نبرد بزرگ سدان‌های کامپکت: سیویک، سراتو، النترا، سنترا، جتا و مزدا 3

سدان‌های کامپکت انتخابی معمول برای فارغ‌التحصیلان دانشگاه و والدین جوان بوده‌اند و با وجود عرضهٔ شاسی‌بلندهای فراوانی به بازار هنوز هم محبوبیت خود را حفظ کرده‌اند. سدان‌های کامپکت همچنین اولین خودروی صفرکیلومتری هستند که خیلی از افراد می‌خرند. بااین‌حال، خریداران حتی از یک خودروی اقتصادی مقرون‌به‌صرفه هم انتظارات زیادی دارند که از ظاهر جذاب و تکنولوژی‌های روز گرفته تا ظرافت داخلی و سواری راحت را شامل می‌شود. به‌عنوان مثال، ویژگی‌هایی مثل صفحه آمپر تمام دیجیتالی و اپل کارپلی بی‌سیم تا چندی پیش فقط در خودروهای لوکس گران‌قیمت ارائه می‌شدند. سدان‌های کامپکت همچنین این روزها بزرگ‌تر شده‌اند و کابین جادارتر و ایمنی بالاتری پیدا کرده‌اند.

البته این کلاس نسبت به یک دهه پیش خلوت‌تر شده است زیرا برخی خودروسازان برای تمرکز روی شاسی‌بلندها از بازار سدان‌ها خارج شده‌ان اما بااین‌حال، هنوز هم خودروهای قابل‌توجهی در این سگمنت از بازار حضور دارند. هوندا سیویک و هیوندای الانترا با نسل‌های کاملاً جدیدی به میدان آمده‌اند، نیسان سنترا وارد میان‌سالی شده است و فولکس‌واگن جتا، کیا فورته (سراتو) و مزدا 3 نیز به‌تازگی بروز شده‌اند؛ اما قبل از اینکه وارد رقابت شویم ذکر یک نکته ضروری است. به دلیل کمبود نیرو در تیم آزمایش، ما نتوانستیم دو خودروی دیگر این کلاس یعنی تویوتا کرولا و سوبارو ایمپرزا را در این مقایسه داشته باشیم. بااین‌حال، این گروه شش‌تایی هنوز هم قابل‌توجه است و ما با هر شش خودرو پشت سرهم رانندگی کردیم تا بهترین سدان کامپکت حال حاضر بازار را مشخص کنیم.

هیوندای الانترا با سیستم اطلاعاتی-سرگرمی شبیه مرسدس بنز و فضای زیادی در جلو و عقب، برای بسیاری از خریداران گزینهٔ خوبی خواهد بود. نمایشگرهای 10.3 اینچی دوگانهٔ این خودرو که یکی برای سیستم اطلاعاتی-سرگرمی و دیگری برای صفحه آمپر دیجیتالی است، درجه‌یک به نظر می‌رسند و هرچند پلاستیک‌های خشکی روی پانل درها به چشم می‌خورد اما پارچه‌های پریمیوم و توری بلندگوهای مرسدس مانند آن را جبران می‌کنند.

در کابین مزدا 3 به خاطر ترکیب متریال پریمیوم با طراحی زیبا، حس می‌کنید داخل یک خودروی لوکس نشسته‌اید اما موارد ناخوشایندی هم در اینجا وجود دارد. کنترل نمایشگر 8.8 اینچی اطلاعاتی-سرگرمی در بالای داشبورد از طریق کنترل‌گر دوار دشوار است و فضای کابین خصوصاً برای سرنشینان عقب تنگ است. همچنین در عقب هیچ دریچهٔ تهویه، پورت USB یا گرم‌کن صندلی وجود ندارد.

در نیسان ویژگی‌های دوست‌داشتنی زیادی به چشم می‌خورد. به اعتقاد همهٔ داوران، نیسان راحت‌ترین صندلی‌ها را دارد که با توجه به قیمت خودرو موضوع قابل‌توجهی است. نمونهٔ آزمایشی ما از تیپ SR با کابین کاملاً مشکی با دوخت متضاد، دریچه‌های تهویهٔ الهام گرفته از جت و سه پورت USB (یکی در عقب) است. بااین‌حال، علیرغم فضای کافی برای سرنشینان عقب و صندوق بار بزرگ، خیلی دوست داریم سیستم اطلاعاتی-سرگرمی قدیمی سنترا با یک سیستم مدرن جایگزین شود.

تکنولوژی‌های جتا ما را تحت تأثیر قرار داد. استفاده از نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی 8 اینچی این خودرو که از اندروید اتو و اپل کارپلی بی‌سیم هم بهره می‌برد آسان است و صفحه آمپر دیجیتالی 10.3 اینچی نشان می‌دهد چگونه گروه فولکس‌واگن تکنولوژی‌ای که زمانی فقط در آئودی‌ها پیدا می‌شد را در محصولات ارزان‌تر خود هم ارائه کرده است. بااین‌حال، دوست داشتیم متریال و طراحی داخلی جتا زیباتر بود زیرا به‌عنوان مثال، رو دری‌های عقب خشک و ارزان به نظر می‌رسند.

