معرفی ماهیندرا تار مدل ۲۰۲۵، به‌روزرسانی همتای هندی رانگلر
شرکت هندی ماهیندرا از فیس‌لیفت جدید شاسی‌بلند تار رونمایی کرده است؛ محصولی که شهرت اصلی‌اش نه به خاطر توانایی‌های فنی، بلکه به دلیل شباهت انکارناپذیر به نماد آفرود آمریکایی، یعنی جیپ رانگلر است. این به‌روزرسانی که بیشتر بر بهبودهای داخلی متمرکز شده، تغییر چندانی در ظاهر جنجالی خودرو ایجاد نکرده و به نظر می‌رسد پروندهٔ درگیری‌های حقوقی میان ماهیندرا و جیپ همچنان بازخواهد ماند. در نگاه اول، تشخیص تار جدید از مدل قبلی دشوار است. این شاسی‌بلند جعبه‌ای همچنان با چراغ‌های گرد، تناسبات جعبه‌ای و گلگیرهای برجسته، زبان طراحی رانگلر را فریاد می‌زند.
تغییرات ظاهری به مواردی جزئی مثل سپر دورنگ جدید، بازنگری نامحسوس در جلوپنجرهٔ هفت شیاری و طراحی جدید رینگ‌های آلیاژی محدود شده‌اند. علاوه بر این، دو رنگ جدید با نام‌های قرمز تانگو و خاکستری کشتی جنگی هم به فهرست انتخاب‌ها اضافه شده‌اند. بااین‌حال، کلیت طراحی، از لولاهای درهای نمایان گرفته تا فرم کلی بدنه، همچنان یادآور رقیب آمریکایی است.
برخلاف نمای بیرونی، ماهیندرا تمرکز اصلی خود را روی مدرن‌سازی کابین گذاشته است. بسیاری از این به‌روزرسانی‌ها از نسخهٔ پنج‌در جدیدتر این خودرو، یعنی تار روکس به عاریت گرفته شده‌اند. غربیلک فرمان جدید که اکنون دکمه‌های کنترلی سیستم صوتی، کروز کنترل و کامپیوتر سفری را روی خود جای داده و یک نمایشگر لمسی بزرگ‌تر ۱۰.۲۵ اینچی از مهم‌ترین تغییرات هستند. این نمایشگر به نسل دوم سیستم «آمار ماجراجویی» ماهیندرا مجهز است که اطلاعاتی مانند زاویهٔ شیب طولی و عرضی خودرو را در مسیرهای آفرود نمایش می‌دهد. بااین‌وجود، چیدمان داشبورد و به‌خصوص محل قرارگیری کلیدهای شیشه‌بالابر درها، تفاوتی آشکار با طراحی داخلی رانگلر دارد.
نبرد حقوقی جیپ با ماهیندرا سابقه‌ای طولانی دارد. این ماجرا با خودروی آفرودی به نام راکسور آغاز شد که دادگاه‌های آمریکا به دلیل شباهت بیش‌ازحد آن به جیپ کلاسیک CJ-7، ماهیندرا را محکوم کردند. هرچند ماهیندرا طراحی جلوی راکسور را برای تطابق با قوانین تغییر داد اما این شباهت همواره نقطهٔ اختلاف بوده است. با معرفی نسل دوم تار در سال ۲۰۲۰ نیز جیپ بار دیگر نگرانی خود را از نقض مالکیت معنوی طرح‌های کلیدی رانگلر اعلام کرد. در مقابل، ماهیندرا همواره از طراحی خود دفاع کرده است. این شرکت ادعا می‌کند که میراث طراحی‌اش به دههٔ ۴۰ بازمی‌گردد یعنی زمانی که تحت لیسانس، جیپ‌های ویلیز را تولید می‌کرد و این پیشینه به آن اصالتی مشروع می‌بخشد. ماهیندرا همچنین در دفاعیه‌های خود استدلال کرده که جیپ مالکیت انحصاری طراحی جعبه‌ای شکل خودروهای آفرود را ندارد.