رپورتاژ

با صنعت خودروسازی ترکیه بیشتر آشنا شوید

رپورتاژ: صنعت خودرو شامل طیف گسترده ای از شرکت ها و سازمان هایی است که در زمینه طراحی، توسعه، ساخت، بازاریابی و فروش وسایل نقلیه موتوری شرکت دارند. این صنعت پردرآمد یکی از بزرگترین بخشهای اقتصادی جهان نیز می باشد. صنعت خودروسازی در دهه ۱۸۶۰ با صدها تولیدکننده آغاز شد که پیشگام کالسکه بدون اسب بودند. برای چندین دهه، ایالات متحده در تولید خودرو در کل جهان پیشرو بود. در سال ۱۹۲۹، قبل از رکود بزرگ، جهان ۳۲.۰۲۸.۵۰۰ اتومبیل در حال استفاده داشت و صنعت اتومبیل ایالات متحده بیش از ۹۰٪ از آنها را در دست داشت. در آن زمان ایالات متحده آمریکا به ازای هر ۴.۸۷ نفر یک اتومبیل داشت. پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده حدود ۷۵ درصد از تولیدات خودرو کل جهان را تولید می کرد. در سال ۱۹۸۰، ایالات متحده از ژاپن عقب افتاده و سپس در سال ۱۹۹۴ دوباره رهبر صنعت خودروسازی جهان شد. در سال ۲۰۰۶، ژاپن به سختی ایالات متحده را در تولید پشت سر گذاشت و این مقام را تا سال ۲۰۰۹، هنگامی که چین با ۱۳.۸ میلیون واحد صدر جدول را به دست آورد.

صنعت خودروسازی ترکیه

صنعت خودروسازی در ترکیه نقش مهمی در بخش اقتصاد ترکیه را ایفا می کند. شرکت هایی که در بخش خودرو سازی ترکیه فعالیت می کنند، عمدتا در منطقه مارمارا قرار دارند که برای دسترسی به آن می توانید از بلیط هواپیما استانبول استفاده کنید. در سال ۲۰۱۲، ترکیه بیش از ۱ میلیون وسیله نقلیه موتوری تولید کرد. با داشتن خوشه ای از خودروسازان و تامین کنندگان قطعات، بخش خودروسازی ترکیه به بخشی جدایی ناپذیر از شبکه جهانی پایه های تولید تبدیل شده است و نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار وسایل نقلیه موتوری و قطعات آن را صادر می کند. در سال ۱۹۶۱ اولین خودرو داخلی به نام Devrim ساخته شد. با تأسیس کارخانه مونتاژ اوتوسان در سال ۱۹۵۹، تولید انبوه خودروی داخلی ترکیه در سال ۱۹۶۶ آغاز شد.

 

خودروسازی های معروف جهان در ترکیه

برخی از تولید کنندگان اتومبیل معروف جهان از چند دهه گذشته در ترکیه حضور دارند و با همکاری بعضی شرکت های خودروسازی ترکیه ای محصولات خود را در بازار ترکیه عرضه می کنند. این تولید کنندگان با کارخانه های تولیدی مانند خودروسازی فیات با همکاری شرکت ترکیه ای توفاس، شرکت خودروسازی رنو با همکاری خودروسازی ترکیه ای اویاک، هیوندا، تویوتا، هوندا و شرکت خودروسازی فورد با همکاری شرکت خودروسازی اوتوسان ترکیه، می باشند.

در تاریخ ۲ نوامبر ۲۰۱۷، ترکیه اعلام کرد که پنج شرکت ترکی با هماهنگی اتحادیه اتاق ها و بورس کالاهای ترکیه، در کنسرسیوم برای تولید خودروهای داخلی کشور شرکت خواهند کرد. انتظار می رود اولین نمونه اولیه در سال ۲۰۱۹ و فروش تجاری تا سال ۲۰۲۱ منتشر شود. این کنسرسیوم شامل شرکت های داخلی (خودروسازی) BMC، گروه آنادول، اتوکار، اویاک رنو، توفاش، کارسان و کوچ هولدینگ می باشد.