سیویک جدید علاوه بر برخورداری از طراحی جدید در داخل و خارج، یک به‌روزرسانی تکنولوژی را هم تجربه کرده است که بسیار موردنیاز بود. مثل جتا، سیویک در تیپ تورینگ هم به یک صفحه آمپر دیجیتالی با گرافیک زیبا و یک نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی 8 اینچی با اتصال بی‌سیم مجهز است. ما از طرفداران پر و پا قرص‌ تریم فلزی لانه‌زنبوری هستیم که در کل عرض داشبورد سیویک کشیده شده است و در همین حال، هوندا را تحسین می‌کنیم که این سدان کامپکت را از لحاظ جاداری کابین به مدل بزرگ‌تر آکورد نزدیک کرده است. البته هرچند پیدا کردن ایراد در داخل سیویک دشوار است ولی ما با سیستم اطلاعاتی-سرگرمی کُند و اتصال کارپلی آن مشکل داشتیم.

در بین همهٔ خودروهای گروه، کیا فورته بیشترین تجهیزات را در قبال هر دلار ارائه می‌کند و از امکاناتی برخوردار است که برخی از آن‌ها را حتی در سگمنت بالاتر هم نمی‌توان پیدا کرد. گرم‌کن و تهویهٔ صندلی‌های جلو، فضای داخلی اسپرت با تریم قرمزرنگ و پدال‌های آلومینیومی و نمایشگر 10.3 اینچی همگی در این خودرو وجود دارند. بااین‌حال، در اینجا کیفیت متریال و توجه به جزئیات به‌اندازه‌ای که در دیگر محصولات کیا دیده‌ایم عالی نیست.

ما می‌خواستیم در این مقایسه همهٔ خودروها را با پیشرانه‌های پایه آزمایش کنیم ولی مزدا و کیا نسخه‌های قوی‌تری از سدان‌های خود را برای ما فرستادند و درنتیجه، ترکیب متنوعی از پیشرانه‌ها را داشتیم که از الانترای 147 اسب بخاری تا مزدا سه 227 اسب بخاری را شامل می‌شد؛ اما این خبر بدی برای الانترا نیست زیرا پیشرانهٔ 2 لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی آن برای یک سدان کامپکت پرفورمنس مناسبی را فراهم می‌کند هرچند که دوست داشتیم گیربکس CVT آن نرم‌تر عمل کند. این سدان کره‌ای ظرف 8.4 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد که هرچند شاید شتاب فوق‌العاده‌ای نباشد ولی با سواری راحت و کابینی ساکت جبران می‌کند. فرمان الانترا هم فاقد بازخورد اسپرتی است ولی از لحاظ راحتی امتیاز بالایی می‌گیرد.

شتاب 9.7 ثانیه‌ای سنترا آن را به کندترین عضو گروه تبدیل کرد اما در این کلاس فقط سرعت و شتاب اهمیت ندارد. همچنین، سدان کامپکت نیسان با 149 اسب بخار قدرت و 198 نیوتن متر گشتاور، روی جاده آنقدر که اعداد نشان می‌دهند کند احساس نمی‌شود. هنگام فشردن پدال گاز، قدرت کافی برای رانندگی‌های روزمره وجود خواهد داشت هرچند که از صدای موتور احساس می‌شود برای کمک گرفتن از گیربکس پر استرس CVT گریه می‌کند. علاوه بر این، سیستم تعلیق در این مدل SR هم می‌توانست در جذب دست‌اندازها کمی بهتر عمل کند.

ما قبلاً تحت تأثیر هوندا سیویک جدید قرار گرفته بودیم و همچنان هم آن را تحسین می‌کنیم. چه کسی فکر می‌کرد زمانی رانندگی با یک خودروی اقتصادی پایه اینقدر جذاب باشد؟ پیشرانهٔ 1.5 لیتری توربوشارژ سیویک با تولید 180 اسب بخار قدرت و 240 نیوتن متر گشتاور، ظرف 8 ثانیه خودرو را به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رساند اما این کم‌اهمیت‌ترین موضوع در مورد سیویک است زیرا سواری و هندلینگ این ماشین فوق‌العاده است و در پیچ‌های تنگ یا جاده‌های پردست‌انداز خونسردی چشمگیری دارد. فرمان سیویک تیز است و بازخورد خوبی ارائه می‌کند درحالی‌که گیربکس CVT آن عملکرد روانی دارد. بااین‌حال، دوست داشتیم کابین این سدان ژاپنی ساکت‌تر و تعلیق آن کمی نرم‌تر باشد.

