آزادراه: بررسی امکان موفقیت خودروهای جدید پژو و سیتروئن در بازار ایران
از امروز با سری مطالب جدید آزادراه در پدال در خدمت مخاطبان عزیز هستیم. مطالبی ابتکاری که کاملاً با آنچه تاکنون در پدال و سایر نشریات ایرانی و خارجی دیده شده است متفاوت می‌باشد. این نوع از مطالب چه در سبک نوشتار، چه در لحن متن و چه درزمینهٔ محتوا کاملاً بی‌نظیر است و می‌تواند شروع اتفاقی جدید در عرصه نشریات خودرویی فارسی‌زبان باشد.
بسیار پیش می‌آید که در تحریریه مجازی پدال در مورد موضوعات مربوط به دنیای خودرو بحث‌های جالب و آموزنده‌ای صورت می‌گیرد. بسیاری از اوقات مطالبی در این گفتگوها بیان می‌گردد که در هیچ مقاله‌ای نمی‌توان آن‌ها را بیان کرد و بسیاری از اوقات بحث از موضوع اصلی بسیار دور شده و وارد موضوعاتی کاملاً متفاوت می‌شود.
پس تصمیم گرفتیم که برخی از این بحث‌ها را مرتب کنیم و در سایت قرار دهیم تا بینندگان سایت را هم در گفتگوهایمان سهیم سازیم. نکته مهم و متفاوت در مورد این بحث‌ها این است که در فضایی کاملاً آزاد و صمیمانه صورت گرفته و هیچ‌گونه سانسوری در آن‌ها اعمال نشده است. حتی تلاش نشده که ایرادات نگارشی و نوشتاری صحبت‌ها اصلاح گردد و در واقع همان متن خام که بازگوکننده حس و حال طبیعی گفتگو می‌باشد، عیناً کپی شده است. عنوان آزادراه به این دلیل برای این سری مطالب انتخاب شده است که تمامی حرف‌ها در فضایی کاملاً آزاد و بدون هیچ‌گونه سانسور و حذفیاتی منتقل گردیده‌اند.
این اولین قسمت از این سری مطالب می‌باشد، پس از خوانندگان تقاضا داریم تا با نظراتشان به ما در بهبود این سبک از نوشته‌ها یاری رسانند و در کامنت ها نظراتشان را در مورد صحبت‌های انجام شده بیان سازند.
قسمت اول آزادراه: بررسی امکان موفقیت خودروهای جدید پژو و سیتروئن در بازار ایران
شرکت‌کنندگان در بحث:
علیرضا رحیقی، امیر دهقان، امین قوام صفری، سردبیر، محمدحسین شاوردی
میدونین که اخیراً ایران‌خودرو و سایپا از یه تعدادی از ماشینای پژو و سیتروئن رونمایی کردن و مشخصات فنی و حدود قیمتیشون هم تقریباً مشخص شده. حالا احتمال چند تا مدل دیگه مثل پژو 308 و سیتروئن سی الیزه هم به این ماشینا اضافه میشن. با توجه به قیمتای اعلام شده، خیلی از اعضا سایت معتقد بودن که این ماشینا موفق نمیشن و به سرنوشت 407 و c5 دچار میشن. حالا نظر شما چیه؟
الآن بازار ماشینهای ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تقریباً به‌طور کامل در اختیار چینیهاس و مردم هم از سر مجبوری و اینکه انتخاب دیگه ای ندارن میرن سراغ چینیها. چینی‌هایی که مشکلاتی مثل کمبود قطعات، افت قیمت دست دوم وحشتناک، کیفیت نه‌چندان مناسب و فروش دست دوم سخت دارن. به همین دلیل آگه محصولات اروپایی باقیمت مناسب عرضه بشن به نظر من میتونن موفق باشن و جای چینیها رو بگیرن
بازم میگم همه چیز به قیمت برمیگرده و چون ایران‌خودرو و سایپا متولی واردات یا مونتاژ این محصولات جدید هستن این یعنی به نسبت تعداد نمایندگی‌ها و خدمات پس از فروش پژوها و سیتروئن‌های جدید میتونه مناسب باشه
خب میدونیم که یه سری قیمتا اعلام شده و خودمون هم گزارشش رو کار کردیم. اکثر کاربرای سایت معتقد بودن که با این قیمتا این ماشینا موفق نمیشن. مثلاً پژو 508 با قیمت 150 میلیون به بالا از نظر خیلیا خیلی گرونه.
جای بحث زیاد داره.
