بهترین خودروهای اسپرت پورشه که 911 نیستند؛ از 959 تا کاررا GT

نام پورشه مترادف با خودروهای اسپرت است زیرا این شرکت بیش از 70 سال است که به تولید این خودروها می‌پردازد. بااین‌حال، همه پورشه را همیشه با 911 می‌شناسند که البته طبیعی است زیرا 911 یکی از نمادین‌ترین خودروهای اسپرت تاریخ محسوب می‌شود. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که تمام خودروهای اسپرت تاریخ پورشه فقط منحصر به 911 بوده‌اند.

356 فصل اول داستان خودروهای اسپرت پورشه بود. 356 هرچند بر اساس فولکس‌واگن بیتل ساخته شد ولی به‌عنوان یک خودروی اسپرت، به دنبال رقابت با رقبای بزرگ‌تر و قوی‌تر بود. راننده محورترین نسخهٔ 356، مدل اسپیداستر بود که از یک پیشرانهٔ 1.5 لیتری چهار سیلندر تخت با 55 اسب بخار قدرت استفاده می‌کرد. این خودرو در نسخه‌های اولیه که با نام سری A شناخته می‌شوند، بسیار ساده بود و در داخل به‌جز دو صندلی چرمی و تعدادی آمپر ضروری چیز دیگری نداشت.

از بین تمام خودروهای اسپرت تاریخ پورشه، 912 احتمالاً ناشناخته‌ترین مدل است. این خودرو اساساً همان 911 بود که بجای پیشرانهٔ شش سیلندر، با موتور چهار سیلندر تخت 356 تولید می‌شد تا به‌عنوان مدلی پایه و ارزان‌تر، جایگزینی برای 356 باشد. پیشرانهٔ 1.6 لیتری 912 تنها 90 اسب بخار قدرت داشت درحالی‌که موتور 2 لیتری شش سیلندر تخت 911 قدرتی 130 اسب بخاری تولید می‌کرد. 912 چند سال زیر سایهٔ برادر قوی‌تر خود تولید شد تا اینکه نهایتاً در اواسط دههٔ 70 کنار گذاشته شد.

هرچند خیلی‌ها از پورشه به خاطر عدم تغییر ظاهر 911 طی 60 سال انتقاد می‌کنند ولی این شرکت در دههٔ 70 خودروی اسپرتی تولید کرد که ظاهر کاملاً متفاوتی داشت. البته طراحی این خودرو هم بحث‌برانگیز بود زیرا درحالی‌که برخی فرم منحصربه‌فرد آن را دوست داشتند، برخی دیگر به خودرویی که عقب و جلوی آن شبیه هم بود علاقه‌ای نداشتند. 914 ابتدا با پیشرانه‌های چهار سیلندر تخت فولکس‌واگن عرضه شد ولی پورشه بعداً مدل 914/6 را با پیشرانهٔ شش سیلندر قوی‌تر عرضه کرد. این نسخه ابتدا 110 اسب بخار قدرت داشت که این رقم بعداً به 125 اسب بخار افزایش یافت.

پورشه که در سال‌های ابتدایی فعالیت خود فقط خودروهای موتور وسط یا موتور عقب با پیشرانه‌های هوا خنک تخت تولید کرده بود، در سال 1976 مدل 924 را به‌عنوان اولین خودروی موتور جلوی خود با پیشرانهٔ خطی آب خنک معرفی کرد. در سال 1982 نیز مدل 944 به‌عنوان جایگزین 924 معرفی شد. جذاب‌ترین نسخهٔ این خودرو، 944 توربو با پیشرانهٔ چهار سیلندر توربوشارژ بود که در نسخهٔ معمولی 220 اسب بخار و در مدل توربو S تا 250 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. 944 در داخل هم کابینی مجهز و متمرکز بر راننده را ارائه می‌کرد.

959 یکی از اولین خودروهایی بود که مرزهای توانایی‌های سوپرکارهای جاده‌ای را جابجا کرد. این ماشین با پیشرانهٔ توئین توربو، چهار سوپاپ در هر سیلندر، سامانهٔ چهارچرخ محرک و تنظیم خودکار ارتفاع، برای زمان خود خودروی بسیار پیشرفته‌ای بود. در سینهٔ این پورشه، 450 اسب بخار قدرت غوغا می‌کردند و 959 را به حداکثر سرعت فوق‌العادهٔ 317 کیلومتر بر ساعت می‌رساندند که این رقم در نسخهٔ 959 S با 515 اسب بخار قدرت، به 340 کیلومتر بر ساعت رسید تا 959 به سریع‌ترین خودروی جاده‌ای آن زمان تبدیل شود.

