معرفی 12 سلبریتی مشهور با سابقه رانندگی حرفه‌ای در مسابقات!

باید ارتباطی میان مجموعه مهارت‌های بازیگران و رانندگان مسابقه وجود داشته باشد. شاید دلیل آن، هیجان آدرنالین و تمایل به سازگاری با هر شرایطی باشد که پیش رویشان قرار می‌گیرد. این ویژگی هم در مقابل دوربین و هم در پیست مسابقه به‌طور منظم دیده می‌شود. برخی از بازیگران پس از مدتی از ایفای نقش راننده در فیلم‌ها خسته می‌شوند و ترجیح می‌دهند ماجراجویی واقعی را تجربه کنند. این دسته از بازیگران از شهرت خود برای جذب چند اسپانسر استفاده می‌کنند و پشت فرمان یک خودروی مسابقه واقعی می‌نشینند تا با رانندگان حرفه‌ای رقابت کنند. در ادامه با 12 نفر از آن‌ها آشنا می‌شوید.

هرچند او بیشتر به‌عنوان نابغه طنزآفرین و خالق شخصیت بامزه مستر بین شناخته می‌شود، اما روآن اتکینسون در واقع یک راننده مسابقه حرفه‌ای و علاقه‌مند جدی به دنیای اتومبیل‌رانی است.

زمانی که در حال فیلم‌برداری فیلم‌هایی مانند جانی انگلیش یا مجموعه‌هایی چون بلک‌ادر نیست، روآن اتکینسون وقت خود را صرف رانندگی در پیست‌های مسابقه در سراسر جهان و نوشتن برای مجلات تخصصی اتومبیل‌رانی می‌کند. او پیش‌تر مالک یک خودروی مسابقه‌ای مک‌لارن F1 بود که در حادثه‌ای با آن تصادف کرد. همچنین در دهه 1980 میلادی، با یک رنو 5 موتور وسط در رقابت‌های سری مسابقات توربو کاپ شرکت داشت. در سال 2010 نیز با خودروی استون مارتین شخصی‌اش در رویداد مشهور سیلورستون رانندگی کرد. در سال 2014 روآن اتکینسون در جریان رانندگی با یک فورد فالکن اسپریت کلاسیک یک برخورد شدید روبه‌رو را تجربه کرد. خوشبختانه این کمدین مشهور تنها دچار جراحات سطحی شد، اما خود خودرو به‌طور کامل از بین رفت.

باور کردنش شاید دشوار باشد، اما والتر کرانکایت، روزنامه‌نگار و مجری سرشناس آمریکایی، یک راننده مسابقه پرشور و فردی ماهر پشت فرمان بود. نکته جالب درباره او این است که بیشتر موفقیت‌هایش در مسابقات اتومبیل‌رانی را پیش از آنکه به‌عنوان مجری برنامه خبری شبکه CBS در دهه‌های 1960 و 1970 به شهرت برسد، به دست آورد.

در سال 1959، والتر کرانکایت با رانندگی یک ولوو PV444 در مسابقه استقامت برگزارشده در لیم پارک، ایالت کنتیکت، موفق شد مقام سوم را کسب کند. در همان سال، او به‌همراه راننده‌ای دیگر با خودروی لانچیا آپیا زاگاتو در مسابقه 12 ساعته سبرینگ شرکت کرد و تیم او در پایان در جایگاه چهلم ایستاد. با این حال، والتر کرانکایت در تمام طول زندگی خود یک علاقه‌مند پرشور به اتومبیل‌رانی باقی ماند و حتی با افزایش سن نیز در مسابقات ویژه چهره‌های مشهور شرکت می‌کرد. با گذر زمان، او سرانجام خودروی مسابقه‌ای خود را با یک قایق بادبانی عوض کرد و به یک قایقران حرفه‌ای تبدیل شد که در مسابقات قایقرانی در نقاط مختلف ایالات متحده شرکت می‌کرد.

