ملاقات پدر و پسر، مرسدس بنز 450 SEL 6.9 سال 1974 در برابر S500 مدل 2024

مرسدس 450 SEL 6.9 حضور کوتاه اما به‌یادماندنی در فیلم رونین 1998 با بازی رابرت دنیرو و ژان رنو داشت. رانندهٔ فرمول یک «جیمز هانت» نیز یک نمونه از این خودرو را داشت. بدون شک این یکی از جذاب‌ترین مرسدس بنزهایی است که تاکنون ساخته شده و چه بهانه‌ای بهتر از سالگرد پنجاه‌سالگی 450 SEL 6.9 برای اینکه نگاهی دوباره به آن داشته باشیم.

هرچند W116 اولین سدان پرچم‌دار مرسدس محسوب نمی‌شد اما اولین خودرویی بود که رسماً S کلاس نام گرفت. نسخهٔ استاندارد این خودرو در سال 1972 راهی بازار شد و مرسدس قصد داشت مدت کوتاهی بعد نسخهٔ 6.9 لیتری را عرضه کند اما به دلیل وقوع بحران نفتی دههٔ 70، برنامه‌ها تغییر کرد و مقامات مرسدس تصمیم عاقلانه‌ای برای تعویق 18 ماههٔ عرضهٔ پیشرانهٔ 6,834 سی‌سی V8 خود گرفتند. نهایتاً 450 SEL 6.9 در نمایشگاه خودروی ژنو 1974 رونمایی شد. این موتور که M100 نام داشت، بزرگ‌ترین پیشرانه‌ای محسوب می‌شد که از زمان جنگ جهانی دوم روی یک خودروی تولیدی اروپایی نصب شده بود. فروش چنین پیشرانه‌ای آن‌هم در اروپا بسیار دشوار بود.

علاوه بر این، 450 SEL 6.9 خیلی هم گران بود. این خودرو در سال 1976 حدود 70 هزار مارک آلمان قیمت داشت که بیش از دو برابر یک W116 پایه و تقریباً نزدیک به رولزرویس‌های آن زمان بود. این قیمت همچنین بدون احتساب آپشن‌ها بود. برای مقایسه، در سال 1976 فولکس‌واگن گلف GTI در آلمان 13,850 مارک قیمت داشت.

چون 6.9 حد نهایی مرسدس در زمان خود بود و درواقع میباخ S600 سال 1975 محسوب می‌شد. این سدان لوکس آلمانی بسیار سریع بود و ظرف 7.4 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و به حداکثر سرعت 225 کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کرد که حتی طبق استانداردهای امروزی هم اعداد قابل‌توجهی محسوب می‌شوند. البته گشتاور عظیم 550 نیوتن متری و گیربکس سه سرعتهٔ اتوماتیک به این معنی است که نحوهٔ افزایش سرعت 450 SEL 6.9 بیشتر شبیه قطار است تا خودرو.

علاوه بر این، سدان پرچم‌دار مرسدس به لطف سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک مشابه سیتروئن، بسیار راحت و نرم‌تر از اکثر خودروهای مدرن است. البته از این راحتی بیشتر در خط مستقیم می‌شود لذت برد زیرا بنز بزرگ در پیچ‌ها شبیه یک کشتی باری سنگین احساس می‌شود اما در دههٔ 70 همهٔ خودروهای لوکس همین‌طور بودند. البته فرمان و ترمزها هنوز هم وظیفهٔ خود را به‌خوبی انجام می‌دهند و می‌توان برخی پیچ‌ها را با سرعت بسیار خوبی پشت سر گذاشت.

450 SEL 6.9 فوق‌العاده مهندسی شده است. در نمونهٔ موردبررسی پس از 50 سال، همهٔ دکمه‌ها عملکردی نرم و درست دارند و سواری به‌طور درخشانی راحت است. پیشرانه و کابین ساکت هستند و درها با وجود اندازهٔ کوچک‌تر نسبت به خودروهای امروزی، سنگین‌تر احساس می‌شوند. کابین این ماشین بوی کیفیت می‌دهد و اگر می‌شد هزینهٔ سوخت آن را از کارت‌بانکی شخص دیگری پرداخت کنم، در استفاده از آن برای ترددهای روزمره تردید نمی‌کردم.

S کلاس کنونی که با کد W223 شناخته می‌شود، دوران مهمی را سپری می‌کند زیرا این احتمالاً آخرین مرسدس پرچم‌دار درون‌سوز خواهد بود و ممکن است در نسل بعدی جای خود را به EQS تمام الکتریکی بدهد هرچند که مرسدس از برنامه‌های الکتریکی‌سازی خود عقب‌نشینی کرده است. به همین دلیل، S کلاس برای اولین بار در تاریخ خود، نمایانگر تکنولوژی‌هایی که در آینده در خودروهای معمولی می‌بینیم نیست زیرا اکنون می‌دانیم که آینده الکتریکی خواهد بود درحالی‌که S کلاس این‌طور نیست. البته W223 هنوز هم نشانه‌هایی از آینده خصوصاً در بخش تکنولوژی‌های دیجیتالی و اتصالی دارد. بااین‌حال، S کلاس هنوز هم خودرویی فوق‌العاده است. یک سدان بسیار کامل و راحت.

قطعاً W116 و W223 خیلی شبیه هم نیستند زیرا 50 سال باهم فاصله دارند و یک دنیا تفاوت تکنولوژی بین آن‌ها دیده می‌شود اما این دو بنز بزرگ اعتمادبه‌نفس مشترکی دارند. هردو باشکوه هستند و هردو قدرت واقعی مرسدس بنز S کلاس را نشان می‌دهند.