اوپل دیپلمات کوپه، خودروی عضلانی آلمانی با پیشرانه V8 شورلت

در طول دههٔ 60، خودروسازان آمریکایی درگیر جنگ اسب بخار بودند که این منجر به ساخت خودروهایی شد که امروز تحت عنوان ماسل کار یا خودروی عضلانی می‌شناسیم. این در حالی بود که در اروپا خودروهای اقتصادی جمع‌وجوری مثل فولکس‌واگن بیتل بر جاده‌ها حکمرانی می‌کردند. بااین‌حال، از سال 1965 تا 1967، برند اوپل جنرال موتورز طعم ماسل کارهای آمریکایی را به اروپا آورد.

اوپل که از سال 2017 به مالکیت پژو-سیتروئن و بعداً استلانتیس درآمد، یک خودروساز آلمانی با سابقه‌ای طولانی است. این شرکت در سال 1862 به‌عنوان سازندهٔ چرخ‌خیاطی تأسیس شد، بعداً به تولید دوچرخه پرداخت و سرانجام در اوایل دههٔ 20 به یکی از خودروسازان برجستهٔ آلمان تبدیل شد. بااین‌حال، اوپل به‌عنوان یک برند مستقل خیلی دوام نیاورد زیرا در سال 1931 جنرال موتورز به‌طور کامل اوپل را خرید و این برند آلمانی را به بخش اروپایی خود تبدیل کرد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، کارخانه‌های اوپل با کمک جنرال موتورز بازسازی شدند و مدل‌های جدید به بازار آمدند.

سدان بزرگ کاپیتان پرچم‌دار اوپل بود که پس از تجربهٔ پنج نسل موفق، اوپل نسل کاملاً جدید آن را با نام اختصاری KAD برای رقابت با مرسدس بنز معرفی کرد. این خودرو کاملاً بازطراحی شده و از استانداردهای مدرن بهره‌مند شده بود. این نسل از سدان لوکس اوپل در سه نسخهٔ مختلف تولید می‌شد که کاپیتان نسخهٔ پایه بود. نسخهٔ میان رده آدمیرال و نسخهٔ پرچم‌دار هم دیپلمات نام داشت. ازآنجایی‌که دپارتمان‌های طراحی و مهندسی اوپل مشغول توسعهٔ مدل‌های رکورد و کادت سری B بودند، سری KAD تا حد زیادی با کمک جنرال موتورز توسعه پیدا کرد.

این خودرو روی پلت‌فرم محرک عقب X-Body ساخته و به پیشرانه‌های جنرال موتورز مجهز شد؛ بنابراین، کاپیتان، آدمیرال و دیپلمات در اصل شورلت نوا با بدنهٔ اروپایی محسوب می‌شدند. علاوه بر پلت‌فرم و پیشرانه، اوپل در سری KAD فرمول محبوب کوپهٔ لوکس را هم از آمریکا قرض گرفت و از آن برای ساخت جذاب‌ترین عضو این سری یعنی دیپلمات V8 کوپه استفاده کرد.

دیپلمات V8 کوپه که روی نسخهٔ کمی کشیده‌تری از پلت‌فرم X-Body شورلت نوا ساخته شده بود، طبق استانداردهای آمریکایی بین کلاس کامپکت و میان سایز قرار می‌گرفت اما در اروپا خودرویی فول سایز به‌حساب می‌آمد. این ماشین به‌صورت استاندارد به تمام ویژگی‌های لوکسی که در سری KAD ارائه می‌شد مجهز بود که آن را به همتای اروپایی کوپه‌های لوکس آمریکایی مثل بیوک ریویرا تبدیل می‌کرد. برای اروپایی‌ها اما دیپلمات V8 کوپه شبیه ماسل کاری بود که از اقیانوس اطلس عبور کرده است. این ماشین با اندازه‌ای دو برابر بیتل، شبیه ترکیبی از شورلت نوا و شول به نظر می‌رسید اما در داخل به لطف صندلی‌های اسپرت چرمی و تریم‌های چوبی واقعی فراوان، بیشتر شبیه ریویرا احساس می‌شد.

