ام جی سایبراستر در برابر پورشه 911، چینی‌ها از ساخت خودروی اسپرت چه می‌دانند؟

این روزها از چین به‌عنوان تهدید بزرگی برای خودروسازانی قدیمی جهان یاد می‌شود. برای درک بهتر این موضوع، چهار نفر از مردان موتورترند به چین سفر کردند. طی این سفر، خودروهای چینی مختلفی آزمایش شدند که یکی از آن‌ها ام‌جی سایبراستر بود. این خودرویی شایان توجه است زیرا در دنیای سدان‌ها و شاسی‌بلندهای الکتریکی، جرأت کرده متفاوت باشد. سایبراستر همچنین نشان می‌دهد که چینی‌ها در مورد دینامیک خودرو چه می‌دانند.

چینی‌ها به دلیل پیشرفت چشمگیر در توسعهٔ باطری و نرم‌افزارهای خودرو، ارائهٔ طراحی‌های داخلی خیره‌کننده با قیمت باورنکردنی و ارائهٔ دستیارهای صوتی مجهز به هوش مصنوعی در خودرو شهرت پیدا کرده‌اند اما مهندسان چینی در مورد ساخت خودروهای اسپرت چه می‌دانند؟ برای فهمیدن پاسخ این سؤال، سایبراستر را در برابر معیار و نماد خودروهای اسپرت جهان یعنی پورشه 911 قرار داده‌ایم. البته این مقایسه‌ای برای تعیین خودروی برتر نیست بلکه نگاهی اجمالی به آینده است. آیا یک خودروی اسپرت الکتریکی می‌تواند احساس یک خودروی بنزینی را داشته باشد؟ چه اتفاقی می‌افتد وقتی چین سعی می‌کند نمادهای خودرویی جهان را از نو خلق کند؟

درحالی‌که 911 امروزی محصول تکامل مداوم است، سایبراستر متعلق به زمانی است که تکنولوژی امکان بازگرداندن یک خودروی منقرض‌شده را فراهم می‌کند. این رودستر تقریباً هیچ شباهتی به MGA و MGB دهه‌های گذشته ندارد. نسخه دو موتوره که ما آزمایش کردیم، قدرت چشمگیر 544 اسب بخاری و گشتاور 725 نیوتن متری دارد. این موتورها توسط یک پکیج باطری لیتیوم یونی 77 کیلووات ساعتی تغذیه می‌شوند که وزن خودرو را به رقم عجیب 1985 کیلوگرم می‌رسانند. این خودرو که در استودیوی ام‌جی در بریتانیا طراحی شده، فاقد الهاماتی از پیشینیان خود است ولی با 7 میلی‌متر طول کمتر نسبت به 911 و 239 میلی‌متر فاصلهٔ محوری بیشتر، حس و حال یک خودروی اسپرت مدرن را با فرم زیبایی مشابه جگوار F تایپ، لبخند شیطنت‌آمیز مزدا میاتا و درهای مشابه لامبورگینی دارد.

مثل تمام خودروهای الکتریکی چینی، سایبراستر هم قیمتی دارد که به نظر می‌رسد واقعی نیست. نسخهٔ چهارچرخ محرک این ماشین در چین با قیمت تنها 50,200 دلار عرضه می‌شود درحالی‌که از سوی دیگر، قیمت 911 کاررا در این کشور از 206,300 دلار آغاز می‌شود. در بریتانیا اما قیمت‌ها با 78,400 دلار برای ام‌جی و 130,400 دلار برای پورشه، واقعی‌تر هستند.

با فشردن دکمهٔ قرمز سوپراسپرت روی فرمان سایبراستر، حالت پیست فعال می‌شود و صدای مصنوعی موتور را پخش می‌کند. با فشردن پدال گاز درحالی‌که پای چپ روی ترمز است نیز می‌توان دور موتور را به‌صورت مصنوعی افزایش داد. پس‌ازاینکه با این صداها سرگرم شدید، متوجه خواهید شد که سایبراستر به‌طور بی‌رحمانه‌ای سریع است. این رودستر برقی مثل قطار گلوله‌ای که ایستگاه را ترک می‌کند، به سرعت 290 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و اعداد پرفورمنس آن با شتاب صفر تا 96 کیلومتر 3.1 ثانیه و 400 متر 11.5 ثانیه، چشمگیرتر از چیزی است که احساس می‌شود.

بااین‌حال، هرکسی که اندکی علاقه به خودروی داشته باشد، ترجیح می‌دهد پیشرانهٔ شش سیلندر تخت توئین توربوی 385 اسب بخاری و گیربکس هشت سرعته دوکلاچه 911 را داشته باشد حتی اگر این به معنای نیم ثانیه عقب ماندن از سایبراستر باشد. پیشرانهٔ 911 رقص مکانیکی قطعات پیشرانهٔ بنزینی را به سمفونی تبدیل می‌کند. اگر با دقت گوش کنید، می‌توانید ضربات سوپاپ‌ها و صدای خروج گازهای اگزوز از محفظهٔ احتراق را بشنوید و حتی اگر به دورسنج موتور روی صفحه آمپر نگاه نکنید هم به‌خوبی از آنچه که پشت سرتان هرلحظه در حال وقوع است آگاه خواهید بود. با همکاری گیربکس دوکلاچه، کاررا ظرف 3.6 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و 400 متر را در 12.1 ثانیه طی می‌کند. این اعداد حدود نیم ثانیه از سایبراستر کندتر هستند که بهای کمی برای چنین تجربه‌ای محسوب می‌شود.

