نبرد آفرودرهای تازه‌نفس بازار، فورد برانکو یا لندروور دیفندر؟

در طول بیش از نیم قرن، خودروسازان معدودی اقدام به ساخت خودروها دو دیفرانسیل فوق‌العاده توانمند و آفرودی کرده‌اند. این خودروها دسترسی به دورافتاده‌ترین جاهای کرهٔ زمین را برای تحقیقات، اقدامات بشردوستانه و متأسفانه جنگ فراهم کرده‌اند؛ اما این آفرودرها همچنین امکان سفر به نقاط دوردست و خشن برای کسانی که قید هتل‌های پنج ستاره را برای تماشای شگفتی‌های طبیعی کرهٔ زمین می‌زنند را هم مهیا کرده‌اند؛ اما این روزها که شاسی‌بلندهای آفرودی جدیدی مثل لندروور دیفندر و فورد برانکو به بازار آمده‌اند، بهترین انتخاب برای ماجراجویی‌های خارج از جاده چه خودرویی خواهد بود؟ برای فهمیدن پاسخ این سؤال، یک برانکو وایلدترک و یک دیفندر 90 را برداشتیم و راهی بیابان‌های برفی کانادا شدیم.

امتیازات: برانکو 6.5 از 10، دیفندر 6.0 از 10

یک آفرودر دودر هنگام عبور از مسیرهای جنگلی مانور پذیری بیشتری دارد و هنگام بالا رفتن از موانع نیز زاویهٔ شکست بهتری را فراهم می‌کند اما نکتهٔ منفی این است که کارایی داخلی این خودروها بسیار نسبت به نسخهٔ چهاردر کمتر است؛ بنابراین، هم در دیفندر و هم در برانکو، هنگام انتخاب نسخهٔ دودر باید قید مقدار زیادی از فضای بار و سرنشینان را زد. در دیفندر فضای بار تنها 397 لیتر است که با خواباندن صندلی‌های عقب به 1563 لیتر می‌رسد اما این صندلی‌ها کاملاً تخت نمی‌شوند و هنگام بارگیری وسایل بزرگ مشکل‌ساز هستند. برانکو هنگام باز بودن صندلی‌ها با 634 لیتر، فضای بیشتری دارد ولی ظرفیت بار 1481 لیتری آن هنگام خواباندن صندلی‌های عقب از لندروور کمتر است. بااین‌حال، در اینجا صندلی‌های عقب مسطح‌تر بوده و فضای بار قابل‌استفاده‌تر است.

شاسی‌بلندهایی که فاصلهٔ محوری کوتاهی دارند معمولاً انتخاب خوبی برای یدک کشی تریلر نیستند اما برای هردو خودرو پکیج یدک‌کشی قابل سفارش است که برای برانکو ظرفیت 1590 کیلوگرمی و برای دیفندر رقم چشمگیر 3720 کیلوگرمی را فراهم می‌کنند. فضای صندلی‌های عقب در دو خودرو تقریباً در یک حد است و درحالی‌که فورد فضای سر بیشتری دارد، لندروور فضای پای بیشتری را فراهم می‌کند. بااین‌حال، دسترسی به صندلی‌های عقب دیفندر به خاطر حرکت آهستهٔ برقی صندلی‌های جلو دشوارتر است. همچنین درهای این شاسی‌بلند بریتانیایی هم خیلی کشیده بوده و باز کردن آن‌ها در پارکینگ‌های تنگ آسان نخواهد بود.

امتیازات: برانکو 7.0 از 10، دیفندر 6.0 از 10

درهای بزرگ تنها مشکل ارگونومی دیفندر نیستند زیرا ستون‌های B بسیار پهن نیز نقاط کور زیادی را ایجاد کرده‌اند و چرخ زاپاس در عقب هم بالاتر از برانکو نصب شده است. بااین‌حال، دید رو به جلوی دیفندر به خاطر پنجره‌های جانبی بلند و موقعیت بالاتر صندلی‌ها خیلی خوب است درحالی‌که کابین برانکو با پنجره‌ها و شیشهٔ جلوی کوتاه‌تر حس خفه‌ای دارد. البته در هردو خودرو دوربین‌های بسیار کاربردی وجود دارد که چه هنگام پارک کردن و چه خزش از روی موانع بسیار مفید خواهند بود. استفاده از نمایشگر لمسی 12 اینچی و دکمه‌های روی داشبورد برانکو آسان‌تر است و یادگیری آن راحت‌تر از سیستم لندروور خواهد بود درحالی‌که نمایشگر دیفندر کوچک‌تر بوده و برخی دکمه‌های روی غربیلک فرمان آن گهگاه پاسخ نمی‌دهند.