فک می‌کنم اولین نکته‌ای که باعث تفاوت این سیل جدید با زمان ورود 407 و C5 میشه اینه که فاز ورود این دفعه خیلی گسترده تره و توافق بین‌المللیه، از طرف دیگه سرمایه‌گذاری‌ها و شراکت‌های کلانی پایه‌گذاری شده که نشون میده طرفین به دنبال ادامه طولانی‌مدت رابطه هستن.
همچنین بازار داخل کشور در حال حاضر عطش فوق‌العاده شدیدی به تنوع و گزینه‌های بیشتر در هر بازه قیمتی داره. با توجه به اینا، انتظار میره سرنوشت مدل‌های ورودی بهتر از اون دوتا باشه. البته، همه اینا یه طرف، شرایط بازار بعد از توزیع خودروها بین مردم یه طرف، مثلاً خدمات پس از فروش یا فروش شرایطی، میتونن اثر بذارن در نتیجه کلی.
خب ۵۰۸ به خاطر قیمت بالاش استثناس اما مثلاً ۲۰۸ و ۳۰۱ به خاطر قیمت نسبتاً مناسبشون و اینکه زیر صد میلیون قرار دارن میتونن موفق باشن
خب البته 508 وارداتیه و بقیه اونا مونتاژ داخل هستن.
به نظر بنده تعداد زیادی از این خودروها با اطلاع از عدم پذیرش گسترده بازار انتخاب شدن. تنها به این دلیل که سبد محصولات شرکتها رو متنوع کنن و یه طیفی از خریدارای خودروهای شرکتهای رقیب رو هم جذب کنن. اما اصلی‌ترین دلیل شاید این باشه که مشتریان با توجه به قیمت این محصولات نهایتاً به همون خودروهای رایج و قدیمی بسنده کنن.
راستش من با امین جان موافقم. به نظرم مردم تشنه گزینه‌های جدید هستن. به‌علاوه از نظر فنی 508 خیلی هم از سوناتا و اپتیما که الآن خیلی‌ام پرفروش هستن کم نمیاره.
به نظر من چون بازار بالای صد میلیون از یک طرف کاملاً تحت سلطه کره‌ای‌ها و تاحدودی ژاپنی هاس و از طرف دیگه خریدارای کمتری تو این قسمت بازار وجود داره، خودروسازای داخلی نباید تو این بازه قیمتی وارد بشن چراکه مردم به پژو اون قدر اعتماد ندارن که بیان با ۱۵۰ میلیون بجای یه سوناتا یا اپتیمای پرطرفدار پژو ۵۰۸ بخرن
هرچند که به نظر من پژو از هر لحاظ آگه بهتر از کره‌ای‌ها نباشه بدتر نیست
از نظر ظاهری قطعاً 508 به تمامی کره‌ای‌ها برتری داره. هیچ‌وقت درک نکردم اپتیما با اون فضای داخلی تنگ و ظاهر ناجالبش چرا پرطرفدار شده.
فقط به خاطر اینکه کیا و هیوندای دارن تو بازار ایران حکمرانی میکنن و به اصطلاح رُند بازارن به همین دلیل اکثر خریدارا ریسک نمیکنن و سراغ اونا میرن
البته خیلی از مردم فکر میکنن که پژو یعنی 405 و سیتروئن یعنی زانتیا. در حالی که واقعیت خیلی متفاوته. خیلی از مردم فکر میکنن که پژو و سیتروئن توی همون 20-30 سال قبل موندن. برای همینم میگن که پژو 150 میلیون نمی‌ارزه.
دقیقاً نظر منم همینه و برای همین حاضر نمیشن بجای یه اپتیما، ۵۰۸ و یا حتی تالیسمان بخرن
اولویت‌های خرید در بازار ایران بیشتر برند، طراحی ظاهری و آپشن هستن اما تب بازار هم مهم هست. حتی الآن من می‌بینم که استقبال از دنا هم نسبت به استقبال از سورن در زمان خودش به نظر خیلی بیشتره. بنابراین اگر خودروهای اروپایی با آپشن خوب بیان می تونن جو چینیها رو به هم بزنن.
چند وقت پیش ایران‌خودرو رنو کپچر رو پیش‌فروش کرد و توی چند مرحله پیش‌فروش همه ظرفیت خیلی سریع پر شد. احتمالاً 3-4 هزار تا کپچر توی این مدت فروخته شده که عدد کمی نیست. به نظر من افرادی که حاضر میشن 105 تومن بابت کپچر که یه مینی کراس اور اقتصادیه بدن، حاضر میشن 150 تومن بابت یه سدان لوکس‌تر و بزرگ‌تر و با امکانات تر مثل 508 بدن.
