خودروسازان برنده و بازنده از تعرفه های ترامپ

براساس تحلیل کارشناسان، برندهای آلمانی و انگلیسی، به شدت از تعرفه‌های وارداتی ترامپ ضرر خواهند کرد. در سمت دیگر، احتمالا شرایط جدید به نفع نیسان خواهد بود.

وعده انتخاباتی ترامپ برای اعمال تعرفه‌های سنگین بر کالاهای خارجی از جمله خودرو، باعث شگفتی—و حتی شوک—گسترده شده است. از این پس، خودروهای خارجی فروخته شده در آمریکا مشمول تعرفه ۲۵ درصدی خواهند شد. همچنین از ۳ می (۱۳ اردیبهشت)، قطعات خارجی—که عمدتاً در کارخانه‌های آمریکایی برای تولید خودروهای این کشور استفاده می‌شوند— مشمول تعرفه می‌شوند.

رئیس‌جمهور ایالات متحده وعده داده که در بلندمدت، این سیاست به نفع شهروندان آمریکا تمام خواهد شد. اما تأثیر فوری تعرفه‌ها افزایش قیمت غالب خودروها در آمریکا را به دنبال داشته است. تعرفه اساساً یک نوع مالیات بر فروش کالاهای وارداتی محسوب می‌شود.

حدود ۴۵ درصد از خودروها و وانت‌های سبک فروخته شده در آمریکا وارداتی هستند و بسیاری از بقیه نیز از تعداد قابل‌توجهی قطعه وارداتی یا حتی موتور کاملاً خارجی استفاده می‌کنند. این مسئله فقط شامل برندهای خارجی نیست—نزدیک به ۴۵ درصد از خودروهای جنرال موتورز (GM) وارداتی ساخت کانادا، مکزیک و کره جنوبی هستند.

بر اساس داده‌های S&P، در سال ۲۰۲۴، بیش از یک میلیون خودروی ساخت کانادا و ۲.۵ میلیون خودروی ساخت مکزیک در ایالات متحده فروخته شد. همچنین ۲.۷ میلیون خودروی ژاپنی و کره‌ای و ۹۰۰ هزار خودروی اروپایی نیز به فروش رسید.

مسئله فقط گران‌تر شدن بسیاری از خودروها نیست. مدل‌های بیشتری اصلاً در دسترس امریکایی‌ها نخواهند بود. ماه‌ها یا سال‌ها زمان لازم است تا خودروسازان زنجیره‌های تأمین خود را بازتنظیم کنند و میزان استفاده از قطعات آمریکایی را افزایش دهند. حتی بی‌ام‌و و مرسدس که تعداد زیادی شاسی‌بلند در آمریکا تولید می‌کنند، پیشرانه‌ی ساخت اروپا دارند.

جگوار لندرور (JLR) - بازنده

حدود یک چهارم از تولیدات JLR به ایالات متحده صادر می‌شود و این شرکت هیچ کارخانه‌ای در امریکا ندارد. حالا برند انگلیسی، به شدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. حتی اگر انگلیس یک توافق تجاری انجام دهد و تعرفه ۲۵ درصدی برای خودروهای ساخت بریتانیا به عنوان کشور خارج از اتحادیه اروپا کاهش یابد، مدل پرفروش «دیفندر» که در اسلواکی (داخل اتحادیه اروپا) تولید می‌شود، از بازار امریکا حذف خواهد شد.

مینی - بازنده

اگرچه این شرکت خودروهای الکتریکی ساخت چین را در آمریکا می‌فروشد، غالب تولیدات مینی از انگلیس و آلمان به دیگر کشورها می‌رسند و پیشرانه‌ی ساخت بریتانیا دارند. احتمالا مینی در آمریکا بازنده رقابت با خودروهای ساخت برندهای ژاپنی و کره‌ای خواهد بود.

آئودی - بازنده

هیچ یک از خودروها یا موتورهایش را در آمریکا تولید نمی‌کند. بیشتر محصولاتش در اتحادیه اروپا مونتاژ می‌شوند که به نظر می‌رسد با آمریکا فاصله زیادی برای توافق تجاری دارد. پرفروش‌ترین مدل، Q5 است که آئودی به دلیل توافق USMCA (توافق آمریکا-مکزیک-کانادا) و پیش‌نیاز آن نفتا (NAFTA)، تصمیم گرفت در مکزیک تولید کند!

