ رعدآسا) را داده بودند. ازاین‌رو، در اواسط دههٔ 90، مهندسان فورد چهار دستگاه تاندربرد را به پیشرانهٔ 4.6 لیتری V8 سوپرشارژ موستانگ مجهز کردند.

این تاندربرد کانسپت یک کوپهٔ پرفورمنس واقعی بود. پروتوتایپ‌های این ماشین به گیربکس پنج سرعتهٔ دستی ترمک مجهز شده بودند. این ترکیب قوای محرکه دقیقاً همانی بود که در موستانگ SVT کبرا مدل 1996 ارائه می‌شد. علاوه بر ارتقاء قدرت و پرفورمنس، تیم SVE دستی به ظاهر تاندربرد هم کشید. نسل دهم این خودرو هرچند زشت به‌حساب نمی‌آمد اما چیز خاصی هم نبود ولی ارتقاء رینگ‌ها و افزودن اسپویلر می‌تواند حتی معمولی‌ترین خودروها را هم جذاب جلوه دهد و این کاری بود که تیم SVE انجام داد. آن‌ها برای تاندربرد قدرتمند خود از رینگ‌های 17 اینچی پنج پره و همین‌طور سپر و عناصر دماغهٔ موستانگ کبرا R استفاده کردند. در عقب هم با نصب یک اسپویلر اختصاصی و سر اگزوزهای کرومی، کار تکمیل شد و تاندرچیکن تنبل و کسل‌کننده ناگهان به یک کوپهٔ جذاب پرفورمنس بالا تبدیل شد.

SVE تاندربرد همهٔ عناصر لازم برای موفقیت را داشت. از پرفورمنس بالا گرفته تا ظاهر جذاب اما فورد دیدگاه متفاوتی داشت و پروژه را لغو کرد. به نظر می‌رسد این کانسپت قربانی تصمیم بزرگ‌تر شرکت برای حذف کامل تاندربرد بوده شد زیرا همان‌طور که گفته شد، به دلیل فروش پایین فورد به تولید تاندربرد در سال 1997 پایان داد. البته این شرکت در دههٔ 2000 دوباره تاندربرد را در قالب یک کوپهٔ دونفره با طراحی رترو بازگرداند اما بازهم خریداران استقبال نکردند و در سال 2005 تاندربرد برای همیشه کنار گذاشته شد. البته فورد ادعا می‌کرد نسل یازدهم تاندربرد به‌عنوان مدلی تولید محدود برای جشن پنجاه‌سالگی این نام در نظر گرفته شده بود اما مطمئناً اگر فروش خوبی می‌داشت، هرگز کنار گذاشته نمی‌شد.

از آن چهار پروتوتایپ SVE تاندربرد هم سه تا نابود شدند و یکی در اختیار مالک خصوصی قرار گرفت. هرچند برخی گزارشات به دیده شدن این یک نمونه در وب‌سایت‌های فروش خودرو اشاره کرده بودند اما صحت این گزارشات یا واقعی بودن خود خودرو موردتردید بوده و تا به امروز از سرنوشت این تاندربرد منحصربه‌فرد اطلاعات موثقی در دست نیست.