آغاز رقابت‌های ورزشی اتومبیلرانی و سرعت در سال جدید میلادی، رالی داکار در امریکای جنوبی است. رالی داکار در مسیر ۸۵۰۰ کیلومتری خود از کشورهای مختلف امریکای جنوبی شامل آرژانتین، بولیوی و شیلی عبور می‌کند و مانند مسابقات هر ساله، محل رقابت ماشین‌های ویژه، کشنده‌ها، موتورسیکلت‌ها و چهارچرخه‌ها خواهد بود. این وسایل نقلیه در طی مسیر مسابقه دو هدف دارند: اول اینکه در مسیر سخت مسابقه، سالم باقی بمانند و دوم اینکه این رقابت خارج جاده‌ای را برنده شوند.
در رقابت‌های سال ۲۰۱۴، راننده‌ها و موتورسیکلت‌سوران عنوان‌دار زیادی پیدا می‌شود. سیریل دسپرس فرانسوی با موتور KTM 450 به دنبال ششمین مقام خود در رالی داکار است. یکی از قهرمانان سابق بخش موتورسواری، راننده اتومبیل شده است. این شخص، استفان پیترهانسل از فرانسه است که خودروی مسابقه‌ای #300 مینی All4 (طراحی بر اساس کانتریمن) را می‌راند و راهنمای کهنه‌کار، ژان‌پل کوترت، وی را همراهی می‌کند. خودروی شماره ۳۰۰ مینی، به تنهایی می‌تواند باعث پیروزی هر راننده‌ای شود. پیترهانسل، در صورت برنده‌شدن در رقابت، یکی از دو شرکت‌کننده‌های رالی داکار خواهد بود که توانسته هم در رشته موتورسیکلت و هم در رشته خودروی مسابقه، موفق ظاهر شود و تنها کسی خواهد بود که در دو رالی متوالی این عناوین را کسب کرده است. همچنین، در صورت موفق شدن پیترهانسل، این افتخار نصیب خودروی مینی All4 می‌شود که بتواند برای بار ششم به این عنوان دست پیدا کند.
در کلاس‌های مختلف رقابت‌های رالی داکار، نام‌آوران هر رشته، با رقیب‌هایی بسیار سخت روبرو هستند. موتورسوار اسپانیایی با یک موتور هوندا، ژوآن بارِدا بورت، به سختی در تعقیب سیریل دسپرس خواهد بود. استفان پیترهانسل و ژان‌پل کوترت با راننده پیشتاز، کارلوس ساینز، روبرو هستند. کارلوس ساینز، دارای دو عنوان قهرمانی جهانی است و برای سال ۲۰۱۴، با خودروی SMG بوگی با حمایت مالی ردبول، وارد رقابت‌ها شده است. مدل خودروی ساینز، سرعت مناسبی دارد، امّا استقامت لازم را ندارد.
از زمانی که رالی داکار در مسیر به طول ۵۵۰۰ کیلومتر در طول اروپا و افریقا، در دهه ۱۹۷۰ شروع به کار کرد، رکورد‌های مختلفی از خود به جای گذاشته است. دانستن برخی آمار، شاید به درک اهمیت این رقابت‌ها، کمک کند.