پنج کانسپت کلاسیک پورشه که از وجود آن‌ها بی‌خبر هستید

پورشه در کنار خودروهای جاده‌ای و مسابقه‌ای افسانه‌ای، در طول تاریخ خود کانسپت‌های جذابی مثل این پنج نمونه را هم ساخته که شاید خیلی‌ها از وجود آن‌ها بی‌خبر باشند.

داستان پورشه با فردیناند پورشه آغاز می‌شود که ابتدا این شرکت را برای خدمات مشاوره و توسعه تأسیس کرد. یکی از اولین پروژه‌های پورشه خودروی مردمی ارزان‌قیمتی بود که منجر به ساخت فولکس‌واگن بیتل افسانه‌ای شد. در طول جنگ جهانی دوم، این شرکت خودروهای نظامی برای ارتش توسعه داد و پس از پایان جنگ، 356 را به‌عنوان اولین خودرو با برند پورشه معرفی کرد. هرچند 356 خودروی موفقی بود اما پورشه به لطف مدل افسانه‌ای 911 که در سال 1963 معرفی شد به یکی از مشهورترین سازندگان خودروهای اسپرت مبدل گشت. پورشه اما در طول تاریخ خود، کانسپت‌های جذاب زیادی را ساخته که بسیاری از آن‌ها تولید نشدند و شاید خیلی‌ها از وجود چنین کانسپت‌هایی بی‌خبر باشند. در ادامه با پنج نمونه از این خودروها آشنا خواهیم شد.

یکی از اولین کانسپت‌های پورشه، خودرویی بود که تایپ 754 نام گرفت. این خودرو که روی شاسی اصلاح‌شدهٔ 356 ساخته شد، توسط «فردیناند الکساندر پورشه»، نوهٔ فردیناند پورشه طراحی شد. وی به دنبال طراحی جانشینی برای 356 با کابین جادارتر و راحت‌تر بود و درنتیجه، 754 را به شکل کوپه‌ای چهارنفره طراحی کرد. البته فرم اتاق این خودرو در نسخهٔ تولیدی یعنی 911 کاملاً اصلاح شد ولی قسمت جلو تقریباً بدون تغییر باقی ماند. 754 به یک پیشرانهٔ 2 لیتری چهار سیلندر تخت با 130 اسب بخار قدرت مجهز بود و به لطف وزن سبک می‌توانست به حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. خوشبختانه این کانسپت کاملاً سالم باقیمانده و هم‌اکنون در موزهٔ پورشه نگهداری می‌شود.

911 موفقیت چشمگیری برای پورشه به دنبال داشت اما ابتدا صرفاً به‌صورت کوپه ارائه می‌شد و کسانی که خواهان یک پورشهٔ روباز بودند باید سراغ 356 C می‌رفتند که همچنان در حال تولید بود. بااین‌حال، نمایندگی‌های پورشه بیشتر و بیشتر تقاضای ساخت 911 کانورتیبل را می‌کردند. در پاسخ به این تقاضا، پورشه در سال 1965 اقدام به عرضهٔ 911 تارگا کرد زیرا دریافت که بدنهٔ کانورتیبل معمولی نقص‌هایی جدی دارد. مالک یکی از نمایندگی‌های پورشه در آمریکا بنام «جان فون نویمان» اما معتقد بود که 911 تارگا به‌اندازهٔ نسخهٔ کانورتیبل معمولی که خریداران می‌خواستند فروش نخواهد داشت. به همین دلیل، وی اجازهٔ توسعهٔ یک پروتوتایپ 911 روباز را از فری پورشه گرفت. پس از دریافت چراغ سبز و شاسی لخت 911 از پورشه، فون نویمان راهی ایتالیا شد و از برتونه ساخت یک 911 روباز واقعی را خواست که برای خریداران آمریکایی جذاب باشد. نتیجه ساخت بدنه‌ای کاملاً متفاوت و دست‌ساز بود که هیچ شباهتی به 911 نداشت زیرا برتونه سراغ طرح اسپایدر عریض‌تر و کم‌ارتفاع‌تر رفته بود که هرچند متفاوت از ظاهر سنتی پورشه بود اما بدون شک زیبا به نظر می‌رسید. این 911 اسپایدر با 130 اسب بخار قدرت در نمایشگاه ژنو 1966 رونمایی شد اما به دلیل هزینه‌های بالای ساخت هیچ‌گاه به تولید نرسید.

