مرور مسیر تکامل پیکاپ‌های آمریکایی از 1917 تاکنون

پیکاپ جزئی از فرهنگ آمریکا است و حتی در دوران الکتریکی هم هیچ نشانه‌ای از کاهش محبوبیت پیکاپ‌ها در بازار آمریکا دیده نمی‌شود. امروز سه غول بزرگ دیترویت یعنی فورد، شورلت و دوج همچنان بر بازار وانت‌ها سلطه دارند درحالی‌که همه‌چیز با فورد مدل TT در سال 1917 شروع شد و دوج و شورلت هم خیلی زود به این میدان آمدند. در ادامه به پیشینهٔ پیکاپ‌های سه خودروساز بزرگ دیترویت و چگونگی تبدیل شدن آن‌ها به خودروی پیش‌فرض برای بسیاری از آمریکایی‌ها خواهیم پرداخت.

هرچند از فورد مدل TT سال 1917 به‌عنوان اولین پیکاپ ساخت آمریکا یاد می‌شود اما پیشینهٔ این خودروها به سال‌ها قبل بازمی‌گردد. موتور لست‌واگن که در سال 1896 توسط گوتلیب دایملر طراحی شد، اولین پیکاپ جهان محسوب می‌شود. پیشرانهٔ 1.06 لیتری دو سیلندر این خودرو تنها 4 اسب بخار قدرت داشت اما ظرفیت بار 1500 کیلوگرمی و طراحی اولیهٔ آن پایه‌گذار پیکاپ‌های آینده شد. حدود دو دهه بعد در آمریکا، مدل TT بر اساس فورد مدل T با فاصلهٔ محوری کشیده‌تر و شاسی سنگین‌تر به بازار آمد. TT به شکل شاسی عرضه می‌شد و بدنهٔ آن را خریداران باید خودشان تهیه می‌کردند اما از سال 1924 این پیکاپ مستقیماً از کارخانه با بدنه به فروش می‌رسید. از مدل TT حدود 135 هزار دستگاه فروخته شد.

فورد اما تنها خودروساز آمریکایی نبود که در اوایل قرن بیستم اقدام به توسعهٔ پیکاپ کرد. اولین پیکاپ‌های شورلت و جی‌ام‌سی قبل از سال 1920 در پاسخ به مدل TT به بازار آمدند. خودروهای سواری سری 490 شورلت که در سال 1915 عرضه شدند، بسیار موفق عمل کردند و این منجر به ساخت پیکاپ سری 490 در اساس خودروی سواری در سال 1918 شد. در همین حال، دوج هم ساخت پیکاپ را از اواسط دههٔ 20 آغاز کرد. این شرکت همچنین اولین پیکاپ چهارچرخ محرک را هم در سال 1934 به درخواست ارتش ایالات‌متحده تولید کرد.

پیکاپ سری F فورد پس از جنگ در سال 1948 معرفی شد و شاسی اختصاصی آن با پلت‌فرم پیکاپ‌های قبلی فورد که بر اساس خودروهای سواری شکل گرفته بود بسیار فاصله داشت. سری F به‌تدریج با تجهیز به ویژگی‌هایی مثل زیر آرنجی، آفتاب‌گیر و سیستم تهویه، شهری‌تر شد. این موضوع باعث گسترده‌تر شده استفاده از پیکاپ‌ها شد و این خودروها را به چیزی فراتر از صرفاً وسایل کاری تبدیل کرد. از همان ابتدا، سری F با پیشرانه‌های V8 به بازار عرضه می‌شد. این پیکاپ در انواع مختلفی تولید می‌شد مثل F-1 که با اتاق بار 2 متری، محبوبیت زیادی داشت. نسل دوم سری F که در سال 1952 معرفی شد، شیوهٔ نام‌گذاری را به یک عدد سه‌رقمی تغییر داد که تا به امروز هم ادامه داشته است. این سری از F100 شروع می‌شد. تولید نسل سوم سری F هم در سال 1957 آغاز شد.

پیکاپ‌های سری AK شورلت در سال 1941 در کنار نسخهٔ جی‌ام‌سی به بازار آمدند. در اواخر همان دهه زمانی که جنگ جهانی دوم به پایان رسید، خودروسازان توانستند توجه خود را به خودروهای غیرنظامی معطوف کنند. بدین ترتیب، پیکاپ‌های جدید شورلت موسوم به سری ادونس دیزاین با طراحی بسیار مدرن‌تر به بازار آمد و در دههٔ 50 شورلت را به پرفروش‌ترین سازندهٔ پیکاپ در آمریکا تبدیل کرد. این سری پیکاپ‌ها بعداً در دههٔ 2000 که تب طراحی‌های رترو بالا گرفته بود، الهام‌بخش ساخت شورلت SSR شد. در سال 1955، شورلت پیکاپ‌های جدید تاسک فورس را به‌عنوان جایگزین ادونس دیزاین به بازار فرستاد. حالا برای اولین بار، فرمان هیدرولیک و پیشرانه‌های V8 در پیکاپ‌های شورلت ارائه شدند.

سری W پیکاپ‌های دوج در دههٔ 40 بودند. این پیکاپ‌ها در انواع مختلفی ساخته می‌شدند زیرا دوج می‌خواست برای هر شغلی یک وانت مناسب ارائه کند. در اواسط همین دهه، دوج پاور واگن به‌عنوان یک پیکاپ میان سایز چهارچرخ محرک به بازار آمد. این اولین پیکاپ دو دیفرانسیل از یک خودروساز بزرگ محسوب می‌شد. سپس در اواخر دههٔ 40 پیکاپ‌های سری B دوج با کابین جدیدی به بازار آمدند که دید را بهبود می‌بخشید. در سال 1955 هم پیکاپ‌های جدید سری C با گیربکس دو سرعتهٔ اتوماتیک به بازار عرضه شدند.

