آمار وزیر کار از تعداد خودروهای لوکس در ایران: فقط چهار لامبورگینی داریم!

به گزارش پدال به نقل از ایسنا، احمد میدری در جریان جلسه علنی مجلس شورای اسلامی جهت حذف یارانه دهک‌های بالای درآمدی اعلام کرد که بر اساس داده‌های سامانه اطلاعات رفاه ایرانیان، ۱۸۱ نفر مازراتی، ۳۶۰۰ نفر پورشه و ۱۰ هزار نفر لندرور در اختیار دارند و با آمارهایی از این قبیل نمی‌توان عموم جامعه را ثروتمند توصیف کرد.

او تأکید کرد این اطلاعات بر پایه داده‌های ثبت‌شده در پایگاه‌های رسمی کشور استخراج شده و نشان می‌دهد که برخلاف تصور عمومی، جامعه ایران از نظر مالکیت خودروهای گران‌قیمت گستردگی چندانی ندارد.

میدری افزود: «وقتی آمار خودروهای لوکس را می‌بینیم، مشخص می‌شود جامعه ایران آن‌گونه که تصور می‌شود مرفه نیست. مثلاً تعداد دارندگان محصولات کرمان‌موتور حدود ۵۶ هزار نفر است که در مقایسه با خودروهای لوکس، اختلاف چشمگیری دارد.»

بر اساس این داده‌ها، لامبورگینی با تنها چهار دستگاه ثبت‌شده، خاص‌ترین خودروی موجود در بازار ایران محسوب می‌شود و پس از آن مازراتی، پورشه و لندرور بیشترین سهم را در میان خودروهای لوکس دارند.

با وجود اینکه وزیر کار این آمار را رسمی می‌خواند برخی از همین اعداد نیز پرسش برانگیز هستند؛ به طور مثل ده هزار خودرو از برند لندرور نمی‌تواند مربوط به مدل‌های لوکس و بروز این برند انگلیسی باشد (منظور وزیر احتمالا تویوتا لندکروز بوده) و یا در مورد کرمان موتور نیز داده‌های فروش این شرکت نشان می‌دهد که آمار فروش این خودروساز در طول سه سال گذشته که اوج عملکرد آن بوده بیش از 56 هزار دستگاه خودرو است و احتمالا در این مورد نیز به طور مشخص خودروهای برند "کی‌ام‌سی" مدنظر بوده است.

بازار خودروهای لوکس در ایران اگرچه از نظر عددی بسیار محدود است، اما در فضای رسانه‌ای و ذهنی جامعه حضوری پررنگ دارد. تصاویر چند خودروی خاص در خیابان‌های شمال تهران یا مناطق آزاد، ذهن مردم را به سمت گسترش ثروت‌نمایی سوق می‌دهد؛ در حالی که آمار رسمی نشان می‌دهد چنین خودروهایی در کل کشور به تعداد چند هزار دستگاه بیشتر نیستند.

برای مقایسه، تنها در شهر دوبی بیش از ۲۵۰۰ دستگاه لامبورگینی تردد دارد، در حالی که در کل ایران فقط ۴ دستگاه از این برند ایتالیایی ثبت شده است. حتی برندهایی مانند پورشه و مازراتی که طی سال‌های گذشته واردات محدودی داشته‌اند، هنوز در مقیاس بازار خودرو ایران سهم ناچیزی دارند.

در ایران خودروهای لوکس بیشتر از آنکه ابزار حمل‌ونقل باشند، به کالایی سرمایه‌ای تبدیل شده‌اند. نوسان نرخ ارز، محدودیت واردات و ممنوعیت مکرر شماره‌گذاری باعث شده ارزش چنین خودروهایی در گذر زمان افزایش یابد و مالکانشان آن‌ها را به‌عنوان دارایی قابل‌نگهداری تلقی کنند.

با این حال، نبود خدمات پس از فروش رسمی و کمبود قطعات، باعث شده بسیاری از این خودروها در گاراژها بمانند و استفاده‌ی روزمره از آن‌ها منطقی نباشد. به همین دلیل، بخش بزرگی از خودروهای لوکس فعال در کشور یا در مناطق آزاد تردد می‌کنند یا در اختیار کلکسیون‌داران خصوصی هستند.

انتشار این آمار، دو نگاه متفاوت را برمی‌انگیزد. گروهی این ارقام را نشانه‌ای از شکاف طبقاتی عمیق در جامعه می‌دانند؛ زیرا حتی وجود چهار لامبورگینی در اقتصادی با درآمد متوسط پایین، خود به‌نوعی تضاد اجتماعی محسوب می‌شود.

اما نگاه دیگر بر این باور است که تعداد اندک چنین خودروهایی نشان می‌دهد بازار لوکس ایران عملاً کوچک و غیرتأثیرگذار بر اقتصاد کلان است و تمرکز افکار عمومی بر چند نمونه خاص، اغراق‌آمیز است.

آمار رسمی وزیر تعاون نشان می‌دهد بازار خودروهای لوکس در ایران بیشتر جنبه نمادین دارد تا اقتصادی. با وجود علاقه بخشی از جامعه به خودروهای خاص و پرقدرت، محدودیت واردات، تعرفه‌های سنگین، هزینه نگهداری بالا و نبود زیرساخت خدماتی باعث شده تعداد واقعی این خودروها بسیار پایین باشد.

به بیان ساده، ایران برخلاف کشورهایی مانند امارات یا عربستان، بازار واقعی خودروهای لوکس ندارد؛ آنچه وجود دارد مجموعه‌ای محدود از خودروهای خاص است که بیشتر ارزش روانی و نمادین دارند تا کاربردی یا اقتصادی.