نخستین تجربه رانندگی رولزرویس اسپکتر برقی، شکوه با طعم مشکلات فنی!

پیش از سواری نخستین خودروی تمام برقی رولزرویس به نام اسپکتر، توسعه‌دهندگان به من گفته‌اند که این خودرو، بدترین تجربه رانندگی در میان تمام ساخته‌های این شرکت بریتانیایی را به ارمغان می‌آورد.

نمونه اولیه اسپکتر، آش نپخته رولزرویس

خودروی موردبررسی عمری به درازای ۶ هفته دارد و یکی از ۶ نمونه موجود در جهان برای بررسی است. با دیدن این رولزرویس از نزدیک به‌راحتی می‌توان گفت که اسپکتر (به معنای شبه یا روح) برای سازنده‌اش خودرویی مهم به شمار می‌رود. رولزرویس قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۳ میلادی از این خودرو در نمایشگاه‌های بین‌المللی رونمایی کند. یکی از مقامات روزلرویس این‌گونه به من توضیح داده است:

ما باید این خودرو را به‌گونه‌ای تربیت کنیم که شبیه یک رولزرویس رفتار کند. تاکنون تنها ۲۵ درصد راه را آمده‌ایم.

اسپکتر هم‌اکنون در مهدکودک است و باید مدرسه‌اش را هم تمام کند.

باتوجه به این گفته‌ها برای سواری اسپکتر آماده شدم. جدای از تمام توصیه‌هایی که پیش از سواری به من شده است، بیش از آنکه از دیدن اسپکتر ناامید شوم کمی ترسیدم؛ انگار که بدنه بسیار بزرگ این خودروی کوپه برادر خودروی بتمن است که درون یک کاغذ کادوی شلوغ پیچیده شده است. رولزرویس برای ساخت این خودرو از همان خودرویی الهام گرفته است که برای ساخت کوپه ابرمجلل ۱۲.۸ میلیون دلاری سوییپ‌تیل استفاده کرده بود: رولزرویس فانتوم کوپه.

بدنه اصلی این خودرو هنوز تکمیل نشده است و رولزرویس هم مدعی شده که تنها ۱۵ درصد فرآیند تکمیل این بخش باقی مانده است. در نهایت قرار است که اسپکتر ضریب درگی برابر ۰.۲۶ داشته باشد تا آن را به آیرودینامیک‌ترین ساخته رولزرویس تبدیل کند. رولزرویس برای رسیدن به این رقم، نشان مشهور روح سرمستی (Ecstasy) را نیز دگرگون کرده است.

باتوجه به ابعاد اسپکتر، خط شانه بالا و پنجره‌های کوچک، رولزرویس به‌راحتی می‌توانست از بدنه آن برای ساخت یک شاسی‌بلند استفاده کند. سازنده برای این نسخه از رینگ‌های ۲۲ اینچی استفاده کرده است که در فضای زمستانی بررسی خودرو کارامدتر هستند. در نسخه معمولی، رینگ‌ها ۲۳ اینچی خواهند بود؛ این یعنی اسپکتر پس از بوگاتی رویال (محصول ۱۹۲۶)، بزرگ‌ترین چرخ‌ها را در یک خودروی کوپه دارد.

درهای اسپکتر مانند دیگر محصولات کوپه این شرکت به عقب باز می‌شوند و فضایی مانند یک کافه را برایتان به ارمغان می‌آورند. باوجود اینکه نمای کلی کابین مشخص است، بسیاری از بخش‌ها با پوشش‌های مخصوص پوشانده شده‌اند و شاهد حضور دستگاه‌های اندازه‌گیری مختلف و یک کلید مرگ درون کابین هستیم. با حضور داشبوردی بلند و کشیده، تجهیزات یادشده از حس اقتدار کابین نکاسته‌اند.

پس از سوارشدن، راننده خودرو را به‌راحتی در راه یخ‌زده کنترل می‌کند و سپس به اسپکتر شتاب می‌دهد. ساختار بدنه اصلا حس یک گاوصندوق بزرگ و سنگین را انتقال نمی‌دهد. بخش‌هایی از دستگیره درها نیز هنگام عبور از روی دست‌اندازها می‌لزرند و صدای لاستیک و راه به داخل کابین منتقل می‌شود. با وجود اینکه نقیصه‌های یادشده وجود دارند، هنوز هم اسپکتر از بسیاری از خودروهای مجلل بازار ساکت‌تر است. این سکوت به لطف باتری ۶۷۵ کیلوگرمی این خودرو ایجاد شده است که مانند لایه‌ای از عایق در زیر خودرو قرار دارد.

رولزرویس درباره روش ساخت ، گستره مسافت قابل‌پیمایش و گنجایش این باتری حرفی نزده و همانند ویژگی‌های یادشده، روش کار سیستم بازگردانی نیرو نیز مبهم است. با این همه، مطمئنیم که این شرکت از پدال‌های تعویض دنده پشت فرمان برای تنظیم این سیستم استفاده نخواهد کرد. درست است که سازنده در زمان عرضه به این جزئیات خواهد پرداخت ولی نباید انتظار استفاده از ویژگی‌های مرسوم یا اصطلاحا ترند موجود در بازار را در این خودرو داشته باشیم؛ رولزرویس به‌اندازه از ویژگی‌ها استفاده خواهد کرد که کافی باشند.

