رازهای فوق‌العاده مرکز تکنولوژی مک‌لارن

فراموش کردن روندی که مک لارن در طی این 10 سال طی کرده آسان است اما نه! چه کسی می‌تواند از تولید مرسدس SLR ها و MP4-12C و حالا طیف وسیعی از سوپرکارها چشم‌پوشی کند؟! چه کسی می‌تواند نقش پررنگ مک لارن در کلاس خودروهای سوپر اسپورت و هایپرکار را انکار نماید؟

قطعاً هیچ‌گونه موفقیتی خصوصاً در این سطح یک‌شبه و بدون تجربه و تلاش به دست نمی‌آید و مقر مرموز مک لارن نیز جایی است که این محصولات از آن بیرون می‌آیند. مرکز تکنولوژی مک لارن همخوانی فوق‌العاده‌ای با اهداف این برند داشته و به مثابه مارانللو برای فراری و سنت آگاتا برای لامبورگینی انجام‌وظیفه می‌کند. بله MTC درست همانند یک کنترل‌گر قدرتمندی است که پول زیاد و دیدی وسیع دارد...

ما اخیراً توانستیم از مرکز تکنولوژی مک لارن بازدید کنیم و تنها کسی که ما را راهنمایی می‌کرد دختر مؤسس کمپانی بود. در ادامه شما را با رازهای این مرکز پیشرفته آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید...

• مقری جدید برای برندی جدید

این مرکز در سال 2004 و توسط ملکه الیزابت دوم افتتاح شد. مرکز ووکینگ مک لارن خیلی با MTC فاصله نداشته و درست با استانداردهای مدنظر ران دنیس ساخته شده است. این مرکز در ابتدا پاراگون نامیده می‌شد اما نهایتاً به مرکز تکنولوژی مک لارن تغییر نام داد.

گفته می‌شود فاز اول ساخت این مرکز حدود 300 میلیون پوند هزینه داشته و البته از آن زمان تاکنون کاملاً سرمایه صرف شده را جبران نموده است. موضوع جالب اینکه جانوران گوناگونی در این محل حضور داشته‌اند ولی پیش از ساخت MTC تلاش‌های فراوانی برای جابجایی حیواناتی همچون مارهای افعی از این مکان صورت گرفته است.

• فکر کردن به همه‌ی جزئیات

اینجا که توسط نورمن فاستر طراحی شده پر از شاخصه‌های زیبا مخصوصاً در کف زمین است. شایان ذکر است فاستر طراح استادیوم ومبلی، گرکین و فرودگاه هنگ‌کنگ نیز می‌باشد. این مرکز به حدی نزدیک به زمین بوده که کمربند سبز در نظر گرفته شده را از بین نبرده است.

• حوضچه‌ای که فقط زینتی نیست

این دریاچه کوچک اصلاً برای نمایش نبوده و آب داخل آن به منظور پراکنده کردن گرمای موردنظر تونل باد وارد یک سری مبدل‌های گرمایی می‌شود. حدود 50 هزار مترمکعب آب در داخل این دریاچه که حدود 3 متر عمق دارد گردآوری شده است.

• نامی خانوادگی

آماندا مک لارن لیدر ما در این تور بود. او تنها دختر مؤسس مک لارن آقای بروس مک لارن می‌باشد. او به همراه شوهرش استفان در مزرعه خود در نیوزلند مشغول بودند اما چند سال پیش به بریتانیا آمدند تا سفیران تجاری مک لارن باشند. آماندا می‌گوید دانستن اینکه این‌همه خودرو با نام پدرش وارد خیابان‌ها شده و پرآوازه هستند بسیار مایه افتخار است.

• کلکسیونی فوق‌العاده

در بخشی از این مرکز شما خودروهایی را خواهید دید که به روزهای سکان‌داری بروس مک لارن و اسپانسر آن یعنی مارلبرو، وست، وودافون و... مربوط می‌شوند.

دیدن این‌همه خودرو در یکجا فوراً ما را به یاد یک کاتالوگ قدرتمند می‌اندازد. پشت این فضا صدها دفتر کاری و اتاق‌های ملاقات قرار دارد. همه‌چیز تنها به مسابقات مربوط نمی‌شود به طوری که بخش تکنولوژی مک لارن تلاش دارد ندانسته‌ها را کشف کند. این بخش همین اواخر به بخش خمیردندان شرکت GSK کمک کرده تا فرایند ساخت 6.5 میلیون تیوب خمیردندان در سال را تسریع بخشند.

• مهندسی احساس‌برانگیز

شیشه‌های بکار رفته در قسمت جلوی ساختمان MTC از سقف آویزان شده‌اند زیرا شیشه خیلی سنگین بوده و به همین خاطر ران دنیس نمی‌خواسته ویوی بیرون را بلوکه کند. همچنین پیاده‌روهای آویزان شده مسیر مناسبی بین بخش‌های گوناگون ساختمان ایجاد می‌کنند اما اینجا دنیس از نورمن فاستر خواسته تا سقفی شناور بالای ساختمان اصلی ایجاد کند. اگر به MTC از دور نگاه کنید سبکی آن را خواهید دید. شما می‌توانید 7 جامبو جت را زیر سقف اینجا پارک کنید.