 

لمس کیفیت خودروهای ترک با الفبای سفر

ترکیه کشوری است در همسایگی کشورمان ایران که بخش عمده آن در آسیا و بخش کوچکی از آن نیز در قاره اروپا می باشد. پایتخت این کشور شهر آنکارا است ولی شهرهای توریستی و پرطرفدار آن برای گردشگران استانبول، آنتالیا، کوش آداسی، ازمیر، قونیه و آلانیا می باشند و پرطرفدارترین این شهر ها آنتالیا است که با خرید بلیط هواپیما آنتالیا می توانید به این شهر زیبا سفر کنید. اما وجود آثار تاریخی فراوان، داشتن سواحل زیبای مدیترانه و مردمی خونگرم و مهمان نواز تنها دلیلی نیست که موجب جذب میلیون ها توریست به این کشور باشد. برخی از گردشگران تور استانبول نوروز ۹۹ به قصد شرکت در بهترین نمایشگاه های بین المللی خودروسازی که بهترین شرکت های خودروسازی جهان در آن حضور دارند و همچنین بازدید و لمس کیفیت خودروهای ترکیه ای در کنار گشت و گذار در بهترین جاذبه های گردشگری ترکیه به این کشور سفر می کنند. اما یک سوال در ذهن پیش می آید که چه زمانی برای بهره بردن از این دو در یک سفر به کشور ترکیه می باشد و جواب فصل بهار است. فصل بهار هم از نظر گردش در مکان های دیدنی ترکیه بهترین زمان برای سفر به این کشور می باشد و هم اکثر نمایشگاه ها مخصوصا نمایشگاه های خودرو و صنعت خودروسازی در ماه های آوریل تا ژوئن است. آژانس الفبای سفر نیز با برگزاری تورهای مختلف از جمله بهترین تور های استانبول، تور آنتالیا نوروز ۹۹، تور بدروم، تور آنکارا، تور مارماریس و تورهای ترکیبی ترکیه در راستای ماجراجویی در جاذبه های گردشگری ترکیه و همچنین صنعت خودروسازی این کشور همراه شماست.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۴ رای

مطالب مشابه

‫۲۱ دیدگاه‌ها

  1. Joker

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (604 ديدگاه)

    خیلی ریز تبلیغ میکنی پدال جان ?

    موافقم 2
    مخالفم 1
  2. نوید جهرمی

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (3779 ديدگاه)

    بهترین رویپورتاژی بود که تا الان تو پدال دیدم. دمتون گرم :)

  3. NAVID۰۰۹۸

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (10422 ديدگاه)

    چند روز پیش استانبول بودم ، فقط این رو میدونم مردمان ترکیه کمی عصبی ، استرسی و پرخاشگر هستند که البته بیشتر با اَخلاق ما ایرانیها جور در میاد .

    این هم به دوستان بگم که اگر رفتید ، حواستون به کرایه تاکسیها باشه که هیچ قانونی نداره و قبل از سوار شدن چونه بزنید و خجالت نکشید ، چرا که هر کدومشون یه چیزی میپرونه .

    لطفاً اگر هم میشه ، برای خرید نروید و از تاجر و تولید کننده داخلی حمایت کنید ، بخدا خودمون بهترین پوشاک را داریم که در تهران بهترین دوخت و جنس را تولید میکنند .

    خود مردمان ترکیه به شدت به این سیاست عمل میکنند و فقط از محصولات داخلی خرید و استفاده میکنند و شما کمتر مثل ایران میوه خارجی میبینید ، البته به جزء موز ، بقیه تولید داخلیشون هست .

    بیشتر یا تمام خودروهای سواریشون منتاژ خودشونه با بهترین کیفیت اما با کمترین آپشن تا ارزانتر در بیاد .

