یادی از هیوندای داینستی، جاه‌طلبی کره‌ای‌ها برای رقابت با لکسوس LS

امروزه هیوندای و لکسوس دو برند شناخته‌شده در بازار جهانی خودرو هستند در اواسط دهه ۹۰ میلادی، لکسوس، بازوی لوکس تویوتا، به‌سرعت در حال فتح بازار بود درحالی‌که هیوندای هنوز با تصویر یک خودروساز اقتصادی و ارزان‌قیمت دست‌وپنجه نرم می‌کرد. درست در همان دوران یعنی در سال ۱۹۹۶، هیوندای با یک حرکت جسورانه، مدلی را به میدان فرستاد که مستقیماً پرچم‌دار لکسوس، یعنی سدان LS را هدف گرفته بود. نام این سدان لوکس کره‌ای هیوندای داینستی بود؛ خودرویی که هرچند عمری کوتاه داشت اما فصلی جذاب و آموزنده از تاریخ این خودروساز را رقم زد.

 هیوندای داینستی به‌عنوان پرچم‌دار جدید هیوندای معرفی شد و چیزی کم نداشت. این خودرو که روی پلتفرم Y3 (مشترک با نسل سوم سوناتا و گرنجور) ساخته شده بود، با انبوهی از امکانات رفاهی و فناوری، از زمان خود جلوتر بود. این سدان در دو نسخه با فاصله محوری استاندارد و کشیده (نسخه لیموزین) عرضه می‌شد. فهرست امکانات داینستی برای آن دوران شگفت‌انگیز بود و شامل سیستم تعلیق با کنترل الکترونیکی، صندلی‌های برقی جلو و عقب با حافظه و سیستم تهویه مطبوع دوگانه می‌شد.

این تجهیزات نشان می‌داد هیوندای این رقابت را کاملاً جدی گرفته است. قلب تپنده این خودرو، سه نسخه از موتور V6 سری سیگما بود که درواقع نسخه‌ای از موتور میتسوبیشی به‌حساب می‌آمد. این موتورها با حجم‌های ۲٫۵ لیتری، ۳ لیتری و سه ممیز پنج دهم لیتری، قدرتی بین ۱۶۵ تا ۲۲۲ اسب بخار تولید می‌کردند و نیروی آن‌ها از طریق یک گیربکس پنج سرعته دستی یا چهار سرعته اتوماتیک به چرخ‌های جلو می‌رسید.

دوران پادشاهی داینستی دیری نپایید زیرا در سال ۱۹۹۹ هیوندای مدل لوکس‌تر و بزرگ‌تری به نام اکوس یا سنتنیال را معرفی کرد که جایگاه پرچم‌داری را از داینستی ربود. هم‌زمان، موتور قدرتمند ۳.۵ لیتری نیز از لیست پیشرانه‌های داینستی حذف شد. این دو عامل، فروش داینستی را به‌شدت کاهش داد و این مدل را به حاشیه راند. سرانجام تولید نسخه کشیده در سال ۲۰۰۲ و نسخه استاندارد در سال ۲۰۰۵ برای همیشه متوقف شد.

رقیب اصلی داینستی نسل دوم لکسوس LS بود، سدان پرچم‌داری که از سال ۱۹۸۹ در بازار حضور داشت و نسل دوم آن در سال ۱۹۹۵ یعنی تقریباً هم‌زمان با داینستی به بازار آمده بود. لکسوس LS با طراحی زاویه‌دار و چراغ‌های مستطیلی خود، نماد تجمل و کیفیت ژاپنی بود. برگ برنده لکسوس زیر کاپوت آن قرار داشت جایی که یک موتور ۴ لیتری V8 قدرتمند پنهان شده بود که ابتدا ۲۶۰ و پس از فیس‌لیفت سال ۱۹۹۷ تا ۲۹۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این فیس‌لیفت همچنین یک گیربکس پنج سرعته اتوماتیک را جایگزین نمونه چهار سرعته قبلی کرد.

گرنجور پیش از داینستی پرچم‌دار هیوندای محسوب می‌شد و نسل اول آن درواقع نسخه ری‌بج شده‌ای از میتسوبیشی دبونایر بود. این همکاری با میتسوبیشی مسیری بود که هیوندای برای رسیدن به استقلال در طراحی طی می‌کرد. داینستی بر اساس پلت‌فرم نسل دوم گرنجور ساخته شد و هردو خودرو ابعاد یکسانی داشتند اما داینستی سدان لوکس‌تری بود و هیوندای با طراحی لوگویی متفاوت، قصد داشت آن را از گرنجور متمایز کند. بااین‌وجود، داینستی نتوانست در سبد محصولات هیوندای دوام بیاورد درحالی‌که گرنجور تا به امروز در حال تولید است.

منبع: CarBuzz