• رنگ‌های کمپانی

در جلوی میز پذیرش معمولاً یکی از خودروهای فرمول 1 مک لارن برای تحت تأثیر قرار دادن بازدیدکنندگان قرار دارد. شاید مک لارن به خاطر رنگ نقره‌ای خود شناخته شده باشد اما نارنجی نیز رنگ تاریخی این برند است.

این رنگ متمایز تاریخچه‌ی جالبی دارد. آماندا می‌گوید داستان آن به سال 1968 بازمی‌گردد جایی که تیم مک لارن باید با انتخاب رنگی مناسب مانع اشتباه گرفتن خود با دیگر تیم‌ها می‌شد. رئیس تیم آقای تدی مایر یک مکانیک را مامور یافتن روشن‌ترین و ارزان‌ترین متمایز کرد. او نیز با رنگ ترافیکی زرد بازگشت، همان رنگی که شوراهای محلی برای چراغ‌ها استفاده می‌کردند.

البته این رنگ را در هیچ جای مرکز تکنولوژی مک لارن نخواهید دید زیرا این بخش مهندسی به رنگ‌های نقره‌ای و خاکستری که رنگ‌های بسیار گرانی هستند دل‌بستگی دارد.

• ریشه‌های کیوی

پرنده‌ی کیوی در محصولات ابتدایی مک لارن دیده می‌شد، این پرنده سمبل کشور بروس یعنی نیوزلند است. این پرنده رفته‌رفته از روی محصولات مک لارن خداحافظی می‌کرد اما موضوع جالب اینکه در خودروی فرمول 1 سال 2017 مکانیک‌های مک لارن آن را روی خودرو پدیدار کردند تا طرفداران هیجان‌زده شوند.

• شوخی خشن

خودرویی که نشان کیوی را نداشت اما نقش یک حیوان عجیب روی آن دیده می‌شد خودروی MP4/8 آیرتون سنا بود که گرندپری اروپایی سال 1993 در دانینگتون را برنده شد. پشت فرمان خودروهای ویلیامز که آین پروست و دیمن هیل قرار داشتند از نشان اسپانسری سگا استفاده می‌کردند.

اما برچسب جالب روی خودروی سنا یک جوجه‌تیغی عجیب بود که کنایه‌ای جالب به پروست و دار و دسته‌ی او مربوط می‌شد.

• گرامیداشت دوران خوش

قطعاً رانندگان مسابقه‌ای که پیروزهای تاریخی‌ای به دست آورده‌اند همواره در ذهن طرفداران و مدیران تیم‌ها و برندها باقی می‌مانند اما آیرتون سنا و میکا هاکینن جزو شاخص‌ترین آن‌ها هستند. عنوان قهرمانی لوئیس همیلتون در سال 2008 نیز سروصدای زیادی به پا کرده اما خب در این بخش توجه ویژه‌ای به هاکینن با دو قهرمانی می‌شود.

• اولین خودروهای جاده‌ای

این مک لارن F1 XP1 LM است. زمانی که مک لارن برنده لمانز 1997 شد 5 نسخه سفارشی و اصلاح شده از سوپرکار F1 را برای گرامی داشت این پیروزی ساخت. LM حدود 75 کیلوگرم سبک‌تر از نسخه استاندارد بود و البته سریع‌ترین مدل این خانواده نیز محسوب می‌شد.

زمانی که لوئیس همیلتون در سال 2007 به تیم مک لارن پیوست از ران دنیس درخواست این خودرو را کرد. ران در جواب او گفت که قهرمانی را به دست بیاور. همیلتون آن فصل را با اختلاف یک امتیاز از دست داد.

• دیوار پیروزی‌ها

علاوه بر قهرمانی فرمول 1، تعداد 71 پیروزی از مسابقات CanAm، 7 پیروزی در ایندیاناپولیس 500 و 4 پیروزی نیز در مسابقات 24 ساعته لمانز به دست آمده است.

در میانه‌ی کریدور پیروزی‌ها دری است که به بخش غذاخوری کارکنان باز می‌شود. البته شما قادر به بوییدن این بوی ویژه نخواهید بود زیرا فشار این بخش پایین‌تر از سایر بخش‌ها نگه داشته می‌شود تا بو به بیرون درز نکند.

• دمیدن طوفان...

درست در نقطه مقابل غذاخوری کارکنان شیشه‌ی کوچکی است که با آن می‌توان به تأسیسات تونل باد مک لارن نگاه کرد. این بخش به‌طور دقیقی از سایر بخش‌های ساختمان جدا شده تا از عدم تداخل در کار تونل باد اطمینان حاصل شود.

تونل باد چندضلعی مک لارن دارای طراحی 145 متری لوپ مانند است که باد آن توسط فن غول‌آسا با تیغه‌های 4 متری و توانایی گردش 600 دور در دقیقه تأمین می‌شود. خود تونل باد نیازمند 3 مگاوات برق برای کار بوده بنابراین بهتر است در زمانی که محلی‌ها تلاش می‌کنند یک فنجان چای درست کنند آن را روشن نکنید!

