تقابل هوندا سیویک درگ با پورشه 911RSR، کدام یک پیروز خواهد شد؟

هواداران پورشه 911 دوست دارند درباره شخصیت خاص موتور این خودرو صحبت کنند و بگویند که این موتور چگونه توانسته به یکی از اصلی‌ترین بخش‌های هویت 911 تبدیل شود؛ مسئله اینجاست که این برتری چندان به چشم دیگر اشخاص و درعمل دیده نشده است.

شاید شنیده باشید که به‌دلیل تکیه 911 روی محور عقب، جایی که موتور روی آن سوار شده است، قدرت راحت‌تر به سطح جاده منتقل می‌شود اما مسئله کمی پیچیده‌تر از این حرف‌ها به نظر می‌رسد؛ چراکه انتقال قدرت از موتور به سطح جاده صرفا به نزدیکی موتور به محور پیشران خودرو مربوط نیست، بلکه به جایگاه محور پیشران نیز ارتباط دارد. با انتقال موتور به عقب یک خودروی دیفرانسیل عقب، این دسته از خودروها شتاب بیشتری را نسبت‌به سایر نمونه‌های موتور و دیفرانسیل جلو از خود نشان می‌دهند. اخیرا نیز ویدئویی از هونیگان منتشر شده است که این تئوری را موردبررسی قرار می‌دهد.

این مجموعه در ویدئوی یادشده یک دستگاه پورشه 911 مدل 1978 بهبودیافته نشان می‌دهد که مالکش آن را به‌شکلی تغییر داده است که شبیه 911RSR باشد؛ خودرویی که توانست در مسابقه «تارگا فلوریو 1973» پیروز شود. این پورشه برخلاف ظاهر قدیمی خود، کاملا به‌روز شده است. مالک آن، موتور خودرو را با اصطلاح «کاملا سرحال» توصیف می‌کند و می‌گوید که امکاناتی را به راننده می‌دهد که یک راننده هات‌راد و سایر رانندگان خودروهای مسابقه‌ای از آن سود می‌برند.

براساس تست‌ها، این پورشه بازسازی‌شده توان تولید 595 تا 700 اسب بخار قدرت را دارد. تحویل و ارائه این قدرت اما به شرایط استفاده از خودرو برمی‌گردد. خودروی رقیب این پورشه، یک دستگاه هوندا سیویک 1992 است که برخلاف رقیب خود، کاملا دیفرانسیل جلو بوده و از موتور یک هوندا آکورد استفاده می‌کند که زیر کاپوت نصب شده و درکنار سایر بهبودها، به توربوشارژر نیز مجهز شده است. مالک این سیویک مدعی شده که هاچبک کوچکش بیش از 600 اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

با توجه به اعداد و ارقام می‌بینیم که شاهد رقابتی دشوار هستیم اما همان‌طور که در ادامه ویدئو مشخص می‌شود، شاهد برتری معماری موتور و دیفرانسیل عقب پورشه در رقابت درگ و مسابقه پیست خواهیم بود. پورشه 911 پیروز هر سه مسابقه درگ می‌شود و نشان می‌دهد که هواداران این خودروی با اصل‌ونسب بی‌دلیل به طرفداری آن نپرداخته‌اند.