چرا مرسدس، آئودی و بی‌ام‌و در طراحی‌های خود به گذشته بازگشته‌اند؟

در دنیایی که با بحران‌های محیطی، تنش‌های جهانی و سرعت سرسام‌آور فناوری درگیر است، سه غول خودروسازی آلمان یعنی مرسدس بنز، ب‌ام‌و و آئودی، نگاه خود را به گذشته دوخته‌اند. این یک حرکت نوستالژیک ساده نیست، بلکه تلاشی هوشمندانه برای بازکشف قدرت اطمینان‌بخش ریشه‌ها، میراث و هویت در دورانی پر از عدم قطعیت است. این شرکت‌ها با الهام از مدل‌های نمادین تاریخ خود، در حال خلق خودروهایی هستند که هم آشنا به نظر می‌رسند و هم آینده‌نگرانه. این استراتژی در خودروهایی با شخصیت‌های متمایز و قوی نمود پیدا می‌کند. مدل‌هایی مانند مرسدس بنز ویژن آیکونیک، ب‌ام‌و iX3 جدید و کانسپت آئودی C، نمونه‌های بارزی از بازتفسیر نشانه‌های تاریخی در قالبی مدرن هستند و خبر از عصری می‌دهند که فلسفه‌های طراحی نوآورانه در آن شکوفا خواهد شد.

با نگاهی به نمای جلوی ویژن آیکونیک، استراتژی مرسدس کاملاً آشکار می‌شود. جلوپنجرهٔ این خودرو با خطوط افقی کرومی که تقریباً یک مربع گرد را تشکیل داده، ادای دینی مستقیم به مدل‌های دهه ۱۹۵۰ مرسدس، از سری پونتون گرفته تا 300SL افسانه‌ای است. چراغ‌های دایره‌ای و فرورفته نیز حسی کلاسیک به آن بخشیده‌اند. بدنهٔ عضلانی، آیرودینامیک و خوش‌تراش آن گویی از یک تکه فلز یکپارچه ساخته شده است. سقف کوتاه، خط کمربند بالا و سطوح تمیز و تیز به این کوپهٔ آلمانی نمایی مدرن و امروزی بخشیده‌اند. این خودرو بیش از یک تمرین طراحی است؛ مرسدس با بازآفرینی عناصر آشنا مانند جلوپنجره و نشان خود، در دنیایی در حال تغییر، وعدهٔ بازگشت به ریشه‌ها را به مخاطب می‌دهد.

 آئودی و ب‌ام‌و نیز راه مشابهی را در پیش گرفته و خطوط عمودی را دوباره کشف کرده‌اند. کانسپت C آئودی که نخستین اثر طراح جدید این شرکت، ماسیمو فراسلا است، جلوپنجره هشت‌ضلعی سنتی را کنار گذاشته و ساختاری تقریباً نئوکلاسیک، عمودی و باریک را به نمایش می‌گذارد. برای یافتن چنین طراحی در تاریخ آئودی، باید به دوران اتو یونیون بازگشت. این عناصر نمادین اکنون با نگاهی مینیمالیستی و مدرن بازگشته‌اند. رویکردی مشابه در ب‌ام‌و iX3 جدید نیز دیده می‌شود. جلوپنجره‌های دوقلوی کلیوی‌شکل که حالا باریک و عمودی شده‌اند، بازگشتی به یک نماد کهن‌الگویی در تاریخ این برند است؛ نمادی که به امضای طراحی تبدیل شده است. در هر دو مورد، زبان طراحی با حذف زوائد، به فرم خالص رسیده و گذشته دیگر یک عنصر تزئینی نیست، بلکه به بخشی از معماری خودرو تبدیل شده است.

این نخستین بار نیست که برندهای آلمانی با گذشته معاشقه می‌کنند. در اوایل دهه ۲۰۰۰، پروژه‌هایی مانند میباخ اکسلرو و آئودی رزمایر، زبان طراحی الهام‌گرفته از خودروهای دهه ۱۹۳۰ را زنده کردند؛ اما در آن زمان، این طرح‌های نمایشی برای تولید انبوه بیش‌ازحد پیچیده بودند. امروز اما شرایط فرهنگی تغییر کرده است. مخاطب دیگر تنها به دنبال نوآوری نیست، بلکه به دنبال معنا می‌گردد. از سوی دیگر، پیشرفت فناوری و معماری ماژولار خودروهای برقی، آزادی عمل بیشتری به طراحان داده است. این روند تنها به آلمان محدود نمی‌شود؛ رنو با بازآفرینی مدل‌های R4 و R5، فولکس‌واگن با ID.Buzz و فیات با مدل 500، همگی نشان داده‌اند که گذشته می‌تواند ابزاری قدرتمند برای ارتباط با مخاطب امروزی باشد.

منبع: Motor1