تام کروز آن‌قدر به رانندگی مسابقه‌ای علاقه‌مند است که عشق خود به این ورزش را به یک پروژه سینمایی شخصی تبدیل کرد؛ فیلم روزهای تندر محصول سال 1990 که درباره مسابقات اتومبیل‌رانی ساخته شد. تام کروز انگیزه ورود به دنیای اتومبیل‌رانی را از دوست و هم‌بازی‌اش در فیلم رنگ پول محصول 1986، یعنی پل نیومن، الهام گرفت.

با این حال، با وجود علاقه فراوانش به مسابقات، تام کروز به‌عنوان راننده‌ای ضعیف شناخته می‌شد؛ آن‌قدر که سایر رانندگان به شوخی او را با لقب "ببین کروز تصادف می‌کند" صدا می‌زدند. به گفته مربیان رانندگی او، مشکل اصلی این بود که کروز بیش از حد تهاجمی رانندگی می‌کرد و کنترل کافی بر هیجان خود نداشت. خود او نیز در مصاحبه‌هایی اذعان کرده است که دشواری‌هایش در پشت فرمان تا حدی به دلیل ابتلا به یک بیماری بوده است.

صرف‌نظر از دلیل آن، تام کروز سرانجام مجبور شد از ادامه فعالیت در مسابقات اتومبیل‌رانی صرف‌نظر کند، زیرا استودیوهای فیلم‌سازی که با او همکاری داشتند اعلام کردند در صورت ادامه این ورزش پرخطر، حاضر به بیمه کردنش نخواهند بود. با این حال، تام کروز همچنان یک طرفدار پرشور اتومبیل‌رانی باقی مانده است و حتی در برنامه تلویزیونی معروف شبکه بی‌بی‌سی، یعنی تاپ گیر نیز حضور پیدا کرده است.

از تلخ‌ترین تناقض‌های دنیای سینما این بود که پل واکر، ستاره مجموعه فیلم‌های سریع و خشن در یک سانحه رانندگی جان خود را از دست داد. با این حال، پیش از مرگش، واکر نه‌تنها در فیلم‌هایی با محوریت مسابقات اتومبیل‌رانی ایفای نقش می‌کرد، بلکه خود نیز یک راننده حرفه‌ای و مالک تیمی معتبر در دنیای مسابقات خودرو بود.

این بازیگر بااستعداد و راننده ماهر، در سری مسابقات ردلاین تایم اتک شرکت می‌کرد و پشت فرمان یک بی‌ام‌و M3 تیون ‌شده قرار می‌گرفت. او همچنین یکی از مالکان مجموعه Always Evolving بود؛ کارگاهی تخصصی در زمینه تیونینگ و تیمی مسابقه‌ای که حتی پس از درگذشت او نیز فعالیت خود را ادامه داده است.

فرانکی مونیز به‌عنوان فرزند میانی دوست‌داشتنی و شخصیت اصلی سریال Malcolm in the Middle محبوبیت بسیاری داشت. به نظر می‌رسید فرانکی پس از بازی در سریال خود، مسیر پرهیجانی در دنیای فیلم و تلویزیون در پیش گیرد، اما با گذراندن دوره نوجوانی و عبور از سختی‌های آن، به ارزش‌های واقعی زندگی مانند قدرت اسب‌بخار و هیجان رانندگی پی برد.

یکی از ویژگی‌های مفید برای رانندگان مسابقه، قد و قامت کوچک‌تر است. فرانکی با قد 165 سانتی‌متر، توانست به‌راحتی وارد کابین انواع خودروهای مسابقه‌ای شود. او در چندین سری مسابقه‌ای شرکت کرده و در مسابقات فرمول آتلانتیک 2009 موفق به حضور در بین 10 راننده برتر شده است.

جیسون پریستلی یکی از چهره‌های جالب دنیای سرگرمی است. او از طریق بازیگری به شهرت و درآمد رسید، اما در این مسیر، روندها و سبک‌های فرهنگی در آمریکا را شکل داد. همه چیز درباره شخصیت او توسط جوانان در سراسر جهان تقلید می‌شد و مد و فشن این سریال تبدیل به یک پدیده جهانی شد.