این کوپهٔ آلمانی علاوه بر اینکه ظاهری آمریکایی داشت، زیر کاپوت هم پیشرانه‌ای تمام آمریکایی را پنهان کرده بود. پیشرانهٔ استاندارد که با دیپلمات سدان مشترک بود، یک نمونهٔ 4.6 لیتری V8 بلوک کوچک شورلت بود که به گیربکس دو سرعتهٔ اتوماتیک متصل می‌شد. این پیشرانه طبق سنجش قدرت ناخالص آمریکا، 220 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما این رقم طبق معیارهای آلمان 187 اسب بخار بود. هیچ‌کدام از این اعداد هرگز مناسب یک ماسل کار نبودند اما موتور بلوک کوچک می‌توانست دیپلمات را به حداکثر سرعت حدود 200 کیلومتر بر ساعت برساند و بهتر از آن، غرش زیبایی داشت که بی‌تردید آمریکایی بود.

بااین‌حال، طبق گفته‌ها، در اتوبان‌های بدون محدودیت سرعت آلمان، پیشرانه پس از استفادهٔ طولانی‌مدت به دلیل خنک‌کنندگی ناکافی، با مشکل مواجه می‌شد. جنرال موتورز اما که نمی‌خواست تصویر قابلیت اطمینان ضدگلولهٔ خود را مخدوش کند، در سال 1966 به اوپل دستور داد تا دیپلمات سدان و کوپه را به نسخهٔ پرفورمنس محور پیشرانهٔ 5.4 لیتری بلوک کوچک مجهز کند. با این موتور که در اروپا 227 اسب بخار قدرت داشت، دیپلمات می‌توانست به‌راحتی از مرز سرعت 200 کیلومتر بر ساعت عبور کند درحالی‌که مشکلات خنک‌کنندگی هم از بین رفت.

دیپلمات V8 کوپه با وجود برخورداری از ظاهر ماسل کار، پیشرانهٔ V8 قدرتمند و کابین لوکس، در بازار اروپا نتوانست موفق عمل کند. مشکل اول قیمت بود که در محدودهٔ پرچم‌داران مرسدس بنز قرار داشت. علاوه بر این، دیپلمات کوپه برای پارکینگ‌های اروپایی خیلی بزرگ بود، مصرف سوخت بالایی داشت و سواری قایق مانند آن دهه‌ها با هندلینگ یک مرسدس بنز فاصله داشت. مشکلات قابلیت اطمینان پیشرانهٔ 4.6 لیتری هم معضل دیگری بود که گریبان کوپهٔ اوپل را گرفت. وقتی همهٔ این موارد کنار هم جمع می‌شدند، باعث می‌شد خریداران اروپایی بجای اوپلی که اساساً آمریکایی بود یک مرسدس بنز تمام آلمانی را انتخاب کنند.

دیپلمات V8 کوپه تنها از سال 1965 تا 1967 به بازار عرضه شد و طی این دوره، اوپل تنها 347 دستگاه از آنچه که می‌توان آمریکایی‌ترین خودروی آلمانی تاریخ دانست تولید کرد. امروزه، علاقه‌مندان به این خودروی شکست‌خورده اما نمادین، تخمین می‌زنند تنها حدود 60 دستگاه از آن هنوز در شرایط خوب و مناسب جاده قرار داشته باشند. به دلیل همین کمیابی، نمونه‌های باقیماندهٔ دیپلمات V8 کوپه بیش از 100 هزار یورو قیمت دارند. برای مقایسه، دیپلمات سدان در نمونه‌های عادی هم‌اکنون تنها حدود 30 هزار یورو قیمت دارند. حتی با وجود این قیمت گزاف، اکثر مالکان دیپلمات کوپه تمایلی به فروش خودروی خود ندارند و به همین دلیل این کوپه جذاب را در حراجی‌ها خیلی کم می‌بینیم.

به‌طورکلی، دیپلمات کوپه هرچند یک شکست کامل برای اوپل در دههٔ 60 بود اما اکنون به یکی از کمیاب‌ترین و خواستنی‌ترین خودروهای کلاسیک اروپایی تبدیل شده و یکی از معدود خودروهای آلمانی به‌حساب می‌آید که با دستورالعمل اصیل آمریکایی ساخته شده است.