    موافقم 4
    مخالفم 6
    1. Abbas

      ۶ آذر ۱۳۹۸
      سوابق: (873 ديدگاه)

      آقا نوید عزیز من خودمم با حمایت از تولید داخل صد در صد موافقم،ولی نه مثل مملکت ما که تا یه چیزی تولید کردن دستمونو از نسخه های بهتر خارجیش قطع میکنن،حمایت از تولید داخل تا جاییش خوبه که سازنده به فکر سواستفاده از مشتری بدبخت نباشه،نمونه ی واضحشم همین صنعت خودروسازیمون که خون ملتو کردن تو شیشه،یا میرن بنجلای چینی رو وارد میکنن بعدشم سر هم میکنن به اسم ایرانی میکنن تو پاچه ی ما بدبختا،اگه ترکا رو جنسشون تعصبین جنسشون جنسه،من قسم خوردم جنس داخلی تا جای ممکن نخرم و نخواهم خرید

      موافقم 10
      مخالفم 1
      1. NAVID۰۰۹۸

        ۶ آذر ۱۳۹۸
        سوابق: (10422 ديدگاه)

        به شما حق ۱۰۰ ٪ میدم ، اما باور کن در کشور ما مردم به دو گروه تقسیم شدن :
        ۱: جیره خوار و ساندیسخور ….
        ۲: اونی که دستش روی زانوهای خودشِ در این شرایط سخت تحمیلی و گیر کرده بین یه مشت نامرد که با رانت و فامیل بازی *** که بدون هیچ زحمتی جنس بنجل وارد میکنند تریلی تریلی مثل میوه ، پوشاک یا مجوزهایی برای تولیدات با وامهای کلان یا صادراتی که یکدفعه جلوش بسته میشه به بهانه های مختلف و…. .

        جنبه خودرو که مشخصه و فقط با نخریدن کار حل میشه ، اما در بحث خوراک یا پوشاک ، میلیونها ایرانی وابسته به گردش مالی در این دو حوضه هستند که چشمشان به حمایت من و شماست .
        شاید باورتون نشه ، اما بهترین سبزیجان ، میوه و غذاهای رستورانی را با قیمت مناسب نسبت به سطح درآمدی داریم که در ایرانه با بهترین کیفیت و طعم عالی ، این را از روی تجربه ای میگم که حداقل در چند کشور سطح اول جهان که سفر کردم و مقایسه میکنم ،(( به جزء آمریکا ، نرفتم ولی رفاهشون در خرید مواد غذایی معرکه هست نسبت به سطح دَرامدی )) .
        اگر ما مردم پشت هم نباشیم بخدا آب از آب تکان نمیخوره و هیچکی به هیچکیه ، چرا که هیچ حمایتی نه از حاکمان داریم و نه دیگه عظتی در خارج از مرزها .

        این را گفتم که بدانید من خودم اول با شما هم عقیده بودم در اَمرِ نخریدن جنس ایرانی ، ولی باور کن تمام اون چیزی که در شبکه های ماهواره ای و اجتماعی با رنگ و لعاب میبینیم تا اون چیزی که از نزدیک و مستقیم در کشورهای جهان اول اروپایی و آسیایی تجربه میکنیم ، یک دنیا فاصله هست .
        فقط این را میدونم که این کشور با این ملت واقعاً نجیب ، لیاقتشون بیش از اینهاست که *** ما با سیاستهای اشتباه دارند پَر پَرش میکنند .

        موافقم 4
        مخالفم 1
    2. مهدی

      ۶ آذر ۱۳۹۸
      سوابق: (1 ديدگاه)

