هرچند شهرت خوب یک خودرو فروش آن را افزایش میدهد اما روی تجربه کاربری و فرمانپذیری تاثیری ندارد!
بسیاری از خوانندگان مطالب خودرویی در بخش نظرات سایتهایی چون پدال، توضیحات رنگارنگ و گاه تخصصی مینویسند که گاه ناشی از تجربه و گاه یافتههایشان در منابع گوناگون است. همین روند که البته در تمام فضای مجازی وجود دارد (و مشخصا یکی از اهداف وجود آن هم به شمار میرود) سبب میشود تا بعضی مواقع، اطلاعات نادرست میان کاربران رد و بدل شوند. گاهی حتی خبرگزاریها هم از این چالش در امان نیستند؛ چه برسد به خوانندگان آنها. در ادامه به دیدگاههای افسانهای میپردازیم که نویسنده رسانه «هگرتی»، «باب ساس»، درباره چند خودروی کلاسیک مشهور میگوید.
بیوک ریویهرا ۱۹۶۳
ریویهرا یکی از مشهورترین محصولات تاریخ بیوک به شمار میرود که بهگفته بسیاری برای رانندگی بزرگراهی در مسیرهای طولانی مناسب است؛ مسئله اینجاست که فنربندی نرم این خودرو باعث ایجاد سواری مواج میشود و ارتباط راننده با سطح جاده را کاهش میدهد. بهگفته باب، دایره چرخش کامل ریویهرا بسیار بزرگ است و توان ترمزگیری آن هم با قدرت و وزنش تطبیق ندارد. هرچند ریویهرا یکی از مدلهای جذاب این برند آمریکایی به شمار میرود اما فرمان برقی بیحس آن کیلومترها با تبدیلشدن به یک فراری آمریکایی فاصله دارد. متاسفانه ضعف شدید ریویهرا در بخشهای یادشده باعث شده تا باب باور کند این خودرو بیشاز اندازه حلوا حلوا شده است.
جگوار ای-تایپ ۱۹۶۵
سری ۱ جگوار ای-تایپ یکی از زیباترین محصولات این برند انگلیسی به شمار میرود و در جذابیت آن شکی نیست؛ اما مسئله اینجاست که کسی درباره راندمان آن سخنی به میان نمیآورد؛ چراکه حتی با استانداردهای امروزی هم خودرویی شایسته محسوب میشود. ای-تایپ در نقطه مقابل ریویهرا قرار میگیرد چون پویایی شاسی آن با ظاهر برجستهاش هماهنگی دارد. سیستم فرمان عملکرد مناسب و دقیق داشته است؛ تا جایی که از دید باب، نیازی به فرمان برقی ریویهرا ندارد.
جعبهدنده ۴ سرعتی توان تولیدشده توسط پیشرانه ۴.۲ لیتری ۶ سیلندر خطی را بهخوبی به چرخها مننتقل میکند. وزن کم، قدرت مناسب و گشتاور کافی باعث میشود ای-تایپ برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به کمتر از ۷ ثانیه زمان نیاز داشته باشد. ترمزهای دیسکی چهارچرخ هم درصورت تحمل پیچش بدنه توسط راننده در رانندگی تهاجمی، عملکرد خوبی را از خود نشان میدهد و میتواند لذت توزیع وزن ۵۰:۵۰ بدنه آن را به راننده خود بچشاند. هرچند سیستم برق آن مشکلات بسیاری دارد اما به عقیده باب، لیاقت تعریف و تمجید بیشتری را هم دارد.
داتسون ۲۴۰Z مدل ۱۹۷۱
باب باور دارد که تاثیر سیاستهای کاهش قیمت، بیشتر از هر خودروی دیگری روی روی داتسون ۲۴۰Z تاثیر خود را نشان داده است. عایقسازی بدنه در برابر صدا ضعیف است. عملکرد خودرو در سرعتهای بالا پایداری لازم را ندارد و کیفیت ادوات کابین نیز ضعیف ارزیابی میشود.
مسئله آنجاست که این خودروی کوپه آنقدر به دل هر بیننده و رانندهای مینشیند که فارغ ازمشکلاتش، تنها ظاهر جذاب و عملکرد بالاتر از کلاسش به چشم میآید و باعث میشود از آن انتظار یک ۹۱۱ را داشته باشند. با این همه احتمالا ۲۴۰Z هم مانند ریویهرا کمی بیشتر از آنچه لیاقتش را دارد در اذهان ارزشگذاری شده شده است.