در سال 1954، پورشه اقدام به تولید 356 اسپیداستر با وزن سبک و شیشهٔ جلوی کوچک کرد که به‌سرعت بین خریداران محبوب شد. 30 سال بعد، این شرکت سراغ ایدهٔ بازگرداندن اسپیداستر روی پلت‌فرم 911 رفت و بدین منظور، چند پروتوتایپ هیجان‌انگیز را طراحی کرد. دیوانه‌وارترین پروتوتایپ اسپیداستر در دههٔ 80 مدل کاررا 3.2 اسپیداستر بود که در نمایشگاه فرانکفورت 1987 رونمایی شد. این خودرو همان‌طور که از نامش مشخص است، بر اساس 911 کاررا 3.2 ساخته شده بود اما بجای شیشهٔ جلوی معمولی و سقف بازشو، به شیشهٔ جلوی بسیار کوچک و کاوری فایبرگلاس مجهز بود که کل کابین را به‌جز قسمت راننده می‌پوشاند. برای اینکه رانند بتواند سوار خودرو شود باید این کاور به‌صورت دستی بلند می‌شد. هرچند اسپیداستر جدید پورشه به این شکل تولید نشد اما این کانسپت زمینه را برای ساخت نسخهٔ تولیدی 911 اسپیداستر فراهم کرد.

تا پیش از معرفی کاین در سال 2002، تمام پورشه‌های تولیدی فقط دو در داشتند و حتی کاین هم پیش از آنکه به فروش بالایی دست پیدا کند، با اعتراض شدید طرفداران پورشه مواجه شد. بااین‌حال، پورشه سال‌ها پیش از کاین ایدهٔ ساخت مدلی چهاردر را امتحان کرده بود. این خودرو که با نام H50 در سال 1987 ساخته شد، نسخه‌ای کشیده از مدل 928 با دو در عکس بازشوی اضافی در عقب بود. این کانسپت زمانی ساخته شد که پورشه ایدهٔ خودروی خانوادگی لوکسی را امتحان می‌کرد. البته در سال 1987 بازار برای چنین پورشه‌ای آماده نبود و به همین دلیل، طرح مطالعاتی این شرکت هرگز از مرحلهٔ کانسپت فراتر نرفت. سپس در سال 1988 پورشه کانسپت چهاردر دیگری بنام 989 تولید کرد که نهایتاً دو دهه بعد به تولید پانامرا انجامید.

پانامریکانا که در سال 1989 به‌عنوان هدیهٔ تولد 80 سالگی به فری پورشه اعطا شد، برای نشان دادن برخی ویژگی‌های طراحی نسل 993 آیندهٔ 911 ساخته شده بود. این خودرو که می‌تواند جالب‌ترین کانسپت پورشه در قرن بیستم لقب گیرد، بر اساس شاسی 911 کاررا 4 کانورتیبل ساخته شده و به پیشرانهٔ شش سیلندر تخت هوا خنک با 250 اسب بخار قدرت مجهز بود. بدنهٔ چشمگیر پانامریکانا با ترکیبی از فایبرگلاس و فیبر کربن ساخته شده بود و گلگیرهای غیرمتعارف آن برای جای دادن چرخ‌های بزرگی طراحی شده بودند. این یعنی پانامریکانا به‌راحتی می‌توانست به یک خودروی اسپرت آفرودی مثل 911 داکار امروزی تبدیل شود. نام این خودرو هم از مسابقهٔ رالی کاررا پانامریکانا گرفته شده بود که در دههٔ 50 پورشه چند بار در آن پیروز شد. بااین‌حال، فری پورشه از این خودرو خوشش نیامد ولی پانامریکانا در نمایشگاه‌های توکیو و فرانکفورت 1989 به نمایش درآمد و بازدیدکنندگان را هیجان‌زده کرد. این باعث شد پورشه به فکر تولید آن در تعداد محدودی بیفتد اما متأسفانه این اتفاق هرگز رخ نداد و این کانسپت فوق‌العاده راهی موزهٔ پورشه شد.