      مهندس صنایع از دانشگاه 3 م کشور ام. یک چیز ما رو بدبخت کرد. نداشتن رقیب و حمایت بیجا.
      سیاست دو کشور خیلی فرق میکنه. ترکیه برای دردهاش داره مورفین به مقدار خیلی خیلی کم و در طی مدت مثلا یک سال تجویز میکنه. اما ما داریم تریاک خالص کرمان میدیم به صورت روزانه. ما معتاد شدیم. ترکیه نشد و نمیشه. شما میگی حمایت یعنی بیشتر تریاک بدیم به این معتاد. صنعت فردی نیست بگیم چون یک نفر زحمت میکشه پس بیاییم جنس داخلی بخریم. صنعت و تولید یک زنجیره هست که همین الان 30 درصد مملکت مشغول بهش هستن. برای یک نفر نمیشه کل رو فدا کرد. ترکیه هیچوقت به علت یک نفر کل رو فدا نکرد. غرب هیچوقت فدا نکرد. ژاپن هیچوقت به علت یک نفر کل رو فدا نکرد. اما اون یک نفر رو فراموش هم نکرد. ورشکست شد اومد براش برنامه های حمایتی ریخت. ترکیه سازمانی داره اسمشو نمیدونم. شما پلان یا برنامه برای ایجاد کارگاه یا یه بیزینس داری میری اونجا پلان رو ارائه میدی وام بهت میدن با کمترین سود ممکن. ترکیه مرحله ی در حال گذار رو رد کرده. تقریبا اقتصادش پا گرفته و شده مثل کشورای غربی. تو مرحله ی گذار خوب کار کردن. هرکی به دلایلی ورشکست میشد یا بیزینسشو از دست میداد شش ماه اموزش بهش میدادن و بعدم طرف با شرائط جدید میومد بیزینس میزد. در واقع اون یک نفر تو تفکر حاکم تو ترکیه بیزینس فعلیشو از دست میده. ولی بعد شش ماه اماده میشه برا بیزینس بعد.
      یه زمانی ما چنین برنامه هایی داشتیم. اما مردم سالهاست از تنبلی حتی فکر نمیکنن. فکر کردن تا صد سال دیگه وضع خوبه و وامهایی که برا اشتغال زایی و غیره داده میشد رو خرج چیزای بیهوده کردن. سکه خریدن. خونه ساختن. ماشین خریدن. منظورم قبل احمدی نژاد هست. اون موقع پای چین و کالای چینی به میان نیومده بود. ما و ترکیه به صورت همزمان داشتیم هر سال میلیاردها دلار خرج میکردیم و به صورت وام های اشتغال زایی و کارگاه زایی و حتی وام برا ساخت مسکن به مردم میدادیم تا در اینده مشکلاتو شدید حس نکنن. استاد ما حرف از پولهای میلیاردی تومنی اون موقع میزد. اما امثال شهرام جزایری و هزاران شهرام دیگه بودن. هر کی که وام میگرفت میشد شهرام. وام داده میشد تا اینده رو بسازن. اما شهرام میشدن. اسم خودشونم میزاشتن نابغه. هنوز به شهرام میگن نابغه ی اقتصادی و مردم ارزوشونه بشن شهرام. ما یکدونه شهرام نداشتیم. میلیون تعداد شهرام داشتیم. و طبق معمول همه چی فراموش شد. همه فراموش کردن چقدر وام داده شد چقدر پول خرج شد چقدر خرج اموزش شد. زمان خاتمی سازمان ملل مدت 10 سال برا مهاجرای افغان بودجه برای اموزش و خود اشتغالی داد. اما حتی این بودجه رو خرج مهاجرها نکردیم و دادیم به شهرامها. اما بازم نشدیم ترکیه. صد برابر ترکیه هزینه کردیم. اما حتی داریم از کشورای همجوار درگیر جنگ عقب میوفتیم.
      ایا غرب زندگی کردین؟ میدونین تو غرب تنها یکبار چنین وامی دادن و اون یک مورد معروف به طرح مارشال و متعلق به هشتاد سال پیش بود؟ اما تو ایران هر چند سال چنین وامهایی داده میشد و میشه. مردم استفاده نکردن. مردم به همون گداپروری راضی بودن. نخواستن ترکیه بشن. از زمان رفسنجانی همه میدونستیم اینده چی میشه. همه میدونستن. نمیشه درهای مملکت رو بست. امریکا و غرب مجبور شد درهاشو به سوی کره چین ژاپن باز کنه. روسیه درهاشو باز نکرد و تو باتلاق اقتصاد خودش فرو رفت و نابود شد.
      دوره های رفسنجانی دو راه داشتیم. یا ادامه وضع موجود یا همگام شدن با جهان. بهترین مشاوران ایرانی رو از اروپا اوردن و برنامه چیده شد. گفتگوی تمدنها ایجاد شد. تو تک تک زمینه های دارای کمبود پژهش شد و تو تک تک این زمینه ها وام اختصاص داده شد. زمانی بود فرانسه پیشنهاد فروش جنگنده میکرد. تا این حد ما همگام شده بودیم با دنیا. برنامه های اموزشی چیده شد. تو مناطق روستایی نهضت سواد اموزی برپا شد. به صورت عجیبی کشور تو 10 سال تو سواد پیشرفت کرد. بعد این دوره نوبت به دادن وامها برا اشتغال و ایجاد شغلهای غیر کاذب رسید. وامها داده شد. برای گلخانه برای کشاورزی برای انواع کارگاه های تولیدی خلاصه برای هرچیزی که بگی وام داده شد. هدف یک چیز بود. رسیدن به استانداردهای کشورهای در حال توسعه. تنها ایران نبود این برنامه رو داشت. ترکیه برزیل شیلی ارژانتین مالزی تایلند و خلاصه هر کشوری که بگی برنامه داشت. اما تنها کشوری که شکست خورد ایران بود. تایلند به اهداف رسید. کره ی جنوبی اون موقع مرکز پوشاک بود. برنامه داشت پوشاکو بزنه کنار و وارد گروه جهان اول بشه. به اهدافش رسید. پوشاک رو داد به فیلیپین و مالزی و شد سوئیس و المان. اما ما همون موقع سی دی پخش میکردیم چرا خاتمی رفته فلان کشور و با یه زن دست داده. تو شهر ما با این سی دی تظاهرات کردن. یادمه به هرکی که تیپ غربی یا به روز داشت حمله میشد. تو این بخش ولی خیلی خیلی خوب کار کردیم.