پورشه ۹۲۴ ساخت ۱۹۷۹
باب هرگز از ۹۲۴ انتظار زیادی نداشته و معتقد است با وجود اینکه این خودرو یکی از ضعیفترین مدلهای پورشه به شمار میرود که از موتور آئودی استفاده میکرد، طعم واقعی ترنساکسل پورشه را به راننده خود میچشاند. هرچند که باب در یک مقاله مفصل با این پورشه سفر کرده بوده است اما این خودروی ساده هرگز با مشکلی مواجه نشده است. مشکل اصلی پورشه ۹۲۴ ۱۹۷۹ قدرت کم و تقلای آن برای حرکت به شمار میرود اما تعادل شاسی متعادل و مناسب و ساخت با کیفیتی دارد. توجه طراحان آلمانی به اصول آیرودینامیکی هم باعث شده تا این کوپه با وجود قدیمیبودن، از سروصدای باد درون کابین خود رنج نبرد. بنابراین از دید باب، پورشه ۹۲۴ کمتر از حد لازم تشویق شده است.
بیامو ۲۰۰۲ ساخت ۱۹۷۵
ظاهرا عملکرد ۲۰۰۲ دقیقا برعکس ۹۴۲ پورشه است؛ خودرویی که انتظارات زیادی از آن میرفت ام بسیاری از آنها ناکام باقی ماندند. موقعیت راننده و دید بیرون در این خودرو در بهترین حالت خود بودند اما کمبود قدرت بیشتر از مدل ۹۲۴ به چشم میآمد. کمبود سیستم تزریق سوخت و سختگیریهای زمان برای کنترل آلایندگی تمام ظرفیت قدرتی این خودرو را گرفته است. سیستم تهویه به درستی کار نمیکند و راننده میتواند به پنجره مثلثی کوچک اکتفا کند. فرمان خودرو رفتار سنگینی را از خود به نمایش میگذارد. طراحی این خودرو در زمان رونمایی هم کمی از مد افتاده شده بود. از دید باب جا دارد مردم نگاهی دوباره به ضعفهای ۲۰۰۲ داشته باشند.
ام جی سی GT مدل ۱۹۶۸
امجیسی در رقابت با ۲۴۰Z در بازار حضور داشت اما شکست خورد. این خودرو نسخه کمیاب ۶ سیلندر امجیبی به شمار میرفت که بهخاطر طلوع ستاره ژاپنی دیده نشد. از دید باب این خودروی کوچک انگلیسی چندان هم ضعیف عمل نکرده و با وجود شهرت بد امجی در زمینه کیفیت ساخت، حس گرانبودن را به راننده و سرنشین خود القا میکند. چرم صندلیها، دورگیری کرومی نشانگرهای کابین و اسمبل و مونتاژ مناسب قطعات حس یک خودروی باکیفیت را به مالک القا میکنند.
این خودرو در زمان حرکت هم صدای باد را در کابین خود پخش نمیکند و در مقایسه به نیسان Z، در سرعتهای بالا پایداری بیشتری دارد. امجیسی بهخاطر فنربندی بهتر عقب، فرمانپذیری بهتری نیز دارد. به عقیده باب، باید بیشتر از این خودرو تجلیل میشد. نظر شما درباره خودروهای کلاسیک داخلی ما چیست؟ شهرت واقعی کدام یک از آنها با شایعات پوشانده شده است؟
آقا ماشالا
۱۹ دی ۱۴۰۲بیوک اینجا رو مقایسه کنید با اون بیوک پست قبلی .
بگیم ماشالا یا زوده ؟
آرمان
۲۰ دی ۱۴۰۲زود تر از این حرفا نزن
جرمی کلارکسون
۱۹ دی ۱۴۰۲بی ام و ۲۰۰۲ بگیری تیون کنی با انجین ۲jz 💯💪
Reza
۱۹ دی ۱۴۰۲درسته که 2jz انجین خوبی هستش، ماهم بهش احترام می زاریم
ولی فکر نکنم توی 2002 جا بشه اگرم بشه تقسیم وزنش بهم می خوره. پس بهتره از انجین های سبک تر و کوچک تر استفاده بشه .
JaMsHiD
۲۰ دی ۱۴۰۲خیلیا روی ۲۰۰۲ 2JZ میندازن !