فولکس‌واگن نسخهٔ بروز شدهٔ مدل 2022 جتا را به یک پیشرانهٔ 1.5 لیتری جدید توربو و یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک مجهز کرده است که مستقیماً از کراس‌اوور تائوس گرفته شده‌اند. این موتور هرچند با 158 اسب بخار قدرت و 250 نیوتن متر گشتاور، جتا را ظرف 7.6 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رساند اما تنظیم پدال گاز، سواری و هندلینگ آن پایین‌تر از حد متوسط است. در هنگام آغاز حرکت، تحویل نیرو بسیار آشفته و بلاتکلیف صورت می‌گیرد درحالی‌که فرمان خودرو بی‌حس به نظر می‌رسد و تعلیق عقب آن‌هم با دست‌اندازهای متوسط مشکل دارد. البته جتا تا زمانی که جاده صاف باشد به‌خوبی رفتار می‌کند اما با هر سرعتی که روی یک دست‌انداز بروید، متلاطم می‌شود.

پیشرانهٔ 1.6 لیتری توربوشارژ فورته با 201 اسب بخار قدرت و 265 نیوتن متر گشتاور، شتاب 6.4 ثانیه‌ای را فراهم می‌کند اما گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچهٔ آن عملکرد نرم و روانی ندارد. علاوه بر این، سواری اسپرت فورته سفت‌تر و فرمان آن سنگین‌تر از دیگر خودروهای گروه است. بااین‌حال، ما به صدای اگزوز بلند این ماشین که هنگام معکوس دادن به گوش می‌رسد علاقه داشتیم.

هرچند مزدا 3 با اختلاف قوی‌ترین خودروی این آزمایش محسوب می‌شود اما قیمت آن‌هم به میزان قابل‌توجهی گران‌تر است. خودروی آزمایشی ما به پیشرانهٔ 2.5 لیتری توربو با 227 اسب بخار قدرت و 420 نیوتن متر گشتاور مجهز بود. این ماشین رانندگی شگفت‌انگیزی دارد و هرچند شتاب آن با فورته برابر است اما روی جاده در سرعت‌های پایین قوی‌تر از رقیب کره‌ای احساس می‌شود. بااین‌حال، برتری مزدا به خاطر گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک قدیمی که علاقهٔ زیادی به نگه داشتن دنده‌ها دارد در سرعت‌های بیش از 96 کیلومتر بر ساعت کاهش میاید هرچند که این گیربکس هنوز هم دنده‌ها را به نرمی تعویض می‌کند. سواری با ثبات و کنترل قدرتمند بدنه، تجربهٔ رانندگی با مزدا 3 را از قبل بهتر کرده است و با وجود پایداری سواری، هنوز هم دست‌اندازها با اطمینان جذب می‌شوند.

به‌جز مزدا، دیگر خودروهای این رقابت از لحاظ قیمت نزدیک به هم هستند. مزدا 3 با قیمت 34,115 دلار، گران‌ترین خودروی جمع محسوب می‌شود و هرچند از قوی‌ترین پیشرانه و متریال عالی برای یک سدان کامپکت غیر لوکس بهره می‌برد اما توجیه اختلاف قیمت 7 هزار دلاری آن با الانترا دشوار است. از سوی دیگر، خودروهای کره‌ای همیشه ارزش فوق‌العاده‌ای در برابر قیمت داشته‌اند و الانترا و فورته هم از این قاعده مستثنی نیستند. کیا با قیمت 26,870 دلار، ارزان‌ترین خودروی گروه است اما اگر به پیشرانهٔ توربوشارژ آن توجه کنید هرگز این ارزانی را احساس نخواهید کرد. هیوندای نیز با قیمت 27,080 دلار تجهیزات فراوانی را ارائه می‌کند و به همین دلیل ما را تحت تأثیر قرار داد.

نیسان سنترا SR با قیمت با 27,475 دلار، درست بالاتر از کره‌ای‌ها قرار می‌گیرد و بنابراین عضو میانی جمع محسوب می‌شود. هرچند این ماشین قیمت مناسبی دارد اما سنترای سالخورده از تکنولوژی‌های پیشرفته بی‌بهره است و برندهای دیگر تکنولوژی‌های بهتری را با قیمت کمتری ارائه می‌کنند. بااین‌حال، طراحی بیرونی، جاداری داخلی و کیفیت سواری نیسان از ویژگی‌های جذاب آن هستند.

