دوئل‌های ماکتی: فورد موستانگ 1971 یا تویوتا سوپرا نسل چهار؟

در جهان گستردهٔ ماشین، یکی از بخش‌های جذاب و هیجان‌انگیز که طرفداران خاص خود را دارد، ماکت است. ماکت خودروهای مختلف در مقیاس‌ها و مدل‌های گوناگون تولید می‌شود و از این طریق علاقه‌مندان می‌توانند در اختیار داشتن خودروهای محبوب خود را به شیوهٔ دیگری تجربه کنند. جمع‌آوری کلکسیون ماکت خودرو در کشورمان هم طرفداران زیادی دارد. به همین دلیل، ازاین‌پس طی سری مطالبی در پدال قصد انتشار مطالبی تحت عنوان دوئل‌های ماکتی را داریم.

در این مطالب، به مقایسهٔ ماکت دو خودرو باهم می‌پردازیم و از یک سو نگاهی به ویژگی‌های ماکت داریم و از سوی دیگر مشخصات خود خودرو را مرور می‌کنیم. البته خودروهایی که در این دوئل‌ها باهم مقایسه می‌شوند ممکن است هیچ سنخیتی باهم نداشته و حتی از لحاظ زمان تولید سال‌ها با یکدیگر فاصله داشته باشند زیرا هدف از این دوئل‌ها مقایسهٔ خودروهایی است که تقابل آن‌ها در دنیای واقعی می‌تواند جذاب باشد. در پایان مطلب هم یک نظرسنجی خواهیم داشت و شما می‌توانید ماکت یا خودروی موردعلاقهٔ خود را انتخاب کنید. در اولین قسمت از این سری مطالب، دوئل جذابی بین فورد موستانگ باس 351 مدل 1971 و تویوتا سوپرا نسل چهار مدل 1993 در مقیاس 1.18 خواهیم داشت.

خودروهای موردبحث ما هردو متعلق به بهترین دورهٔ کشورهای سازندهٔ خود در صنعت خودروسازی هستند زیرا موستانگ از دوران اوج ماسل کارهای آمریکایی در اوایل دههٔ 70 است و سوپرا در دوران طلایی اسپرت‌های ژاپنی ساخته شده است و بنابراین، تقابل این دو می‌تواند جذاب باشد. برای احترام به بزرگ‌ترها، ابتدا با موستانگ آغاز می‌کنیم! مدل‌های باس در خانوادهٔ موستانگ که شامل باس 302 و باس 429 می‌شد، به خاطر مسابقات اتومبیلرانی ترنس ام و نسکار در سال 1969 متولد شدند اما پس از خروج فورد از مسابقات اتومبیلرانی، تولید این مدل‌ها در سال 1970 خاتمه یافت.

در سال 1971 اما که نسل اول موستانگ بازطراحی بزرگی را تجربه کرد و با بدنه‌ای کاملاً جدید به بازار آمد که بزرگ‌تر و سنگین‌تر از قبل شده بود، فورد مدل جدید باس 351 را برای جایگزینی با دو مدل باس قبلی در نظر گرفت. هرچند فورد قصد نداشت رسماً در مسابقات شرکت کند اما باس 351 طبق قوانین SCCA (کلوب خودروهای اسپرت آمریکا) طراحی شد تا امکان حضور آن به‌طور مستقل توسط خریداران در مسابقات ترنس ام وجود داشته باشد. این خودرو که به پیشرانهٔ 5.8 لیتری (351 اینچ مکعب) V8 کلیولند مجهز شده بود، یکی از بهترین پرفورمنس‌ها را در بین مدل‌های بلوک کوچک فورد ارائه می‌کرد.

شاتون‌های فورج‌کاری شده، پیستون‌های آلومینیومی، نسبت تراکم 11.7 و کاربراتور اختصاصی از ویژگی‌های این پیشرانه بودند که نتیجهٔ آن تولید 330 اسب بخار قدرت و 500 نیوتون متر گشتاور بود. به لطف این نیرو، باس 351 ظرف 5.7 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسید و 400 متر را در 14.1 ثانیه طی می‌کرد. این اعداد نه‌تنها اختلاف چندانی با موستانگ مک‌وان 7 لیتری 375 اسب بخاری مدل 1971 نداشتند بلکه فقط کمی از باس 429 قبلی ضعیف‌تر بودند. باس 351 در ظاهر از ویژگی‌های مک‌وان استفاده می‌کرد که شامل جلوپنجرهٔ لانه‌زنبوری، کاپوت مشکی‌رنگ با کانال‌های هوا، نوارهای مشکی جانبی، اسپلیتر جلو و اسپویلر عقب می‌شد. باس 351 فقط در سال 1971 و در تعداد 1806 دستگاه ساخته و به یکی از جذاب‌ترین و کمیاب‌ترین مدل‌های تاریخ موستانگ تبدیل شد.

ماکت موردبررسی ما از این خودرو ساخت سان استار است که معمولاً به‌عنوان برندی نیمه‌حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود. سان استار ماکت موستانگ مک‌وان 1971 را هم تولید کرده که اما باس 351 چون مدل خاص‌تری است، در دنیای ماکت‌ها هم جذاب‌تر به نظر می‌رسد. در نگاه اول، وزن سنگین و کیفیت خوب رینگ و لاستیک‌های این ماکت جلب‌توجه می‌کند. علاوه بر این، دقت در ساخت جزئیاتی مثل قفل‌های روی کاپوت، دستگیرهٔ درها، چراغ‌های نشانگر جانبی و آنتن نیز جالب است. بااین‌حال، کیفیت و جزئیات داخل ماکت چیزی که از یک مدل نیمه‌حرفه‌ای انتظار می‌رود نیست.