      مالزی شد پیشرفته ترین کشور اسلامی و وزیر زنشون حتی حجاب نداره. ترکیه شد ترکیه امروزی. کشورهای شوروی سابق این برنامه رو پیش گرفتن و اذربایجان شد اذربایجان. دبی شد دبی. فیلیپین شد یکی از قطبهای تکنولوژی تو اسیای شرقی. اما تنها کشوری که حتی به یکی از اهداف نرسید ایران بود. شهرامها بیرون اومد. بالاتر گفتم شهرامها شدن الگو. بنا به دلایلی که نمیگم تحریم شدیم و بابکها بیرون اومد. همه براشون سوت زدن. پدر من با وام ماشین خرید. سکه خرید. تو هر دوره ایی به هر دلیلی وام داده شد. وامهایی که حتی پس ندادی فدا سرت نوش جونت. فکر میکردیم تا صد سال این وامها هست و همه چی به راهه. نسل پیشین اینطوری رفتار کردن و نسل جدید باید بسوزن. نسل پیشین خونه و سکه خریدن و نسل جدید باید تاوان اونو پس بده.
      به عقیده من تحریم و دولت همه ی ماجرا نیست. پس نقش مردم چی هست؟ چرا از زمان رفسنجانی که این برنامه ها پیاده شد مردم الگوشون شد شهرام؟ زیاده خواهی؟ طمع؟ نداشتن اینده نگری؟ کمبود اموزش؟ زمان پدر من کشور ثبات داشت. باثبات تر از ترکیه بودیم. پس نگین با ثبات نبودیم و هرکی به فکر خودش بود.
      من به صورت خیلی خوشبینانه میگم 50 درصد تحریم مقصره و 50 درصد مردم. مردم میخوان شهرام باشن تا مردم ترکیه و یا تایلند. مردم دوست دارن به هر طریقی که شده بشن شهرام میلیاردر و برن کانادا. الگو همین شده. همه میگن چینیها خیلی پول پرستن. بله چینیها پول پرستن ولی از راه درست پول در میارن. شما برو چین بگو تو مملکت ما مردم اینطوری پول در میارن. یه تف میندازه تو صورتت و میگه برو کشورت تا ما رو بدبخت نکردی. تو تلگرام میخونیم بریم المان بگیم وضعمون اینه بهمون پناهندگی میده. اما نه. پناهندگی نمیده هیچی با اولین پرواز مثل گوسفند ما رو برمیگردونه تهران تا کشور خودشونو خراب نکردیم.
      مردم خیلی مقصرن. شب و روز میگیم فلان کشور اینطور بود اینطور شد. وقتی پای پیشرفت عربها میاد میگیم بدبختا ژیان میبردن الان لامبورگینی میخرن. پای ترکیه میاد وسط میگیم از گشنگی کامیون کامیون غذا میفرستادیم الان شده ترکیه. اما صبر کنین. مگه تنها ما کمک کردیم؟ تو دریاچه ی ارومیه ترکیه میلیون دلار کمک نکرد مگه؟ تو هر زلزله و سیل مگه کمکهای ترکیه پشت مرز اول از همه نمیرسید؟ مگه تو هر بلایی هواپیماهای کشورای عربی زودتر ازهمه نمیرسیدن مهراباد؟ یادمون رفته چطور عربستان قطر کویت امارات با هوپیما کمک میفرستادن؟ یادمون رفته تو زلزله اذربایجان یا کرمانشاه ساعتها جلو کامیونای امدادی ترکیه رو گرفته بودن و نمیزاشتن وارد بشن؟ بلکه اوضاع اروم بشه و بعدم کمکها بره تو انبار هرکی که زور داره.
      از سوئد کانکس مخصوص با پنل خورشیدی و تهویه هوا میسازن در میاد دو سه میلیون تومن. بعد کانکس جوش داده شده تو مملکت در اومد 10 میلیون تومن.
      قبول کنین مقصر اصلی تو و من و باقی مردمن. وامها داده شد. صدبرابر ترکیه هزینه شد. تنها مسئولین نخوردن. همه خوردن. مردم هم خوردن. مردم هم اختلاص کردن. مردم هم زدن تو کار دلالی. وامها رو گرفتن و شدن دلال. وامها رو گرفتن شدن دلار فروش. من یکی کسی رو نمیشناسم اون وام نگرفته باشه.
      به سیر تاریخی نگاه کنین ما یه بوم یا boom ایجاد کاسبی داشتیم. هرکی وام میگرفت میرفت مغازه میزد. طلافروشی میزد. وارد مسکن میشد. همین الان شما شیپور رو نگاه کنی اکثر اگهی ها کلید واژه ی کلید نخورده داره. ساختمونایی داریم بیست سال پیش ساخته شده با همین وامهایی که گرفتن. اما تا الان کلید نخورده. تو ترکیه چنین چیزی رو نمیبینی.یه ترکیه ایی تو عمرش یکبار وام میگیره. اگه برا کارگاه وام گرفته جرات نداره وام رو بره طلا بخره یا بزنه تو مسکن.

