مروری بر تاریخچه پورشه 911 GT3، اعجوبه پیست‌ها از سال 1999

شاید باورش سخت باشد ولی اما پورشه ربع قرن است که 911 GT3 را تولید می‌کند و طی چهار نسل مختلف شامل 996، 997، 991 و 992، فلسفهٔ این ماشین از سال 1999 تاکنون ثابت مانده است. پیشرانهٔ تنفس طبیعی دور بالا، کاهش وزن، بهینه‌سازی سیستم تعلیق برای پیست و تقویت ترمزها عناصر اصلی این فرمول هستند. نسل اول GT3 اما ابتدا قرار نبود ساخته شود زیرا پورشه در اواخر دههٔ 90 درگیر مشکلات مالی بود و بودجهٔ زیادی صرف توسعهٔ باکستر و نسل جدید 911 کرده بود. در این شرایط، توسعهٔ یک خودروی جاده‌ای پیست محور ریسک بالایی برای شرکت محسوب می‌شد ولی «هارتموت کریستین» مدیر موتوراسپرت پورشه توانست هیئت‌مدیرهٔ شرکت را برای انجام این کار متقاعد کند. ابتدا هیچ‌کس انتظار نداشت که این خودرو فروش خوبی را تجربه کند ولی GT3 نسل 996 آن‌قدر موفق عمل کرد که به پورشه اعتمادبه‌نفس برای سرمایه‌گذاری روی نسخه‌های جدیدتر را بخشید. هرچند فلسفهٔ GT3 در هر چهار نسل حفظ شده ولی تفاوت‌های قابل‌توجهی بین آن‌ها وجود دارد؛ بنابراین، بیایید با سفر به تاریخچهٔ این خودرو، پیشرفت‌های هر نسل را بررسی کنیم.

همه‌چیز از اینجا آغاز شد. پورشه اولین GT3 را در سال 1999 معرفی کرد و برای دو سال تا 2001 به تولید آن ادامه داد. سپس نوبت به نسخهٔ بروز شدهٔ این نسل رسید که با نام 996.2 شناخته می‌شود. در این مدل، تحویل قدرت، هندلینگ و ترمزها به‌طور قابل‌توجهی ارتقاء پیدا کردند یعنی ویژگی‌هایی که برای یک خودروی پیست محور بسیار مهم هستند. GT3 نسل 996.2 به یک پیشرانهٔ 3.6 لیتری شش سیلندر تخت تنفس طبیعی مجهز بود که به لطف ویژگی‌های سطح بالای مختلفی مثل شاتون‌های تیتانیومی، پیستون‌های فورج‌کاری شده و سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ، 380 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. کالیپرهای ترمز جلوی این خودرو نیز از نوع شش پیستونه بودند که به مهار کردن GT3 کمک می‌کردند.

پس از پایان تولید نسل 996، نوبت به 997 رسید. GT3 در این نسل، از همان فرمول اولیه استفاده می‌کرد ولی حالا آن را با بدنهٔ بزرگ‌تر و عریض‌تر نسل 997 ترکیب کرد. مثل نسل قبلی که نسخه‌های 996.1 و 996.2 داشت، در این نسل هم همین روال ادامه یافت. تولید 997.1 در سال 2007 آغاز شد. حجم موتور مثل قبل همچنان 3.6 لیتر باقی ماند ولی قدرت با افزایش قابل‌توجهی به 415 اسب بخار رسید. ردلاین نیز به 8,400 rpm افزایش یافت و نیروی موتور از طریق یک گیربکس شش سرعته دستی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد. در این نسل آیرودینامیک نقش مهم‌تری را ایفا کرد که نمای تهاجمی‌تری را در جلو و عقب به دنبال داشت. این نسل از کمک‌فنرهای فعال هم بره می‌برد که می‌توانست سیستم تعلیق را برای عملکرد بهتر در پیست سفت‌تر کند. نسخهٔ 997.2 به پیشرانهٔ 3.8 لیتری قوی‌تر مجهز شد که قدرت را به 435 اسب بخار افزایش داد ولی بهبود مهم‌تر افزایش گشتاور به 430 نیوتن متر بود.

نسل 991 برای GT3 تغییر مهمی را به دنبال داشت. این نسل ابتدا در سری 991.1 فقط با گیربکس اتوماتیک دوکلاچه ارائه می‌شد و از پیشرانهٔ 3.8 لیتری استفاده می‌کرد که قابلیت اطمینان پایینی داشت. پورشه اما در سری 991.2 هردوی این مشکلات را برطرف کرد و برای این سری نه‌تنها یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی را ارائه کرد بلکه پیشرانهٔ جدیدی با 4 لیتر حجم را تدارک دید. همین موتور با کمی اصلاحات هنوز هم در GT3 امروزی استفاده می‌شود. در GT3 نسل 991.2 این موتور 500 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و تا 9 هزار rpm دور می‌گرفت. این مدل همچنین به سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب هم مجهز شد که باعث بهبود مانور پذیری خودرو در سرعت‌های پایین و افزایش پایداری در سرعت‌های بالاتر می‌شد. همهٔ این ویژگی‌ها باعث بهبود عملکرد GT3 در پیست شدند.

از ابتدای تولد GT3، پورشه از فرمول تکامل استفاده و هر نسل در قیاس با نسل قبلی سریع‌تر، جذاب‌تر و پیشرفته‌تر شده است. برای نسل کنونی یا 992.1 این ماشین نیز پورشه از بهبودهای کوچکی استفاده کرده که در کنار هم منجر به خلق سریع‌ترین و توانمندتری GT3 تاریخ شده است. به‌عنوان‌مثال، پورشه در این نسل برای اولین بار در جلو از تعلیق دو جناقی استفاده کرده که باعث چابکی بیشتر در پیچ‌ها می‌شود. در سینهٔ خودرو همچنان همان پیشرانهٔ 4 لیتری تخت تنفس طبیعی قرار گرفته که با کمی افزایش خروجی، 510 اسب بخار قدرت تولید می‌کند و برای انتقال نیرو به گیربکس‌های هفت سرعته دوکلاچه یا شش سرعته دستی متصل می‌شود. نسخهٔ بروز شدهٔ این نسل یعنی 992.2 هم به‌تازگی بدون افزایش معرفی شده است به‌احتمال‌زیاد، این آخرین GT3 تنفس طبیعی خواهد بود زیرا طبق گزارش‌ها، به دلیل اعمال قوانین آلایندگی یورو 7، ادامهٔ تولید این خودرو بدون توربوشارژر یا سیستم هیبریدی ممکن نخواهد بود.