نسل چهارم سری F در اوایل دههٔ 60 با کابین عریض‌تر و کم‌ارتفاع‌تر به بازار آمد. یکی از اتفاقات مهمی که در این نسل رخ داد، عرضهٔ نسخهٔ دو کابین بود. ارائهٔ یک پیشرانهٔ V8 جدید نیز برای اولین بار قدرت سری F را از 200 اسب بخار فراتر برد. سپس در سال 1966 نسل پنجم سری F با طراحی مدرن‌تر، کابین بزرگ‌تر، سیستم تهویهٔ استاندارد کارخانه‌ای و پیشرانهٔ 4.9 لیتری جدید V8 ویندسور راهی بازار شد. در سال 1975، فورد برای اولین بار از نام F150 استفاده کرد و دو سال بعد، سری F به پرفروش‌ترین پیکاپ بازار آمریکا تبدیل شد.

شورلت از سال 1960 پیکاپ‌های سری C/K را به بازار فرستاد. این اولین نسل از پیکاپ‌های جنرال موتورز بود که روی یک پلت‌فرم اختصاصی وانت توسعه پیدا کرد درحالی‌که فورد چنین کاری را بیش از یک دهه قبل برای سری F انجام داده بود. استفاده از سیستم تعلیق مستقل جلو هم یکی دیگر از ویژگی‌های قابل‌توجه سری C/K بود. در سال 1967، نسل دوم C/K معرفی شد. این اولین پیکاپ شورلت بود که رادیو را ارائه می‌کرد. درحالی‌که پیشرانه‌های شش سیلندر خطی و V8 بلوک کوچک در لیست موتورها دیده می‌شدند، برای اولین بار در پیکاپ‌های جنرال موتورز پیشرانهٔ V8 بلوک بزرگ هم ارائه شد. در پایان دههٔ 70 نوبت به معرفی نسل سوم C/K رسید. در سال 1978، جنرال موتورز به اولین خودروسازی آمریکایی تبدیل شد که پیشرانهٔ دیزلی را برای پیکاپ‌های خود ارائه کرد.

دوج در طول دهه‌های 60 و 70 وانت‌های سری D را به بازار عرضه می‌کرد. دوج زودتر از دو رقیب دیگر، اولین پیکاپ دو کابین خود را در سال 1963 به بازار عرضه کرد. تعلیق مستقل جلو و استفادهٔ گسترده از گالوانیزه از ویژگی‌های قابل‌توجه نسل دوم و سوم پیکاپ‌های سری D دوج بودند. در سال 1978 هم این شرکت اولین وانت دیزلی خود را به بازار فرستاد.

فورد دههٔ 80 را با بازطراحی کامل سری F برای نسل هفتم آغاز کرد. این اولین بازطراحی کامل پیکاپ فورد از اواسط دههٔ 60 محسوب می‌شد. نسل هشتم سری F در نیمهٔ دوم دههٔ 80 با ظاهر آیرودینامیک‌تر به بازار آمد. در این نسل فورد به اولین شرکتی تبدیل شد که تمام پیکاپ‌های خود را با پیشرانه‌های انژکتوری به بازار می‌فرستاد. در نسل نهم، نسخهٔ اسپرت خیابانی SVT لایتنینگ پدیدار شد. نسل دهم سری F هم که اولین بازطراحی کامل از سال 1979 محسوب می‌شد در سال 1997 به بازار آمد.

بحران انرژی باعث شد جنرال موتورز در سال 1979 نسل سوم C/K را با بدنهٔ آیرودینامیک‌تر با آزمایش در تونل باد طراحی و راه‌هایی برای کاهش وزن پیدا کند. سپس نسل چهارم C/K در اواخر سال 1986 به بازار آمد و برای اولین بار در دههٔ 90 خریداران می‌توانستند صندلی‌های چرمی را سفارش دهند زیرا پیکاپ‌ها بیشتر و بیشتر شبیه خودروهای سواری می‌شدند. در این نسل همچنین سیلورادو نام یکی از تیپ‌های C/K بود که در سال 1999 به نام کل پیکاپ‌های شورلت تبدیل شد و تا به امروز هم ادامه داشته است.

در اوایل دههٔ 80 تغییر بزرگی در پیکاپ‌های دوج رخ داد زیرا با خاتمهٔ تولید سری D، اولین پیکاپ‌های رم در سال 1980 معرفی شدند. البته ازآنجایی‌که اولین نسل دوج رم بیشتر شبیه فیس‌لیفت سری D بود، به‌اندازهٔ رقبای فورد و شورلت فروش نداشت و عدم وجود پیشرانهٔ V8 بلوک بزرگ هم یکی دیگر از مشکلات رم بود. نسل دوم رم اما داستان کاملاً متفاوتی داشت. این خودرو که در سال 1993 معرفی شد، ظاهری بسیار مدرن‌تری داشت. به همین دلیل، فروش رم در اواسط دههٔ 90 بسیار بهبود یافت و از سالانه 400 هزار دستگاه فراتر رفت.

با شروع قرن بیست و یکم، فورد، شورلت و دوج جا پای خود را در بازار خودروی آمریکا کاملاً سفت کردند حتی با وجودی که رقبای جدیدی مثل تویوتا تاندرا به بازار آمده بودند. دهه‌ها تولید پیکاپ‌های مطمئن و جان‌سخت برای هرکدام از این برندها طرفداران سفت و سختی را به ارمغان آورده بود. آخرین تغییر بزرگ در این مسیر تبدیل رم به برندی مجزا از دوج در سال 2010 بود. امروز سری F، سیلورادو و رم همچنان پرفروش‌ترین خودروهای آمریکا هستند.