فورد برای نجات از بحران در اروپا، دست به دامن رنو شد

فورد برای نجات کسب‌وکار بحران‌زده‌اش در قاره سبز، دست به دامن رنو شده است. این صرفاً یک همکاری ساده نیست؛ بلکه فریاد کمکی است از سوی یک نماد آمریکایی که استراتژی‌هایش در اروپا یکی پس از دیگری با شکست مواجه شده‌اند. بیانیه‌های رسمی شرکت‌ها از ساخت دو خودروی برقی جدید فورد روی پلتفرم رنو تا سال ۲۰۲۸ خبر می‌دهند اما لحن این بیانیه‌ها، به‌خصوص بیانیهٔ تحقیرآمیز رنو، به‌وضوح نشان می‌دهد که چه کسی در این معامله دست بالا را دارد؛ فورد درخواست کرده و رنو پذیرفته است.

ریشهٔ این بحران به یک تصمیم استراتژیک فاجعه‌بار بازمی‌گردد. فورد با کنار گذاشتن مدل‌های پرفروشی مانند فی‌یستا و فوکوس، تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد خودروهای برقی گذاشت؛ سبدی که معلوم شد چندان هم محکم نیست. این شرکت بیش از یک میلیارد یورو برای تبدیل کارخانه خود در کلن آلمان به قطب تولید خودروی برقی هزینه کرد اما محصول نهایی، یعنی اکسپلورر EV که بر پایهٔ پلتفرم فولکس‌واگن ساخته شده، با استقبال سرد بازار روبرو شد. در حال حاضر، تنها تکیه‌گاه فورد در اروپا، شاسی‌بلندهای پوما و کوگا هستند که به‌تنهایی برای سرپا نگه داشتن عملیات این شرکت کافی نیستند. این وضعیت، فورد را در موقعیتی قرار داده که برای یک تغییر مسیر فوری، به هر ریسمانی چنگ بزند.

دلیل اصلی انتخاب رنو به‌جای ادامه همکاری با فولکس‌واگن، سرعت بالای شرکت فرانسوی در توسعهٔ خودروهای جدید است. رنو ثابت کرده که می‌تواند مدل‌های برقی جدید و موفقی مانند رنو ۵ و توئینگو EV را تنها در عرض دو سال از طرح اولیه به خط تولید برساند. این زمان، تقریباً دو برابر سریع‌تر از رقبای غربی است. فورد امیدوار است با استفاده از پلتفرم پیشرفتهٔ رنو با نام AmpR، بتواند تا سال ۲۰۲۸ خودروهای برقی جدید خود را روانه بازار کند؛ خودروهایی که فعلاً هیچ طرحی از آن‌ها وجود ندارد ولی جالب اینجاست که فورد اصرار دارد خودروهای آینده‌اش طراحی و دینامیک رانندگی فورد را حفظ خواهند کرد، حتی اگر قرار باشد در کارخانه‌های رنو در فرانسه تولید شوند.

با اینکه تمام توجهات به سمت خودروهای برقی است، به نظر می‌رسد هدف اصلی فورد متقاعد کردن قانون‌گذاران اروپایی برای تمدید مهلت فروش خودروهای بنزینی است. فورد قصد دارد با کمک رنو، مدل‌های بنزینی جدید و مقرون‌به‌صرفه‌ای را نیز عرضه کند تا سبد محصولاتش را تقویت کند؛ اما رنو از این معامله چه سودی می‌برد؟ پاسخ در بخش خودروهای تجاری سبک نهفته است. فورد رهبر بی‌چون‌وچرای بازار خودروهای تجاری در اروپا است، درحالی‌که رنو در این بخش فروش کمتری دارد. تولید مشترک این خودروها می‌تواند یک برد بزرگ برای هر دو شرکت باشد و جایگاه آن‌ها را در مقابل رقبای چینی که با سرعت در حال نفوذ به بازار اروپا هستند، مستحکم‌تر کند.