جنرال موتورز (GM) - بازنده

این شرکت واقعاً از آزادسازی تجارت در مرزهای مکزیک و کانادا بهره برد. اما حالا تولید و محتوای نسبتاً کم آن در آمریکا، گریبان‌گیرش خواهد شد. اگرچه کارخانه‌های زیادی در آمریکا دارد، اما بازسازی آن‌ها زمان و سرمایه‌گذاری کلانی می‌طلبد؛ آن هم در شرایطی که سود و قیمت سهام‌اش به دلیل تعرفه‌ها کاهش یافته است.

فولکس‌واگن - بازنده

اگرچه یک کارخانه بزرگ در آمریکا دارد، اما حدود دو سوم خودروهایی که در این کشور می‌فروشد، وارداتی هستند؛ از جمله محصولات کارخانه بزرگش در مکزیک که تیگوان را تولید می‌کند.

رولزرویس - بازنده

بله، مشتریان آمریکایی‌اش احتمالاً هزینه بیشتری پرداخت خواهند کرد. چاره‌ای ندارند: این شرکت از موتورهای آلمانی و بسیاری قطعات دیگر استفاده می‌کند، بنابراین حتی اگر انگلیس به توافق تجاری برسد، بهره کامل را نخواهد برد.

تسلا  و ریویان- برنده

بدون هیچ شگفتی، شرکت خودروسازی که توسط مشاور و حامی رئیس‌جمهور، ایلان ماسک، اداره می‌شود، تأثیر بسیار کمتری نسبت به سایرین خواهد دید. تمام خودروهایش در آمریکا تولید می‌شوند. ریویان دیگر سازنده خودروهای برقی نیز تمام محصولاتش را در آمریکا تولید می‌کند.

فورد - برنده

فورد بسیار بومی‌تر از جنرال موتورز است. کارخانه‌های خارجی این برند امریکایی، از جمله واحد نسبتاً بزرگش در اروپا، به خوبی ایزوله شده‌اند؛ چرا که خودروهای زیادی به آمریکا صادر نمی‌کنند. فورد وابستگی چندانی به قطعات ساخت چین نیز ندارد.

نیسان - برنده‌ی نسبی

کارخانه‌‌های نیسان در انگلیس که قشقایی، جوک و لیف تولید می‌کنند؛ محصولی به آمریکا نمی‌فرستند. نیسان از زیان رقبا و افزایش قیمت آن‌ها، سود خواهد برد. دیگر برندهای ژاپنی، شامل تویوتا و هوندا و مزدا، هرچند که مالک کارخانه‌های متعدد داخل خاک امریکا هستند؛ بیش از نیسان به قطعات وارداتی وابستگی دارند.

مازراتی و آلفارومئو - بازنده محض

برندهای زیرمجموعه‌ی استلانتیس که در امریکا فعال هستند؛ منابع درآمدی بسیار مهمی برای این گروه صنعتی محسوب می‌شوند. جیپ و رم و کرایسلر وابستگی چندانی به خارج از امریکا ندارند اما شرایط برای مازراتی و آلفارومئو بسیار بدتر از قبل خواهد شد.

استلانتیس، این غول خودروسازی، در سال ۲۰۲۴ با سقوط شدید فروش و درآمد مواجه شد که در نهایت به استعفای ناگهانی کارلوس تاوارس، مدیرعامل انجامید. سال جدید قرار بود سال بازسازی برای این شرکت باشد، اما با اعمال تعرفه‌های سنگین ترامپ و عدم نشانه‌ای از توقف آن، وضعیت استلانتیس ممکن است به زودی به مراتب بدتر شود.

در آمریکا، آلفارومئو طی سال ۲۰۲۴ تنها ۸,۸۶۵ دستگاه خودرو فروش داشت که ۱۹ درصد کاهش نسبت به سال ۲۰۲۳ را نشان می‌دهد. اما وضعیت مازراتی به مراتب نگران‌کننده‌تر است—این برند لوکس در کل جهان ۱۱,۳۰۰ دستگاه فروخته که ۴,۸۱۹ دستگاه آن مربوط به امریکا است. شرایط جدید، می‌تواند به توقف تولید کامل برای مازراتی و آلفارومئو یا شاید فروش این شرکت‌ها توسط استلانتیس منجر شود.