دوئل‌های ماکتی: فورد موستانگ ۱۹۷۱ یا تویوتا سوپرا نسل چهار؟

در این مطلب به مقایسه ماکت موستانگ باس ۳۵۱ مدل ۱۹۷۱ ساخت سان استار با تویوتا سوپرا مدل ۱۹۹۳ ساخت سولیدو می‌پردازیم.

در جهان گستردهٔ ماشین، یکی از بخش‌های جذاب و هیجان‌انگیز که طرفداران خاص خود را دارد، ماکت است. ماکت خودروهای مختلف در مقیاس‌ها و مدل‌های گوناگون تولید می‌شود و از این طریق علاقه‌مندان می‌توانند در اختیار داشتن خودروهای محبوب خود را به شیوهٔ دیگری تجربه کنند. جمع‌آوری کلکسیون ماکت خودرو در کشورمان هم طرفداران زیادی دارد. به همین دلیل، ازاین‌پس طی سری مطالبی در پدال قصد انتشار مطالبی تحت عنوان دوئل‌های ماکتی را داریم.

در این مطالب، به مقایسهٔ ماکت دو خودرو باهم می‌پردازیم و از یک سو نگاهی به ویژگی‌های ماکت داریم و از سوی دیگر مشخصات خود خودرو را مرور می‌کنیم. البته خودروهایی که در این دوئل‌ها باهم مقایسه می‌شوند ممکن است هیچ سنخیتی باهم نداشته و حتی از لحاظ زمان تولید سال‌ها با یکدیگر فاصله داشته باشند زیرا هدف از این دوئل‌ها مقایسهٔ خودروهایی است که تقابل آن‌ها در دنیای واقعی می‌تواند جذاب باشد. در پایان مطلب هم یک نظرسنجی خواهیم داشت و شما می‌توانید ماکت یا خودروی موردعلاقهٔ خود را انتخاب کنید. در اولین قسمت از این سری مطالب، دوئل جذابی بین فورد موستانگ باس ۳۵۱ مدل ۱۹۷۱ و تویوتا سوپرا نسل چهار مدل ۱۹۹۳ در مقیاس ۱.۱۸ خواهیم داشت.

خودروهای موردبحث ما هردو متعلق به بهترین دورهٔ کشورهای سازندهٔ خود در صنعت خودروسازی هستند زیرا موستانگ از دوران اوج ماسل کارهای آمریکایی در اوایل دههٔ ۷۰ است و سوپرا در دوران طلایی اسپرت‌های ژاپنی ساخته شده است و بنابراین، تقابل این دو می‌تواند جذاب باشد. برای احترام به بزرگ‌ترها، ابتدا با موستانگ آغاز می‌کنیم! مدل‌های باس در خانوادهٔ موستانگ که شامل باس ۳۰۲ و باس ۴۲۹ می‌شد، به خاطر مسابقات اتومبیلرانی ترنس ام و نسکار در سال ۱۹۶۹ متولد شدند اما پس از خروج فورد از مسابقات اتومبیلرانی، تولید این مدل‌ها در سال ۱۹۷۰ خاتمه یافت.

در سال ۱۹۷۱ اما که نسل اول موستانگ بازطراحی بزرگی را تجربه کرد و با بدنه‌ای کاملاً جدید به بازار آمد که بزرگ‌تر و سنگین‌تر از قبل شده بود، فورد مدل جدید باس ۳۵۱ را برای جایگزینی با دو مدل باس قبلی در نظر گرفت. هرچند فورد قصد نداشت رسماً در مسابقات شرکت کند اما باس ۳۵۱ طبق قوانین SCCA (کلوب خودروهای اسپرت آمریکا) طراحی شد تا امکان حضور آن به‌طور مستقل توسط خریداران در مسابقات ترنس ام وجود داشته باشد. این خودرو که به پیشرانهٔ ۵.۸ لیتری (۳۵۱ اینچ مکعب) V8 کلیولند مجهز شده بود، یکی از بهترین پرفورمنس‌ها را در بین مدل‌های بلوک کوچک فورد ارائه می‌کرد.

شاتون‌های فورج‌کاری شده، پیستون‌های آلومینیومی، نسبت تراکم ۱۱.۷ و کاربراتور اختصاصی از ویژگی‌های این پیشرانه بودند که نتیجهٔ آن تولید ۳۳۰ اسب بخار قدرت و ۵۰۰ نیوتون متر گشتاور بود. به لطف این نیرو، باس ۳۵۱ ظرف ۵.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و ۴۰۰ متر را در ۱۴.۱ ثانیه طی می‌کرد. این اعداد نه‌تنها اختلاف چندانی با موستانگ مک‌وان ۷ لیتری ۳۷۵ اسب بخاری مدل ۱۹۷۱ نداشتند بلکه فقط کمی از باس ۴۲۹ قبلی ضعیف‌تر بودند. باس ۳۵۱ در ظاهر از ویژگی‌های مک‌وان استفاده می‌کرد که شامل جلوپنجرهٔ لانه‌زنبوری، کاپوت مشکی‌رنگ با کانال‌های هوا، نوارهای مشکی جانبی، اسپلیتر جلو و اسپویلر عقب می‌شد. باس ۳۵۱ فقط در سال ۱۹۷۱ و در تعداد ۱۸۰۶ دستگاه ساخته و به یکی از جذاب‌ترین و کمیاب‌ترین مدل‌های تاریخ موستانگ تبدیل شد.

