لزوم صدور گواهینامه رانندگی مخصوص برای رانندگان خودروهای پرقدرت

هرکسی که اندکی تجربه نشستن پشت فرمان خودروهای پرفورمنس و پرقدرت را داشته باشد به راحتی خواهد فهمید که چرا تمرین کردن با این محصولات قبل از حضور در معابر عمومی ضروری است و به همین خاطر است که برخی افراد توصیه می‌کنند قبل از راندن این خودروها تجربه لازم را به دست آورید. تا همین چند سال پیش خودروهایی با صفر تا صد 5 یا 6 ثانیه به عنوان وسایل نقلیه بسیار سریع در نظر گرفته می‌شدند اما حالا شاهد تولید خودروهایی با شتاب کمتر از 3 ثانیه هستیم که معادلات قدرت در خیابان را تغییر می‌دهند.

از اول دسامبر 2024 استرالیا به اولین کشوری در جهان بدل شده که استفاده از خودروهای پرقدرت را محدود می‌کند. علت اصلی وضع چنین قانونی به تصادف یک دستگاه لامبورگینی هوراکان با عابر پیاده در سال 2019 و کشته شدن او برمی‌گردد. البته آن عابر پیاده اولین فردی نبود که در تصادف با خودرو جان خود را از دست می‌داد و آخرین نفر هم نخواهد بود اما چگونگی وقوع این تصادف مهم است. راننده هوراکان در حقیقت با سرعت مجاز حرکت می‌کرده اما شتاب گیری خشن و بی‌مهابایی داشته و کنترل خودرو را از دست داده و نهایتا با عابر بخت‌برگشته تصادف کرده است. به دلیل فرایندهای خاص دولتی، استرالیا عبارت جدیدی به نام وسایل نقلیه بسیار پرقدرت UHPV را معرفی کرده‌اند که شامل هر خودرویی با نسبت قدرت 335 اسب بخار بر هر تن می‌شود. همان‌طور که گفته شد، با وجود چنین قانونی پورشه 911 توربو 2025 محدودیت‌های خودش را خواهد داشت درحالی‌که شورولت کوروت Z06 شامل قانون موردبحث نخواهد بود. این سیستمی کاملاً عجیب به نظر می‌رسد اما بعداً به آن می‌پردازیم. هم‌اکنون می‌خواهیم به گواهینامه رانندگی با خودروهای پرقدرت و اسپرت بپردازیم.

در سال 2010 اکثر خودروهای پرقدرت فقط مختص خریداران ثروتمند بودند اما سه اتفاق در حال رخ دادن بود. اول اینکه خودروهای برقی تولید انبوه کم‌کم پیدا می‌شدند و خودروهای پرقدرت چند سال قبل نیز ارزان شده بودند. جنگ قدرت ژرمن‌ها که هنوز هم ادامه دارد به سطوح دیوانه‌واری رسیده بود و یک دستگاه مرسدس بنز E55 AMG مدل 2002 با پیشرانه 8 سیلندر 5.4 لیتری سوپرشارژردار خود 469 اسب بخار قدرت ارائه می‌کرد. در سال 2010 شما می‌توانستید نسخه کارکرده چنین خودرویی را با قیمت کمتر از یک تویوتا کمری نو بخرید زیرا خودروهای لوکس آلمانی افت قیمت بالایی داشته و دارند. سومین موضوع هم معرفی خودروهای عضلانی 8 سیلندر و ارزان‌قیمت بود. فورد موستانگ GT مدل 2011 با پیشرانه 8 سیلندر کایوت جدید که 412 اسب بخار قدرت داشت معرفی شد و خریداران با پرداخت کمتر از 30 هزار دلار می‌توانستند آن را بخرند. کامارو 2011 نیز کم‌وبیش شرایط مشابهی داشت و 426 اسب بخار قدرت را ارائه می‌کرد. دوج چلنجر R/T مدل 2011 اگرچه 376 اسب بخار قدرت داشت اما همچنان می‌توانست پرقدرت ظاهر شود. همه ما با علاقه موستانگ به تصادفات گوناگون در گردهمایی‌ها و شلوغی‌ها آشنا هستیم.