      خود من خسته شدم از این حرفا. خوش باشین. منم میرم یه کشور غربی برا ادامه تحصیل.

      موافقم 8
      مخالفم 3
      1. morteza

        ۷ آذر ۱۳۹۸
        سوابق: (286 ديدگاه)

        اینو همیشه به خودم میگم•اینجا ایرانه مرتضی•من آینده ی روشنی برای خودمو و این مملکت نمی‌بینم کمتر کسی رو میبینم بتونه تا ی حدی هم عقیده ی من و افکار من باشه.حرص خوردن واسه آدمای درگیر روزمره و این مملکت جز اعصاب خوردی و افسردگی و سایر بیماری های روحی و اجتماعی فایده ای برای من و مثه من نداره.من فکر میکنم اینجا برای من نیست یا من نمیتونم باهاش بسازم.هر چند خیلی بهش علاقه دارم چون مال منه وطنمه دوسش دارم.ولی چه کنم که برای زندگی شاد و آزاد و داشتن ی آینده ی خوب برای نسل بعدیم نیاز به ی جای آروم و قابل برنامه ریزی دارم.اگر پیداش کردم و شرایطشو ساختم قطعا این کارو میکنم و دیگه حرص اینجا رو نمی‌خورم.

      2. رامین

        ۱۳ آبان ۱۳۹۹
        سوابق: (1 ديدگاه)

        کاملا موافقم
        مردم ما تو توهم خودبزرگ بینی و خودبرتری غرق شدن و هیچ کس جرائت نداره بهشون بگه راه ذو اشتباه رفتین .. و این اشتباهات بجای اصلاح شدن داره تشدید میشه . فراموش کردی بگی نفرت پراکنی های ما علیه همسایه هامون بجایی رسیده که یک کشور دوست دور و برمون نیست . ما متوهم بزرگ شدیم .
        هنر نزد ایرانیان است و بس!!!!! کدوم هنر؟ هنر دلالی و کلاهبرداری . بجای واژه دروغ ،خالی بندی رو اختراع کردیم که راحت خالی ببندیم