ماکت موردبررسی ما از این خودرو ساخت سان استار است که معمولاً به‌عنوان برندی نیمه‌حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود. سان استار ماکت موستانگ مک‌وان ۱۹۷۱ را هم تولید کرده که اما باس ۳۵۱ چون مدل خاص‌تری است، در دنیای ماکت‌ها هم جذاب‌تر به نظر می‌رسد. در نگاه اول، وزن سنگین و کیفیت خوب رینگ و لاستیک‌های این ماکت جلب‌توجه می‌کند. علاوه بر این، دقت در ساخت جزئیاتی مثل قفل‌های روی کاپوت، دستگیرهٔ درها، چراغ‌های نشانگر جانبی و آنتن نیز جالب است. بااین‌حال، کیفیت و جزئیات داخل ماکت چیزی که از یک مدل نیمه‌حرفه‌ای انتظار می‌رود نیست.

ادوات داخل کابین ماکت خیلی ساده و معمولی ساخته شده که فاصلهٔ چندانی با برندهای آماتور مثل ویلی و مایستو ندارد. زیر کاپوت نیز تقریباً همین وضعیت را می‌بینیم و جزئیات پیشرانه خیلی چشمگیر به نظر نمی‌رسد علاوه بر این، برخلاف موستانگ‌های ساخت ویلی و مایستو، در این باس ۳۵۱ سان استار خبری از فنربندی هم نیست. این موارد با توجه به قیمت حدود ۵ میلیون تومانی موستانگ سان استار که حدود دو برابر مدل‌های آماتور است، ناامیدکننده خواهد بود. بااین‌حال، ازآنجایی‌که هیچ‌کدام از برندهای آماتور اقدام به ساخت ماکت موستانگ ۱۹۷۱ نکرده‌اند، کسانی که خواهان داشتن تمام مدل‌های نسل اول موستانگ هستند چاره‌ای جز خرید نمونهٔ ساخت سان استار با این قیمت گزاف ندارند.

خب حال سراغ تویوتا سوپرا می‌رویم. بدون شک جذاب‌ترین نسل این خودرو نسل چهارم است که بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۳ یعنی دوران طلایی اسپرت‌های ژاپنی تولید می‌شد. این ماشین جایگاه ویژه‌ای در بین علاقه‌مندان به خودروهای سرزمین آفتاب تابان دارد. سوپرا با بال بلند عقب خود گویی یک رویه را ایجاد کرد زیرا اکثر خودروهایی که در دهه ۹۰ تیونینگ می‌شدند بالی مشابه سوپرا داشتند. نسل چهارم سوپرا مسیر جسورانه‌ای برای تویوتا بود و باید از مهندس ارشد این شرکت «ایسائو تسوزوکی» به جهت تمام تلاش‌هایش برای خلق این خودروی نمادین و فراموش‌نشدنی تشکر کنیم. این سوپرا آن‌قدر فوق‌العاده بود که حتی پس از سی سال، خودروی جذابی به نظر می‌رسد و هنوز هم مثل زمانی که برای اولین بار به بازار آمد چشمگیر است.

در این نسل، تویوتا تأکید بیشتری روی پرفورمنس داشت و سوپرا را با پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی ۲JZ به بازار فرستاد که در دو نسخهٔ تنفس طبیعی و توئین توربو ارائه می‌شد. این موتور در نسخهٔ تنفس طبیعی ۲۲۰ اسب بخار قدرت و در نسخهٔ توئین توربو در مدل‌های بازار اروپا ۳۳۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این یعنی سوپرای ۱۹۹۳ دقیقاً هم‌اندازهٔ موستانگ باس ۳۵۱ قدرت دارد. بااین‌حال، سوپرا پرفورمنس بهتری دارد به‌گونه‌ای که ظرف ۴.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و ۴۰۰ متر را در ۱۳.۳ ثانیه طی می‌کند.

در دنیای ماکت‌ها، قبلاً کیوشو اقدام به ساخت ماکت نسل چهارم سوپرا کرده بود اما در بخش مدل‌های آماتور و ارزان‌قیمت، واقعاً جای خالی این مدل محبوب احساس می‌شد تا اینکه بالاخره سولیدو در جدیدترین سری ماکت‌های خود اقدام به تولید سوپرای نسل چهار کرده است. البته سولیدو هرچند برندی آماتور محسوب می‌شود اما تولیدات آن سطح بالاتری نسبت به ویلی و مایستو دارند. این شرکت ماکت سوپرا را در دو رنگ سفید و قرمز تولید کرده که نمونهٔ سفیدرنگ مجهز به سقف تارگا است اما نمونهٔ قرمز از نوع کوپهٔ هاردتاپ است. این ماکت با توجه به قیمت، کیفیت بسیار خوبی دارد و دقت ساخت و همین‌طور توجه آن به جزئیات چشمگیر به نظر می‌رسد.

کیفیت ماکت عالی است، شکاف درها با بدنه هنگام بسته بودن برای یک مدل ارزان‌قیمت جای تحسین دارند و وجود نشان برجستهٔ یوکوهاما روی لاستیک‌ها ویژگی جذابی است که بسیار بهتر از یک نوشتهٔ رنگی به نظر می‌رسد. در داخل اکثر قسمت‌ها از پلاستیک سیاه هستند و عقربهٔ آمپرها و سگک کمربندهای ایمنی تقریباً تنها موارد قرمزرنگی هستند که در اینجا دیده می‌شوند اما همین کابین پلاستیکی برای یک مدل اقتصادی کاملاً قابل‌قبول است و آمپرها و سایر ادوات روی داشبورد نیز از دقت خوبی برخوردار هستند. متأسفانه اما در اکثر مدل‌های ساخت سولیدو، کاپوت باز نمی‌شود و از دیدن پیشرانهٔ جذاب سوپرا محروم هستیم. این ماکت سوپرا در حال حاضر بین ۲ تا ۲.۵ میلیون تومان قیمت دارد.

مشخصات فنی

 Loading ...