متأسفانه تأثیری که میزان آپشن تو فروش خودروها در بازار ایران داره، عملکرد فنی یا طراحی قوی نداره. پس برندهای جدید که تو راهن آگه تو این زمینه قوی باشن، احتمال شکست کره‌ای‌ها زیاده.
یه مقدار تصویر ذهنی ما ایرانی‌ها از پژو به‌واسطه خودروهای زیاد و یا با کیفیت پایین خراب شده و به عنوان خودروی گران‌قیمت پذیرفته نمی شه. تجربه 407 هم همین رو می گه.
خب اعتماد به برند رنو بیشتر از پژو هست و به نظر من باز هم پژو با دید کنونی که نسبت بهش وجود داره نمیتونه تو بازار بالای صد میلیون موفق باشه و فعلاً باید تو بازار زیر صد میلیون تمرکز کنه تا شاید در آینده به واسطه عرضه محصولات خوب و با کیفیت مثل ۲۰۸ بتونه اعتبار برندشو در نظر خریدارای ایرانی بالا ببره
شانس رنو از نظر من بیشتره. محصولاتش جلوه بیشتری دارن و دید عموم نسبت بهش مثبت تره. از طرفی دو مدل کاملاً جدیدش آگه بیان میتونن خوب بفروشن. البته بازم قضیه آپشن مطرح خواهد بود.
به نظر من 407 یا سیتروئن c5 توی دوره بدی وارد بازار ما شدن. درست زمانی بود که کمری و سوناتا با تمام قدرت اومده بودن و قیمت‌های مناسب‌تری هم داشتن. ضمن اینکه 407 نسبت به دو تا ماشینی که گفتم ماشین کوچیکتریه. مردم هم اون زمان کاملاً دنبال تنوع بودن و به نظر شخصی من کمری که اون زمان اومد بهترین نسل کمری تا الآن بوده. اما الآن شرایط داره برعکس میشه. الآن خیلیا از دیدن کره‌ایا و تویوتا دارن خسته میشن و دنبال یه گزینه جدیدن. واقعاً 508 هم از نظر هندلینگ و هم کیفیت ماشین قابل توجهیه.
رنو عملکرد بازاریابی بهتری داشته و کپچر و کولئوس زیادی توی بازار دیده می شه و احتمالاً نسل جدید مگان و تالیسمان هم استقبال بشن مخصوصاً از سوی طیفی که دنبال خودروهای متفاوتی هستن. البته ایران‌خودرو می تونه روی نقاط ضعف چینیها مانور بیشتری بده تا این خودروها رو بیشتر مطرح کنه. مثلاً روی ایمنی و دینامیک و کیفیت اونها و خدمات بعد از فروش مانور بده.
نظر منم همینه. اعتبار برند رنو تو ایران خیلی بیشتر از پژوه و انصافاً تازگی طراحی‌های فوق‌العاده‌ای مثل تالیسمان و کولئوس جدید ارائه کرده که یه سر و گردن بالاتر از کره‌ای‌هاس. آگه محصولات جدید رنو مثل تالیسمان، کولئوس و مگان با قیمت و تجهیزات مناسب و رقابتی عرضه بهشن و نگین خودرو هم عملکرد خوبی داشته باشه مثلاً خدمات مناسب بده و مثل قبل بدقولی نکنه موفقیت رنو قطعیه
هرچیزی که بشه امیدوارم از کثرت چینیها کم بشه و تعادل به سمت اروپایی‌ها بره. گسترش روزافزون موش آزمایشگاهیای چینی به طرز فجیعی ظاهر شهرهامون رو خراب کرده.
منم کاملاً موافقم. عرضه این حجم عظیم ماشینهای چینی به کشور اصلاً خوب نیست. ماشین‌هایی که هیچ ارزشی ندارن و بعد چند سال تبدیل به یه تیکه آهن بی‌ارزش، مستهلک و بدون قطعات میشن
منم احتمال موفقیت رنو رو توی شرایط فعلی خیلی زیاد میدونم. به نظرم رنو داره خیلی خوب کار میکنه و برنامه‌های خیلی خوبی واسه بازار ایران داره. اما پژو و سیتروئن یه چیزی دارن که رنو نداره. نمایندگی‌های گسترده ایران‌خودرو و سایپا و جوی که در مورد محصولات جدید اونا وجود داره. در واقع بازار به هر خودروی جدیدی که این دو تا شرکت معرفی میکنن خیلی خوب واکنش نشون میده. این موهبتیه که بقیه شرکتا ندارن.
