پشت فرمان مرسدس بنز 280S مدل 1972، معنای واقعی خاص بودن

صنعتی را سراغ نداریم که در آن میراث گذشته به‌اندازهٔ صنعت خودروسازی مهم باشد. هرچند تکنولوژی‌های پیشرفته همیشه توجهات را به خود جلب می‌کنند اما میراث ماندگار خودروسازان نیز اهمیت بسیار بالایی دارد. البته برخورداری از یک سابقهٔ خوب ممکن است مانع تمرکز خودروسازان روی موفقیت‌های آینده شود. تاریخ مملو از چنین داستان‌های غم‌انگیزی است. بریتیش لیلاند ساب و... را ببینید. پرورش این میراث اما اگر با پیشرفت مستمر همراه شود، یک خودروساز را به موفقیت خواهد رساند. مثال مشخص برای این موضوع مرسدس بنز است.

درواقع، خودروسازان کمی می‌توانند ادعای برخورداری از سطح کیفیت و تجمل مرسدس را داشته باشند؛ اما علیرغم کمی بیراهه رفتن در دههٔ 2000، مرسدس چگونه توانست این کیفیت را حفظ کند؟ پشت فرمان 280S نسل W108 بنشینید تا پاسخ این سؤال را بگیرید. داخل این ماشین فقط کیفیت متریال نیست که جلب‌توجه می‌کند بلکه تناسب، دقت ساخت و استحکام هر قطعه‌ای از صدای اطمینان‌بخش بسته شدن در گرفته تا میزان حرکت دسته‌راهنما هم نشان می‌دهد که چرا مرسدس همیشه یک پله بالاتر از همه بوده است. هرچند W108 رسماً S کلاس نامیده نمی‌شد اما همان DNA سدان پرچم‌دار مرسدس که امروز می‌شناسیم و دوست داریم را نشان می‌دهد.

هرچند سیستم تعلیق به‌طور شگفت‌انگیزی نواقص جاده را جذب می‌کند، صندلی‌ها نیز با تعلیق خاص خود به کمک آن می‌آیند. این صندلی‌ها در قیاس با چیزی که در خودروهای مدرن می‌بینید بسیار نرم هستند. داخل این صندلی‌ها چند لایه فنر کار شده که باعث کاهش خستگی در سفرهای طولانی می‌شود. صندلی‌های 280S ممکن است به‌اندازهٔ همتایان امروزی خود از بدن حمایت نکنند اما راحتی فوق‌العاده‌ای دارند که نمونه‌ای از دنیای قدیم است.

خودروی موردبررسی ما به یک پیشرانهٔ 2.8 لیتری شش سیلندر خطی با دو کاربراتور مجهز است که 140 اسب بخار قدرت و 223 نیوتن متر گشتاور دارد. هرچند این اعداد اصلاً چشمگیر نیستند اما چون حداکثر گشتاور در دور 3,600 rpm ارائه می‌شود، نیازی نیست فشار زیادی به موتور وارد کنید. موتور شش سیلندر خطی مرسدس با چیزی که ب‌ام‌و ارائه می‌کرد کاملاً متفاوت است. این موتور به‌گونه‌ای طراحی شده که گشتاور دور پایین را ارائه کند و درنتیجه، تحویل قدرت آن فوق‌العاده نرم صورت می‌گیرد.

این خودرویی است که راحتی سرنشینان را در اولویت قرار داده و درنتیجه بدون ایجاد مشکل برای کسانی که در صندلی عقب نشسته‌اند می‌توان به سرعت‌های سه‌رقمی رسید. همچنین این سدان آلمانی مربوط به دورانی است که گیربکس‌های دستی بسیار متداول بودند. ترکیب موتور پرگشتاور با گیربکسی با ضرایب دندهٔ درست به این معنی است که حتی با گیربکس چهار سرعته هم می‌توان تجربهٔ رانندگی لذت‌بخشی داشت. با اینکه هندلینگ در اولویت‌های اصلی طراحان W108 قرار نداشته اما این هنوز هم یک مرسدس است که هرچند ممکن است به ساخت خودروهای پویا شهرت نداشته باشد اما هیچ‌کدام از ساخته‌های آن به‌جز نسل اول A کلاس در پیچ‌ها راننده را ناامید نمی‌کنند.

غربیلک فرمان بسیار بزرگ به نظر می‌رسد اما نیروی کمکی هیدرولیک باعث می‌شود مانورهای سرعت پایین به‌راحتی انجام شود. بااین‌حال، بادی‌رول زیاد است و خودرو حرکات بدنه‌ای مشابه کشتی از خود نشان می‌دهد که می‌تواند خیلی قبل‌تر از آنکه کشش خودرو از دست برو راننده را مضطرب کند. البته در یک سدان لوکس قدیمی وقتی به دنبال راحتی بودید باید بادی‌رول را به جان می‌خریدید. همچنین باید به وزن 280S هم توجه داشت. این خودرو 1560 کیلوگرم وزن دارد که هرچند هم‌اندازهٔ تویوتا کمری امروزی است اما در زمان خود هرگز خودروی سبکی به‌حساب نمی‌آمد.

با وجود نیم قرن سن، 280S کاملاً برای شرایط ترافیکی امروزی مناسب است. پیشرانهٔ شش سیلندر خطی نرم و پرگشتاور آن امکان همراه شدن با ترافیک را فراهم می‌کند و سکوت کابین بهتر از میانگین تمام خودروهای امروزی است. همچنین به لطف بوستر ترمز، فرمان هیدرولیک و سیستم تهویه، به‌راحتی و بدون مشکل می‌توان از 280S به‌عنوان خودروی روزمره استفاده کرد البته تا زمانی که کسی را بشناسید که تنظیم و تعمیر پلاتین‌ها و کاربراتورهای مرسدس را بلد باشد. بااین‌وجود، صرف‌نظر از این موضوع، چنین سهولت استفاده‌ای را در بسیاری از خودروهای هم‌دورهٔ W108 نمی‌بینیم.

این حال و هوای دوست‌داشتنی تجمل و دوام است که مرسدس را مرسدس کرده است. این ویژگی مُهر مشخصی را در قلب و ذهن مردم حک کرده است. نشستن پشت فرمان 280S دقیقاً یادآوری کرد که چرا مرسدس به چنین جایگاهی رسیده است. علاوه بر این، W108 یادآوری تلخی را هم به همراه دارد. این خودرویی همه‌فن‌حریف نیست و فقط در راحتی و تجمل تخصص دارد یعنی چیزی که در خودروهای امروزی نمی‌بینیم. امروزه ما خودروهای لوکسی با رینگ‌های بزرگ و حالت رانندگی اسپرت داریم. مطمئناً ارائهٔ چندین شخصیت مختلف در یک خودرو تحسین‌برانگیز است اما با این کار خودروهای مدرن شخصیتی که آن‌ها را منحصربه‌فرد می‌کند از دست می‌دهند.

اگر بخواهیم مرسدس‌های آن دوره را در یک کلمه توصیف کنیم، منحصربه‌فرد و خاص بهترین کلمات خواهند بود. بگذارید جور دیگری بگوییم. اگر چشمانتان را ببندید و روی صندلی رانند بنشینید، می‌توانید تشخیص دهید که سوار یک مرسدس شده‌اید اما آیا همین موضوع را می‌توان در مورد مرسدس‌های امروزی یا هر خودروی دیگری گفت؟