• لگوی جذاب

در بخش دیگر ساختمان که نزدیک تونل باد و غذاخوری کارکنان قرار داد با یک مک لارن 720S لگو روبرو شدیم. آماندا مک لارن می‌گوید بیشترین تصویربرداری از این خودرو در فستیوال سرعت گوودوود 2017 صورت گرفته است.

• آبشارهای زیبا

این‌ها بخش کلیدی سیستم خنک‌کنندگی MTC هستند. آب از طرف کل ساختمان به حرکت درمی‌آید تا دما را معتدل کند اما تونل باد بخش ویژه‌ای است بنابراین فرایند خنک‌کنندگی آب در این اهمیت بیشتری دارد. آب گرم از این دیواره‌ی بزرگ به پایین آمده و وارد دریاچه می‌شود. همچنین آب‌اکسیژنه شده باعث می‌شود تونل باد حداکثر راندمان ممکن را داشته باشد.

• جدیدترین عضو خانواده

اما بعد تجاری مقر مک لارن کمی مرموز عمل می‌کند. از اینجا به بعد باید تونل طویلی را پشت سر بگذارید تا به درب‌های سفید کشویی برسید. توریست‌ها اجازه دارند از بالکن به فضای تأسیسات مک لارن که پر از خودروهای منتظر خط مونتاژ هستند نگاه کنند. زمانی که آنجا بودیم یک 720S را در پایان خط تولید دیدیم که وارد منطقه‌ای به نام تست مون سون شده بود تا تأییدیه نهایی را دریافت کند.

• همه‌چیز با دست‌ ساخته می‌شود

همه‌ی محصولات مک لارن در یک خط مونتاژ می‌شوند و خبری از ربات‌ها در این بخش نیست. گیره‌ها و دستگیره‌ها شاسی را نگه می‌دارند درحالی‌که قطعات گوناگونی به مونوکوک متصل می‌شود. نزدیک‌ترین بخشی که ربات در آن نقش دارد بخش بررسی است که 200 معیار خودرو تا حد 50 میکرون اندازه‌گیری می‌شوند تا از کیفیت ساخت محصولات اطمینان حاصل شود.

• تولید بسیار محدود

کارخانه وکینگ سقف تولید 5 هزار دستگاهی دارد اما مک لارن می‌گوید نیازی به ساخت خودرویی همچون یک شاسی‌بلند برای افزایش فروش ندارد. آماندا مک لارن خاطرنشان می‌سازد: "ما برنامه‌هایی برای ساخت خودروهایی در هر کلاسی نداریم."

• کنترل کیفیت

هر خودرو در پیست تست می‌شود. البته این خودروها دارای لاستیک‌ها، اسپلیتر و دیفیوزر موقتی برای حفظ رینگ‌های اصلی هستند. پس از این مرحله خودرو وارد فرایند نهایی می‌شود و از این مرحله تا تکمیل و خاتمه کار سه هفته طول می‌کشد.

• فضا برای گسترش

مک لارن پیش از سال 2011 خودروهای خود را در MTC می‌ساخت اما در این سال اقدام به عرضه خودروی اسپورت MP4-12C کرد بنابراین نیاز به فضای بیشتر احساس شد. خودروی F1 دهه 90 میلادی و مک لارن SLR که در این مرکز تولید شدند سقف تولید محدودتری داشتند. این شرکت جاه‌طلب نیازمند فضایی کاملاً بیشتر برای عرضه‌ی هایپرکار P1 در سال 2013 و 650S در سال 2014 بود.

• کارخانه‌ی بزرگ‌تر

مرکز تولید مک لارن به‌صورت رسمی در سال 2011 و توسط دیوید کامرون افتتاح شد. این ساختمان در مقایسه با MTC کوچک‌تر بوده و هزینه ساخت آن تنها حدود 50 میلیون پوند بوده است.

این مرکز در هر سال 3340 دستگاه خودرو تولید می‌کند. حدود 218 هزار کاشی برای این کارخانه و با طرح‌های سفارشی مدنظر مک لارن سفارش داده شده‌اند.

• رنگ‌آمیزی

آماندا مک لارن می‌گوید برخلاف برخی رقبا که ادعاهای مشابهی دارند این خودروها واقعاً توسط دست ساخته می‌شوند. او می‌گوید ما حتی خودروها را با دست رنگ می‌کنیم.

به منظور اطمینان از کیفیت عالی، تمامی قطعات در نهایت در یک‌زمان رنگ‌آمیزی می‌شوند.

• لیست آپشن ها

سه میلیون گزینه گوناگون را می‌توان در لیست تولید مک لارن دید که واقعاً کار زیادی را طلب می‌کند؛ و تمامی این‌ها پیش از خواسته‌های سفارشی برخی مشتریان ویژه می‌باشد.

آماندا می‌گوید درخواست‌های قبلی تنها برای رنگ بدنه شامل برخی موارد همچون ست کردن رنگ بدنه با برس مو بوده و حتی یکی از مشتریان خواهان الماس‌های ریز روی رنگ بدنه بوده است.

منبع: motor1