البته من فکر می‌کنم که چینیها تحت این شرایط هم توی بازار خواهند بود. در واقع برگ برنده چینیا قیمت کم و شرایط فروش قسطیشونه و با وجود این عامل، احتمالاً قشری که توانایی خرید خیلی بالایی ندارن باز هم مشتری چینیها خواهند بود.
یه نکته‌ایم هست. احتمال داره ایران‌خودرو و سایپا که ارتباطات گسترده‌ای رو با اروپاییا شکل دادن، به نحوی نامحسوس از موفقیت امثال رنو که سنمی با این دوتا ندارن و یه جورایی مستقل میخوان بیان جلوگیری کنن.
بین خودروهای پژوی جدید به نظرم 2008 و 301 و 208 شانس موفقیت خوبی دارن به شرطی که قیمتهاشون معقول باشه. اما در مورد سیتروئن شک دارم
جالبه. یه نوعی انتقام از رنویی که می خواد مستقل در بازار ایران حضور داشته باشه
دقیقاً. یه طوری خیلی زیرکانه و هوشمندانه که تو ظاهر هیچ سرنخی به این دوتا غول نرسه❗
البته یه بحثایی در این مورد شده. چون به نظر میاد که خیلیا از حضور قدرتمند رنو احساس خطر کردن.
از طرفی یه نگرانی که شخصاً دارم نصب بلوک‌های به ظاهر ایرانی روی مدل‌های ورودی هستش. مثل TU5 که میزارنش رو همچی و کل ماشینو نابود میکنن. حتی آگه عملکرد خوب باشه، همین حس که موتور ماشین همون TU5 خودمونه به شخصه برام خیلی زننده ست.
البته من فکر نمی‌کنم اینجوری بشه. اینجوری که اعلام شده موتورهای ماشینای جدید با TU5 متفاوته. البته از ایران‌خودرو احتمال هر کاری میره. اما من فکر می‌کنم که اینجوری نباشه.
واقعاً امیدوارم
من احساس می‌کنم خیلی باحال و فهمیده ان خودروسازان عزیزمون. با دلیل و مدرک هم اینو میگم?
به‌طور کلی من چشم‌انداز آینده رو یه مقدار روشن‌تر از الآن می‌بینم. البته نه در مقایسه با کشورای پیشرفته و بازارهای درست و حسابی، بلکه در مقایسه با همین وضع موجود. به نظر من فرانسویا همین‌طور که تا الآن بخش بزرگی از بازار ما رو در اختیار داشتن، از این به بعد هم بخش بزرگی از بازار رو در دست خواهند داشت. اما توی شرایط جدید باید با رقبایی از چین و کره و ژاپن و آلمان رقابت کنن که این باعث میشه شرایط با قبل خیلی متفاوت باشه.
درسته چشم‌انداز آینده بازار خودروی ایران به نظر من روشنه. فرانسویا با تمام قدرت دارن بر میگردن و این بار اوضاعشون با قبل فرق کرده. از طرف دیگه فولکس واگن هم برنامه‌های زیادی برای بازار ایران داره و حضور چینیها هم باعث افزایش رقابت بازار شده
به نظرم سایپا و ایران‌خودرو در قالب نظریه اقتصاد خرد و بازار انحصار کاملاً دقیق پیش میرن. آگه اشتباه نکنم نظریه رهبر پیرو بود که در اون دو انحصارگر اصلی به کمک هم سهم غالب بازار رو میگیرن و دیگران رو مجبور به پیروی از استراتژی خودشون میکنن
کاملاً درسته. به از نظر اقتصادی این دوتا شرکت market power دارن که باعث میشه هر کاری که خودشون بخوان رو بتونن انجام بدن.
دقیقاً و قدرت بازاریشون اونقدر زیاده که هرکس وارد قلمرو میشه یا باید به اینا حساب پس بده یا بره… رنو مصداق بارز این حرفه
احساسم اینه دولت عزمی برای حرکت به سمت بازار رقابت و تأسیس اقتصادی مبتنی بر سازوکارهای اقتصاد آزاد نداره و تنها به شوک‌درمانی دل‌خوش کرده
به نظر منم همینطوره. نمیدونم چرا، ولی خیلیا که از این انحصار سود میبرن نمیذارن بازار به حالت رقابت واقعی وارد بشه.
رنو خواست قواعد رو به هم بزنه نتونست. فولکس هم نمیتونه. چون اینا به‌واسطه ارتباطات سیاسیون با بدنه و ساختار مالیش ورای قدرت بازاری یا قدرت تعیین قیمت و تولید از قدرت سیاسی و رانت اطلاعاتی و تصمیم سازی برخورداره
حتی دولت هم خیلی سعی کرد که قطب سوم خودروسازی رو راه بندازه تا بازار رو از چنگ این دوتا دربیاره. اما اونم به جایی نرسید. نتونست.