البته خیلیا هم 3S میندازن
جرمی کلارکسون
۲۰ دی ۱۴۰۲حق با شماست
۱۹ دی ۱۴۰۲سلطان جاده میشه💪💪
amir
۱۹ دی ۱۴۰۲بسیاری از خوانندگان مطالب خودرویی در بخش نظرات سایتهایی چون پدال، توضیحات رنگارنگ و گاه تخصصی مینویسند که گاه ناشی از تجربه و گاه یافتههایشان در منابع گوناگون است
این قسمت مقاله جالب بود
۱۹ دی ۱۴۰۲تویوتا سوپرا نیست
علی یوسفی
۱۹ دی ۱۴۰۲بنام پروردگار و سلام به دوستان و عزیزان سایت یادش بخیر چند سال قبل بابام یه ۲۰۰۲ قهوه ای داشت بخاریش هم اشکال داشت یادمه برا گرم شدن دستمونو میبردیم زیر داشبرد! یه بارم تو اتوبان بودیم فک کنم اتوبان همت اون روزم بارون شدیدی میومد من و برادرم با بابام بودیم برف پاک کن کار نمیکرد بابام با یه دست با یه پارچه شیشه تمیز میکرد و با یه دست رانندگی بازم با این مسائل ولی لذت و کیف زیادی داشت حتی نشستن در ۲۰۰۲ جه برسه به رانندگی باهاش فراموش نکنیم کنار گل خار هست ولی عاشق گل با دیدن خار قید گلو نمیزنه در مورد ماشین های کلاسیک و کلا اکثر کالاهای قدیمی هم این مطلب صادقه.
بی وطن
۱۹ دی ۱۴۰۲همشون با هر ایرادی که داشته باشن عشقن عشق…
هر کدوم نماینده یه دوره از خودرو سازی دنیا هستن واقعا به غیر از دیدن ۲۰۰۲ که خدارو شکر از زمانهای خوب گذشته موجود هست.بغیشون رویا هستن…
Fy
۱۹ دی ۱۴۰۲پورشه از دنیای خودرو سازی عقبه و عقب خواهد ماند..
amir
۱۹ دی ۱۴۰۲و ایشون اصلا از اینکه تسلا از پورشه در زمینه پرفورمنس دارد عقب میماند اصلا ناراحت نیست
Fy
۱۹ دی ۱۴۰۲روزی میرسه که همه ی کمپانی ها ورشکسته میشن ولی تسلا پا بر آ می مونه😐
سوشیانت
۲۰ دی ۱۴۰۲بر عکس گفتی پورشه از تسلا تو پرفورمنس عقب تره
ALI.S
۲۰ دی ۱۴۰۲آره حتماً.
نه که رو خودران تسلا باشیم تضمین زنده موندن داریم!
اگر با خودران تسلا زنده موندی اون وقت زمان بین ما قضاوت میکنه😂😂
فرزاد افشار
۲۰ دی ۱۴۰۲ماشینا تو لیست هر کدوم هم ایراد دارن و هم خوبی…. هر ماشین بازی باید یه کلاسیک داشته باشه بخصوص آمریکایی اگه بخا عشق کنه
JaMsHiD
۲۰ دی ۱۴۰۲آقا کلا چیزی که به دست انسان ساخته شده هیچوقت بی عیب و نقص نبوده و نیست
بده شیش😂
نصفه ده
۲۰ دی ۱۴۰۲ماشین ها رو فقط میشه داشت ونظرداد
BMW
۲۰ دی ۱۴۰۲بی ام و 2002 رو بگیری تیونش کنی چه شود تو جاده
Amir
۲۰ دی ۱۴۰۲من بابا بزرگم یه ۲۰۰۲ داشته🥲
مهدی
۲۰ دی ۱۴۰۲اول مقاله مطلبی نوشته شده مبنی بر اینکه تعاریف رنگارنگ و غیر تخصصی وجود داره در حالی که خود این مقاله کلا غیرتخصصی نظر داده! در مورد ریویرا دو سه بار خوندم و منظور از فرمان برقی رو درک نمیکنم یعنی کلومن و شفت یک متری رو توی یه خودروی ۶۰ ساله رو ندیده که بهش میگه برقی؟! در مورد اینکه فرمان حسی از جاده رو منتقل نمیکنه درسته اما اولا این مورد تو تمام آمریکایی های اون زمان وجود داشت حالا چه از جنرال موتورز چه فورد و داج دوما این به خودی خود ایراد نبود بلاخره ما داریم در مورد ۶۰ سال پیش یه کوپه لوکس حرف میزنیم نه بی ام و ۲۰۰۲ اسپرت. در مورد حالت سواری مواج هم همین موضوع هست که این خصلت تمام فول شاسی های لوکس آمریکایی اون موقع بوده یعنی همین مورد رو میشه به انواع سدان ها از ایمپالا و کاپریس و مونت کارلو گرفت تا الدزمبیل ها و دویل و الدورادو و محصولات تمام شاسی شرکت های دیگه تعمیم داد در مورد ترمز هم همینه بنده خودم الدزمبیل سال ۶۵ دارم که تمام همین موارد در موردش صدق میکنه و هر چهارچرخ ترمز درام هست و تازه ماشین خیلی سنگینتر و بزرگتری نسبت به ریویرا ۶۳ هست اما نمیتونم بهش بگم ترمز ضعیف چون بلاخره باید نسبت به سال تولید سنجیدش. در مورد ظاهر هم البته این اعتقاد بنده هست که چند جا هم گفتم از نظر من ریویرا ۶۵ که تقریبا مشابه مدل مورد بحث هست یکی از ده خودروی زیبای تاریخه
بابک
۲۰ دی ۱۴۰۲درود بر شما
بعداز مدتها کامنتی خواندم که حاصل تجربه و دانائی و فاقد اطلاعات گمراه کننده است . نمیدونم این جناب باب کیه اما مثل شما خیلی دلم میخواد ازش بپرسم فرمان برقی ریویرا را از کجا استخراج کرده و اساسا هدفش از نگارش این مقاله چیه بالاخره هر محصولی نقاط ضعف و برجستگی هایی داره حتی خودروهای روز چه برسه به ۶۰ سال پیش بخصوص که مقاله ایشان نقد خودروهای مشابه از یک کتگوری هم نیست.
