بهترین خودروهای فورد که توسط شرکت‌های دیگر عرضه شدند

شرکت آمریکایی فورد جزو مشهورترین برندهای تولید کننده خودرو در دنیاست اما این بار می‌خواهیم بهترین خودروهای این کمپانی با نشان شرکت‌های دیگر را خدمت شما معرفی کنیم.

فورد در تاریخ 120 ساله خود خودروهای احساس‌برانگیز زیادی را با نام و نشان خودش تولید کرده است اما باید گفت محصولات زیادی نیز وجود دارند که لوگوی این شرکت را به همراه ندارند. بر همین اساس می‌خواهیم برخی از بهترین خودروهای فورد را که با نشان دیگر برندها عرضه شده‌اند ارائه نماییم.

فورد در سال 1987 بخش اعظم سهام استون مارتین را خریداری کرد و نهایتاً در سال 1993 مالکیت کامل این برند بریتانیایی را به دست آورد. در سال‌های بعد استون مارتین نسل جدید DB7 را معرفی کرد تا جهت‌گیری متفاوت خود را به جهان اعلام کند. این خودروی کوپه در سال 1994 عرضه شد و نسخه کانورتیبل آن که با پسوند ولانت ارائه شد دو سال بعد در دسترس خریداران بود. DB7 در ابتدا با پیشرانه 3.2 لیتری 335 اسب بخاری عرضه می‌شد اما بعدها پیشرانه جدید 12 سیلندر 5.9 لیتری با قدرت 420 اسب بخار نیز در دسترس خریداران قرار گرفت.

بیش از 70 سال است که استون مارتین از نام ونتیج استفاده می‌کند. این خودرو در سال 2005 عرضه شد و فرایند توسعه آن به‌طورکلی در زمان مالکیت فورد رقم خورد. نیروبخش ونتیج یک نیروگاه 4.3 لیتری بود که بعدها به پیشرانه 12 سیلندر 5.9 لیتری مدل DB9 ارتقا یافت. ونتیج در نسخه‌های کوپه و رودستر عرضه شد و تا سال 2018 نیز در بازار حضور داشت. حدود 25 هزار دستگاه ونتیج به دست مشتریان رسید که اگرچه در مقایسه با تیراژ تولید و فروش فورد رقم ناچیزی است اما برای خود استون مارتین رقم بسیار بالایی محسوب می‌شود.

لینکلن از سال 1922 تاکنون به عنوان شاخه لوکس فورد عمل کرده اما به مدت کوتاهی در رده دوم برند لوکس فورد قرار گرفت چراکه رده اول به برند کانتیننتال اختصاص داشت. تنها محصول کانتیننتال با نام مارک II شناخته می‌شود که گران‌تر از تمامی خودروهای آمریکایی دوران خود بود اما شهرت آن به پای قیمتش نمی‌رسید. این خودرو تنها به مدت 2 سال عرضه شد و سپس کانتیننتال به نام یکی از محصولات لینکلن تبدیل شد.

فورد بین سال‌های 1990 تا 2008 جگوار را در اختیار داشت. دومین نسل اس تایپ در سال 1999 معرفی شد و نه تنها نام آن از محصولات دهه 60 میلادی این برند انتخاب شده بود بلکه طراحی ظاهری آن نیز شباهت‌هایی به چند دهه پیش داشت. البته این نوع طراحی به مذاق همه خوش نیامد هرچند برخلاف طراحی موردبحث، زیر پوست اس تایپ تکنولوژی مدرنی بکار رفته بود و اکثر کارشناسان آن را به خاطر سواری راحت و کیفیت کابین تحسین می‌کردند. پیشرانه‌های متنوع 6 و 8 سیلندر برای اس تایپ موجود بودند و یکی از نسخه‌های آن قدرت حدود 400 اسب بخاری داشت.

آخرین جگواری که در زمان مالکیت فورد تولید شد جایگزین S تایپ بود اما حتی کوچک‌ترین شباهت ظاهری با آن نداشت. این خودرو با نام XF و با طراحی یان کالوم مشهور رونمایی شد و بسیاری از افراد آن را جزو زیباترین خودروهای چند دهه اخیر می‌دانند. نسخه‌های سدان و استیشن به همراه پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی گوناگون برای XF ارائه شدند. نسخه XFR این خودرو با پیشرانه 8 سیلندر قدرتی فراتر از 500 اسب بخار داشت و این خروجی در مدل XFR-S به 542 اسب بخار می‌رسید.

فورد در سال 2000 شرکت لندرور را از بی ام و خریداری کرد. دیسکاوری 3 علیرغم نام خود اولین محصول از دومین نسلش محسوب می‌شود. دیسکاوری 3 در سال 2004 معرفی شد و از نظر آسایش و رفاه کابین بسیار بهتر از نسخه‌های پیشین بود. از نظر آفرود نیز حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. مدل دیسکاوری 4 حدود 5 سال بعد عرضه شد و در واقع به‌روزرسانی دیسکاوری 3 بود که البته در زمان مالکیت تاتا موتورز هند توسعه یافت.

از بین سه نسل مختلف لینکلن کاپری نسل اول بیش از همه موفق ظاهر شد. این خودرو بین سال‌های 1952 تا 1955 در دسترس بود و از پیشرانه 5.2 لیتری استفاده می‌کرد. موفقیت خود خودرو و پیشرانه‌اش در موتور اسپرت به نمایش گذاشته است. کاپری توانست حرف اول را در مسابقه جاده‌ای کررا پانامریکا مکزیک بزند و در سال‌های 1952 و 1953 چهار مقام اول را کسب کرد و سال بعد هم دو مقام اول را به خود اختصاص داد. این خودرو در سال 1952 نیز توانست قهرمان مسابقات سه‌روزه موبیل گاز اکونومی در کلاس خود شود.