جیسون از شهرت خود لذت می‌برد و همان کاری را انجام داد که هر نوجوان کانادایی علاقه‌مند به اتومبیل‌رانی انجام می‌داد. او خود را بیشتر یک علاقه‌مند می‌دانست، اما به‌صورت رقابتی مسابقه می‌داد و در سال 2003 نزدیک بود جان خود را از دست بدهد زیرا با یک خودروی ایندی با سرعت بسیار زیاد از پیچ خارج شد و به دیوار برخورد کرد. پس از این حادثه، جیسون از رانندگی مسابقه‌ای کناره‌گیری کرد، اما همچنان در دنیای اتومبیل‌رانی باقی ماند و به‌عنوان مالک تیم فعالیت کرد. تیم FAZZT که او یکی از مالکان آن بود، در مسابقه ایندیاناپولیس 500 سال 2010 موفق به کسب مقام دهم شد.

جیمز گارنر یک علاقه‌مند جدی به مسابقات اتومبیل‌رانی و مالک یک تیم حرفه‌ای مسابقه‌ای بود که سه فصل در برخی از معتبرترین مسابقات استقامت جهان شرکت کرد. با این حال، اشتیاق واقعی او مربوط به ورزش‌های موتوری خارج از جاده بود. این کهنه‌سرباز ارتش از حضور در مسیرهای خاکی هیچ ابایی نداشت و نقش مهمی در رشد محبوبیت مسابقه مشهور باجا 500 ایفا کرد.

در خصوص دوران حضورش پشت فرمان، جیمز گارنر در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 در چندین مسابقه پرهیجان شرکت کرد. به او این افتخار داده شد که سه بار پشت فرمان خودروی پیشرو مسابقه ایندیاناپولیس 500 بنشیند. این تجربه نه‌تنها برای ورزش اتومبیل‌رانی مفید است، بلکه برای راننده خوش‌شانس نیز فرصتی بی‌نظیر محسوب می‌شود؛ چه کسی می‌تواند در مقابل وسسه رانندگی با خودروی پیشرو ایندیاناپولیس 500 مخالفت کند؟

چطور ممکن بود استیو مک‌کوئین راننده مسابقه نباشد؟ به نظر می‌رسید تقدیر او این بود که پشت فرمان بنشیند. استیو مک‌کوئین همیشه آن تیزهوشی و جسارت لازم برای یک راننده بزرگ را در خود داشت. به زبان قرن بیست‌ویکم، می‌توان او را جوانی سرکش و پرچالش توصیف کرد. او مدتی را در چندین مدرسه اصلاحی گذراند و شگفت‌آور اینکه، پس از ترک مدرسه، تغییر و اصلاح شخصیتش به‌طور کامل محقق شد.

استیو مک‌کوئین تعریف کامل جذابیت یک بازیگر مرد، در دهه‌های 1960 و اوایل 1970 بود که مدتی طولانی به عنوان محبوب‌ترین ستاره سینما شناخته می‌شد. اکثر علاقه‌مندان خودرو، استیو مک‌کوئین را با شخصیت فرانک بولیت مقایسه می‌کنند و وقتی نام بولیت به ذهن می‌آید، تصویر یک مرد خشن، قدرتمند و خودروی فورد موستانگ تداعی می‌شود. پس از اکران آن فیلم، فروش موستانگ به‌شدت افزایش یافت. استیو در رانندگی خودروها مهارت داشت و در مسابقات استقامت، نتایج چشمگیری کسب می‌کرد. او همچنین در مسابقات موتورسواری آفرود شرکت داشت.

جین هکمن تقریباً در همه زمینه‌ها تبحر دارد: کمدی، درام و مسابقات اتومبیل‌رانی. این بازیگر که دو جایزه اسکار را از آن خود کرده و اکنون از بازیگری کناره‌گیری کرده است، حرفه‌ای طولانی و پررنگ در عرصه بازیگری و همچنین اتومبیل‌رانی داشته است. طبق روایت‌های هالیوودی، جین پس از فیلم‌برداری The French Connection به ایده رانندگی مسابقه‌ای علاقه‌مند شد، چرا که در این فیلم بسیاری از حرکات بدلکاری خود را شخصاً انجام داد. اوج دوران مسابقه‌ای او در سال 1983 رقم خورد، زمانی که برای تیم دن گرنی در مسابقه 24 ساعته دیتونا رانندگی کرد.

