معرفی نسل جدید رنو توئینگو، هاچ‌بک برقی اقتصادی با طراحی نوستالژیک
رنو در راستای احیای مدل‌های کلاسیک خود، این بار توئینگو را به‌صورت یک خودروی الکتریکی و نوستالژیک بازگردانده است. این هاچ‌بک کوچک شهری که از طراحی نسل اول خود الهام گرفته، با امکانات هوشمندانه‌ای نظیر صندلی‌های عقب کشویی، قیمت جذاب و مناسب برای عموم را هدف قرار داده است. با مشاهده چراغ‌های گرد جلو، نوار افقی جلوپنجره، سه دریچه روی کاپوت و چراغ‌های عقب دکمه‌ای، واضح است که رنو از نسل اول توئینگو الهام گرفته است اما دوره هاچ‌بک‌های سه‌در در اروپا به پایان رسیده و بنابراین، مانند نسل قبلی، این خودروی الکتریکی جدید از درهای عقب بهره می‌برد.
شیشه‌های عقب نیز همچنان به‌جای پایین آمدن، به سمت بیرون باز می‌شوند که یک اشاره جذاب و خاطره‌انگیز به مدل موتور عقب قبلی است که در سال ۲۰۱۴ معرفی شد. این طراحی شاد و پرشور، شخصیتی دارد که در بسیاری از خودروهای امروزی کمتر دیده می‌شود. اگرچه از مدل‌های قبلی خود بزرگ‌تر است اما با معیارهای کنونی، همچنان ابعاد کوچکی دارد. توئینگو جدید ۳,۷۸۹ میلی‌متر طول، ۱,۷۲۰ میلی‌متر عرض و ۱,۴۹۱ میلی‌متر ارتفاع دارد و فاصله محوری آن به ۲,۴۹۳ میلی‌متر می‌رسد. برخی ممکن است رینگ‌های ۱۸ اینچ را برای چنین هاچ‌بک کوچکی اغراق‌آمیز بدانند و برای این دسته از خریداران، رنو مدل استاندارد با رینگ‌های ۱۶ اینچ را ارائه می‌دهد.
فضای داخلی خودرو کمتر حس نوستالژی را القا می‌کند و بیشتر منعکس‌کننده نیاز به فناوری مدرن است. در کابین شاهد یک صفحه آمپر دیجیتال ۷ اینچی و یک نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی ۱۰ اینچی هستیم. بااین‌حال، رنو با کشاندن رنگ بدنه به داخل کابین، درست مانند توئینگو نسل اول، به گذشته ادای احترام کرده است. روکش‌های رنگی روی درهای جلو، قطعه‌ای جداگانه نیستند بلکه بخشی از بدنه خودرو هستند که همراه با بقیه قسمت‌ها رنگ‌آمیزی شده‌اند. این اقدام احتمالاً هم در هزینه‌های رنو صرفه‌جویی می‌کند و هم از نظر ظاهری، مدل جدید را به سلف خود مرتبط می‌سازد. اهرم انتخاب دنده در پشت فرمان قرار گرفته و برخی از کنترل‌های فیزیکی حفظ شده‌اند.
ویژگی اصلی این خودرو اما در عقب دیده می‌شود، جایی که دو صندلی عقب با قابلیت جابه‌جایی مستقل، در این سگمنت یک ویژگی کاملاً کمیاب محسوب می‌شوند. صندلی سرنشین جلو نیز می‌تواند به‌طور کامل خوابیده شود و به خودرو امکان حمل اقلام بلندتر را می‌دهد. توئینگو علی‌رغم ابعاد کوچک، همچنان کاملاً کاربردی است و ۳۶۰ لیتر فضای بار در پشت صندلی‌های عقب ارائه می‌دهد. با تا کردن صندلی‌ها، این ظرفیت به بیش از ۱۰۰۰ لیتر می‌رسد.
نسل چهارم رنو توئینگو با استفاده از یک موتور الکتریکی که در جلو نصب شده، به ریشه‌های دیفرانسیل جلو خود بازمی‌گردد. با ۸۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۵ نیوتن متر گشتاور، قطعاً این خودرو نمی‌تواند رکوردهای پیست نوربرگ‌رینگ را بشکند اما این میزان خروجی برای رانندگی شهری کاملاً مناسب است. رنو ادعا می‌کند شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت در ۱۲.۱ ثانیه و شتاب صفر تا ۵۰ کیلومتر بر ساعت در ۳.۸۵ ثانیه انجام می‌شود و حداکثر سرعت آن ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت است. وزن همواره در خودروهای الکتریکی یک معضل است اما توئینگو وزن بسیار پایین ۱۲۰۰ کیلوگرمی دارد که برای یک خودروی الکتریکی یک دستاورد بزرگ است.
پیشرانه الکتریکی نیروی لازم خود را از یک باتری کوچک LFP (لیتیوم آهن فسفات) ۲۷.۵ کیلووات ساعت می‌گیرد که ۲۶۳ کیلومتر برد را ارائه می‌دهد. با استفاده از شارژر سریع ۵۰ کیلوواتی هم باتری در حدود نیم ساعت از ۱۰ تا ۸۰ درصد شارژ می‌شود. رنو، توئینگو E-Tech الکتریکی در اسلوونی تولید و فروش آن از اوایل سال آینده آغاز خواهد شد. توئینگوی جدید با قیمتی زیر ۲۰ هزار یورو در اروپا، با رقبایی مانند هیوندای اینستر، فیات 500e، بی‌وای‌دی سیگال و لیپ موتور T03 به رقابت خواهد پرداخت درحالی‌که تا سال ۲۰۲۷ فولکس‌واگن ID.1 هم از راه خواهد رسید.