ادوات داخل کابین ماکت خیلی ساده و معمولی ساخته شده که فاصلهٔ چندانی با برندهای آماتور مثل ویلی و مایستو ندارد. زیر کاپوت نیز تقریباً همین وضعیت را می‌بینیم و جزئیات پیشرانه خیلی چشمگیر به نظر نمی‌رسد علاوه بر این، برخلاف موستانگ‌های ساخت ویلی و مایستو، در این باس 351 سان استار خبری از فنربندی هم نیست. این موارد با توجه به قیمت حدود 5 میلیون تومانی موستانگ سان استار که حدود دو برابر مدل‌های آماتور است، ناامیدکننده خواهد بود. بااین‌حال، ازآنجایی‌که هیچ‌کدام از برندهای آماتور اقدام به ساخت ماکت موستانگ 1971 نکرده‌اند، کسانی که خواهان داشتن تمام مدل‌های نسل اول موستانگ هستند چاره‌ای جز خرید نمونهٔ ساخت سان استار با این قیمت گزاف ندارند.

خب حال سراغ تویوتا سوپرا می‌رویم. بدون شک جذاب‌ترین نسل این خودرو نسل چهارم است که بین سال‌های 1993 تا 2003 یعنی دوران طلایی اسپرت‌های ژاپنی تولید می‌شد. این ماشین جایگاه ویژه‌ای در بین علاقه‌مندان به خودروهای سرزمین آفتاب تابان دارد. سوپرا با بال بلند عقب خود گویی یک رویه را ایجاد کرد زیرا اکثر خودروهایی که در دهه 90 تیونینگ می‌شدند بالی مشابه سوپرا داشتند. نسل چهارم سوپرا مسیر جسورانه‌ای برای تویوتا بود و باید از مهندس ارشد این شرکت «ایسائو تسوزوکی» به جهت تمام تلاش‌هایش برای خلق این خودروی نمادین و فراموش‌نشدنی تشکر کنیم. این سوپرا آن‌قدر فوق‌العاده بود که حتی پس از سی سال، خودروی جذابی به نظر می‌رسد و هنوز هم مثل زمانی که برای اولین بار به بازار آمد چشمگیر است.

در این نسل، تویوتا تأکید بیشتری روی پرفورمنس داشت و سوپرا را با پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر خطی 2JZ به بازار فرستاد که در دو نسخهٔ تنفس طبیعی و توئین توربو ارائه می‌شد. این موتور در نسخهٔ تنفس طبیعی 220 اسب بخار قدرت و در نسخهٔ توئین توربو در مدل‌های بازار اروپا 330 اسب بخار قدرت و 440 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این یعنی سوپرای 1993 دقیقاً هم‌اندازهٔ موستانگ باس 351 قدرت دارد. بااین‌حال، سوپرا پرفورمنس بهتری دارد به‌گونه‌ای که ظرف 4.7 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و 400 متر را در 13.3 ثانیه طی می‌کند.

در دنیای ماکت‌ها، قبلاً کیوشو اقدام به ساخت ماکت نسل چهارم سوپرا کرده بود اما در بخش مدل‌های آماتور و ارزان‌قیمت، واقعاً جای خالی این مدل محبوب احساس می‌شد تا اینکه بالاخره سولیدو در جدیدترین سری ماکت‌های خود اقدام به تولید سوپرای نسل چهار کرده است. البته سولیدو هرچند برندی آماتور محسوب می‌شود اما تولیدات آن سطح بالاتری نسبت به ویلی و مایستو دارند. این شرکت ماکت سوپرا را در دو رنگ سفید و قرمز تولید کرده که نمونهٔ سفیدرنگ مجهز به سقف تارگا است اما نمونهٔ قرمز از نوع کوپهٔ هاردتاپ است. این ماکت با توجه به قیمت، کیفیت بسیار خوبی دارد و دقت ساخت و همین‌طور توجه آن به جزئیات چشمگیر به نظر می‌رسد.

کیفیت ماکت عالی است، شکاف درها با بدنه هنگام بسته بودن برای یک مدل ارزان‌قیمت جای تحسین دارند و وجود نشان برجستهٔ یوکوهاما روی لاستیک‌ها ویژگی جذابی است که بسیار بهتر از یک نوشتهٔ رنگی به نظر می‌رسد. در داخل اکثر قسمت‌ها از پلاستیک سیاه هستند و عقربهٔ آمپرها و سگک کمربندهای ایمنی تقریباً تنها موارد قرمزرنگی هستند که در اینجا دیده می‌شوند اما همین کابین پلاستیکی برای یک مدل اقتصادی کاملاً قابل‌قبول است و آمپرها و سایر ادوات روی داشبورد نیز از دقت خوبی برخوردار هستند. متأسفانه اما در اکثر مدل‌های ساخت سولیدو، کاپوت باز نمی‌شود و از دیدن پیشرانهٔ جذاب سوپرا محروم هستیم. این ماکت سوپرا در حال حاضر بین 2 تا 2.5 میلیون تومان قیمت دارد.

[poll id="150"]