«ریچارد کارتر»، مسئول ارتباطات رولزرویس، این‌گونه توضیح می‌دهد:

ما (به‌عنوان رولزرویس) خیلی درباره مسائل صحبت نمی‌کنیم. هر زمان که آماده باشیم وارد بازار خواهیم  شد. ما به خود زمان می‌دهیم تا خودروهایمان را بی‌نقص کنیم و هیچ علاقه خاصی به آنچه که شرکت‌های دیگر انجام می‌دهند نداریم.

تجربه رانندگی

در مسیر سرد و جنگلی دور از شهر سوئد که کمی هم با پستی‌وبلندی همراه است، سواری اسپکتر کمی خشک‌تر از حد انتظار بود. مسئولان پروژه به من توضیح داده‌اند که این خشکی، بعدها با ایجاد تنظیمات مختلف بهبود پیدا می‌کند. سیستم اسپکتر تطبیق‌پذیر است و از ویژگی‌هایی چون مجموعه میل‌های ضدلغزش فعال بهره می‌برد که نسل جدید نمونه موجود در رولزرویس ریث است. در مجموع چهار موتور هستند که چهار چرخ را به حرکت در می‌آورند. رولزرویس در کنار این ویژگی‌ها، اسپکتر را به سیستم فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب نیز مجهز کرده است.

تایرهای ۲۵۵ میلی‌متری زمستانی پیرلی زیر بدنه بزرگ و پرحجم اسپکتر چندان بزرگ به‌نظر نمی‌رسند اما حقیقتا کار خود را به‌خوبی انجام می‌دهند و بدنه این کوپه بدنساز را به‌راحتی درون جاده حفظ می‌کنند. در نقطه‌ای خاص، راننده در سرعت ۶۴ کیلومتر بر ساعت پدال گاز را تا انتها فشار می‌دهد و اسپکتر باقدرت زیاد و بدون هیچ زحمتی به جلو می‌تازد. گشتاور دورهای میانی موتور این خودرو بسیار عالی و قابل‌دسترس است و به‌خوبی بدنه این کوپه چهارسرنشینی را به حرکت درمی‌آورد.

پس از جاده اصلی وارد یک جاده کوچک یک‌طرفه شدیم. در این جاده، اسپکتر با گذر از پستی‌وبلندی‌های بیشتر رفتاری بهتر و سنگین‌تر نسبت‌به جاده اصلی با دست‌اندازهای کوچک داشت. تنها می‌توان گفت که خودرو هنوز دردست توسعه قرار دارد. در این جاده به‌دور از شهر، هیاهوهای مردم درباره تجلل، وانمودکردن‌ها و خودخواهی‌ها، تنها چیزی که به چشم می‌خورد فضایی باز و سرشار از حال‌وهوای دایره شمالی زمین است. اسپکتر به‌جای اینکه در جامعه باشد و مورد قضاوت مردم قرار بگیرد، اینجا تنها یک خودروی بزرگ و هدفمند است که به دنبال چیزی خاص می‌گردد.

رولزرویس و برقی‌شدن

تمام خودروهای ارائه‌شده توسط رولزرویس تا سال ۲۰۳۰ برقی خواهند شد؛ بنابراین ورود موفق اسپکتر به بازار، قدمی مهم برای این خودروساز انگلیسی به شمار می‌رود. این حرکت اینقدر برای سازندگان مهم بوده که تجربه آن را «رولزرویس نسخه ۳.۰» می‌نامند؛ چراکه به عصری جدید با خودروهای برقی وارد شده‌اند. درست است که اسپکتر دیگر شبیه حیوانات وحشی یا خودروهای لوکس رویداد سالانه گودوود با موتورهای V12 نیست، اما حقیقتا بهتر از آن چیزی بود که توسعه‌دهندگان درباره‌اش به ما هشدار داده بودند. حقیقت این است که این نمونه اولیه راه زیادی تا رسیدن به سطحی مطمئن از آرامش، رفاه و کاربری دارد تا بتواند سال آینده دردسترس خریداران این برند قرار گیرد.

از آنجایی که برقی‌شدن، تمام آن ویژگی‌هایی را که رولزرویس سال‌های برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کرد را فراهم می‌کند، دیگر دگرگونی این برند از موتور احتراقی به بنزینی آنچنان به چشم نخواهد آمد و برایش، کاملا هم طبیعی به‌نظر می‌رسد. مشکلات کوچکی که سر راه اسپکتر قرار دارند، دربرابر راحتی آن برای بلعیدن جاده‌ها حرفی برای گفتن ندارند. شاید رسیدن به هدف بیش از یک دهه یا صده به درازا بیانجامد اما در انتها، تمام این تلاش‌ها ارزشش را خواهند داشت.