بررسی و مقایسه کشنده‌های مان TGS و TGX: پادشاهان مصرف بهینه

کشنده TGS به‌عنوان یک کامیون سایز متوسط شناخته می‌شود که با وجود بهره‌وری از مانورپذیری مناسب، می‌تواند بیشتر از سایر نمونه‌های عادی بار را حمل کند. برخی نسخه‌های این سری از کامیون‌های کمپرسی در جاده‌های ناهموار و کارهای معادن نیز مورداستفاده قرار می‌گیرند. مان‌های TGS در انواع 6، 10 و 12 چرخ عرضه شده‌اند. در سوی دیگر، مدل TGX برای حمل بارهای ترانزیت و پیمودن مسافت‌های طولانی جاده‌ای طراحی شده است. نسخه GX این مدل بلندترین کابین را دارد. هر چند مان کامیون‌هایش را با امکان سفارشی‌‌سازی قدرت، تعداد چرخ و کابین عرضه می‌کند اما خروجی متداول این مدل‌ها بین 400 تا 640 اسب بخار است.

به‌طور کلی، کامیون‌های مان که در دهه هشتاد وارد کشور شده بودند به‌دلیل استقامت و کیفیت بالا طرفداران زیادی داشتند. نسخه‌های جدید این کامیون‌ساز هم از این قاعده مستثنی نیستند. هر چند مدل‌های جدید مان TGS و TGX از محصولات گران‌قیمت بازارهای اروپا و استرالیا به شمار می‌رود اما به‌دلیل قابلیت اطمینان بالا، فروش خوبی دارد.

نسل کنونی این دو کامیون در سال 2022 رونمایی شد. TGS با دو کابین TN و NN معرفی شده است که به‌ترتیب به‌عنوان مدل‌های انعطاف‌پذیر و کاربردی شناخته می‌شوند. مان معتقد است خریداران نسخه TN می‌توانند درکنار باربری محلی و حمل‌ونقل سنگین، از آن برای حمل بار در مسافت‌های درون استانی هم استفاده کنند؛ از همین رو کابین آن را با درازای و پهنای 2,280 و 2,240 میلی‌متری طراحی کرده است تا جای خواب راننده هم برایش مهیا باشد. از ویژگی‌های کامیون TGS می‌توان به فضای داخلی باز و فضای بار مناسب درون کابین اشاره کرد که در نسخه TN با فضای اضافه سر برای ایستادن و تخت راحتی همراه می‌شود.

هر دو نسخه TGS با دو پیکربندی 4x2 و 6x4 عرضه می‌شوند و بسته به نیاز مشتری، از موتورهای D20 و D26 استفاده می‌کنند. مان TGS با قدرت خروجی 360، 400، 440، 480، 540، 470 و 510 اسب بخاری به دست مشتریان می‌رسد تا آن را برای کاربری‌های گوناگون آماده کند.

در سوی دیگر، TGX ترانزیت قرار گرفته که ببا پیکربندی 6x4 عرضه شده و موتور D26 و D38 آن می‌توانند 540 تا 640 اسب بخار قدرت را در اختیار راننده‌ها قرار دهند. این کامیون با سه کابین GX، GM و GN عرضه می‌شود که هر سه پهنا و درازای یکسانی دارند اما GN کم‌ارتفاع‌ترین و GX بلندترین محسوب می‌شود. از آنجا که وظیفه مان TGX، انجام سفرهای طولانی برون استانی است، تمام نسخه‌های آن به دو جای خواب مجهز شده‌اند؛ تنها نسخه GN از یک جای خواب استفاده می‌کند چراکه بیشتر برای انجام باربری‌های نزدیک استفاده می‌شود و عملا نسخه جاده‌ای‌تر TGS TN به شمار می‌رود.

شرکت مان تمرکز زیادی روی بهبود عملکرد و راندمان بهینه پیشرانه‌هایش گذاشته است. هر سه موتور D20، D26 و D38 با همین هدف ساخته شده‌اند. مدل D38 که با استاندارد یورو 6 ساخته شده است، یک واحد 15.2 لیتری 6 سیلندر خطی دارد که از تزریق ریلی سود می‌برد. قدرت این مدل از 580 تا 640 اسب بخار متغیر است و حداکثر 2,900 تا 3,000 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این پیشرانه دیزلی می‌تواند از دیزل استاندارد DIN EN 590 و روغن هیدروتریت‌شده گیاهی نیز استفاده کند. سیستم پرخوران دو مرحله‌ای نیز در فشارهای بالا و پایین، تداوم گشتاور را تضمین می‌کند.