968 یک کروزر بزرگ و راحت بود که برای سواری راحت در پیمایش‌های طولانی بزرگراهی طراحی شده بود. به همین دلیل، 968 فاقد چابکی و سرکشی 911 بود که البته این ویژگی بدی برای 968 محسوب نمی‌شد زیرا این دو خودرو برای مخاطبان مختلفی در نظر گرفته شده بودند. بااین‌حال، پورشه تصمیم به ترکیب بهترین‌های هردو خودرو در یک محصول گرفت یعنی یک 968 که بتواند در پیچ‌ها مثل 911 رفتار کند. نتیجه، 968 کلاب اسپرت بود. این نسخه‌ای متمرکز بر پیست با صندلی‌های اسپرت سبک‌وزن، تعلیق پایین‌تر و سفت‌تر و گیربکس شش سرعتهٔ دستی بود. البته خروجی موتور نسبت به نسخهٔ معمولی بدون تغییر باقیمانده و همچنان همان 240 اسب بخار بود ولی دیگر ویژگی‌ها، 968 را به یک خودروی رانندهٔ واقعی تبدیل کرده بودند.

خیلی‌ها احتمالاً پورشه 962 را می‌شناسند زیرا این خودروی مسابقه‌ای مشهوری بود که سه بار برنده لمان شد. بااین‌حال، بسیاری نمی‌دانند که از این خودرو تعدادی نسخهٔ جاده‌ای هم تولید شد. این خودروها توسط شرکتی بنان داوئر با استفاده از قطعات پورشه ساخته می‌شدند و ازآنجایی‌که محدودیت قوانین مسابقات را نداشتند، از نمونه‌های مسابقه‌ای لمان بسیار قوی‌تر بودند. این ماشین به یک پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر تخت توئین توربو مجهز بود که 730 اسب بخار قدرت و 700 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. از 962 داوئر بین سال‌های 1994 تا 1997 مجموعاً 13 دستگاه ساخته شد که شش نمونهٔ آن توسط سلطان برونئی خریداری شد.

در مورد کاررا GT چیزی وجود ندارد که تاکنون نگفته باشیم. یک پورشه تنفس طبیعی موتور وسط با پیشرانهٔ V10، گیربکس دستی و 612 اسب بخار قدرت چیزی است که حتی افراطی‌ترین نسخه‌های 911 هم نمی‌توانند رؤیای آن را داشته باشند. رینگ‌های منیزیومی تک پیچ، پانل سقف قابل برداشتن و دیسک‌های ترمز کربن سرامیکی عظیم هم از دیگر ویژگی‌های کاررا GT بودند. این خودرو یکی از چشمگیرترین سوپرکارهای دههٔ 2000 بود و با تولید تنها 1,270 دستگاه، یکی از کمیاب‌ترین مدل‌های اسپرت تاریخ پورشه محسوب می‌شود.

برخلاف برخی مدل‌های پیست محور و افراطی پورشه که به گلگیرهای برجسته و رینگ‌های پرزرق‌وبرق مجهز هستند، باکستر GTS 4.0 به‌راحتی می‌تواند بدون جلب‌توجه پیست‌ها را به آتش بکشد. این نسخه با پیشرانهٔ 4 لیتری شش سیلندر تخت تنفس طبیعی که 400 اسب بخار قدرت و 420 نیوتن متر گشتاور دارد، از بسیاری از مدل‌های 911 قوی‌تر است. به لطف این نیرو در کنار گیربکس سریع دوکلاچه، GTS 4.0 ظرف تنها 4 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

برای سال‌ها، پسوند RS صرفاً به تهاجمی‌ترین نسخه‌های 911 اختصاص داشت ولی این کیمن افراطی تمام ویژگی‌های لازم را برای کسب شایستگی نام RS دارد. بال‌های بزرگ، ترمزهای آمادهٔ پیست و تنظیمات تعلیق همگی ترکیب شده‌اند تا راننده از 500 اسب بخار قدرت GT4 RS حداکثر استفاده را ببرد. این نیرو توسط همان پیشرانهٔ 4 لیتری شش سیلندر تخت آشنا تولید می‌شود که صرفاً در کنار گیربکس دوکلاچهٔ PDK قرار می‌گیرد. هرچند شاید برخی از عدم ارائهٔ گیربکس دستی برای این ماشین گلایه کنند ولی کیمن GT4 RS فقط برای سرعت طراحی شده و استفاده از گیربکس دوکلاچه منطقی است زیرا حتی حرفه‌ای‌ترین رانندگان هم نمی‌توانند به سرعت این گیربکس دنده‌ها را تعویض کنند.