امتیازات: برانکو 6.0 از 10، دیفندر 7.5 از 10

برانکو وایلدترک برای چنین خودروی آفرودی خشن و توانمندی از راحتی مناسبی برخوردار است. صندلی‌ها به‌خوبی از بدن حمایت می‌کنند و کیفیت سواری به‌اندازهٔ خودروهای یک دهه پیش وحشتناک نیست اما در داخل کابین خصوصاً از سقف قابل برداشتن خودرو سروصدای زیادی به گوش می‌رسد. از سوی دیگر، سروصدای جاده و پیشرانه در داخل دیفندر بسیار کمتر است و به لطف سیستم تعلیق بادی سفارشی، سواری راحت‌تری دارد. در این خودرو برای صندلی‌های عقب هم سیستم تهویه در نظر گرفته شده درحالی‌که در برانکو حتی دریچه‌های تهویهٔ عقب هم وجود ندارد.

امتیازات: برانکو 7.0 از 10، دیفندر 7.0 از 10

هرچند برانکو و دیفندر شاسی‌بلندهای زمخت و خشنی هستند اما از تکنولوژی‌ها و تجهیزات مدرن فراوانی بهره می‌برند. سیستم‌های صوتی قدرتمند، ناوبری و گرم‌کن صندلی‌ها و غربیلک فرمان ازجملهٔ این تجهیزات هستند. البته فورد از سانروف پانورامای بزرگ و کنترل تهویهٔ سه منطقه‌ای که در دیفندر وجود دارد بی‌بهره است اما در عوض می‌توان سقف و درهای آن را جدا کرد. چنین تجهیزاتی معمولاً در خودروهای سواری برای رفتن به مرکز خرید دیده می‌شوند اما برانکو و دیفندر آن‌ها را با قفل دیفرانسیل، حالات رانندگی آفرودی و لاستیک‌های آل‌ترین ارائه می‌کنند. بااین‌حال، سفارش رینگ‌های 20 اینچی برای دیفندر هرگز توصیه نمی‌شود زیرا در مسیرهای خشن بسیار خودرو را آسیب‌پذیر می‌کنند.

امتیازات: برانکو 7.0 از 10، دیفندر 7.5 از 10

تمام تجهیزات آفرودی این دو خودرو کمک می‌کنند تا حتی افراد تازه‌کار هم در آفرود حرفه‌ای به نظر برسند. برای سنجش این توانایی خودروها، مسیری نیمه برفی با شیارهای گِلی عمیقی را در نظر گرفتیم. اینجا برای برانکو با فاصلهٔ قابل‌توجه 295 میلی‌متری از زمین و کمک‌فنرهای بلیشتاین مثل یک شوخی بود. دیفندر اما گویی می‌خواهد بریتانیایی بودن خود را نشان دهد و خیلی شک و تمیز از این مسیر عبور کند. با فشردن یک دکمه، سیستم تعلیق بادی خودرو ارتفاع آن را به همان اندازهٔ برانکو بالا می‌برد و درعین‌حال سواری را راحت نگه می‌دارد. در ادامهٔ مسیر، برانکو از سمت راننده داخل یک گودال آبی بسیار عمیق افتاد درحالی‌که در همان لحظه، صد متر عقب‌تر دیفندر هم در باتلاقی گیر افتاد که فورد چندی قبل به‌راحتی از آن عبور کرده بود.

کف دیفندر به‌خوبی با صفحات محافظ در برابر ضربات محافظت شده‌ است اما قلاب بکسل جلوی آن زیر یک پانل پلاستیکی که با چند پیچ نصب شده پنهان شده و دسترسی به آن هنگامی‌که خودرو در آب باشد بسیار دشوار خواهد بود. بااین‌حال، صرف‌نظر از اینکه در چه شرایط آفرودی قرار داشته باشیم، حالت‌های رانندگی کمتر و ساده‌تر دیفندر را نسبت به برانکو ترجیح می‌دهیم. همچنین عدم وجود آنتی‌رول بار قطع شونده در برانکو مشکل‌ساز می‌شود و پلاستیک‌های اطراف قلاب‌های بکسل جلو هم هنگام بکسل کردن خودرو به‌راحتی ترک می‌خورند. تفاوت شخصیت دو خودرو روی جاده نیز به‌اندازهٔ مسیرهای آفرودی زیاد است و در اینجا هم دیفندر خودروی نرم‌تری است که سواری و هندلینگ بسیار بهتری را نسبت به برانکویی ارائه می‌کند که خود به میزان قابل‌توجهی نرم‌تر و بهتر از رانگلر است. در هردو خودرو هم فاصلهٔ محوری کوتاه باعث شده در سرعت‌های بزرگراهی نسبت به همتایان چهاردر خود احساس ثبات کمتری داشته باشند.

