رقابت پاگانی هوایرا و کونیگزگ آگرا در مسابقه درگ

هر دو در نیمه نخست دهه 90 میلادی تاسیس شدند و هر دو به ساخت سوپراسپرت‌هایی پرداختند که خیلی زود جای خود را در میان هواداران پیدا کردند؛ همان‌طور که می‌دانید درباره پاگانی و کونیگزگ صحبت می‌کنیم. این دو شرکت از ابتدای حضور خود در بازار و معرفی مدل‌های زوندا C12 و CC8S به شهرت رسیدند و به رقبا نشان دادند که در کار خود جدی هستند. مدل زوندا آنقدر محبوب و پرفروش بود که پاگانی برای مشتریان خاص خود مدل‌های سفارشی آن را تا سال 2023 میلادی هم تولید می‌کرد و سپس مدل هوایرا را به‌عنوان جایگزینش رونمایی کرد. در سوی دیگر کونیگزگ CC هم با مدل‌های مختلفی رشد کرد و بنای تولید ابرخودروهایی چون آگرا را بنیان‌گذاری کرد.

هوایرا رودستر بعد از نسخه کوپه معرفی شد و به‌عنوان نسخه‌ای خاص با بهبودهای متعدد به فروش رسید. قلب تپنده این خودرو را یک موتور 6 لیتری 763 اسب بخاری V12 مرسدس AMG تشکیل می‌داد که حدود 30 اسب بخار قدرتمندتر از نسخه کوپه بود. پاگانی برای تعالی هرچه بیشتر رودستر خود، تمام شاسی فیبرکربنی هوایرا را با تیتانیوم بازطراحی کرده بود تا به استحکام بیشتری دست پیدا کند. مهندسان ایتالیایی نه‌تنها رودستر را مستحکم کردند بلکه وزن آن را هم در مقایسه با نسخه کوپه کاهش دادند؛ هوایرا رودستر تنها 1,280 کیلوگرم وزن داشت که عملکردی خیره‌کننده را برایش فراهم می‌کرد.

پاگانی پا را از این هم فراتر گذاشت و سیستم فنربندی هوایرا را هم برای استفاده در رودستر بازتنظیم کرد تا عملکرد رودستر خشن‌تر و جدی‌تر شود. چرخ‌ها سبک آلیاژی هم به‌همراه لاستیک‌های چسبنده، عملکردی خارق‌العاده را برای این ابرخودروی چندمیلیون دلاری فراهم می‌کردند.

هر چند پاگانی خودروهایی سریع با عملکردی خارق‌العاده خلق می‌کرد اما موسس آن، هوراچیو پاگانی، باور داشت که فلسفه تولید محصولی خاص دارد که با فلسفه تولید ابرخودرو در برندهای دیگر مانند کونیگزگ متفاوت است. درحالی‌که پاگانی به ارائه خودرویی هنری با عملکرد استثنایی باور داشت، کونیگزگ روی بهره‌وری از پیشرفته‌ترین فناوری‌های پیشرانه‌، جعبه‌دنده و... متمرکز شده بود. دومین محصول شاخص این برند پس از CC، آگرا، هم در همین راستا تولید شده بود.

نسخه‌های متفاوتی از آگرا روانه بازار شدند؛ از ابرخودروی رکوردشکن RS گرفته تا مدل‌های R و S که تنها در تطبیق‌پذیری با سوخت‌های متنوع با هم اختلاف داشتند. آگرا S نسخه پایه ابرخودروی این برند در سال 2013 محسوب می‌شد که با تکیه‌بر پیشرانه 5 لیتری V8 خود حدود 1,016 اسب بخار قدرت و 1,297 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند؛ بنابراین می‌تواند تنها درعرض 2.9 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این خودرو انقدر توانمند است که برای رسیدن به 200 کیلومتر بر ساعت تنها به 7.9 ثانیه زمان نیاز دارد. اما موتور همه ماجرا نیست!

بهره‌مندی از آگرا S از پکیج آیرودینامیکی فعال و دیفیوزر دولایه‌ای نیروی عمودی بسیار زیادی را در سرعت‌های بالا تولید کرده و تعادل خودرو را به‌خوبی حفظ می‌کند. سیستم فنربندی هنرمندانه این خودرو با وجود امادگی بالا برای کنترل خودرو در پیچ‌های تند و سرعت‌های بالا، در حالت عادی سواری نرم و یکدست را در اختیار راننده آگرا S قرار می‌دهد. کابین لوکس آن هم هر چند با طراحی هنرمندانه و بی‌نظیر پاگانی فاصله زیادی دارد اما مشتریان ثروتمند کونیگزگ را راضی نگه می‌دارد.

حال تصور کنید این دو ابرخودروی قدرتمند در برابر هم قرار بگیرند؛ چه خواهد شد؟ مشخصا شاهد رقابتی تنگاتنگ خواهیم بود. حال اگر یک سایبرتراک برقی، یک پورشه 911GT3 RS 2024، دوج چلنجر وایدبادی و تویوتا سوپرا 1,300  اسب بخاری را هم به رقابت درگ این دو خودرو اضافه کنیم چطور؟ آیا ابرخودروهای لوکس سوئدی و ایتالیایی می‌توانند در برابر این رقبای آمریکایی، آلمانی و ژاپنی دوام بیاورند؟ برای پاسخ به این سوال‌ها و درک بهتر سرعت و قدرت خیره‌کننده این خودروها، شما را به تماشای ویدئوی زیر دعوت می‌کنیم. آیا این رقابت برای ابرخودروهای اروپایی منصفانه بود؟