سیویک و جتا در طراحی به بلوغ رسیده‌اند و قیمتشان هم این موضوع را نشان می‌دهد. قیمت 29,185 دلاری فولکس‌واگن ممکن است کمی گران به نظر برسد خصوصاً با توجه به کیفیت ضعیف متریال آن ولی بااین‌حال، طراحی و تکنولوژی‌های شگفت‌انگیز جتا، می‌توانند این قیمت را توجیه کنند. همچنین هرچند تکنولوژی‌های سیویک به‌اندازهٔ رقیب آلمانی پیشرفته نیستند اما طراحی داخلی و کیفیت متریال آن، توجیه قیمت 30,360 دلاری را آسان‌تر می‌کنند.

پس از گذراندن یک روز کامل با این سدان‌های کامپکت و رانندگی با آن‌ها در جنوب کالیفرنیا، زمان انتخاب برنده فرارسید. ما در مورد نرمی الانترا، توجه به جزئیات در کابین سیویک، تکنولوژی‌های جتا و ارزش فوق‌العادهٔ فورته در برابر قیمت صحبت کردیم. مزدا نیز به‌خوبی توانسته 3 را از دیگر خودروهای این سگمنت متمایز کند هرچند که اختلاف قیمت آن بسیار زیاد است. ما همچنین به راحتی کابین سنترا برای همهٔ سرنشینان هم پرداختیم. خب با توجه به همهٔ این‌ها، اگر در حال حاضر بخواهیم یک سدان کامپکت بخریم، کدام یک را انتخاب می‌کنیم؟

مقام ششم: فولکس‌واگن جتا

نقاط قوت: تکنولوژی‌های پریمیوم، ظاهر زیبا، کابین جادار

نقاط ضعف: تنظیم نامناسب پدال گاز، فرمان بی‌حس، سواری پر تکان

چکیده: جتا زمانی یکی از بهترین خودروهای این کلاس محسوب می‌شد اما حالا افول کرده است. هرچند ما طراحی و تکنولوژی‌های این سدان آلمانی را دوست داریم اما قسمت‌های پلاستیکی ارزان‌قیمت داخل، فرمان بی‌حس و تنظیم شلختهٔ پدال گاز از مشکلات اصلی آن هستند

مقام پنجم: کیا فورته

نقاط قوت: حال و هوای اسپرت، صدای بلند اگزوز، ارزش فوق‌العاده در برابر قیمت

نقاط ضعف: گیربکس آزاردهنده، متریال ارزان، طراحی بیرونی نه‌چندان جالب

چکیده: فورته از کابینی مجهز، ارزش فوق‌العاده و شخصیت اسپرتی برخوردار است اما گیربکس دوکلاچهٔ آن به بهبود نیاز دارد

مقام چهارم: مزدا 3

نقاط قوت: کابین لوکس، پیشرانهٔ قدرتمند، هندلینگ عالی

نقاط ضعف: سیستم اطلاعاتی-سرگرمی نامناسب، صندلی‌های عقب تنگ، قیمت بسیار گران

چکیده: مزدا 3 رانندگی فوق‌العاده‌ای دارد که بسیار لذت‌بخش خواهد بود اما قیمت گران، صندلی‌های تنگ عقب و عملکرد نه‌چندان بی‌نقص سیستم‌های ایمنی آن، مانع از کسب رتبه‌ای بهتر از چهارم شدند

مقام سوم: نیسان سنترا

نقاط قوت: صندلی‌های راحت، سواری آرام، فضای پای مناسب در عقب

نقاط ضعف: تکنولوژی‌های قدیمی، فقدان سیستم‌های ایمنی پیشرفته، گیربکس استرسی در شتاب گیری‌های سخت

چکیده: سنترا با وجود ظاهر و تکنولوژی‌های قدیمی‌تر نسبت به دیگر رقبا، یک سدان راحت و مجهز است. هرچند سدان نیسان لذت‌بخش‌ترین رانندگی را ندارد اما شایستهٔ قرارگیری روی آخرین رتبهٔ سکو خواهد بود

مقام دوم: هیوندای الانترا

نقاط قوت: تکنولوژی‌های فوق‌العاده، ارزش باورنکردنی در برابر قیمت، سواری مناسب

نقاط ضعف: پلاستیک‌های خشک در داخل، ظاهر بیش‌ازحد تهاجمی، فرمان مبهم

چکیده: هیوندای همچنان با مدل‌های جدید خود ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سواری آرام، کابین ساکت و تکنولوژی‌های مدرن الانترا ویژگی‌هایی هستند که معمولاً در خودروهای گران‌تر پیدا می‌شوند

مقام اول: هوندا سیویک

نقاط قوت: هندلینگ چابک، کابین زیبا و جادار، تجهیزات زیاد

نقاط ضعف: سروصدای زیاد در داخل، سواری سفت، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی نه‌چندان عالی

چکیده: نسل جدید سیویک از بسیاری جهات به آکورد نزدیک شده است. ظاهر مناسب، شخصیت رانندگی جذاب و ارزش خوب این سدان ژاپنی آن را به پیروز رقابت ما تبدیل کردند