امتیازات: برانکو 7.5 از 10، دیفندر 8.0 از 10

دیفندر آزمایشی ما به یک پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر خطی توربو با سیستم هیبریدی خفیف و سوپرشارژر برقی مجهز است که 400 اسب بخار قدرت و 550 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. هرچند گشتاور 555 نیوتن متری موتور 2.7 لیتری V6 توئین توربوی برانکو تقریباً با رقیب بریتانیایی برابر است اما برتری 80 اسب بخاری لندروور باعث می‌شود در خط مستقیم نسبتاً سریع‌تر احساس شود. البته با توجه به اینکه دو خودرو تنها 14 کیلوگرم باهم اختلاف وزن دارند، دیفندر باید سریع‌تر از این‌ها احساس می‌شد. دلیل این موضوع احتمالاً گیربکس 10 سرعتهٔ اتوماتیک فورد است که پیشرانه را بهتر از دیفندر در منطقهٔ اوج قدرت خود نگه می‌دارد.

امتیازات: برانکو 6.0 از 10، دیفندر 6.5 از 10

تعجبی ندارد که مصرف سوخت این دو خودرو بسیار شبیه به هم باشد. ابعاد بزرگ، فرم جعبه‌ای شکل و وزن سنگین خودروها به معنای مصرف بنزین بالایی خواهد بود تا جایی که برانکو در هر صد کیلومتر در شهر 13 لیتر بنزین نوش جان می‌کند. مصرف سوخت ترکیبی برانکو نیز 12.4 لیتر است و در بزرگراه به 11.7 لیتر می‌رسد. در همین حال، دیفندر در بزرگراه یک لیتر بنزین کمتری نسبت به رقیب آمریکایی مصرف می‌کند. در آزمایش ما نیز به‌طور ترکیبی فورد مصرف 13.9 و لندروور 12.3 لیتری را ثبت کردند.

امتیازات: برانکو 7.0 از 10، دیفندر 7.5 از 10

هردو خودرو از تجهیزات ایمنی پایه‌ای مثل ایربگ و دوربین دید عقب به‌صورت استاندارد بهره می‌برند اما لندروور به چراغ‌های LED، پایش نقاط کور، دستیار حفظ حرکت میان خطوط و تشخیص علائم ترافیکی هم مجهز است درحالی‌که همهٔ این‌ها در برانکو سفارشی هستند.

امتیازات: برانکو 6.5 از 10، دیفندر 6.0 از 10

یک دیفندر با آپشن‌های بسیار اندک تقریباً قیمتی هم‌اندازهٔ یک برانکوی فول آپشن دارد اما همین دیفندر کم آپشن نیز هر آنچه اکثر راننده‌های آفرودی می‌خواهند را ارائه می‌کند و بنابراین دو خودرو کاملاً باهم قابل‌مقایسه خواهند بود. لندروور در داخل با متریال و تریم‌های زیباتر، احساس لوکس‌تری دارد اما با سفارش آپشن‌های لوکس، قیمت خودرو به‌طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند و حتی می‌تواند شش‌رقمی شود.

امتیازات: برانکو 7.5 از 10، دیفندر 7.0 از 10

شکل جعبه‌ای دیفندر هم کاربردی بوده و هم یادآور نسل‌های قبلی خود است اما وقتی در کنار برانکوی گستاخ و خشن پارک می‌شود، کاملاً فانتزی به نظر می‌رسد. علاوه بر این، فورد در شاسی‌بلند جدید خود خیلی خوب دوران طلایی برانکو در دههٔ 60 را یادآوری کرده است. در داخل، هردو خودرو از طراحی کاربردی بهره می‌برند و کابین هردو را می‌توان در صورت کثیف شدن به‌راحتی تمیز کرد اما داخل برانکو با پلاستیک‌های ارزان، به‌جز نمایشگر بزرگ‌تر در برابر دیفندر حرفی برای گفتن ندارد.

بدون شک دیفندر در رانندگی چه روی جاده و چه در آفرود خودروی راحت‌تری است. همچنین به دلیل تقاضای بسیار بالا برای برانکو، این خودرو هم در آینده مثل رانگلر در خیابان‌ها فراوان دیده خواهد شد که این موضوع لندروور را به خودروی کمیاب‌تر و خاص‌تری تبدیل می‌کند اما از سوی دیگر، دیفندر قیمت پایهٔ بسیار بالاتری نسبت به رقیب آمریکایی دارد. علاوه بر این، برانکو به‌عنوان یک خودروی آفرودی ماجراجویانه، تعادل خوبی بین رفتار جاده‌ای مناسب، تکنولوژی و تجهیزات مدرن و توانایی‌های واقعی آفرود برقرار کرده است. همچنین رانندگی با این ماشین خصوصاً در تابستان با برداشتن سقف و درها لذت‌بخش‌تر خواهد بود.