مقایسه لامبورگینی تمراریو با هوراکان، فرزندان کوچک سنت آگاتا

تمراریو، جانشین مورد انتظار هوراکان و کوچک‌ترین عضو خانوادهٔ لامبورگینی سرانجام رونمایی شد. برای بررسی بهتر ویژگی‌ها و تغییرات تمراریو، آن را با هوراکان مقایسه خواهیم کرد.

هرچند هوراکان زمانی که در سال 2013 معرفی شد به دلیل اینکه به‌اندازهٔ کافی شبیه یک لامبورگینی به نظر نمی‌رسید موردانتقاد قرار گرفت، درنهایت زبان طراحی این برند را شکل داد و به مدلی نمادین تبدیل شد. طراحی هوراکان با خطوط تیز و چراغ‌های زاویه‌دار جلو، عناصر ظاهری لامبورگینی را با مدرنیته ترکیب کرد و نسخه‌های مختلفی که طی سال‌های بعد ساخته شدند هرکدام تغییرات طراحی ظریفی را تجربه کردند که با شخصیت آن‌ها هماهنگ بود. به‌عنوان‌مثال، در تکنیکا شاهد بدنهٔ کمی کشیده‌تر با کاپوت و کاور پیشرانهٔ فیبر کربنی و بازطراحی دماغه بودیم درحالی‌که نسخهٔ پرچم‌دار STO با الهام از دنیای موتوراسپرت، سپر جلو، کاپوت و گلگیرها را در یک قطعهٔ یکپارچه ادغام کرده بود.

تمراریو هم همچنان از همان عناصر طراحی نمادین لامبورگینی استفاده می‌کند اما حالا چراغ‌های جلو باریک‌تر و تهاجمی‌تر، خطوط بدنه پویاتر و بهینه‌سازی‌های آیرودینامیکی شدیدتر شده‌اند که ویژگی آخر را می‌توان در بریدگی‌های پشت چرخ‌های عقب و اسپویلر ثابت عقب دید. چراغ‌های باریک جلو نمایی رعب‌انگیز به خودرو بخشیده‌اند و طبق سنت لامبورگینی، پیشرانه مثل یک موتورسیکلت در معرض دید قرار گرفته است. سطح سفارشی‌سازی برای تمراریو هم با بیش از 400 رنگ مختلف و سه طراحی مختلف برای رینگ‌های 20 اینچی در جلو و 21 اینچی در عقب، بسیار بالا است.

خاتمهٔ تولید هوراکان به معنای پایان دوران پیشرانهٔ V10 لامبورگینی است زیرا این برند در حال حرکت به سمت الکتریکی‌سازی است. بااین‌حال، پیشرانهٔ V10 برای سال‌ها به بخشی از هویت لامبورگینی تبدیل شده بود. این پیشرانهٔ 5.2 لیتری تنفس طبیعی در اکثر نسخه‌های کنونی هوراکان 640 اسب بخار قدرت تولید می‌کند اما نسخه‌های Evo محرک عقب و استراتو، 610 اسب بخار قدرت دارند. یک گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچه هم این نیرو را در نسخه‌های Evo RWD، تکنیکا و STO به چرخ‌های عقب و در نسخه‌های Evo AWD و استراتو به هر چهارچرخ منتقل می‌کند.

از سوی دیگر، تمراریو از قوای محرکهٔ کاملاً جدیدی استفاده می‌کند که دو سیلندر را کم کرده اما در عوض دو توربوشارژر و سه موتور الکتریکی را اضافه کرده است. اصلی‌ترین بخش این قوای محرکه، یک پیشرانهٔ 4 لیتری V8 کاملاً جدید میل‌لنگ تخت است که هیچ اشتراکی با دیگر خودروهای گروه فولکس‌واگن ندارد و ردلاین آن به عدد خیره‌کنندهٔ 10 هزار rpm می‌رسد. این پیشرانه به‌تنهایی 800 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. یکی از موتورهای الکتریکی که 150 اسب بخار قدرت دارد، بین پیشرانهٔ بنزینی و گیربکس نصب شده و دو موتور الکتریکی دیگر هم روی محور جلو قرار دارند و مجموع خروجی را به 920 اسب بخار می‌رسانند. یک گیربکس هشت سرعتهٔ دوکلاچه هم نیرو را به هر چهارچرخ منتقل می‌کند.

