جذاب‌ترین خودروهای عضلانی لوکس دهه 60 و 70 میلادی، از الدزمبیل تا پلیموت

در دوران طلایی خودروهای عضلانی، برندهایی که معمولاً خودروهای لوکس تولید می‌کردند هم وارد بازی پرفورمنس شدند که منجر به ساخت خودروهای چشمگیری موسوم به «ماسل کار جنتلمن‌ها» شد.

برخی از این خودروها که پرفورمنس را در کنار تجمل ارائه می‌کردند، به نمادهایی افسانه‌ای تبدیل شدند. در ادامه با پنج نمونه از جذاب‌ترین خودروهای عضلانی لوکس یا ماسل کار جنتلمن‌ها در دهه‌های 60 و 70 آشنا خواهیم شد.

پس از موفقیت موستانگ در بازار، فورد تصمیم گرفت از طریق برند مرکوری نسخهٔ لوکس‌تری از این ماشین را به بازار عرضه کند. برادر لوکس‌تر موستانگ که کوگار نام گرفت، در سپتامبر 1966 با مدل 1967 راهی بازار شد. هرچند کوگار به‌اندازهٔ موستانگ نفروخت ولی بااین‌حال، به‌اندازهٔ کافی فروش داشت که ادامهٔ تولید خود را طی سال‌های بعد توجیه کند. در سال 1968 نیز قوی‌ترین موتور فورد یعنی پیشرانهٔ 427 یا 7 لیتری برای ماسل کار مرکوری ارائه شد. کوگار مدل 1968 با پیشرانهٔ سفارشی 427 و پکیج GT-E به زیباترین و چشمگیرترین نسخهٔ کوگار تبدیل شد. این پکیج که برای نسخه‌های استاندارد و XR-7 کوگار قابل سفارش بود، تمام آپشن‌های فنی و رفاهی قابل سفارش برای این خودرو را به‌صورت استاندارد ارائه می‌کرد. مرکوری کوگار GT-E 427 با تعلیق تقویت‌شده، ترمزهای دیسکی جلو، کابین لوکس و موتور 7 لیتری 390 اسب بخاری، یکی از چشمگیرترین ماسل کارهای لوکس آن سال‌ها محسوب می‌شد.

پونتیاک با معرفی پکیج GTO برای مدل تمپست در سال 1964، آغازگر دوران طلایی خودروهای عضلانی بود و به موفقیت قابل‌توجهی دست پیدا کرد. در خانوادهٔ بزرگ جنرال موتورز، الدزمبیل اولین برندی بود که تنها چند ماه پس از عرضهٔ GTO، عجولانه با معرفی پکیج 442 برای مدل کاتلاس به پونتیاک پاسخ داد. هرچند پکیج اولیهٔ 442 به‌اندازهٔ GTO چشمگیر نبود ولی این مدل جا پای خود را در خانوادهٔ کاتلاس محکم کرد و هرسال بهتر شد. در سال 1970 نیز ازآنجایی‌که تولید مدل هرست/الدز خاتمه پیدا کرده بود، 442 به ماسل کار پرچم‌دار الدزمبیل تبدیل شد. با لغو ممنوعیت جنرال موتورز برای ارائهٔ موتورهای بزرگ‌تر از 6.5 لیتر در خودروهای میان سایز، الدزمبیل به‌صورت کارخانه‌ای، 442 را به پیشرانهٔ 7.4 لیتری مجهز کرد. این موتور در حالت استاندارد 365 اسب بخار و در صورت تجهیز به پکیج سفارشی W-30 تا 375 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. هرچند 442 سال 1970 با دو دریچهٔ کاپوت، اسپویلر عقب و برچسب‌های بدنه، ظاهری تهاجمی داشت ولی در داخل با صندلی‌هایی با پشتی بلند، تریم چوبی و آمپرهای کرومی، هنوز هم ماسل کار لوکسی محسوب می‌شد.

کوگار تنها مدل پرفورمنس بالا در سبد محصولات مرکوری نبود و مدلی بنام سایکلون هم وجود داشت که در سال 1968 از نسخه‌ای اسپرت برای مرکوری کومت به مدلی مستقل تبدیل شد و درواقع نسخهٔ لوکس‌تری از فورد تورینو به‌حساب می‌آمد. در سال 1969 هم نسخه‌ای پرفورمنس با نام اسپویلر برای سایکلون معرفی شد. در سال 1970 این خودرو یک به‌روزرسانی جزئی را تجربه کرد و همراه با آن نسخهٔ اسپویلر قوی‌تری هم ارائه شد. سایکلون اسپویلر که با ویژگی‌های ظاهری اختصاصی، رنگ‌های روشن و برچسب‌های بدنه عرضه می‌شد، در داخل همچنان خودروی لوکسی بود. زیر کاپوت اسپویلر هم پیشرانهٔ 7 لیتری قرار داشت که در نسخهٔ کبرا جت 370 اسب بخار و در نسخهٔ سوپر کبرا جت 375 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد تا سایکلون با وجود کابین لوکس، در پرفورمنس هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

شورلت با مدل‌های نوا، کامارو و شول، در بازار خودروهای عضلانی حضور پررنگی داشت ولی بااین‌وجود، این شرکت در سال 1969 کوپهٔ لوکس جدیدی را با نام مونت کارلو معرفی کرد تا بهتر بتواند با کوپه‌های لوکس بازار رقابت کند. این خودرو که بر اساس پلت‌فرم A-Body ساخته شده بود، طراحی منحصربه‌فرد و ویژگی‌های لوکسی داشت که آن را از شول متمایز می‌کرد. قوی‌ترین نسخهٔ این کوپهٔ لوکس، SS نام داشت که به پیشرانهٔ 7.4 لیتری مجهز شده و ارتقاءهای پرفورمنس محور شاسی را تجربه کرده بود. هرچند مونت کارلو SS خودرویی عضلانی به‌حساب نمی‌آمد ولی هنگام تجهیز به موتور 7.4 لیتری با کاربراتور چهار دهنه و 360 اسب بخار قدرت، توان رقابت با خودروهای پرفورمنس بالای زمان خود را پیدا کرد.

پلیموث در سال 1967 خودروی عضلانی لوکس جدیدی بنام GTX را به بازار فرستاد که یکی از جذاب‌ترین ماسل کارهای جنتلمن‌ها در آن سال‌ها محسوب می‌شد. بااین‌وجود، GTX همیشه زیر سایهٔ برادر بسیار محبوب‌ترش یعنی رود رانر قرار داشت و فروش بسیار کمتری را تجربه می‌کرد. به همین دلیل، در سال 1971 که نسل جدید رود رانر به بازار آمد، انتظار می‌رفت GTX کنار گذاشته شود ولی بااین‌وجود، مقامات کرایسلر تصمیم گرفتند یک سال دیگر به این مدل فرصت دهند تا با عرضهٔ نسل جدید، شاید بتواند فروش خود را افزایش دهد. GTX مدل 1971 با تجهیزات سطح بالایی که در رود رانر یا سفارشی بودند یا اصلاً ارائه نمی‌شدند راهی بازار شد. جذاب‌ترین ویژگی این ماشین اما امکان سفارش پیشرانهٔ 7 لیتری همی با 425 اسب بخار بود. البته این کار 746 دلار به قیمت پایهٔ 3,707 دلاری GTX اضافه می‌کرد. به همین دلیل، در سال 1971 تنها 30 دستگاه GTX با موتور همی تولید شد که این خودرو را به یکی از چشمگیرترین و کمیاب‌ترین ماسل کارهای لوکس آن دوران تبدیل کرد.