راحت ترین خودروهای کلاسیک کدام اند؟

به‌طور کلی تقریبا تمام خودروهای صنعت که امروزه به مردم فروخته می‌شوند، به سمت راحتی بیشتر حرکت می‌کنند اما این به معنای خشک‌بودن خودروهای قدیمی نیست. درست برعکس آنچه ممکن است افراد جوان‌تر یا نوجوانان تصور کنند، اگر بخواهیم فهرستی از نرم‌ترین و راحت‌ترین خودروها را تهیه کنیم، بیشتر نام‌های این فهرست قدیمی خواهند بود. در ادامه به چند نمونه از آن‌ها می‌پردازیم که هدف آن‌ها نه سریع‌رسیدن به 100 کیلومتر بر ساعت بلکه القای حس آرامش بی‌مانند است.

این خودروی زیبا در زمان خود و در زمینه راحتی رقیب نداشت. DS بدون هیچ مبالغه‌ای راحت‌ترین خودروی جهان به شمار می‌رفت و هنوز هم هیچ مدل لوکسی اعم‌از مرسدس میباخ S560 یا رولزرویس فانتوم جای آن را نگرفته است.

در ابتدا ممکن است چرم و بالشتک صندلی‌های این سدان دهه هفتادی مرسدس‌بنز کمی خشک به نظر برسند اما با شروع حرکت، سرنشین بدون کوچک‌ترین جابه‌جایی سر جایشان باقی می‌مانند. سیستم فنربندی تمام ضربات را به‌خوبی جذب می‌کند و راندمانی روان را به ارمغان می‌آورد؛ بدون آنکه در عملکرد خودرو برای مانورپذیری مناسب به‌عنوان یک سدان بزرگ خدشه وارد کند. این خودرو حاصل تلاش مرسدس‌بنز در زمانی بود به مفهوم لوکس‌بودن به‌خوبی واقف بود.

صندلی‌های نرم ردیف جلو، درهای پهناور، راندمان یکپارچه و سیستم تهویه با قابلیت منجمد کردن سرنشینانش را دارد. این خودرو یکی از بهترین گزینه‌های بازار بود.

نمی‌توان از راحتی صحبت کردن و حرفی از رلزوریس به میان نیاورد. فانتوم، لوکس‌ترین خودروی این برند انگلیسی، یکی از بی‌صداترین و آرامترین تجربه‌های سواری یک شخص را برایش رقم می‌زند.

تویوتا سنچوری خودرویی است که از فرمت اروپایی و آمریکایی لوکس‌بودنن دور شده است و مفهومی شرقی را در این زمینه توسعه داده است. خودرویی که از امکاناتی سرسام‌آور استفاده می‌کند و نهایت راحتی را با چهره مدرن-کلاسیک خود آماده می‌کند.

خودرویی با کابینی بی‌صدا که هر چقدر هم با آن گاز بدهید، سکوت و متانت آن حفظ می‌شود. سواری آن حس نشستن روی یک قایق خیابانی را القا می‌کند اما برخلاف مرسدس، رولزرویس و... خودنما نیست.

خودرویی نسبتا پهناور از بیوک که به کابینی نرم، جادار و راحت مجهز شده بود و به‌راحت‌ترین شکل ممکن از ناهمواری‌های مسیر عبور می‌کرد.

هر چند بیشتر خودروهای این فهرست سدان‌های لوکس هستند اما کمتر مدلی در راحتی به ون کلاسیک فورد نزدیک می‌شود. صندلی کاپیتانی الکترونیکی فوق‌العاده راحت، صندلی‌های الکترونیکی عقب با قابلیت تاشوندگی، نورپردازی سقفی و سیستم تهویه مجزا برای هر بخش آن را به خودرویی همه‌چیز تمام تبدیل می‌کند.

هر چند چهره این ون به‌شکلی نامتناسب طراحی شده بود اما دلیلی موجه برای خرید آن وجود داشت؛ این خودروی بزرگ راحتی و لوکس‌بودن رولزرویس فانتوم را با 10 درصد قیمت آن به خریدارانش ارائه می‌داد. مزیت دیگر این خودرو، فروش بالای آن است که باعث می‌شود با قیمتی معقولانه به دست خریداران برسد.

گرند مارکیس یکی از آخرین خودروهایی بود که کیفیت سواری مناسب، سیستم تهویه بی‌نظیر و بلندگوهای باکیفیت استریو را به کاربران محصولات اقتصادی عرضه کرد.

این خودروی دهه هشتادی یک مبلمان متحرک به شمار می‌رفت که فنربندی بسیار نرم و بدنه‌ای طویل داشت. رانندگی آن به کنترل کردن قایق شبیه‌تر بود با فرمان‌دادن به یک خودروی شهری!

این مدل هم یکی از نرم‌ترین خودروهای آمریکایی به شمار می‌رفت که به‌راحتی شهره بود.

مرسدس‌بنز SEL 500 اتاق W126 در میان سال‌های 1979 تا 1991 روانه بازار شد و با مشکلات مکانیکی بسیاری دست‌وپنجه نرم کرد اما کابین آن یکی از لوکس‌ترین کابین‌های بازار به شمار می‌رفت. راندمان آن هم از نظر نرمی یکی از بهترین‌های بازار خودروهای جهان بود.

این خودرو هم مانند سدان‌های لوکس آن زمان لینکلن، مبلمانی با چهار چرخ یک موتور درون‌سوز پرمصرف بود. به نظر شما کدام خودروهای دیگر می‌توانستند در این فهرست جای بگیرند؟