911 کاررا در آزمایش ما حداکثر چسبندگی جانبی 0.97 جی را ثبت کرد و از سرعت 96 کیلومتر بر ساعت ظرف 32.6 متر متوقف شد. البته این اعداد در مرکز آزمایش دولتی چین با آسفالتی پر از چاله‌های کوچک انجام شدند که چسبندگی پایین‌تری داشت درحالی‌که در آمریکا قبلاً با همین خودرو شتاب جانبی 1.05 جی و مسافت توقف زیر 30 متر را ثبت کردیم. در همین حال، سایبراستر هم چسبندگی 0.91 را در پیچ‌ها ثبت کرد و برای توقف از سرعت 96 کیلومتر بر ساعت به 33.2 متر فضا نیاز داشت که ممکن است برای یک خودروی اسپرت ناامیدکننده به نظر برسد ولی روی آسفالت مناسب‌تر این ارقام بهتر خواهند شد.

لاستیک‌های پیرلی P زیرو و پکیج باطری که مرکز ثقل سایبراستر را پایین آورده، کمک می‌کنند رودستر ام‌جی در پیچ‌ها وزن سنگین خود را پنهان کند. بااین‌حال، فرمان هیچ احساس یا بازخوردی ندارد و پدال ترمز نرم و با بازه حرکتی طولانی است. در مقابل، 911 هندلینگ فوق‌العادهٔ خود که نتیجهٔ دهه‌ها تجربه است را به رخ می‌کشد و با اینکه در خط مستقیم کندتر است ولی در پیست Figure-8 یک ثانیه سریع‌تر از سایبراستر عمل می‌کند.

همان‌طور که انتظار می‌رفت، ام‌جی در داخل درخشان عمل می‌کند. در اینجا صرف‌نظر از انتخاب‌گر دنده که به نظر می‌رسد از کوروت دزدیده شده، کیفیت ساخت و متریال در حد چیزی است که در پورشه می‌بینیم. با اینکه شاید استفاده از چهار نمایشگر در داخل سایبراستر جذاب به نظر برسد ولی این کار به یک فاجعهٔ ارگونومی تبدیل شده است زیرا نمایشگر پایینی که کنترل‌های سیستم تهویه را در خود جای داده، نیاز به برداشتن طولانی نگاه از جاده دارد و نمایشگرهای بالایی که در طرفین صفحه آمپر جای گرفته‌اند نیز به خاطر وجود غربیلک فرمان، دید و دسترسی محدودی دارند. از سوی دیگر، کابین پورشه با وجود طراحی بسیار ساده، کاملاً آشنا و راحت احساس می‌شود.

درحالی‌که 911 خودرویی بازیگوش و درعین‌حال با اعتمادبه‌نفس است، سایبراستر احساسی خنثی دارد و هرچند می‌تواند سرعت و شتاب بالایی را ارائه کند ولی به راننده برای نزدیک شدن به محدودیت‌های خودرو انگیزه نمی‌دهد. درحالی‌که در طول آزمایش فقط فرصت زدن چند دور با 911 و سایبراستر را داشتیم، هرگز نمی‌توانستیم از پورشه چشم برداریم و وقتی می‌دیدیم یک 911 در محوطهٔ پیست پارک شده است، پشت فرمان هر خودروی دیگری که برای آزمایش می‌نشستیم احساس گناه می‌کردیم. از سوی دیگر اما فقط زدن چند دور با سایبراستر برای ارضای حس کنجکاوی هر راننده‌ای کافی خواهد بود. این تفاوت بین یک خودروی اسپرت معمولی و یک خودروی عالی است. پشت فرمان سایبراستر هرگز تحریک نشدیم زمان بیشتری را با آن بگذرانیم ولی با وجودی که سال‌ها و هزاران کیلومتر با پورشه 911 رانندگی کرده‌ایم، هنوز هم از دست دادن فرصتی برای رانندگی با این خودرو حتی در یک پیست دولتی در چین هم عذاب وجدان را به دنبال دارد.

مقام دوم: ام‌جی سایبراستر

نقاط مثبت: بسیار سریع، جذابیت یک خودروی اسپرت، درهای قیچی شبیه لامبورگینی

نقاط منفی: فرمان و ترمز بدون احساس، وزن بسیار سنگین، رابط کاربری عجیب سیستم اطلاعاتی-سرگرمی

چکیده: خودروهای چینی به این زودی‌ها جایگزین بهترین خودروهای اسپرت جهان نخواهند شد

مقام اول: پورشه 911 کاررا

نقاط مثبت: هماهنگی کامل در همه‌چیز، کامپیوترها احساس را قربانی نمی‌کنند، هر رانندگی یک تجربهٔ جدید دارد

نقاط منفی: ظاهر تکراری، قیمت گران، دسته‌دندهٔ بلند در نسخهٔ دستی

چکیده: دلیل خوبی وجود دارد که چرا هر خودروی اسپرتی پورشه 911 را معیار قرار می‌دهد