لامبورگینی برای پایین نگه داشتن وزن تمراریو تلاش زیادی کرده و برای سیستم هیبریدی یک پکیج باطری کوچک 3.8 کیلووات ساعتی را در نظر گرفته است. همچنین هرکدام از موتورهای الکتریکی هم تنها 15 کیلوگرم وزن دارند ولی بااین‌وجود، وزن خالص خودرو به 1715 کیلوگرم رسیده است درحالی‌که هوراکان در سنگین‌ترین نسخه یعنی اوو چهارچرخ محرک تنها 1422 کیلوگرم وزن دارد. بااین‌حال، تمراریو وزن سنگین‌تر را با قدرت بیشتر خود جبران می‌کند و ظرف تنها 2.7 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که هوراکان اوو AWD برای این کار به 2.9 ثانیه زمان نیاز دارد. همچنین لامبورگینی پکیجی بنام آلجریتا را هم برای تمراریو در نظر گرفته است که تا 25 کیلوگرم از وزن خودرو کم می‌کند.

کابین هوراکان و تمراریو هردو از زبان طراحی «احساس خلبانی» لامبورگینی بهره می‌برد و درنتیجه، در اینجا هم از لحاظ طراحی و هم احساس کلی، شاهد الهام گیری از کاکپیت جت‌های جنگنده هستیم. بارزترین نشانه از این الهام گیری، دکمهٔ استارت است که مثل جت‌های جنگنده، زیر یک کاور قرار گرفته است و در هردو خودرو دیده می‌شود. کابین هوراکان مملو از فیبر کربن، چرم و آلکانترا است که امکان سفارشی‌سازی بالایی را به خریداران می‌داد. در اینجا، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی از طریق یک نمایشگر لمسی 8.4 اینچی ارائه می‌شود که درست بالای دکمهٔ استارت قرار گرفته است درحالی‌که مقابل راننده هم یک صفحه آمپر دیجیتالی 12.3 اینچی خودنمایی می‌کند.

در کابین تمراریو هم مثل هوراکان شاهد استفاده از متریال باکیفیت فراوانی هستیم و مفهوم احساس خلبانی همچنان حکم‌فرما است. هرچند لامبورگینی برای این خودرو سه نمایشگر را در نظر گرفته که یکی از آن‌ها مقابل سرنشین قرار نصب شده اما همچنان تعادل بین کنترل‌های دیجیتالی و فیزیکی برقرار شده و در کنار نمایشگرها، انواع دکمه‌ها و سوئیچ‌های فیزیکی هم دیده می‌شود. نمایشگر لمسی عمودی در وسط داشبورد مثل هوراکان 8.4 اینچی و صفحه آمپر همچنان 12.3 اینچی است ولی حالا یک نمایشگر 9.1 اینچی سرنشین هم آن‌ها را همراهی می‌کند. تنظیم برقی 18 جهته صندلی‌ها با گرم‌کن و تهویه هم حداکثر راحتی را برای سرنشینان فراهم می‌کند.

قیمت هوراکان از 250 دلار برای تکنیکا آغاز شده و نهایتاً در STO به 345 هزار دلار می‌رسد. از سوی دیگر، تمراریو قیمت پایهٔ 357 هزار دلاری دارد اما با سفارش آپشن‌ها و پکیج‌های مختلف، این عدد می‌تواند حتی به 550 هزار دلار هم برسد. به‌عنوان‌مثال، پکیج آلجریتا به‌تنهایی 78,600 دلار قیمت دارد و سفارش رینگ‌های فیبر کربنی 26,200 دلار به قیمت اضافه می‌کند. بااین‌حال، قوای محرکهٔ کاملاً جدید با قدرت بسیار بیشتر، این افزایش قیمت را توجیه می‌کند. تمراریو حدود 30 درصد گران‌تر از سلف خود است ولی با پیشرانهٔ هیبریدی منحصربه‌فرد و آیرودینامیک پیشرفته، چیزهایی را ارائه می‌کند که در هوراکان وجود نداشت.