مسابقات استقامت بیشتر مناسب افرادی است که به‌صورت تفریحی یا نیمه‌وقت مسابقه می‌دهند، زیرا دسته‌بندی‌های مختلف خودروها به رانندگان این امکان را می‌دهد که پشت فرمان خودرویی بنشینند که بتوانند بر آن تسلط پیدا کنند. اغلب در همین دسته از مسابقات است که بازیگران وارد عرصه مسابقه می‌شوند، از جمله فردی که در رتبه سوم قرار دارد.

پاتریک دمپسی شاید با استعدادترین راننده در این فهرست باشد، هرچند احتمالاً به‌خاطر مهارت‌های رانندگی‌اش چندان شناخته‌شده نیست. او در برخی از معتبرترین مسابقات استقامت جهان, از جمله معتبرترین آن‌ها، یعنی 24 ساعته لمان نیز شرکت کرده است.

لمان مبدأ مسابقات استقامت محسوب می‌شود و سایر رقابت‌ها در مقایسه با تاریخچه این ماراتن 24 ساعته که هر سال توسط تیم‌ها برگزار می‌شود، کم‌اهمیت به نظر می‌رسند. پاتریک همچنین در مسابقه Petit Le Mans در رود آتلانتا شرکت کرده و در سال 2011 در مسابقه 24 ساعته دیتونا رولکس، مقام سوم کلی را به دست آورده است.

پل نیومن افسانه ای در سال 2008 درگذشت. با این حال، در سال 2000 در مسابقه لمان شرکت می‌کرد و در سال 2006، در سن 81 سالگی، مسن‌ترین شرکت‌کننده‌ای شد که تا آن زمان در مسابقه 24 ساعته رولکس شروع به مسابقه کرده بود. هر کسی که با دنیای مسابقات آشنایی دارد، تیم نیومن هاس را می شناسد و می داند که پل نیومن پشت صحنه آن حضور داشته است.

پل نیومن در پیست‌های مسابقه نیز یک افسانه بود. او تقریباً به همان اندازه که در عرصه بازیگری افتخار کسب کرده بود، در دنیای اتومبیل‌رانی نیز موفقیت‌های فراوانی داشت. او واقعاً در این زمینه بی‌نظیر بود. پاتریک دمپسی مهارت‌هایی مشابه پل نشان داد، اما احتمالاً هیچ‌گاه به عمر طولانی و دستاوردهای گسترده پل نیومن در پیست نخواهد رسید. طبیعی بود که آخرین نقش پل نیومن، صداپیشگی شخصیت هادسون در انیمیشن ماشین ها باشد. در مورد تمامی افتخارات او در پیست‌های مسابقه باید گفت: او در مسابقه 24 ساعته لمان 1979 موفق به کسب مقام دوم کلی شد و در مسابقه 24 ساعته دیتونا 1995 مقام نخست در کلاس خود را به دست آورد.

این فهرست شاید بدون جیمز دین وجود نداشت. این بازیگر علاقه عمیقی به مسابقات اتومبیل‌رانی داشت. جیمز پیش از فیلم‌برداری Rebel Without a Cause مسابقه می‌داد و پس از پایان فیلم‌برداری، بی‌صبرانه منتظر بازگشت به پیست بود. او این‌قدر به رانندگی علاقه داشت که قرارداد با شرکت برادران وارنر به او اجازه نمی‌داد تا پیش از پایان فیلم‌برداری Giant به مسابقات بپردازد.

جیمز نخستین بازیگری بود که با جسارت وارد پیست مسابقه شد و پس از اتمام آن فیلم، تمرکز خود را بر تبدیل شدن به یک راننده معتبر معطوف کرد. او طرفدار خودروهای پورشه بود و یک پورشه 550 اسپایدر خرید با این هدف که با آن مسابقه دهد. متأسفانه، او هیچ‌گاه فرصت تجربه رسمی مسابقه را نداشت. جیمز در حین رانندگی با پورشه جدیدش به سمت سالیناس، کالیفرنیا برای شرکت در یک رویداد مسابقه‌ای جان خود را از دست داد.