در روی کاغذ، همگانی شدن سرعت و قدرت بالا چیز خوبی است. شما اگر سریع رفتن را دوست نداشتید اینجا نبودید اما نقطه‌ای بوده که همه‌چیز به‌خوبی در توازن قرار داشته است. یک هاچبک اسپرت با 200 اسب بخار قدرت گزینه‌ای عالی بود و خودروهای اسپرت نیز بین 250 تا 300 اسب بخار قدرت داشتند. سدان پرفورمنس خروجی 400 تا 450 اسبی را ارائه می‌کرد و حداکثر قدرت یک فراری اسپرت به حدود 600 اسب بخار می‌رسید؛ اما حالا همه‌چیز تغییر کرده و خودروهای جدید قدرت بسیار بالایی دارند؛ مثلاً سوپر شاسی‌بلندی همچون ریویان R1S خروجی بیش از 1000 اسب بخاری را فراهم می‌کند. این همگانی شدن سرعت به حدی پیش رفته که تسلا مدل 3 پرفورمنس با قیمتی در حد متوسط قیمت خودروهای صفرکیلومتر بازار آمریکا، صفر تا 96 کیلومتر در ساعت 2.9 ثانیه‌ای دارد. به همین خاطر وجود اندکی کنترل روی رانندگان و خودروها خوب خواهد بود.

البته گرفتن گواهینامه در اکثر کشورها نسبتاً راحت است اما سیستم بکار رفته در آمریکا بسیار استاندارد به نظر می‌رسد. شما در آزمون نام‌نویسی می‌کنید و مقامات دولتی توانایی‌های رانندگی شما را بررسی می‌کنند. البته مقایسه چنین سیستمی با آزمون‌های رانندگی برخی کشورهای جهان سوم نسبتاً سخت خواهد بود. پس از اخذ گواهینامه شما آزاد هستید هر خودرویی را می‌خواهید برانید و فرقی نمی‌کند که یک سدان کم‌رمق چند دهه قبل باشد یا یک تسلا پرقدرت با شتاب زیر 3 ثانیه. البته باید اذعان کرد ایده‌های بسیار خوبی برای کنترل چنین پدیده‌ای وجود داشته است. الزامی کردن سیستم‌های کنترل کشش و پایداری و ترمز اضطراری خودکار بسیار خوب است. افراد زیادی می‌گویند این سیستم‌ها احمقانه هستند اما اگر دکمه کنترل پایداری و کشش را خاموش کنید با مشکل مواجه خواهید شد.

نگرانی ما این است که دولت استرالیا در حال محاسبه پرفورمنس خودرو با نسبت قدرت به وزن است. از نظر ما اکثر خودروهای خطرناک و پرقدرت در دسته شاسی بلندها و مدل‌های برقی سنگین‌وزن قرار می‌گیرند. با استاندارد کشور استرالیا، هامر برقی چند تنی که صفر تا 96 کیلومتر در ساعت 3 ثانیه‌ای دارد در دسته خودروهای پرقدرت قرار نمی‌گیرد. همچنین مثال دیگر هم همان کوروت Z06 بود که خودرویی کاملاً اسپرت است. بر اساس قانون جدید استرالیا، افرادی که این خودروها را می‌خرند باید در آزمون گواهینامه جدید شرکت کنند که شامل آموزش رانندگی ایمن با یک سوپرکار، ریسک‌های این دسته از خودروها و آموزش تمامی تجهیزات سوپر اسپرت‌ها از جمله کنترل کشش و پایداری است.

اگر می‌خواهید بدانید دولت استرالیا در اعمال این قانون چقدر جدی است باید بگوییم که اولین جریمه آن چند ساعت پس از اجرایی شدن صادر شد و به راننده لامبورگینی هوراکان STO فاقد چنین گواهینامه‌ای تعلق گرفت؛ اما آیا روش بهتری برای وضع چنین قانونی وجود دارد؟ بله. در کشور فنلاند اخذ گواهینامه فرایندی زمان‌بر و سخت است و حدود 3 سال طول می‌کشد تا یک فرد گواهینامه کامل را دریافت کند. او در این 3 سال به‌خوبی خواهد دانست که اگر پشت فرمان یک سوپر اسپرت 600 اسبی بنشیند و کنترل کشش و پایداری را خاموش کند چه اتفاقی رخ می‌دهد.