درون‌سوز یا برقی؟ بالاخره کدام‌یک پاکیزه‌تر است؟

تاکنون بارها در محافل مختلف گفت‌وگویی شکل گرفته بر سر اینکه آیا واقعاً خودروهای برقی آلایندگی کمتری از خودروهای بنزینی و دیزلی دارند؟

هیچ‌کس جواب قطعی برای این سؤال ندارد ولی تلاش‌هایی شده برای مقایسه این دو دنیای متفاوت از خودرو.

ابتدا اشاره می‌کنم به تازه‌ترین گزارشی که وب‌سایت مستقل energypost ارائه کرده و دو سناریو را برای آلایندگی CO_۲ پیش‌بینی کرده است. مفروضات این گزارش هم استخراج و تولید و هم استفاده از سوخت و الکتریسیته، خوراک این دو نوع خودرو را برای طول عمر این وسایل، از لحظه تولد تا مرگ در بر دارد.

سناریوی بدبینانه فرض می‌کند که باتری‌ها در چین و خودرو در اروپا تولید و در لهستان استفاده شود.

در این حالت برآورد می‌شود که خودروهای برقی ۲۸٪ آلایندگی کمتری نسبت به بنزین داشته باشند.

اما در سناریوی خوش‌بینانه که فرض می‌کند باتری‌ها در سوئد، خودرو در اروپا تولید و در سوئد استفاده شود به این نتیجه رسیده است که خودروی برقی ۸۱٪ کمتر آسمان را آلوده می‌کند.

با مقایسه دو سناریو به‌خوبی تأثیر منابع تولید برق مصرفی را درک خواهید کرد؛ چراکه در کشورهای حوزه اسکاندیناوی، بسیار بیشتر از کشورهای حوزه یورو، از منابع تجدید پذیر استفاده می‌شود.

به نروژ دقت کنید که نه‌تنها تمام مصرف خود را از محل تجدیدپذیرها فراهم می‌کند، بلکه صادر نیز می‌کند.

اما قضیه را همین‌جا تمام نمی‌کنیم؛ بیایید با هم محاسباتی انجام دهیم.

برق تولید شده در اروپا ۳۵٪ از منابع تجدید پذیر و ۵۷٪ از منابع پاک (هسته‌ای+تجدید پذیر) تولید می‌شود؛ درحالی‌که رقم منابع پاک در ایالات‌متحده به ۴۰٪ می‌رسد.

بیایید فرض کنیم یک خودروی برقی و یک خودروی سوخت فسیلی در ایالات‌متحده داریم که هر دو روزانه ۱۰۰ کیلومتر پیمایش دارند.

خودروی برقی برای طی کردن این مسافت به ۱۵ کیلووات ساعت الکتریسیته و خودروی دیگر به ۷ لیتر سوخت نیاز دارد. مطابق اعداد اعلامی اداره انرژی ایالات‌متحده، ۴۰٪ برق مصرفی از گاز طبیعی، ۰.۷٪ از نفت و فرآورده‌های نفت، حدود ۲۰٪ از نیروگاه هسته‌ای و حدود ۲۰٪ از زغال‌سنگ تأمین می‌شود.

بنابراین برای تولید ۱۵ کیلووات ساعت مورد نیاز خودروی برقی باید ۶ کیلووات ساعت از گاز، ۰.۱ از مشتقات نفت، ۳ کیلووات از منابع هسته‌ای و ۳ کیلووات از منابع زغال‌سنگی به دست آید. و برای تولید یک کیلووات ساعت برق به ترتیب به ۰.۲۱۲ مترمکعب گاز یا ۰.۳ لیتر مشتقات مایع نفت یا نیم کیلوگرم زغال‌سنگ نیاز است. با یک حساب ساده مشخص می‌شود که تولید ۱۵ کیلووات ساعت مذکور مستلزم به کار گرفتن ۱.۲۷ مترمکعب گاز طبیعی و ۱.۵ کیلوگرم زغال‌سنگ است.

اما این مقدار سوخت ناپاک چه مقدار CO_۲ را به هوا می‌فرستد؟

ازآنجایی‌که سوختن مقادیر گفته شده گاز و زغال‌سنگ به ترتیب ۱.۲ و ۱.۰۳ کیلوگرم دی‌اکسید کربن تولید می‌کند، می‌توان گفت حداقل ۲.۲۳ کیلوگرم co_۲ منتشر می‌شود؛ اما این مقدار برای خودروهایی با سوخت‌های پایه نفتی میانگین حدود ۱۵۰ گرم (در اروپا ۱۲۰ گرم) در هر کیلومتر است، که برای خودرویی که ۱۰۰ کیلومتر بپیماید معادل ۱۵ کیلوگرم co_۲ خواهد بود.

با این وجود، نظر شخصی من این است که وسایل نقلیه و خودروهای عمومی و شخصی که روزانه استفاده می‌شوند باید برقی شوند تا بتوانیم مقداری نابودی زیستگاه پنگوئن‌ها را به تعویق بیندازیم، ولی در مورد خودروهای اسپرت و خاص به‌شدت مخالفم.

چه کسی راندن یک لامبورگینی، داج، شورولت یا ب‌ام‌و الکتریکی با صدای جاروبرقی را، که زمانی با پیشرانه‌های ۱۲ و ۸ سیلندر غرش می‌کردند، تاب می‌آورد؟

نظر شما چیست؟

 

تألیف و گردآوری اطلاعات: آرین (twitter: ronin27th)