موتور 12.6 لیتری 6 سیلندر خطی D26 با دو استاندارد یورو 5 و 6 عرضه می‌شود. نسخه قدرتمندتر یورو 5 حداقل 480 و حداکثر 540 اسب بخار قدرت خواهد داشت. گشتاور هر دو نسخه حدودا از 2,300 نیوتن متر شروع شده و در نمونه بالارده به 2,600 نیوتن متر می‌رسد. سیستم کنترل آلاینده و سوخت این مدل‌ها با موتور D38 تفاوتی ندارند. تنها D26 به‌خاطر استفاده نکردن از EGR، مصرف بهینه‌تری دارد. توربوشارژر این دو پیشرانه هم تک مرحله‌ای کار می‌کند.

موتور پایین‌رده‌تر D20 یورو 5 هم در دو نسخه با 360 اسب بخار قدرت و 1,800 نیوتن متر گشتاور و 440 اسب بخار قدرت و 2,100 نیوتن متر گشتاور عرضه می‌شود. این پیشرانه 10.5 لیتری 6 سیلندر خطی شباهت بسیار زیادی به سایر نسخه‌ها دارد و به توربوشارژر یک مرحله‌ای تجهیز شده است.

دید کابین در این نسل به مراتب بهبود پیدا کرده است. آینه‌بغل‌های تازه دید مناسبی از تریلر و محیط اطراف فراهم می‌کنند تا دید راننده نسبت‌به خود کامیون و خودروهایی که از خیابان‌های کناری وارد می‌شوند، بهتر از قبل باشد. فرمان تمام هیدرولیک TGX در بزرگراه‌ها عملکرد سبکی دارد اما اصلا بی‌ثبات نیست. از این رو می‌توان حس فرمان TGX را از سایر فرمان‌های هیدرولیک تمایز داد.

نمونه تست‌شده به پیشرانه پرچمدار D38 با 3 هزار نیوتن متر گشتاور مجهز شده است که در سربالایی‌ها به‌خوبی اعلام حضور می‌کند. هر چند بار این کامیون در زمان بررسی 59 تن وزن داشت اما مان TGX به‌‌خوبی از پس از آن برآمد. حرکت موتور در دورهای پایین به 900rpm هم می‌رسد که نتیجه عملکرد مناسب سیستم توربوشارژ دو مرحله‌ای آن است. TGX در سربالایی‌های سبک می‌تواند با تعویض یک یا دو دنده به دورهای پایین دست پیدا کند و به این ترتیب، در مصرف سوخت صرفه‌جویی کند.

جعبه‌دنده دستی خودکارشده 12 سرعتی «تیپ‌ماتیک» مانند سایر محصولات «ZF» عملکردی روان و متداوم دارد. حرکت در دو حالت «عملکرد» و «بهینه» باعث می‌شود تعویض دنده‌ها در دورهای متفاوتی انجام شوند. حالت اول برای سربالایی‌ها و حالت دوم برای مسیرهای مسطح و سرپایینی مناسب‌تر هستند. دورموتور TGX در حالت بهینه جعبه‌دنده و سرعت 100 کیلومتر بر ساعت روی 1,300rpm بود که تحسین برانگیز قلمداد می‌شود. راننده می‌تواند کامیون را روی حالت کروز قرار دهد، محدوده سرعت 98 تا 102 کیلومتر بر ساعت را برایش انتخاب کند و تنها فرمان را هدایت کند. TGX با رسیدن به محدوده سرعت تعیین‌شده و با توجه سطح فشار ترمز که تا 5 مرحله قابلیت تنظیم دارد، خودرو را در محدوده سرعت تعیین‌شده نگه می‌دارد.

مان TGX اوقات خوبی را برای راننده خود رقم می‌زند تا به بهترین، روان‌ترین، بهینه‌ترین و قدرتمندترین شکل ممکن بار خود را جابه‌جا کند؛ درست همان‌طور که از یک کامیون باری آلمانی انتظار می‌رود. این کامیون ساختار مستحکمی دارد و حس دوام بالا را به مالک خود القا می‌کند؛ قدرتمند، راحت و ارگونومیک است و راندمان راحتی دارد. ویژگی‌های ایمنی این کامیون با استانداردهای روز دنیا تطبیق کامل دارد. مدل TGS هم از این قاعده مستثنا نیست و توانایی‌های برند سازنده را در حوزه‌ای متفاوت به رخ حریفان خواهد کشید. با این اوصاف می‌توان دلیل فروش مناسب این دو مدل را درک کرد.

از هر مدل TGS و TGX تنها یک نسخه به ایران وارد شده است. TGS پایه با قیمت ارزی 62 هزار دلار و قیمت داخلی 8.5 میلیارد تومان عرضه می‌شود. درحالی‌که TGX 480 با نرخ بین‌المللی 35 هزار دلار، در بازارهای داخلی قیمتی برابر با 5.9 میلیارد تومان دارد. البته که نسخه‌های دست‌دوم و قدیمی‌تر هم با قیمت‌های پایین‌تر حدود 5.7 میلیارد تومان دردسترس هستند. نظر شما درباره مان TGS و TGX چیست؟ کدام مدل‌ها رقبای قدرتمندی برای محصولات مان خواهند بود؟