لینکلن کانتیننتال از سال 1940 تا 2020 تولید شد هرچند در این فاصله وقفه‌هایی نیز وجود داشته است. حتی اگر مارک II را که ذکر کرده‌ایم هم حساب نکنیم، این نام جزو خاص‌ترین و قابل‌احترام‌ترین نام‌های صنعت خودروی آمریکاست و شاید برای همیشه نیز همین‌گونه بماند. البته همه نسخه‌های کانتیننتال به یک اندازه خوب نبوده‌اند اما طراحی مدل‌های اولیه و ابعاد بزرگ برخی نسل‌ها باعث شده کانتیننتال بیش از پیش در خاطرات باقی بماند.

لینکلن در سال 1998 با شاسی‌بلند فول سایز و بزرگ نویگیتور وارد این میدان شد. یک سال قبل از لینکلن هم جنرال موتورز همین کار را با کادیلاک اسکالید انجام داده بود. نویگیتور هم‌اکنون در چهارمین نسل خود قرار دارد و اگرچه از نظر فروش به پای اسکالید نمی‌رسد اما مقام دوم فروش در کلاس خود را حفظ کرده است. تا همین اواخر نویگیتور به دو صورت دیفرانسیل عقب و چهار چرخ محرک عرضه می‌شد اما امسال نسخه دیفرانسیل عقب آن حذف شده است.

جدای از وقفه‌ای کوتاه در اواخر دهه 90 میلادی، مرکوری تقریباً به‌طور مداوم هشت نسل کوگار را بین سال‌های 1967 تا 2002 تولید کرده است. البته جذاب‌ترین نسخه این خودرو به نسل اول مربوط می‌شود که معادل عضلانی فورد موستانگ با پیشرانه 8 سیلندر 4.7 تا 7 لیتری بود. مدل‌های بعدی اما به خودروهای مرسوم‌تر و ساده‌تری تبدیل شدند.

سومین نسل رنجرور تنها نسل این خودرو بود که زمان مالکیت فورد بر لندرور عرضه شد هرچند بخش اعظم فرایند توسعه خودرو در زمان تملک بی ام و صورت گرفته بود. به همین خاطر نسخه‌های اول رنجرور نسل سوم به پیشرانه‌های بی ام و مجهز بودند اما در ادامه جای خود را به پیشرانه‌های فورد و جگوار دادند. اگرچه نسل‌های پیشین رنجرور نیز محصولات لوکس به شمار می‌رفتند اما این نسل خودرو بیش از پیش شاخصه‌های لوکس خود را به نمایش گذاشت.

جهت‌گیری جدید رنجرور در سال 2004 و معرفی کانسپت استورمر در نمایشگاه دیترویت مشخص شد. این خودرو کوچک‌تر از محصول پرچم‌دار رنجرور بود و نشان می‌داد لندرور با هدایت فورد می‌خواهد رنجرور را وارد قلمروی خودروهای ارزان‌تر بکند. نسخه تولیدی رنجرور اسپرت در سال 2005 و با شباهت‌هایی به دیسکاوری 3 معرفی شد و ابعادی کوچک‌تر و قیمتی ارزان‌تر نسبت به رنجرور استاندارد داشت. این فرمول به خوبی جواب داد زیرا سومین نسل رنجرور اسپرت اخیراً وارد بازار شده و در آینده نزدیک نیز نسخه برقی آن تولید خواهد شد.

شاید آمریکایی‌ها آشنایی چندانی با ترولر نداشته باشند اما این شرکت برزیلی به خاطر تولید محصولاتی جان‌سخت و آفرود مشهور شده است. فورد در سال 2007 اعلام کرد این برند را خریداری می‌کند و به همین خاطر T4 را بازطراحی نمود. زمانی که فورد برزیل تولید T4 را در سال 2021 متوقف کرد و کارخانه ترولر را نیز بست، شانس افراد برای دیدن این خودرو در دیگر نقاط جهان کاهش یافت.

فورد در سال 1999 برند ولوو را خریداری نمود و در سال 2010 آن را به جیلی فروخت. تقریباً در اواسط این بازه زمانی یعنی در سال 2006 ولوو خودرویی را معرفی کرد که شاید بتوان آن را جزو غیرعادی‌ترین خودروهای قرن 21 دانست. C30 یک هاچبک کوچک، اسپرت و کوپه مانند بود که قبلاً توسط این برند دیده نشده بود. اگرچه C30 با بازخوردهای مختلفی روبرو شد اما از برخی جهات تحسین‌برانگیز بود هرچند جیلی تصمیم گرفت آن را در سال 2012 از خط تولید خارج کند.

اگرچه شاسی بلندهای چند دهه پیش به اندازه امروز شناخته شده و محبوب نبودند اما علاقه خریداران به آن‌ها سریعاً افزایش یافت. اولین محصول ولوو از این دست، از همان لحظه معرفی در معرض توجه قرار گرفت و طرفداران زیادی را برای خود دست و پا کرد. البته فرایند توسعه XC90 مدت‌ها قبل از مالکیت فورد شروع شده بود. XC90 سریعاً به پرفروش‌ترین خودروی ولوو بدل شد هرچند این جایگاه را در سال 2007 به مدل ارزان‌تر V50 واگذار کرد. البته محبوبیت شاسی‌بلند یاد شده همچنان ادامه یافت تا حدی که جیلی دلیلی برای معرفی نسل جدید آن تا سال 2015 نداشت.