        موافقم 5
        مخالفم 1
  4. Abbas

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (873 ديدگاه)

    بزرگوار نت که دم دستته حداقل قبل از گذاشتن نظر گهر بارت یه سرچ میکردی مطمئن میشدی بعد میومدی با قاطعیت میگفتی استانبول پایتخته/:

  5. احسان آرسنالی

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (1949 ديدگاه)

    جوابت انقدر عجیبه که بگیم پایتخت عراق بصره س ??? اگه در مورد آرژانتین اشتباه میکردی ایرادی نداشت ، ولی خوب چون استانبول بررگترین شهر ترکیه س و دولت عملا تو استانبول ساکنه اکثرا این اشتباه رو میکنند.

    1. فواد

      ۷ آذر ۱۳۹۸
      سوابق: (4 ديدگاه)

      دولت تو آنکارا ساکنه

  6. حسین

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (2948 ديدگاه)

    ترکیه مونتاژ کننده خودرو و تولید کننده قطعات خودرو هست!
    در واقع صنعت خودرو نداره ، صنعت قطعه و مونتاژ داره!
    پس نمیشه گفت “صنعت خودروسازی ترکیه”!
    کشور هایی مثل آمریکا ، ژاپن ، آلمان و … صنعت خودروسازب دارند !

    موافقم 1
    مخالفم 4
    1. سعید

      ۸ آذر ۱۳۹۸
      سوابق: (2 ديدگاه)

      درست مثل کشور خودمون که در بهترین حالت امتیاز خط تولید میخریم یا از موتور و تجهیزات خودروسازها استفاده میکنیم و نهایتا تجهیزات الکترونیکی خودرو وابسته ایم. باز دم اونا گرم که همونو با همون کیفیت مونتاژ میکنن و دست آخر پیچ کم نمیارن

  7. morteza

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (286 ديدگاه)

    آگهی تون خیلی قوی بود .رفتم تو سایت ولی تورها قیمت نداشت کلا منصرف شدم.فک کنم بخاطر افزایش قیمت بنزین قیمت بلیطا ۳برابر بشه.قطعا میشه…

  8. M

    ۶ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (2 ديدگاه)

    این که شد تبلیغ ترکیه واسه مجله ماشین افت داره نکن

  9. مرصاد

    ۷ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (1 ديدگاه)

    از سایت پدال ممنونم، مطلب جامع و جالبی بود. رفتم توی سایت الفبا و قیمت تورها و سایر مطالبش رو دیدم. قیمت تورهاش نسبت به بقیه آژانس ها واقعا فوق العادس. توی قسمت الفبای گردشگری هم در مورد کل دنیا مطالب جالبی نوشته. واقعا بی نظیره

    1. OMID

      ۷ آذر ۱۳۹۸
      سوابق: (2170 ديدگاه)

      اصلا معلوم نیست که شما داری شرکت خودتو با اکانت فیک تبلیغ میکنی
      نکنید زشته:/

      1. morteza

        ۷ آذر ۱۳۹۸
        سوابق: (286 ديدگاه)

        اصن قیمت نداشت تورهای نوروزیش.ای بابا

  10. net

    ۷ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (3447 ديدگاه)

    پایتخت ترکیه استانبول هست?کاربر تازه وارد پدال هست

  11. سعید

    ۷ آذر ۱۳۹۸
    سوابق: (1 ديدگاه)

    من دوست دارم برم ترکیه سره کار خونم رو هم ببرم ولی پول ندارم اشنا هم‌ندارم

  12. KHAN

    ۴ مرداد ۱۴۰۱
    سوابق: (33 ديدگاه)

    نه پایتختش ارومیه هستش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً از نوشتن به‌صورت پینگلیش، اجتناب نمایید. نظرات حاوی توهین، عبارات غیراخلاقی، سیاسی، مطالب غیر مرتبط، اسپم، ترول و تبلیغاتی پذیرفته نمی‌شوند. برای تغییر آواتار خود می‌توانید از سایت گراواتار استفاده نمایید.

دکمه بازگشت به بالا