دقیقاً همینطوره. این دوتا اون طوری که من شنیدم بعد از موفقیت نسبی زاگرس خودرو و کیش خودرو و احساس خطر، جلوی فعالیتشون رو گرفتن
حالا ما باید به این سؤال پاسخ بدیم که چطور باید با این تناقض سیاست‌گذاری برخورد کنیم. یعنی ضمن حفظ برندهای ملی از رقابت حمایت کنیم
راستش به نظر من این کار حتی از دسترس دولت هم خارجه. یعنی دولت هم خیلی سعی میکنه بازار رو رقابتی کنه. اما یه بخش در سایه یا بخشی از خود دولت نمیذاره که این اتفاق بیفته. واسه همینم خودروسازای دولتی ما با این هم ضرر انباشته و بهره‌وری پایین و مازاد نیرو هنوزم سرپا هستن و هیچ رقیبی توی بازار ندارن.
من رأی صادر نمی‌کنم. با چارچوب قانون اساسی فعلی برای وضعیتی مطلوب در حد کره هرگز نمی تونیم امیدوار باشیم. اما میتونیم در چارچوب همین سیستم اصلاحاتی انجام بدیم و به یکی از دو مدل ترکیه مونتاژکار یا چین لگن ساز برسیم
به نظر من ما به تنهایی و با این رویه خودروساز بشو نیستیم. همونطور که جناب شاوردی گفتن یا باید مثل ترکیه و برزیل صرفاً به مونتاژ محصولات برندهای معتبر روی بیاریم یا اینکه با همکاری با شرکتهای معتبر و طراحی پلت‌فرم مشترک یا استفاده از پلت‌فرم‌های اونا ماشین‌هایی با برند ملی تولید کنیم
حتی اونم به نظر من غیر ممکنه. هیچکدوم از برندای خارجی نمیتونن به طور مستقل توی ایران کار کنن. در حالی که توی ترکیه خیلی از برندها به صورت مستقل میتونن کار کنن و خودشون سیاست‌های خودشون رو تعیین میکنن. چین هم کلاً داستانش فرق میکنه. چین به بازار خیلی بزرگ داره و نیروی کار ارزون قیمت که تولید توی این کشور رو به‌صرفه میکنه.
یکی از بهترین راه‌های برون‌رفت از مونتاژ صرف، به نظرم افزایش سهم مشارکت طرف خارجی هم در تولید و هم در تصمیم‌گیری هست. به عنوان مثال شراکت سیتروئن در سایپای کاشان می تونه مثبت ارزیابی بشه. اما اگر اجازه تصمیم‌گیری به شریک خارجی داده نشه، همون روندی اتفاق می افته که در مورد تندر برای رنو پیش آمد و هنوز هم شرکای داخلی رضایت به محصولات نسل جدید این خودرو و یا تعیین قیمت رقابتی نمی دن. حتی شرکای چینی مثل چری هم با دیدن اوضاع مدیریتی صنایع خودروسازی ایران، تصمیم گرفتن که حضور مستقیم‌تری در صنعت خودروسازی ما داشته باشن. بنابراین از دیدگاه من سرمایه‌گذاری طرف خارجی همراه با امکان مدیریت اونها از سوی هر شرکتی به علت ایجاد بازار رقابتی و افزایش حق انتخاب و امکان برون‌رفت از سودجویی‌های ناشی از انحصار، مثبت ارزیابی می شه.
ایران‌خودرو و سایپا هرگز نمی‌خوان سلطه شون به بازار از بین بره یا حتی کم بشه. گویا پشتشون هم گرمه و هر تلاشی برای به دست آوردن یه سهم حتی اندک، بی‌نتیجه میمونه. این با سیاست برندهای بین‌المللی در تضاده.
دقیقاً. در واقع توی این شرایط هر کمپانی که بخواد وارد بازار ایران بشه باید به نوعی از این دوتا رد بشه یا اینکه یه باجی به اونا بده. به نظر من محصولی مثل کوئید باج رنو به ایران‌خودروئه. محصولاتی مثل داستر و نسل جدید تندر 90 هم باج رنو به سایپا.
مثل راهزنی میمونه ?
دقیقاً! کم از اینکار نداره! ???
پایان
این بود قسمت اول از گفتگوهای اعضای تحریریه پدال. لطفاً ما را از نظرات خود بی‌نصیب نگذارید.