بنده مدل ۶۷ ریویرا را که ۴ سال هم جدیدتر هست داشتم اما خبری از کمک فرمان برقی نبود .
ریویرا در سیگمنت رویال کوپه تجسم خودروئی است که ضمن زیبایی متفاوت سواری نرم و بیصدا توأم با راحتی سرنشینان حتی بطور نسبی در ردیف عقب و امکانات رفاهی را ارائه کرده و در جائی که شورلت کوروت و کامارو ، فورد شلبی کبرا و اف ۴۰ بودند ، ریویرا اصلا قرار نبوده فراری آمریکائی باشد . بهترین تعبیر برای آن در همین نوشتار ، سواری بزرگراهی در مسیرهای طولانی است که با تکیه بر موتورهای ۷ و ۷/۵ لیتری پرقدرت و با دوام و ایرکاندیشن قوی ساخت شرکت هریسون بدون نگرانی از فشار بر موتور در جاده های بیابانی بین ایالتی ساعتها در دمای ۵۰ درجه با سرعت قانونی صد مایل از رانندگی در محیط مطلوب و خنک داخل خودرو لذت برد .
رامین
۲۴ دی ۱۴۰۲خوشا به سعادت تون استاد دیدن ریویرا ۶۷ از نزدیک خودش سعادت بزرگیه تا چه برسه مالکش باشی و سواریشو تجربه کرده باشی واقعا مدلهای ۶۶ تا ۶۹ این ماشین نهایت زیبایی در طراحی آمریکایی هست و بعلاوه موتور فوقالعاده ۳۷۰ اسبی با ۶۰۰ نیوتن متر گشتاور این هیولای زیبا رو بی رقیب میکنه
yaghoub
۲۰ دی ۱۴۰۲به نظر من خودروهای قدیمی زیباتر بودن.
ALI.S
۲۰ دی ۱۴۰۲خودرو ساز: ما داریم اینجا زحمت میکشیم!
امیر عباس حسین
۲۰ دی ۱۴۰۲سلام دوستان یکی با دلیل پاسخ منو بده که ماشین بازترین کشور یا مردم کدوم کشور برترین و بهترین ماشین بازند،یا به عبارتی عشق ماشین از لحاظ تیون کردن و حال کردن حرفه ای کدوم کشور هست،اگه منظورمو رسوندم صلوات خخخخ
رامین
۲۴ دی ۱۴۰۲اول آمریکا بخاطر امکانات فراوان و شرکتهای بیشمار که تولید قطعات افترمارکت برای تقویت و تیونینگ ماشینها را انجام میدن و همینطور برگزاری مسابقات مختلف
و بعد برزیل و سوم ژاپنی ها که استاد گرفتن توانهای بالا از موتورهای با حجم پائین هستند.
امیرمسعود
۲۰ دی ۱۴۰۲۲۰۰۲ سالارهست
Jr mohi
۲۰ دی ۱۴۰۲بخشی از مواردی که باب گفته قطعا ناشی از تجربه مستقیم استفاده از این ماشینا بوده و قابل درکه .این ماشینا الان برای ماها بسیار جذابن در صورتی که اون زمان ها ماشینای روز بودن اما در نهایت بخشیش هم سلیقه شخصه .
میلاد فکور
۲۰ دی ۱۴۰۲این باب دیگه چه خریه که از ریویرا و ۲۰۰۲ ایراد میگیره
علی
۲۱ دی ۱۴۰۲ولی جالبه که ام جی در حد و اندازه غولهای خودروسازی بوده .
امیر
۲۳ دی ۱۴۰۲بیوک یک اتومبیل امن و دارای شاسی هست که قبل از انقلاب در ایران مونتاژ میشد . چه امنیتی با سرعت و شتاب بالایی داشت. در یک جاده محلی من با دویست کیلومتر سرعت رفتم چقدر خاطره دارم از بیوک.
مهردادکمال
۲۶ بهمن ۱۴۰۲ندید نویسنده مطلب یه شخص انگلیسیه