برد همیلتون در جذاب‌ترین مسابقه فصل

در مسابقه‌ای که هیچ‌چیز ازنظر جذابیت کم نداشت، شاهد سبقت‌های بسیار جذاب‌، تصادف و جدال هم‌تیمی‌ها، اتوموبیل ایمنی و زیبایی خیره‌کننده پیست سرعتی اسپا بودیم. در نبرد همیشگی این فصل، بازهم همیلتون موفق به برتری شد و به‌رغم لاستیک‌های سافت، توانست بعد از خروج اتوموبیل ایمنی، برتری را حفظ کرده و اجازه سبقت به فتل نداد.

مسابقه با شکستن رکورد پل‌پوزیشن توسط همیلتون شروع شد، او در دویستمین مسابقه پیاپی خود، به رکورد 68 پل‌پوزیشن رسید که در مقایسه با 300 مسابقه مایکل شوماخر رکورد بسیار بهتری محسوب می‌شود. در دورهای اول تغییر زیادی در جایگاه راننده‌ها به وجود نیامد.

در این مسابقه بالغ‌بر 80 هزار نفر از طرفداران مکس ورشتپن به پیست آمده بودند تا از نزدیک شاهد مسابقه راننده محبوب خود باشند. اما در ادامه بدشانسی‌های مکس، در دور 9، اتوموبیل او قدرت خود را از دست داد و ورستپن مجبور شد از مسابقه کناره‌گیری کند. این ششمین DNF (تمام نکردن مسابقه) او در 12 مسابقه این فصل بود.

آلونسو در دور اول پیشروی خوبی داشت و از جایگاه دهم خط استارت به رده هفتم رسید. اما به‌تدریج رانندگان بسیاری از او سبقت گرفتند(اکن در دور چهارم، گروژان در دور ششم و ...). او این عملکرد موتور اتوموبیل خود را "شرمسارانه" خواند درنهایت در دور 27، از مسابقه خارج شد.

در پیت استاپ اول که از دور 11 شروع شد، اکثر رانندگان لاستیک سوپرسافت خود را با نمونه سخت‌تر سافت، تعویض کردند؛ احتمالاً این تنها پیت استاپ پیش‌بینی‌شده برای اکثر تیم‌ها در اسپا بود اما در دور 30 اتفاقی افتاد که کمتر در فرمول یک پیش می‌آید.

در این دور شاهد جدال رانندگان فورس‌ایندیا بودیم. این جدال که با توجه به قرارگیری سرجیو پرز و استبان اکن در تعقیب هم، پیش‌بینی می‌شد درنهایت باعث برخورد بال جلو اکن به لاستیک عقب سمت راست پرز و جدا شدن قسمت چپ بال جلو اکن و همچنین پنچری تایر سرجیو پرز شد. به همین دلیل خودروی ایمنی در دور 30 وارد پیست شد.

با ورود اتوموبیل ایمنی، اکثر رانندگان برای تعویض تایر به پیت استاپ رفتند. به این دلیل که 14 دور بیشتر تا انتهای مسابقه نمانده بود، اکثر تیم‌ها تایر را به آلتراسافت تغییر دادند. اما مرسدس که لاستیک آلتراسافت در اختیار نداشت مجبور شد از سافت استفاده کند.

درحالی‌که به نظر می‌رسید پیست از قطعات خودروهای فورس‌ایندیا خالی‌شده اما اتوموبیل ایمنی تا دور 34 در پیست ماند. در این شرایط، همیلتون، فتل، بوتاس، رایکونن و ریکاردو اول تا پنجم بودند. پیش‌بینی می‌شد که رانندگان مرسدس به دلیل استفاده از لاستیک‌های سخت‌تر موفق به حفظ سرعت نشوند و مسابقه را واگذار کنند.

با خروج اتوموبیل ایمنی در دور 34، فتل سعی در سبقت از همیلتون در پیچ تخته‌گازِ "اُ روژ" داشت اما همیلتون مسیر را بست و فتل موفق به سبقت نشد. البته نباید از قدرت خوب موتور مرسدس در جلوگیری از سبقت فراری صرف‌نظر کرد.

درحالی‌که همه منتظر سبقت فتل در دورهای نهایی بودند، همیلتون با رانندگی بسیار عالی، علی‌رغم استفاده از تایرهای ضعیف‌تر توانست برتری را حفظ کرده و با تحمل فشار بسیار زیاد برای حفظ برتری، قهرمان شود.

فتل فاصله را به 1.2 ثانیه هم رساند اما موفق نشد به زیر یک ثانیه رسیده و از سیستم DRS استفاده کند.  او در دورهای آخر که ناامید از سبقت‌گیری از همیلتون شده بود، سرعت خود را کاهش داده و با اختلاف 2.35 ثانیه بعد از همیلتون از خط پایان گذشت.

اما شرایط برای هم‌تیمی همیلتون بعد از خروج اتوموبیل ایمنی خوب پیش نرفت. در شرایطی که از ضعف ذاتی تایر خود رنج می‌برد، در مستقیمی دو راننده به‌صورت هم‌زمان از چپ و راست بوتاس سبقت گرفتند. رایکونن از سمت راست و ریکاردو از سمت چپ و از بیرون از بوتاس سبقت گرفتند. بعد این سبقت زیبا، ریکاردو به دلیل سرعت بیشتر جلوتر از رایکونن قرار گرفت و این سه جایگاه تا پایان مسابقه بدون تغییر ماند.

جدول کامل جایزه‌بزرگ بلژیک

برخی از سبقت‌های زیبای این مسابقه