بیش از یک قرن پیش و در چنین روزی، اولین قانون محدودیت سرعت در ایالت کانکتیکت برای وسایل نقلیه موتوری وضع شد. بر طبق این قانون که در سال 1901 تصویب شد، حداکثر سرعت برای وسایل نقلیه موتوری در شهر 12 مایل (19 کیلومتر بر ساعت) و در جادهها 15 مایل (24 کیلومتر بر ساعت) در نظر گرفته شد.
محدودیت سرعت پیش از این در سال 1652 توسط مستعمره نشینان نیوآمستردام (نیویورک فعلی) برای وسایل نقلیه غیر موتوری وضعشده بود که بر طبق آن هیچ ارابه، بارکش و درشکهای حق تاختوتاز در محدوده شهری را نداشت. جریمه در نظر گرفتهشده برای نقض این قانون دو پوند فلاندرز بود که در زمان فعلی معدل با چیزی حدود 150 دلار است. در سال 1899 یک راننده تاکسی به نام یاکوب ژرمن به خاطر راندن تاکسی الکتریکی خود با سرعت 12 مایل، توسط پلیس دستگیر شد.
آغازگر ایده محدودیت سرعت برای وسایل نقلیه موتوری در کانکتیکت، آقای رابرت وودراف بود. او با طرح لایحهای در مجمع عمومی این ایالت خواستار محدودیت سرعت وسایل نقلیه موتوری تا 8 (13 کیلومتر بر ساعت) مایل در شهر و 12 مایل در خارج از شهر شد. این قانون البته نه با ارقام ارائهشده توسط وودراف در سال 1901 به تصویب رسید و بر طبق آن رانندگان وسایل نقلیه موتوری موظف شدند در هنگام مواجهه با درشکه و سایر حیوانات مورداستفاده بهعنوان وسیله نقلیه، سرعت خود را کاهش داده و از رعب و ترس حیوانات جلوگیری به عملآورند.
با تکیه بر همین قانون، نیویورک در سال 1903 یک قانون کلی را در رابطه با مبحث ترافیک و عبور و مرور تنظیم کرد. در اوایل کار، رعایت این قوانین برای مردم سخت و نامأنوس بود و مدتها طول کشید تا این قوانین در ایالتهای آمریکا اجرایی شوند. تا سال 1930، 12 ایالت آمریکا قانون محدودیت سرعت را به رسمیت نشناختند و جالبتر اینکه در 28 ایالت، هیچگونه گواهینامه و مدرکی برای راندن خودرو موردنیاز نبود. افزایش قیمت سوخت باعث شد تا در اوایل دهه 70 میلادی، محدودیت سرعت در چندین ایالت اجرایی شود و در ژانویه 1974 ریچارد نیکسون، رئیسجمهور وقت آمریکا، با امضا قانون ملی محدودیت سرعت 55 مایلی (89 کیلومتر بر ساعت)، همه ایالتها را به رعایت این قانون موظف کرد. این قانون باعث کاهش چشمگیر تلفات جادهای در سالهای آتی شد. تلفات سوانح رانندگی از 4.28 فوت نسبت به هر میلیون مایل رانندگی در سال 1972 به 3.33 فوت در سال 1974 و همچنین 2.73 فوت در سال 1983 برسد.
نگرانیها نسبت به دسترسی سوخت در نواحی مختلف کشور و همچنین قیمت آن کاهش یافت و در سال 1987 کنگره آمریکا به ایالتها اجازه داد تا محدوده سرعت را به 65 مایل (105 کیلومتر بر ساعت) افزایش دهند. سازمان تعیین سیستم بزرگراهها در آمریکا در سال 1995 حداکثر سرعت در کل کشور را لغو کرد و به هر ایالت با توجه وضع و شرایط موجود در جادهها اجازه تا محدودیت سرعت را تا 70 مایل (113 کیلومتر بر ساعت) یا بیشتر افزایش دهند.